Afgelopen weekend schreef ik het artikel ‘Iedereen is een beetje bang,’ waarin ik vertelde over een ‘eerste keren lijst.’ Op deze lijst houd je allerlei dingen bij die je voor de eerste keer hebt gedaan. Na een tijdje, bijvoorbeeld aan het einde van een maand, of aan het einde van het jaar, kun je dan zien hoeveel dingen je voor het eerst hebt gedaan. Misschien wel dingen die je aanvankelijk een beetje eng vond, of waarvan je dacht: dat is niks voor mij. Zo’n lijst zou je een beetje trots kunnen maken, op jezelf, of misschien verbaas je jezelf wel omdat je eigenlijk interesses blijkt te hebben waarvan je niet wist dat je ze had. Ik besloot meteen zo’n lijst aan te leggen en deze week in Berlijn gaf me voldoende inspiratie om een hele blogpost te vullen.
Berlijn is de beste stad om dingen voor het eerst te doen. Of het nou is omdat je op zoek bent naar een nieuwe uitdaging, nieuw eten, nieuwe mensen, of omdat je je aan het ontwikkelen bent op creatief terrein, of omdat je uit wilt vinden waar je seksuele interesses liggen…in Berlijn kan het allemaal. En dat is waarom ik zo ongelooflijk veel van deze stad houd. Alles kan, voor elke subgroepering is iets te vinden of te doen, niks is raar of te gek. Zoals mijn dierbare vriend Maarten zo mooi zegt: “In Amsterdam roepen we allemaal hoe vrij we zijn. In Berlijn hoeven mensen dat niet te roepen, want daar doén ze het gewoon.” (Maarten, als je dit leest: ik heb gisteren een roze huis gekocht, met beneden een discotheek en boven op het dak een groentetuin en genoeg ruimte voor je walk-in-closet. We kunnen er volgende week in.)
Ik schrijf dit artikel in het Michelberger hotel. Wat een heel fijn hotel is, met een nog fijnere werkplek met lekkere drankjes en vegan cake en snel internet. Ik kijk naar de klok en zie dat mijn trein naar Amsterdam over twee uur vertrekt. Natuurlijk is het ook fijn om weer terug te gaan naar huis, maar wie me volgt op Snapchat en/of Instagram weet wat mijn gevoelens over dit onderwerp zijn. Een mooi moment om nog eventjes wat eerste keren in Berlijn op een rijtje te zetten. Ik ben hier vijf dagen geweest en in die dagen heb ik heel veel gedaan, heel veel leuke mensen gezien, ik ben geen minuut eenzaam geweest (ook niet als ik alleen was,) ik heb nieuwe dingen gegeten en gedronken en op drie verschillende plekken geslapen. Ik heb lekker gewerkt, heel veel inspiratie opgedaan en even afstand kunnen nemen van twijfels die ik thuis voelde, over van alles. Die twijfels zijn weg en ik weet weer waar ik naartoe wil. Goed, mijn eerste keren:
Urbexen
Nee, het is helemaal niet erg als je niet weet wat dat is, want ik had ook geen idee toen Marjolein en Eva me meevroegen. Wat blijkt? Het betekent dat je naar verlaten plekken gaat, zoals leegstaande panden (theaters, ziekenhuizen, afluisterstations uit de Tweede Wereldoorlog, scholen, enz) en daar ga je dan foto’s maken. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik meteen aan allerlei enge dingen dacht. Zoals aan instortende vloeren en beveiligers met grote waakhonden. Maar Eva en Marjolein verzekerden me ervan dat het allemaal wel meeviel. Er zijn wel plekken in Berlijn waar het behoorlijk beveiligd is en waar je wel degelijk moet uitkijken voor instortende vloeren, maar de plek waar we zondag naartoe gingen viel erg mee in termen van spannendheid.
Dus ik besloot mee te gaan, ook al dacht ik stiekem ook: oké, dus dan ga je kijken en foto’s maken en dan? Dan niks. Interessant, dacht ik, dat wil ik meemaken. Ik stond bij S-bahn Schöneweide te wachten op Eva, Marjolein en twee vrienden, en toen moest ik een beetje lachen om mezelf. Het is gewoon niet iets wat ik ooit zou doen. Voordat ik het wist stond ik met een zaklampje in mijn hand in een oud theater te kijken naar mooie wandtekeningen en mozaïeken en heel veel puinzooi op de grond. En ook: verroeste (verf) spuitbussen en afgeragde, oude meubels. Oh en ik ging ook naar het dak en toen dacht ik: oké, ik sta op een dak in Berlijn. (waar ik de foto van de vogel maakte) Ik bedoel, wanneer doe je nou zoiets? Het was tof. En niet eng. En ik ben zonder kleerscheuren weer thuis gekomen.
