Alweer een tijdje geleden las ik het toffe boek ‘The art of asking‘ (klik voor een review van het boek) van Amanda Palmer. Dit hele boek draait om hulp vragen en hulp accepteren. Twee dingen die veel mensen erg lastig vinden – ik ook. Deze week liep ik tegen een paar dingen aan die ik zelf niet begreep, of waar ik niet uitkwam, en ik besloot de stoute schoenen aan te trekken. Hoewel ik het een beetje vervelend vond om te doen, vroeg ik om hulp. Ik wil je graag vertellen over wat er toen zoal gebeurde.
Ik ben toch niet dom?!
Over The Art Of Asking schreef ik in mei 2015: “Op de een of andere manier vinden we het makkelijker om een vreemde om een tampon te vragen, dan om je geliefden te vragen of ze je financieel willen steunen. En een vreemde vragen zijn of haar telefoon te mogen gebruiken, lijkt minder eng dan je vriendin vragen of ze een pan soep voor je wil koken wanneer je ziek bent. Vragen stellen lijkt heel eng, maar je kunt het leren. En wanneer je het eenmaal onder de knie hebt, gaan er werelden voor je open.”
Dat had ik ook niet van mezelf hoor, dat leerde ik uit het boek. Maar het is waar. We krijgen met de paplepel ingegoten dat hulp vragen voor zwakke mensen is. Als het niet hoeft, doe je het niet. Je hoort gewoon alles zelf te kunnen en zo niet, dan zal er wel iets met je zijn. Onzin natuurlijk, maar dat is wel hoe veel mensen ernaar kijken. En dus houden we onze mond maar, wanneer een geliefde vraagt: “als ik iets voor je kan doen, dan zeg je het he?” Er zullen maar weinig mensen zijn die op dit aanbod ingaan.
We willen niet dom overkomen, niemand tot last zijn en het vooral niet toegeven als we na twee keer uitleggen iets ‘nog steeds niet’ snappen. Misschien is dat ‘niemand tot last willen zijn’ een cultureel bepaald dingetje. Ligt dat niet een beetje in de lijn van niet zomaar bij iemand aanbellen tijdens etenstijd? In culturen waar familie en vrienden veel meer centraal staan (net als samen eten,) zal het misschien normaler zijn om elkaar om gunsten te vragen. Althans, dat gevoel krijg ik vaak, maar ik ben geen antropoloog, dus ik heb er geen onderzoek naar gedaan.
Vertrouwen
Hoe dan ook, ik merk dat ik het soms lastig vind om toe te geven dat ik ergens hulp bij nodig heb. Ik houd me voor dat ik nou eenmaal graag dingen zelf uitzoek – om vervolgens uren te ploeteren op iets wat waarschijnlijk veel sneller had gekund als ik niet zo koppig was geweest en even die vriendin had gebeld om te vragen hoe zij dit altijd aanpakt. Ik dacht hier eens over na en dacht weer aan The Art Of Asking, bladerde weer eens door het boek… en toen zag ik dat Gretchen Rubin weer een nieuwe podcastaflevering had. Ik luister haar podcast iedere week, dus mijn telefoon downloadt de afleveringen automatisch. Je gaat niet geloven wat de titel van de nieuwste aflevering was. Juist: Ask For A Favor. Geen grap!
Gretchen en haar zus Elizabeth spraken over hoe het vragen van gunsten aan vrienden je vriendschap kan verbeteren. Of sterker nog, hoe je nieuwe vrienden kunt vinden door mensen om gunsten te vragen. Hoe zit dat dan? Het idee is dat je door iemand om hulp te vragen, automatisch het signaal afgeeft: “ik vertrouw jou.” Immers, je moet wel een beetje vertrouwen in iemand hebben, wil je hulp van diegene accepteren. De andere kant op beredeneerd betekent het ook dat je iemand genoeg moet vertrouwen, om diegene hulp aan te bieden. Je kunt je voorstellen dat dit een positieve uitwerking heeft op het contact dat je met iemand hebt. Maar let op: buit het om hulp vragen niet uit. Een vriendschap zou om meer dan dat moeten draaien!
