Mijn reis naar Oregon, USA #1

Als jullie dit lezen is het dinsdag en dat betekent dat ik op dag 5 van mijn week in Oregon ben. Ik vlieg op donderdag weer terug naar huis, dus ik heb nog een volle dinsdag en een woensdag om alle awesome dingen die deze regio rijk is te ontdekken. Dinsdag en woensdag zal ik voornamelijk in Portland (City) doorbrengen en ik verwacht dat het daar zó Instagramwaardig is dat ik daar een aparte post aan wil wijden. En omdat het anders ook veel te veel foto’s (met bijbehorende verhalen worden,) dacht ik: ik verdeel mijn reisverslag in twee delen. Vandaag vertel ik jullie alles over Timberline, Oregon City, McMinnville en de kust van Oregon.

Donderdag en vrijdag

Voor vertrek vroeg ik uiteraard een ESTA voor Amerika aan voor mijn verblijf in Oregon. Immers, anders mag je het land niet in. Als je een georganiseerd persoon bent, dan kun je het visum ruim op tijd aanvragen, maar geen zorgen, dit kan ook last-minute via internet. Ik heb het in vijf minuten geregeld, toen werd het dezelfde dag nog goedgekeurd en kreeg ik het visum per mail opgestuurd. Ideaal voor mensen die dingen graag op het laatste moment doen, zoals ik ;)

Vorige week donderdag vloog ik met Delta Airlines naar Portland Airport. Vanaf Amsterdam is dat 10 uur en 14 minuten vliegen, wat natuurlijk best wel een eindje is. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat het een erg comfortable vlucht was, met enorm goede service, en, niet onbelangrijk: lekker eten! Aangekomen op het vliegveld werden we – en dan heb ik het over een groep van acht journalisten en bloggers uit Europa –  opgehaald door onze chauffeur en begeleider van de week, van het Travel Oregon. Kieron is de chauffeur en Jenna onze reisleider. Beide fantastische, gezellige en zorgzame mensen. Het klikte meteen. Ook in de groep was het vrijwel meteen gezellig. We zijn met mensen uit Nederland, Duitsland, Zweden, de UK, Noorwegen en Frankrijk. Een bonte mix dus!

Omdat ze in de US volgens mij altijd willen voorkomen dat je verhongert, werden we meteen naar een plek om te lunchen gereden. Dit was in Troutdale – een plaatsje heel dichtbij het vliegveld- en het heette Troutini. Ik at er een prima vegan maaltijd en daarmee was de toon meteen gezet: het is zó fijn dat je in de Verenigde Staten zo gemakkelijk vegan kunt eten! Iedereen weet precies wat het inhoudt en ieder restaurant heeft opties.

Na de lunch reden we naar de Timberline Lodge, op 6000 feet hoogte. Een heel andere wereld, met sneeuw zo hoog dat het tot de ramen komt en duizenden heel hoge dennenbomen. Echt een winter wonderland dus! We verbleven hier in het hotel (Timberline Lodge) waar de film The Shining is opgenomen. Dat vond ik niet per se een heel geruststellende gedachte, maar toch heb ik hier prima geslapen ;) Dat kon ook bijna niet anders, als je ziet hoe gezellig mijn kamer was. Het was alsof ik in een kleine wintersportchalet verbleef. Compleet opgebouwd uit hout met van die gezellige ramen en een prachtig uitzicht over de besneeuwde bomen. Beneden in het hotel is een grote openhaard waar gasten gezellig wijntjes drinken en spelletjes spelen. Ik kon me prima voorstellen dat ik hier een lang weekend zou blijven.

Echter, we bleven maar één nachtje. En vlak voordat we vertrokken, deden we nog ‘even’ een hike door de sneeuw. Snow-shoeing wordt dit genoemd; Amerika’s snelst groeiende wintersport. De hike was best wel pittig. Niet zo gek ook, want je zit al op 6000 feet hoogte en gaat dan nog klimmen, het is koud én er stond een sneeuwstorm. Maar ik heb het gedaan en dat maakte me heel erg trots. Weer iets voor op mijn ‘eerste dingen lijst!’