Soms is het gewoon heel erg leuk om iets te doen dat nét een beetje buiten je comfortzone ligt, zonder jezelf te pushen om dingen te doen die je echt niet wilt. Ik wilde bijvoorbeeld niet door een raam kruipen, omdat ik de koningin van de ongelukken ben. Maar dat is oké. Gewoon mee zijn is al heel erg leuk. En ook zal ik dit misschien nooit weer gaan doen (wat niet zo is, want ik heb een locatie waar ik heel graag een keer naartoe wil met Eva en Marjolein,) dat maakt dus helemaal niks uit. Want het is een ervaring die ik heb opgedaan en dat neemt niemand me meer af. (sprak de powerfrau) (ugh)
Bibimbap eten
Mijn lieve vriendin Suus, ze woont in Berlijn, vertelde me al jaren over hoe ontzettend lekker ze het Koreaanse gerecht bibimbap vond. En op de één of andere manier kwam het er nooit van om het te gaan eten, omdat er ook altijd nog 257 andere plekken zijn om te gaan eten. Zo gaan die dingen. Maar dit keer wist ik: hallo, het moet nu maar een keer gaan gebeuren, in het kader van ‘ik wil iets op mijn eerste keren lijstje schrijven.’ Dus Suus nam me mee naar Mercosy, een ontzettend leuk en gezellige restaurantje vlakbij Kotti. Ik liet me volledig leiden door Susanne, die bepaalde wat er besteld moest worden: vegan bibimbap in een hot pot, met daarbij rolled rice tea. Oké, prima, let’s go for it.
And boy, I LOVED it. Ik weet dat ik over heel veel eten altijd loop te jubelen over dat het mijn nieuwe lievelings is, maar dit keer méén ik het. Rijst, allerlei groenten en bonen, een heerlijke saus…. wow. Hoe kan zoiets zo eenvoudigs, zó lekker zijn? Als iemand een goede plek in Nederland weet waar je vegan bibimbap kunt eten, dan hoor ik het heel erg graag van je!
Na het eten van de bibimbap nam Susanne me ook nog mee naar een leuk café, waar we drankjes met kaneel-wodka dronken. Jullie weten dat ik bijna nooit drink (en dus ook na twee van dit soort drankjes bijna de polka inzet, omdat ik nergens tegen kan) maar voor dit soort geweldige drankjes maak ik graag een uitzondering. Troebele appelsap met kaneel-wodka smaakt namelijk als kerst in een longdrinkglas. You can never go wrong with that.
Op 3 verschillende plekken slapen
Wie mij een beetje beter kent, weet dat ik nogal een lastige ben als het om ergens slapen gaat. Ik hecht veel waarde aan mijn privacy en ik houd niet zo van gedoe. Gedoe is slepen met bagage, het delen van een badkamer, enzovoorts. Maar ja, mijn budget laat het helaas niet toe om om de haverklap een week in het Michelberger hotel te gaan zitten (hoe graag ik ook zou willen, want het is een awesome hotel,) dus dan moet je een beetje creatief zijn. Ik ben een tijdje geleden begonnen met ‘mezelf aanbieden als housesitter.’ Dat doe ik gewoon onder vrienden en kennissen hoor, niet via een website ofzo. (die bestaan wel, trouwens!) Ik vind het gewoon heel erg leuk om in andermans huis te verblijven. Het maakt alles persoonlijker. Deze week sliep ik 2 nachten in Eva’s prachtige huis, 1 nacht bij Susanne en 1 nacht in het Michelberger hotel.
Daarvan leerde ik: gedoe is ook weer niet zó erg. Slepen met bagage is echt wel te doen. En door op verschillende plekken te slapen, voelt het alsof je minstens een hele week weg bent. Het maakt het afwisselend en verrassend. En ook: het maakt een stuk betaalbaarder en haalbaarder om vaker op reis te gaan, wat ook wat waard is. Zo hebben we voor New York bijvoorbeeld een kamer in een AirBnB, in plaats van een heel appartement, geboekt, om de kosten te drukken. Voor mij valt een kamer in iemands huis wel een beetje onder de noemer ‘gedoe,’ maar daar moet ik me maar gewoon eens overheen zetten.