Na het luisteren van deze podcast besloot ik: ik ga er de komende tijd actief aan werken om a) uit te stralen dat ik mensen graag wil helpen en b) ik ga, wanneer dat nodig of handig is, niet meer schromen om mensen om hulp te vragen. Ik ga je vertellen wat er vanaf dat moment gebeurde.
Elkaar helpen
Al een hele tijd lopen wij met het idee om een podcast te beginnen. Al ruim een jaar luister ik iedere week naar een aantal podcasts en dat brengt me zoveel plezier! Ik wil ook andere mensen blij maken met toffe verhalen en inspirerende interviews, dus waarom beginnen we niet zelf een kanaal? Tsja, waarom niet? Omdat ik werkelijk géén idee heb hoe je zoiets nou weer moet aanpakken. Wat heb je nodig? Hoe werkt het überhaupt? Ik had écht geen flauw idee.
Dus gooide ik er een brainwave tegenaan en bedacht me: misschien kan Andrew, de vriend met wie Lianne samen haar podcast opneemt, ons helpen. Maar ja, ik ken Andrew helemaal niet, dus is het dan niet raar om hem zomaar om hulp te vragen? Na wat twijfelen, stuurde ik toch Lianne maar een appje en wat denk je? Binnen tien minuten had ik een bericht van Andrew: happy to help us. Een paar dagen later zat ik met Andrew aan de koffie bij een toffe koffietoko en kletsten we elkaar de oren van het hoofd. Hij vertelde mij alles over podcasten, ik vertelde hem alles over bloggen. Wat bleek? Andrew liep rond met plannen om een blog te beginnen – hoe toevallig is dat? We zijn inmiddels een paar dagen, drie mails en behoorlijk wat appjes verder, en het is zó leuk om elkaar met dingen te kunnen helpen. En die podcast? Let maar op, die komt er! (en zoals het nu lijkt, Andrews blog ook ;))
Het was net alsof ik over een drempel heen was. Ik had een wildvreemde om hulp gevraagd én de gelegenheid gekregen om ook iets voor hem te kunnen betekenen – dit kan ik best wel vaker doen. En dus accepteerde ik deze week hulp van Naomi, onze vormgever, om mij op weg te helpen met een nieuwsbrief voor de Groene Meisjes. Nog zoiets waar ik nooit ook maar een bal van begreep. Het blijkt helemaal niet moeilijk te zijn en de eerste nieuwsbrief is dezelfde avond nog verzonden! (je kunt je hier aanmelden, als je dat leuk vindt)
Ook zaten we met vriendin Nadifa, die ons alles vertelde over blogs en SEO, meldde Margareth zich aan om onze rubriek ‘Tweedehandsliefde in huis’ een boost te geven en ontvingen we een mail van Jody, die ons wil helpen om ons Pinterestkanaal te laten groeien. Wow…! We zouden wel héél dom zijn, als we al deze hulp zouden weigeren! We kijken er al naar uit om deze drie mensen op onze beurt weer te kunnen helpen.
Ik zou dit jaar graag evenementen willen organiseren, om meer lezers te ontmoeten en meer met jullie in contact komen. We willen een nieuw e-book en misschien ook nog wel een fysiek kookboek maken. We willen een podcast starten en iedere week een nieuwsbrief versturen. Allemaal super ambitieus, ik weet het, maar dat is hoe wij dingen doen. Wanneer we de tijd en energie hebben, willen we het allemaal tegelijk. We willen er alles aan doen om jullie te laten zien: de groene lifestyle is leuk en makkelijk, vegan eten is geweldig en bewust in het leven staan kan je echt heel gelukkig maken. Wij krijgen regelmatig hulp van ontzettend lieve en wijze mensen en we hopen dat ook aan jullie terug te mogen geven. Dat is wat wij het allerleukste vinden om te doen.