Na de hike was het tijd om uit te checken en onderweg te gaan naar McMinnville. Onderweg hiernaartoe stopten we in Oregon City, waar we een bezoek brachten aan de Oregon City Brewery. We deden hier een bierproeverij van lokaal gebrouwen biertjes. Ik kan een biertje absoluut waarderen op z’n tijd (vooral als het speciaalbieren zijn,) maar ik ben de laatste tijd vooral heel erg gek op ciders. En die kom je hier ook óveral tegen. Dus dronk ik een peren-gember cider en dat was precies wat ik nodig had na die stevige hike door de sneeuw!

Vrijdag, zaterdag en zondagochtend

Vrijdag en zaterdag (en zondagochtend) verbleven we in McMinnville. Een schattig plaatsje midden tussen de wijngaarden. Het thema van deze twee dagen? Wijn en truffels. Hét Oregon Truffle Festival was namelijk gaande en dat is echt een big thing hier. Een super exclusief festival waar mensen uit het hele land op afkomen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik voorlopig even geen truffels meer kan zien, maar het was leuk om er meer over te leren. Echter, de wijnen ben ik meer gaan waarderen. Dé plaatselijke wijn is hier een Pinot Noir, maar ook Pinot Gris en Chardonnay worden hier veel verbouwd en geschonken.

In McMinnville verbleven we in de 3rd Street Flats en toen ik mijn ‘hotelkamer’ binnenkwam wist ik niet wat ik zag. Het was ENORM. Ik overdrijf niet als ik zeg dat het groter was dan mijn eigen huis. Compleet met een aparte slaapkamer, badkamer en keuken. Er stonden zelfs een wasmachine en een droger en de badkamer had een bad.  In deze appartementen kun je gemakkelijk een week heel comfortabel verblijven. Handig voor als je een uitgangspunt zoekt om de regio te verkennen. Je kunt ook gratis bij het hotel parkeren op hun eigen parkeerterrein. Ideaal dus voor mensen die een roadtrip maken!

Deze dagen hebben we vooral heel veel (truffels) gegeten en heel veel wijn gedronken, maar het lekkerste dat ik at en donk in McMinnville was het ontbijt bij Community Plate. De koffie hier… wow. En de granola met amandelmelk was ook to die for. Ze doen hier trouwens niet aan sojamelk en dat zie je op meer plekken. Als plantaardige opties bieden ze hier amandelmelk, hazelnootmelk en hennepmelk aan. Ik koos voor een hazelnut latte en ik kan niet wachten om dit thuis ook te gaan proberen!

Op zondagochtend, op onze weg naar de kust van Oregon, brachten we nog een bezoekje aan het Evergreen Aviation and Space museum. Voor lucht-en ruimtevaart liefhebbers is dit echt een feestje. Ik moet heel eerlijk zeggen dat de geek in mij ook wel even tot leven kwam. (ik heb overigens nog zes jaar lesgegeven op een luchtvaartschool en mijn vader is een enorme luchtvaartliefhebber, dus ik heb er ook wel iets mee. Ik vind het wel iets tofs hebben.) We kregen een rondleiding door een heel lieve man. Een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog. Toch wel heel bijzonder om zo’n ouder iemand heel gepassioneerd over de geschiedenis van vliegtuigen te horen vertellen. Ik vond het erg leuk! Helaas hadden we maar tijd om 1 hangar te bezoeken. In de andere hangars staan namelijk ook nog ruimtevaart gerelateerde zaken. Ik had wel heel erg graag een spaceshuttle in het echt willen in, of willen poseren met zo’n ruimtepak. Anyway, dat komt vast nog wel een keer. Dit was al erg leuk!