En even overkoepelend: dit was sowieso mijn eerste keer in mijn eentje in Berlijn. Ik kom hier al negen jaar, maar altijd samen met anderen. (meestal met Jamie) Maar dit keer ging ik alleen en dat beviel me ontzettend goed. Ik heb me, zoals ik al schreef, geen moment eenzaam gevoeld en ik ben nul keer verdwaald. Als je overweegt om voor het eerst in je eentje op stap te gaan, dan is Berlijn echt een perfecte start om te beginnen.
Ik heb dus een lekker begin kunnen maken aan mijn Eerste Keren Lijst en het voelt zó goed. Het maakt een beetje trots, op een grappige manier en ik voel me zo vrij als een vogel. Want ik bedoel, het zijn allemaal geen wereldschokkende dingen, maar het is toch leuk om me dit later allemaal nog te herinneren – stel ik me zo voor. Wie doet er met me mee en maakt er ook een Eerste Keren Lijst? Ik ben heel erg benieuwd wat jij deze week op je lijstje kan schrijven! Laat je het me weten?
Ps Ik heb me voorgenomen om in de maand februari iedere week mijn Eerste Keren Lijst met jullie te delen. Ik heb het in mijn agenda opgeschreven én ik gooi het hier out in te open, dus nu moet ik wel ;) Je snapt dat ik ook mijn best moet gaan doen om iets te vertellen te hebben, dus ik ben nu al heel benieuwd wat de maand februari mij allemaal gaat brengen!
Wat tof zeg, zo’n urbex bezoeken. Ik heb het ook nog nooit gedaan, het lijkt me best een beetje griezelig, maar tegelijkertijd ook wel heel tof! Wie weet dat ik ooit nog zo’n urbex ga bezoeken!
Oeh leuk zeg! Urbexen dat doet mijn man ook en die komt op de vreemdste plekken maar maakt de mooiste foto’s. Terwijl ik het eng vind…inderdaad wat als ik door een dak zak…
Ik vind je artikel zo leuk! Ik ga erover nadenken en kijken wat deze week mij brengt! Liefs!
Wat grappig dat je man dat ook doet! Ik ken in Nederland maar weinig mensen die zich hiervoor interesseren, dus ik ben dan ook eigenlijk wel benieuwd waar je dan zoal terechtkomt hier! (in Berlijn stikt het van de leegstaande, verlaten panden namelijk)
Wat een grappig idee, zo’n eerste keren lijst!
Urbexen vind ik heel gaaf. Ik heb het niet vaak gedaan, maar verval kan soms zó mooi zijn! Het geeft ook de kwetsbaarheid weer van de dingen om je heen. En de macht van de tijd,
Ik ben van plan met Pasen naar Berlijn te gaan ;)
Wat zeg je dat mooi :)
En: cool! Alvast veel plezier!
Wat een fijn artikel. Ik wil ook een eerste keren lijst maken! Gister besloot ik al om snel in mijn eentje een week naar het buitenland te gaan om vanuit daar te werken. Waar en wanneer weet ik nog niet, maar hopelijk heel snel. Ik heb enkel mijn laptop en internet nodig. Wie weet bevalt het en doe ik het gewoon vaker. Het idee dat ik dit ga doen voelt al geweldig. Mooie stimulans om dus nog meer dingen toe te voegen. Thanks weer!
Wat goed zeg! Het is zo fijn om ergens heel veel inspiratie op te doen en dan gewoon meteen in je laptop te kunnen duiken om het allemaal uit te werken. En dan ben je ook nog eens alleen, dus je hebt niemand die je afleidt, gewoon jij en je laptop en een berg inspiratie. I loooove it.
Leuk om te lezen dat je zoveel nieuwe dingen hebt gedaan! Wat ik het leukste vind aan iets voor de eerste keer doen, is dat je altijd een bepaald idee in je hoofd hebt zitten vol verwachtingen. Alleen dat blijkt – bij mij althans – bijna nooit te kloppen. Meestal denk ik dat dingen moeilijker, enger of saaier zijn, terwijl het daarna allemaal meevalt.
