Ik ben in mijn leven al een paar keer verhuisd, soms over best wel grote afstanden. Wel altijd binnen Nederland, maar toch. Een tijdje geleden verhuisde ik in mijn eentje van Amsterdam naar Rotterdam. Ik kwam er al gauw achter dat verhuizen op volwassen leeftijd, in je eentje, als je niet meer studeert en geen collega’s hebt (ik werk immers voor mezelf,) toch wel even een ander verhaal is dan verhuizen met een partner of gezin, of in je studententijd. Het is namelijk veel minder vanzelfsprekend om mensen te leren kennen. Nu, precies anderhalf jaar na mijn verhuizing, kan ik concluderen dat het heel goed is gelukt om in mijn nieuwe stad weer een nieuw sociaal bestaan op te bouwen.
Ik krijg geregeld vragen over hoe het me is gelukt om mijn draai weer te vinden in mijn nieuwe woonplaats. Soms zijn dat berichtjes van mensen die ook op het punt staan te verhuizen en zich opeens zorgen maken over of het wel gaat lukken, dat aarden op een nieuwe plek. Dikwijls zeggen mensen: ‘maar jij bent heel makkelijk in de omgang, geen wonder dat jij zo weer vrienden maakt!’ Dat is niet helemaal waar. Ik ben misschien niet verlegen, maar wel introvert. Ik heb er geen problemen mee om mezelf op te sluiten in mijn huis, met mijn boeken en mijn katten – maar ja, dan leer je natuurlijk precies niemand kennen. Dat schiet niet op. Ook heb ik een hekel aan netwerken. Je moet me eens zien op evenementen die ik bezoek voor mijn blog. Ik ben altijd als eerste weg, om de netwerkborrel na afloop van het evenement te vermijden. Niks voelt voor mij zo onnatuurlijk als ergens moeten staan, met een drankje in mijn hand, me afvragend: wie zal ik nu eens aanspreken voor een gesprekje? Vreselijk vind ik het.
Het is dus wel duidelijk dat dát in elk geval niet de manier is voor mij, om mensen te leren kennen. Ik heb een omgeving nodig waarin ik me op mijn gemak voel, met mensen die een beetje dezelfde interesses hebben als ik. Maar ja, dat komt allemaal niet aanwaaien, natuurlijk. De meesten van ons zullen zelf actief moeite moeten doen en ik zal vertellen hoe ik dat heb aangepakt.
Ga vrijwilligerswerk doen
Onlangs schreef ik een blogpost over de verschillende plekken waar of de organisaties waarvoor, ik vrijwilligerswerk doe. Dat is iets waarmee ik een halfjaar geleden ben begonnen en ik wou dat ik dat eerder had gedaan. Nu is het natuurlijk sowieso hartstikke mooi als je vrijwilligerswerk kunt doen – waar dan ook, – maar het kon ook wel eens de perfecte manier zijn om nieuwe mensen te leren kennen. Voor mij geldt dat de ene plek zich hier beter voor leent dan de andere. Toen ik vrijwilligde in het Fotomuseum kwam ik er al gauw achter dat ik hier heus leuke gesprekken had met medevrijwilligers, maar dat er niet echt mensen tussen zaten met wie ik naast het vrijwilligerswerk zou afspreken. Dat kan en is helemaal niet erg. Je kunt niet verwachten dat als je iets voor het eerst doet, het meteen fantastisch uitpakt op alle terreinen. Laat je dan dus niet ontmoedigen.
De tweede plek waar ik vrijwilligerswerk deed (en doe,) was Adem Inn, het stiltecafé in de Hoogstraat in Rotterdam. Hier heb ik een paar mensen leren kennen met wie ik, ook naast het vrijwilligen, een leuk contact heb. Doordat Rotterdam soms net een dorp is, kom ik de andere vrijwilligers ook weer op andere plekken dan bij Adem Inn tegen, en doordat we met z’n allen in een appgroep zitten, houden we gemakkelijk contact met elkaar. Het leuke is ook dat de organisatie van Adem Inn geregeld avonden voor de vrijwilligers organiseert, zodat we elkaar beter kunnen leren kennen en eens met z’n allen bij elkaar zijn. Ik denk dat dit bij meerdere organisaties waar je je als vrijwilliger kunt aansluiten gebeurt, dus grijp dit soort gelegenheden vooral aan.