Zondag en maandag

Na twee nachten in McMinnville was het tijd om ons rustig de kust te verplaatsen. Ik moet zeggen dat de kust van Oregon enorm veel indruk op mij maakt. De Pacific Ocean is zo ongelooflijk imposant en het landschap eromheen – kliffen – is prachtig. Af en toe is het alsof je naar een ansichtkaart kijkt, met die schattige vuurtorentjes en kleine gekleurde huisjes. Het allerleukste? De zeeleeuwen die ontzettend dichtbij komen! Wat een herrie maken deze beestjes zeg, wow! We brachten een bezoek aan Depoe Bay, waar ik zoutwater ‘Taffy’s’ kocht. Dit zijn een soort toffees en ze komen in duizend smaken. Ik heb het gecheckt en ze zijn veganistisch. Je snapt, ik leefde me uit. In Depoe Bay kan je goed walvissen spotten tussen maart en december, maar helaas … het is januari én er stond een enorme storm, dus we hebben geen walvissen gezien. Het weer is hier aan de kust trouwens enorm wisselvallig. Het ene moment schijnt de zon fel, het volgende moment komt de regen met bakken uit de lucht. Het waait over het algemeen erg hard en de donkere wolken stapelen zich flink op. Stormy weather! Maar dat geeft helemaal niks, want wat is het heerlijk om je hoofd leeg te kunnen maken aan het water. Weer of geen weer, altijd oceaanweer, zullen we maar zeggen.

We slapen in het prachtige en luxe Overleaf Spa & Lodge. Dit is een hotel waar mensen over het algemeen echt voor de rust komen. Iedere hotelkamer (die ook weer gigantisch zijn, als je het vergelijkt met Europese hotelkamers) heeft een uitzicht over de oceaan en dat is alleen al geweldig. Terwijl ik dit schrijf hoor ik de golven tegen de kliffen slaan. Ik kan niet eens uitleggen hoe bijzonder het is om op zo’n plek te verblijven. Echt een cadeau! Ik ben extra vroeg opgestaan om te werken, zodat ik straks na een vroeg ontbijt nog even een wandeling langs de oceaan kan maken. Vervolgens stappen we weer in het busje en gaan we onderweg naar Florence en Eugene. Dit zijn twee steden, voor het geval dat je denkt dat we bij vrienden op bezoek gaan. We krijgen een rondleiding in een vuurtoren en we gaan naar een grot waar zeeleeuwen lekker liggen te relaxen. Naar het schijnt liggen er soms wel 300 zeeleeuwen en ik kan me niet eens voorstellen hoeveel geluid dat geeft. En… hoe erg het zal stinken ;) Verder hebben we vandaag een proeverij met sterke drank, dus ik zal maar zorgen dat ik goed eet, anders kan je me vanavond opvegen. En we slapen in een bed and breakfast. Maar daarover later meer!

Zoals jullie hopelijk uit mijn verhaal kunnen opmaken, maak ik echt fantastische dingen mee. En dan schrijf ik nog niet eens alles wat we doen op, omdat het programma zó vol is dat ik dingen begin te vergeten. Het is hier prachtig en de mensen zijn super vriendelijk. Het vegan eten is heerlijk en de groep is gezellig. Mijn heimwee? Die is gelukkig weer overgewaaid – zoals altijd na een dag of twee, drie. Dankjewel voor alle lieve reacties op mijn artikel over heimwee bij volwassen. Fijn om te lezen dat veel mensen er iets aan hebben gehad!

Goed, ik ga me klaar maken voor een nieuwe dag van activiteiten. Ik houd een Instagram Story bij die je kunt volgen via @merelgroenemeisjes. Leuk als je komt kijken! Na mijn trip kom ik bij jullie terug met deel 2, over Florence, Eugene en Portland City. Vooral voor die laatste stop ben ik ontzettend excited! Tot snel :)

Thank you for this wonderful experience, Travel Oregon! / Deze reis is een persreis. Ik word niet betaald om deze reis te maken om erover te schrijven, maar mijn reis wordt wel vergoed.