Ja echt hoor! Dingen zijn zelden zoals je het je had voorgesteld. In mijn geval zijn dingen vaak minder eng of moeilijk, omdat ik me altijd voorstel dat alles heel eng of moeilijk is ;) Maar soms pakken dingen natuurlijk ook wel minder interessant uit dan je dacht dat het zou zijn, maar ook dat is niet erg!
Ohh, urbexen klinkt geweldig! En inderdaad ook een beetje spannend, maar ik ben ook gewoon nogal een angsthaas ;). Sowieso lijkt alleen op reis gaan me ook nog steeds heel tof maar ook heel eng! En soms een beetje alleen, omdat er dan niemand is om al het leuks en moois mee te delen.
Wat een prachtige, superinspirerende post. Dankjewel daarvoor!!
Ik hoopte stiekem al op een vervolg artikel over Berlijn en eerste keren :) Vond het weer een heel inspirerend artikel :)
Dat urbexen klinkt echt heel gaaf! :)
En er komt nog meer ;)
Yesss! Ben benieuwd!! :)
Jaaa leuk, leuk, leuk! Ik kijk nu al uit naar de ‘eerste keren’ artikelen :D
& Over dit stukje:
Zoals mijn dierbare vriend Maarten zo mooi zegt: “In Amsterdam roepen we allemaal hoe vrij we zijn. In Berlijn hoeven mensen dat niet te roepen, want daar doén ze het gewoon.”
HEEL erg mee eens. Nouja een soort van. Ik heb het idee dat wij, Nederlanders, heel erg trots op onszelf zijn, omdat we zo’n tolerant volkje zijn. Als je er even over nadenkt, denk ik dat dit best wel meevalt. Ja, homoseksuele mannen en vrouwen kunnen hier trouwen, maar er heerst nog erg veel discriminatie en soms ook racisme onder de mensen en bij de politie. Ik denk dat we hier ons niet over moeten vergissen.
Wat een goed idee, zo’n eerste keren lijst! En wat heb je al meteen leuke dingen aan je lijst toe kunnen voegen. Dat gevoel moet echt heel fijn zijn :)
Ik bedacht me dat ik, hoe kort het nieuwe jaar pas is, al nieuwe dingen heb gedaan. Waar ik best wel trots op ben. Ik ga ook een eerste keren lijst bij houden! En ik ben heel benieuwd naar je volgende.
Cool is dat he? Lekker opschrijven! Echt leuk om later op terug te kijken – lijkt mij!
Urbexen klinkt heel gaaf om te doen! Er staat bij mij in de buurt tussen de weilanden een soort pand waar ze halverwege gestopt zijn met bouwen en volgens mij is het helemaal ondergeklad met streetart. Maar ik durf niet echt te gaan kijken, want ik weet wel zeker dat de kans zeer groot is dat de boel kan instorten :’)
Oeh nee, wel altijd blijven uitkijken! ;)
Wat moet dat een stoer gevoel geven, terug kunnen kijken op je ‘eerste keren’ > insert zelfvertrouwen.
Weet je waar ik maar aan blijf denken? Ik ben opgegroeid op een boerderij en toen ik een jaar of acht was kochten mijn ouders een nieuwe trekker. Er zat een soort bijrijdersstoeltje in en ik mocht met m’n vader (lees: vrij stereotype stille boer) meerijden. Ik had al eens gehannest om dat stoeltje uit te klappen en vond dat lastig en dat zei ik dus ook, dat ik dat lastig vond. Waarop m’n vader zei dat ik gewoon een paar keer moest oefenen, en ik zei dat ik vooral die éérste keer het lastigst vond. Weet je wat mijn vader toen zei? ‘Nou, dan sla je die eerste keer toch over?’. HA-HA.
Ik heb daar zó lang over nagedacht, want dat kon toch helemaal niet?! Al zou ik het willen, dan was die tweede keer toch de nieuwe eerste keer?! Och, wat heb ik m’n kleine hoofdje daar over gebroken zeg. Nu pas besef ik de waarde van iets voor de eerste keer doen (dat is inderdaad ook een beetje eng en dus sloeg ik dat het liefst over), maar ik weet nu hoe het je kan verrijken, sterken en uiteindelijk een mooier mens maakt! Keep going, mooie mensen <3
Ah wat een prachtig verhaal! Wat een wijze vader!