Als je niks vraagt, weet ook niemand dat je hulp nodig hebt. Het is misschien een open deur, maar denk er toch maar eens over na. Grijp het aanbod voor hulp maar eens met beide handen aan en kijk waar het je brengt. Zoals Gretchen Rubin altijd aan het einde van haar podcast zegt: ‘do try this at home’ en laat me weten wat jouw ervaringen zijn!
Goed geschreven stuk. Ik ben ook niet goed om hulp vragen. Vaak vraag ik het te laat. Heel soms dan weet ik echt niet wat ik met iets aanmoet en dan vraag ik het ook eerder aan een onbekende of iemand die wat verder van me af staat. Hulp vragen voelt soms een beetje als falen. Moet echt van dat gevoel af.
Je bent niet de enige die hier last van heeft. Volgens mij kampt 90% van de mensen hiermee. Toch denk ik dat het te leren is én dat dat heel erg de moeite waard is!
Wat een top artikel is dit! Eerlijk is eerlijk, ik vraag ook eigenlijk bijna nooit om hulp. Achteraf zou ik dat wel wat meer moeten doen. Wat Linda zegt (de reactie hierboven) heb ik eigenlijk precies ook, het voelt soms als falen, terwijl ik tegelijkertijd weet dat dat veelal totaal niet het geval is.
Gek he, dat we daar zo bang voor zijn: falen. Het lijkt soms alles te beïnvloeden – zonde!
Misschien heeft het wel met die ‘glorification of busy’ te maken; je moet én een goede carrière hebben én een huishouden runnen én een leuke hobby beoefenen én altijd succesvol zijn. Als dat dan niet (allemaal) lukt, en je hebt hulp nodig, dan kunnen mensen zich afvragen wat ze fout hebben gedaan of waar ‘het mislukt is’. Tenminste, dat denk ik zo…
Ja, daar zit zeker iets in!
Wat een fijn stuk! Inderdaad, ook ik vraag liever niet om hulp maar doe het liever zelf. Ik ben wel heel geïnspireerd door dit artikel dus ik ga er zeker meer over nadenken hoe ik dit kan veranderen in mijn leven…
Wat fijn :) Laat me weten wat je ervaringen zijn!
<33333 ik kan hier nog wat van leren. Super geschreven merel en YAY voor de prominente rol van Andrew: iedereen heeft een Andrew nodig in z'n leven.
<3 dankjewel. En helemaal eens met wat je over Andrew zegt :)
Wat een mooi artikel! Heel mooi en duidelijk geschreven ook :)
Ik denk dat het inderdaad veel te maken heeft met de ander niet willen lastig vallen. Of dat je de ander niet verplicht wil laten voelen ‘ja’ te zeggen. Alsof je de ander iets oplegt. Tenminste, zo werkt t bij mij..
Terwijl je dat helemaal niet weet natuurlijk. Cultuur zal daar vast een grote rol in spelen. Nederlanders zijn sowieso een beetje van ieder z’n eigen boontjes doppen (zeg ik dat spreekwoord goed?). Zit ook veel in onze opvoeding denk ik: eerst zelf proberen, dan pas vragen..
Goed iets om over na te denken! En zoals ik hier boven lees zetten jullie met dit artikel ons allemaal aan t nadenken :)
Precies, als je het niet vraagt, kun je het niet weten. Misschien beelden we ons in dat de ander het super lastig gaat vinden, terwijl diegene eigenlijk hartstikke blij is iets voor je te kunnen doen!
Wat een fijn en eerlijk artikel. Ik heb ook vaak dat ik niet tot last wil zijn en het zelf wil oplossen, terwijl hulp vragen eigenlijk best kan (achteraf gezien).
Zeker! En niet alleen best kan, maar waarschijnlijk ook iedereen verder gaat helpen!
Ja ja ja! Een podcast van jullie! Grappig trouwens, want ik ben nu een beetje hooked aan de podcasts van the self help hipster :). Hoe dan ook: mooie plannen! En mooie post, ook.