Verder vrijwillig ik bij de Voorlees Express. Hoewel dit een project is waarbij ik in mijn eentje naar een gezin ga om voor te lezen, heb ik toch ook contact met medevrijwilligers uit mijn wijkgroep. Dit zijn allemaal mensen die bij een gezin in Rotterdam Noord voorlezen en soms zijn er ook bijeenkomsten waarbij we de voortgang van het project bespreken. Ook dat is dus weer een plek om in contact te komen met mensen uit je naaste omgeving. Voor mij is het doen van vrijwilligerswerk een heel effectieve manier gebleken om mensen te leren kennen en ik kan het je alleen maar aanraden.
Schrijf je in voor een cursus
Toen ik een paar maanden geleden een tijdje met verlof ging dacht ik: ik wil iets nieuws leren. Het maakte me eigenlijk niet eens heel erg veel uit wat het zou zijn, maar natuurijk kies je dan voor iets wat je leuk lijkt. In mijn geval was dat een beginnerscursus poëzie bij Poetry International. Dat bleek een heel goed idee. Want niet alleen vond ik het heel erg leuk om meer over poëzie lezen en schrijven te leren, ik leerde ook allemaal aardige mensen uit Rotterdam kennen. En vervolgens ging ik vaker naar evenementen die iets met poëzie te maken hebben, waar diezelfde mensen dan ook weer zijn. Het resulteerde er zelfs in dat ik dit weekend op een evenementje mijn poëzie mocht voordragen en dat ik daar de mensen zag die ik via de cursus had leren kennen. Het leuke en verrassende hiervan is dat je soms gewoon maar begint aan iets en geen idee hebt waar het schip dan strandt. Het kan alle kanten op. Inmiddels heb ik trouwens de smaak met de poëzie zo lekker te pakken dat ik ben begonnen aan de vervolgcursus, die een jaar duurt.
Misschien hou je helemaal niet van poëzie maar wil je gaan pottenbakken, houtbewerken, ijzersmeden, portretschilderen of boetseren. Ik denk dat welke creatieve cursus je ook kiest, het altijd een manier is om én jezelf te verrijken én leuke mensen te leren kennen. Want mensen die creatieve interesses hebben, zijn over het algemeen gewoon leuke mensen.
Sluit je aan bij een club
Zin om met gelijkgestemden te praten over dingen die jou interesseren? Sluit je dan aan bij een club. Zoals bij een leesclub, filmclub, schaakclub, schrijfclub, fotoclub, meditatieclub of een eetclub. Het lijkt me bijna onmogelijk om hier géén mensen te leren kennen die je buiten de club misschien ook nog wel eens zou willen spreken of zien. Er is altijd wel iemand. Het leuke van dit soort clubs, is dat je al zeker weet dat jullie in elk geval een gezamenlijke interesse of hobby hebben. Dat scheelt een heleboel bij de eerste kennismaking.
Merels Super Secret Book Society (insert nerd-emoji)
Over leesclubs gesproken: vanaf 22 maart begeleid ik mijn eigen leesclub in de Centrale Bibliotheek in Rotterdam. De club is bedoeld voor mensen tussen de 18 en 40 jaar, en heet de Super Secret Book Society. Wat natuurlijk vooral een toffe naam is, want het is helemaal niet zo geheim allemaal. Het idee is dat we met een man of 30-40 bij elkaar komen, om te praten over het boek dat we allemaal hebben gelezen. Op 22 maart is dit Wormen en engelen, van Maarten van der Graaff. Er is thee en koffie, en natuurlijk zijn er lekkere vegan hapjes. En verder zijn er vooral leuke (import) Rotterdammers die, net als jij, van lezen en boeken houden. Lees hier alles over de boekclub en koop meteen een kaart (voor 5 euro) als je er de 22e maart bij wil zijn!
Voor ZZP’ers: huur een werkplek
Zoals ik in mijn inleiding ook al zei: ik heb geen collega’s. Natuurlijk werk ik wel eens met iemand samen, zoals met fotografen Sam en Aline of met Naomi voor de vormgeving of de Boekenclub, maar ik heb geen naaste collega’s zoals de meeste mensen die voor een baas werken dat wel hebben. Dat vind ik meestal helemaal niet erg, maar heel soms bekroop me toch een beetje een eenzaam gevoel als ik weer met mijn laptop in een koffietentje zat en ik wel mensen om me heen zag, maar niet met hen praatte. Nu heb ik een werkplek op een fantastische plek in Rotterdam, met het allerallerbeste uitzicht over de Maas en de skyline van deze mooie stad. Maar dat is nog niet alles, ik heb namelijk ook nog heel leuke mensen om me heen. Het zijn natuurlijk geen echte collega’s want we werken niet per se samen (hoewel, dat kan wel, soms) maar het zijn mensen die ook ‘iets met duurzaamheid doen’ en dat zorgt er al voor dat je af en toe toch een praatje met elkaar maakt of samen luncht. Voor mij is het hebben van een werkplek echt een must – en dan vooral om bovenstaande reden.