Ach maar je bent ook gewoon een stoer wijf dus kommaarop met die eerste keren-posts! <3
.<3333
Yesss, go go go Eerste Keren lijst! Goed bezig zeg :). Kan me wel goed voorstellen dat het lijkt als veel gedoe, om op verschillende plekken te slapen. Ik denk dat ik daar ook niet echt vrolijk van zou worden, als ik eraan zou denken. Maar wat heerlijk dat het uiteindelijk voelde alsof je een week weggeweest bent. Fijn! Ik ga binnenkort ook naar Berlijn, can’t wait! (Niet in mijn eentje trouwens, maar Berlijn lijkt me een prima stad waar dat goed zou kunnen!)
Wat een mooie foto’s! En wat ontzettend leuk dat je dit gewoon gedaan hebt! Ik ben erg benieuwd naar je volgende avonturen.
Urbexen, zo tof! Spreepark staat aankomende week (weer) op het programma. Werd de vorige keer betrapt voordat ik alles gezien had.
En eerste keren, uit je comfort zone, dat maakt het leven (spannend) leuk!
Super leuke post!! Ik heb laatst bibimbap op in Londen en was er ook helemaal lyrisch over! Koreaans eten is hier sowieso nogal hip dus je kan er op wachten dit dit snel overwaait naar Nederland! Grappig om over dat “eerste keren” te lezen, misschien moet ik het ook eens gaan bijhouden aangezien alles hier 1 grote eerste keer is haha.
En dat Urbexen lijkt me heeeel cool! Ik ga snel kijken of dat hier ook te doen is. Lijkt me leuk als ik bezoek heb, om eens iets totaaal anders te doen! Komend weekend ga ik voor het eerst een Alternative Tour doen, nadat ik daarover had gelezen in jullie boek!
Oh zo’n tour is ook zo tof! Leuk dat je dat idee uit ons boek hebt! Veel plezier :)
Oh en laat me weten waar in Londen je bibimbap kunt eten!!!
Deze keten schijnt het beste van Londen te zijn! Ik vond het in elk geval erggg lekker
http://bibimbapcharlottestreet.co.uk/
En nu wil ik ook alleen naar Berlijn.
En nu weet je wat ik ga zeggen. Doen. ;)
Leuk idee zo een lijstje en de eerste keren van jou zien er uit als eerste keren die een vervolg kunnen krijgen (?). Erg leuk! :)
Uitermate leutig artikel! Ik hoopte in de comments wat tips voor bibimbap in NL te kunnen vinden, maar helaas. In Londen (bij Bibimbap, 2 filialen) kun je fenomenaal bibimbap eten, wat was mijn meest recente keer. Hier in NL weet ik dat ze in Tilburg (bij de Asian boulevard) bibimbap serveren, maar volgens mij alleen binnen een all you can eat Korean bbq concept, ben er zelf niet geweest. In Amsterdam serveert Yokiyo bibimbap tijdens de lunch, ik ben nog steeds onderweg, want tijdens lunchtijd ben ik meestal druk bezig met studeren. Andere tips zeer welkom uiteraard! *yellt “Help elkaar aan bibimbap!”*
Nou, vooral: help elkaar aan vegan (!) bimbimbap! Want dat is nog weer een verhaal apart.. Hmm, misschien moet ik zelf maar een restaurant beginnen ;)
Ik kijk al uit naar je Eerste Keren Lijst! De dingen in dit artikel, zijn allemaal dingen waar ik eigenlijk geen ervaring mee heb en als ik dit zo lees, wil ik daar echt verandering in brengen!
Super tof om te lezen! Berlijn staat echt op mijn to visit list, maar eerst eventjes sparen!
Wat tof om te lezen! Ik ben nu twee keer in Berlijn geweest en I love it. Maar de volgende keer ga ik deze tips ook wellicht uitproberen, lijkt me zeker de moeite waard om eens andere dingen dan ‘standaard’ uit te proberen.
Tijd dat jullie een vind ik leuk knop hebben! :) Weerom een zeer interessant artikel!
Ik ga eind april voor het eerst alleen op vakantie naar Berlijn (ben er al 4 keer geweest, maar altijd met andere mensen samen). De laatste 3 dagen komt m’n beste vriendin ook nog en gaan we heel veel vegan eettentjes bezoeken :D
Vind het wel spannend om voor het eerst zo lang alleen in de trein te zitten en ‘s avonds alleen te eten. Ik verblijf in een Airbnb met keuken,dus ik kan ook zelf eten maken :)
Ah wat te gek! Komt helemaal goed, geloof me! En eind april is een heerlijke tijd om te gaan. Lente!