Mooi verhaal! En zo waar. Ik vind het ook lastig, maar ik merk dat als ik het wel doe dat dat fijn is. Al hoewel ik ook wel eens aan mensen merk dat ze echt zoiets hebben van nee.. ik ga niet met je praten over moeilijke dingen. Dus dat vermijd ik dan ook altijd. Ik wil mensen ook niet tot last zijn.
Het boek kende ik niet alleen haar praatje bij google en TED-talks. Erg inspirerend maar het vergt wel een soort knop die je moet omzetten.
Mooi stuk en leuk onderwerp dat jullie aankaarten.
Laatst had ik een sollicitatiegesprek en daar kwam precies dit ook in naar voren. Ik vind het ook heel moeilijk om hulp te vragen, juist omdat ik zo graag wil laten zien dat ik het allemaal kan (terwijl dat natuurlijk niet zo is). Fijn artikel en ik kijk uit naar de podcasts!
Wat een inspirerende blog weer. Ik was vandaag net van plan te starten met een soort 365 dagen challenge om iedere dag iets buiten mijn comfortzone te doen. Hulp vragen past daar zeker in!
Wat een leuke challenge Tamara! Spannend ook, Aan wat voor soort dingen denk je dan, aangezien je elke dag iets wilt gaan doen. Bedenk je ze zelf? Succes ermee.
Het hoeven niet altijd hele grote dingen te zijn. Soms zijn het gewoon hele kleine onbenullige dingen waarvan je misschien denkt: hoezo buiten je comfortzone? Maar op dat moment denk ik er wel aan om het te doen, maar op de één of andere manier doe ik het dan toch niet. Heel stom voorbeeld: als er fietsen omgevallen zijn en ze liggen half op het fietspad, niemand die ze opraapt en even overeind zet. Waarom eigenlijk niet? En waarom doe ik dat eigenlijk niet? Is toch niet heel raar om te doen, zoiets bijvoorbeeld.
Vandaag ging ik bijvoorbeeld in me eentje naar de kinderboerderij en heb ik een half uur zitten knuffelen met een geitje. Mensen kijken je een beetje raar aan maar eigenlijk was het wel super lekker zo zitten in het zonnetje op een bankje met een geitje dat geniet van je ge-aai.
Ik bedenk het me eigenlijk pas op de dag zelf wat ik ‘buiten mijn comfortzone’ ga doen. Soms komt de situatie vanzelf en andere keer zal ik een voorbedacht plannetje uitvoeren. Zolang ik iedere dag maar iets ‘nieuws’ doe waarvan ik denk: wat ben ik blij dat ik dat gedaan/geprobeerd heb. :)
Wat een top initiatief Tamara! Ik hoop dat je een lijst maakt van alle dingen die je tijdens deze challenge doet en daar na een jaar met een grote lach op je gezicht op terug kijkt.
Dat klinkt leuk en ook positief. Je denkt inderdaad al gauw aan ‘grote’ dingen als het buiten je comfortzone moet zijn, maar je hebt natuurlijk tal van kleine voorbeelden. Dingen doen waar je bv vroeger als kind/puber altijd blij van werd, een nieuwe hobby proberen. Je hebt mij op een idee gebracht om dit ook te gaan doen Tamara, leuk, dank je! En veel plezier er mee!
Precies Julia! Waarom tekenen en-of kleuren we bijvoorbeeld bijna niet meer. Probeer het gewoon eens, misschien is het niks maar misschien ook wel. Ik heb aan deze ‘challenge’ in ieder geval al een hoop plezier beleefd de afgelopen vier dagen.
Ik wens jou ook veel plezier ermee!
Wauw, prachtig hoe alle puzzelstukjes zo op zijn plek vallen! Hier ook zo’n gevalletje van; nou, dat zou ik toch allemaal zelf wel moeten kunnen? Misschien voor mij ook het moment om eens wat lijntjes uit te gooien en te kijken of er mooie win-win situaties uit kunnen ontstaan! Bedankt voor de inspiratie! Dat boek moet ik ook maar eens gaan lezen!
Laatst zei iemand me:”use your ability to ask questions” Niet alleen voor hulp, maar ook meer inzicht, kritische vragen etc. Dit kwam uit de mond van iemand met een baan aan de top, en hij vertelde dat hij nooit zo ver was gekomen als hij dit niet had gebruikt. Stom misschien, maar sinds ik weet dat zelfs de toppers om hulp vragen lijkt het minder erg om dit te doen! Ik probeer er sindsdien dan ook naar te leven en dat heeft me inderdaad al een aantal zeer leuke dingen opgeleverd!
Ik denk er precies zo over. De meeste dingen die ik heb geleerd van m’n klanten, doelgroep enz heb ik heb simpelweg gevraagd en dit levert zoveel moois op. Toch is het soms makkelijker om dit te doen voor m’n studio dan voor mezelf :-)
Dat helpt zeker om in te zien dat gewoon iedereen wel eens hulp nodig heeft, of wel eens vragen moet stellen. Mooi dat je dit hier deelt, thanks!
Wow wat cool! En fijn zo’n toffe ervaring. Dan ben je de volgende keer weer wat positiever als je iets wilt gaan vragen!
Ik vond het ook heel erg moeilijk om hulp te vragen en ben het nu stapje voor stapje aan het leren. Soms kun je dingen gewoon niet alleen en is het niet erg om hulp te vragen.
Leuk om jullie ideeen te lezen. Tijd om ze uit te werken en gaan doen!
En wat heeft Jody trouwens goeie Pinterest tips! :-)
Tof he! We hebben volgende week een afspraak met haar, om te praten over ons Pinterestplan. Cool dat mensen zich zo specialiseren in iets!
Wat gaaaf, een podcast! Ik ben dankzij jullie blog groot fan geworden van podcasts en als jullie er een gaan beginnen ga ik zeker luisteren! Ik vind het een heel herkenbare blog. Ik had vorig jaar ook zo’n situatie. Ik wilde mijn blog gaan self-hosten, maar ik had geen idee hoe dat moest en ik durfde het niet zo goed. Toen dacht ik ineens aan iemand die ik eigenlijk niet zo goed kende, maar waarvan ik wist dat hij wist hoe dat moest. Ik voelde me heel ongemakkelijk om het aan hem te vragen, omdat ik bang was dat ik zou overkomen als een profiteur, maar toen ik hem vroeg was hij super enthousiast en bood hij meteen aan om me te helpen.
Sindsdien heb ik me gerealiseerd dat het zoveel extra tijd kost om zelf helemaal iets uit te zoeken, terwijl er genoeg mensen zijn die veel meer verstand hebben van bepaalde dingen dan jij. Ik realiseerde me dat ik mensen graag help als ze om hulp vragen, dus waarom zouden andere mensen jou dan niet willen helpen. Een mooie les en iets wat ik zelf ook vaker wil gaan doen :)
Dit is precies waar ik de afgelopen week over na zat te denken, en hoe sterk ik het vind van mensen die dit goed kunnen. En kijk eens wat er voor jullie uit is gekomen. Oo jongens, podcasts! Een evenement! AAAHH! :)
hihihihihi excited MUCH!
Ik vraag mij de hele dag suf zonder vragen te stellen gebeurt er niets in mijn leven…Ik moet wel en als iemand niet wil vraag het aan iemand anders. Dat heb jij nou een maal wanneer iemand in een rolstoel zit. ;)
Groetjes,
Liann
Ahhh ik word hier zo enthousiast van! (Van al die goede dingen die er bij jou gebeurden.) En o wat is het herkenbaar zeg! Hulp vragen is denk ik wel mijn minst sterke eigenschap, terwijl ik iedereen die het maar vraagt graag help. Hoe krom is dat?!
Gevolg: te veel hooi op je vork nemen, omdat je denkt het zelf op te moeten lossen. Hier ga ik de komende tijd echt even bij stil staan, want je hebt helemaal gelijk Merel!