Berlijn is echt een super leuke stad! En wat geweldig dat je ook bent gaan urbexen. Urbexen is een van mijn grootste hobbies :) . Samen met mijn man ga ik vaak op pad om verlaten panden te fotograferen en inmiddels hebben we al vele verlaten plekken bezocht in Nederland en buitenland (zelfs in Polen ;) ) . Op mijn blog schrijf ik er ook veel over, zelfs een sneeze page hierover gemaakt omdat ik veel vragen kreeg over het urbexen haha. Maar het is inderdaad echt geweldig om dat te doen! In Berlijn hebben wij een aantal jaartjes ook nog verlaten panden gefotografeerd :), geweldig :) . Als je de kans krijgt om nog eens te gaan urbexen, zou je het dan doen?
Voor mij gaat het vooral om de sfeer en geschiedenis van zo’n verlaten plek. Waarom is iets verlaten, wat heeft er zich afgespeeld, wie heeft er gewoond of gewerkt. Hier proberen mijn man en ik altijd mooie sfeerfoto’s van te maken.
Super leuk artikel, ik ben benieuwd naar de rest :) .
Wat cool om te horen zeg!
Berlijn, ook mijn grote liefde!! Ben er bijna elk jaar en in 2014 voor het eerst écht wezen “urbexen”. Geen idee dat daar inmiddels een woord voor is, hahahahhaa. Samen met een vriendin heel spannend naar het Spreepark. We waren de enigen op die koude februaridag. Geweldig!! Een leegstaand pretpark – hoe creepy en cool wil je ‘t hebben! :)
Vorig jaar met pasen weer geweest met m’n vriend en omdat we met de auto waren konden we het iets verder zoeken. We kwamen uit bij een verlaten Russische compound midden in het bos. Zo tof!! Wij slopen zo ongeveer het terrein over en nadat we ons hadden vergaapt aan rommelige gymzalen, barrakken en leslokalen kwamen er tot onze verbazing steeds meer Duitsers aanlopen. Bleek er zo’n GPS-tocht bezig te zijn. Haha!! Trespassing is gewoon dagelijkse bezigheid voor de Duitsers, blijkt. ;)
Leuk idee van die Eerstekerenlijst!
Lijkt me waanzinnig leuk om te doen, maar schijtbak als ik ben, ben altijd bang dat er dan net een waakhond of beveiliging daar is. Berlijn staat zowiezo nog op mijn to-do lijst.
Same, maar bij de meeste locaties valt het erg mee, heb ik begrepen ;)
[…] uit Berlijn schreef ik het artikel ‘Eerste keren in Berlijn.‘ Ik heb namelijk, naar aanleiding van een podcast van Gretchen Rubin (Queen) besloten een […]
Ah, ik vond dit zo’n tof artikel om te lezen Merel! Echt superleuk dat je mee was!
Mijn eerste keer deze week: in mijn eentje yoga’en in de pauze op mijn werk. Elke week doe ik dit samen met collega’s maar deze week kon/wilde niemand anders. Normaal zou ik dan ook afhaken. In mijn eentje voel ik me een beetje opgelaten. Wat denken mensen als ik mijn sportkleding door kantoor loop? Of wat als collaga’s ineens de meetingruimte binnen komen stormen als ik een “herunterschauender Hund” sta te doen? Boeiend! Ik dacht aan jouw artikel en DID IT! Whieee!
Alhoewel ik geen vegan ben, maar wel vegetarisch eet, smul ik van je verhalen en recepten. Begin juli ga ik samen met 3 vriendinnen naar Berlijn, we waren er al eens enkele jaren geleden in het voorjaar maar het was berekoud toen. Dus nu een zomerse herkansing, ik ga een megalange whish-list maken aan de hand van je verhalen hier. We blijven een week, maar ik vrees dat we er zeker niet mee toe gaan komen.
Oh jullie gaan het zo leuk vinden! En het is echt een andere stad in het voorjaar en de zomer, trust me!
[…] januari schreef ik over mijn Eerst Keren Lijst. Ja, dat is een echt ding, die lijst van mij. Ik houd letterlijk een lijst bij van dingen die ik […]
[…] sinds het begin van dit jaar houd ik een Eerste Keren Lijst bij. Dat ik dit inmiddels dus al 8 maanden doe, is iets waar ik mezelf best wel mee verbaas. Maar […]