Heel goed artikel dit weer zeg! Ik vind het ook altijd moeilijk om hulp te vragen, ongeacht hoe vaak mensen zeggen dat ik ze áltijd om hulp mag vragen als ik dat nodig heb. Terwijl, wat Gretchen zegt, is volgens mij absoluut waar! Dat je iemand het gevoel geeft dat je hem vertrouwt als je hem om hulp vraagt en de relatie daardoor alleen maar beter wordt. Heel interessant!
Jullie hebben me weer eens flink aan het denken gezet! Mooi artikel. Ik kan steeds beter hulp vragen, maar ik zou het nog veel vaker kunnen doen. Hulp vragen is een stukje kwetsbaarheid tonen en dat maakt je eigenlijk juist heel sterk (terwijl dat niet altijd zo gezien wordt). Wat gaaf trouwens dat jullie zoveel nieuwe plannen hebben. Ik ben heel benieuwd naar de uitvoering. Vooral naar de podcast!
Heerlijk dit! Ik zoek ook dingen graag tot in de puntjes uit, maar vraag wel graag anderen om hulp, zonder schroom eigenlijk… Heb me daar ook nooit voor geschaamd of ‘zwak’ gevoeld. Wél irritant vind ik ongevraagd advies krijgen :’D jaaaaa, een blog event met bloggers, doen! Ben nu ook mijn eerste aan het organiseren… spannend! Ga zo door dames.
Mooie blog. Het doet me denken aan een blogpost op Designsponge over “rejection therapy”: http://www.designsponge.com/2014/06/ask-for-what-you-want.html
Het idee is dat mensen af moeten van de angst om een ‘nee’ te krijgen als ze ergens om vragen. De “therapy” bestaat eruit dat je juist expres om meer dingen gaat vragen dan je eigenlijk durft, zodat je merkt dat het heus niet zo’n ramp is als je eens een keer een ‘nee’ te horen krijgt. En natuurlijk blijkt dan ook dat mensen vaker bereid zijn je te helpen dan je misschien dacht. Ik kan niet zeggen dat ik deze strategie zelf heel concreet heb toegepast, maar het is me al die tijd wel bijgebleven.
Wat een leuk artikel! Hier kan ik ook wel wat meer mee doen, ik durf helemaal nooit om hulp te vragen.
Mooi artikel.
Hulp aanbieden doe ik heel graag, hulp vragen inderdaad veel minder snel.
Zelf uitzoeken, soms veel te lang met dingen bezig zijn, en vooral denken:
ik kan het allemaal wel zelf.
Leuk dat jullie gaan samenwerken met Margareth!
Hulp vragen en accepteren is geen moeite voor mij, maar enkele aspecten er omheen wel. En natuurlijk is het voor veel mensen we zo. Super goed om hierover te schrijven, het idee dat speelt in je hoofd lijkt me erg leuk. Twijfel niet dit uit te voeren, denk dat het erg aanslaat! ;)
YAY! Kom maar door met die Podcast (Podcast-nerd over here!) kan niet wachten!
Whoop, whoop, kom maar door met die (e-/kook)boeken! En ik ben (nog) niet zo van de podcasts, maar wanneer jullie zoiets gaan doen, dan moét ik dat natuurlijk wel horen! En een De Groene Meisjes-event lijkt me helemaal gaaf! Bij deze meld ik me nu al aan ☺ Tof dat jullie zulke mooie ambities hebben. En om hulp vragen is soms inderdaad soms best lastig, maar als je weet hoe fijn het is om een ander te helpen, dan kan je op jouw beurt weer een ander die ervaring geven door je te laten helpen. The circle of help!
Wat een leuke plannen hebben jullie!
En super dat je die hulp nu vraagt…en krijgt.
[…] daar nou helemaal op te wachten? Wat zullen mensen er wel niet van vinden? Onlangs schreef ik een artikel over hulp vragen en accepteren. Uit de reacties merkte ik op dat het accepteren van hulp blijkbaar het moeilijkste is. Dat vind ik […]