Zet social media in
Een aantal van mijn heel dierbare vrienden heb ik leren kennen op bijvoorbeeld Twitter of Instagram. En ik weet dat er mensen zijn die zeggen ‘ik vind dat vaag, mensen leren kennen op internet,’ maar ik zeg dan: het is wel 2018 inmiddels hè? Ik geloof absoluut in het elkaar offline leren kennen, anders schreef ik dit artikel niet, maar ik wil graag benadrukken dat je online leven een heel goed startpunt kan zijn voor een leuk sociaal leven.
Heb je dikwijls leuke gesprekken met iemand op Twitter en zie je dat hij of zij in de buurt woont? Waarom ga je niet eens koffie drinken? Zie je op Instagram al maanden dat iemand precies dezelfde smaak heeft en van dezelfde dingen houdt als jij? Waarom dan niet in real life eens praten over die gemeenschappelijke interesses? De transformatie van een online vriendschap naar eentje die (meer) offline is, is over het algemeen vrij gemakkelijk gemaakt. Het is ook best wel veilig. Je kunt namelijk online alvast een beetje aan elkaar wennen, alvorens je in het diepe springt en samen biertjes gaat drinken in de buurtkroeg.
Los van het hebben van leuke online contacten, zijn platformen als Facebook en Twitter uitermate geschikt om op de hoogte te blijven van alle leuke dingen die er gaande zijn in jouw stad. Ik volg op Facebook ik-weet-niet-hoeveel organisaties, musea, theaters, koffietentjes, bibliotheken, podia en filmhuizen, om in de gaten te houden of er nog leuke dingen worden georganiseerd. En als ik dan een leuke film, lezing, voorstelling, een event, expo of een feestje tegenkom, dan klik ik op ‘geïnteresseerd’ om op de hoogte te blijven. Het lijkt dan een beetje alsof ik naar 41 evenementen in een week ga – dat is niet zo. Ik heb gewoon graag iets te kiezen.
Natuurlijk zijn er nog veel meer manieren om nieuwe mensen te leren kennen. Dat kan ook ‘gewoon’ bij de supermarkt, bij de dierenarts als je je kat laat inenten, tijdens een yogales, op de sportclub of bij de kapper. In principe is iedere plek een plek om nieuwe mensen te leren kennen. Ik denk dat twee dingen heel erg kunnen helpen: jezelf openstellen voor nieuwe contacten en, om het proces een beetje te versnellen, de plekken zoeken waar gelijkgestemden komen. Voor mij is gebleken dat dat alles een stuk makkelijker maakte en ik ben heel blij met het netwerkje dat ik inmiddels in Rotterdam heb. Het maakt dat ik me hier helemaal thuis voel en dat ik mijn draai in de stad behoorlijk snel heb gevonden. Dat gun ik iedereen die naar een nieuwe stad verhuist.
Wil je iets vragen of zeggen over dit onderwerp? Laat het dan vooral weten bij de comments. Ga jij binnenkort (al dan niet in je eentje) verhuizen naar een nieuwe stad? Heel veel geluk gewenst. Het komt allemaal goed :)
Foto’s: Sabine Metz
Mooi geschreven en herkenbaar. Eigenlijk zijn al mijn “nieuwe” vrienden meiden die ik online heb leren kennen via mijn blog of Instagram. Heel fijn voor mij als introvert, want ik zou niet zo snel op mensen afstappen en bij pr events ben ik ook meestal als eerste weer weg haha, want dat netwerken daar ben ik ook niet zo goed in (kan ik vast wel, maar na een uur of twee sociaal hebben gedaan wil ik me het liefst weer terugtrekken).
Succes met je boekclub trouwens, klinkt heel leuk! :)
Herkenbaar inderdaad ;)
Help!!! ik ben een kind van 13 jaar en ga binnenkort van het platteland naar de grote stad verhuizen. mensen daar zijn heel anders dan hier. ik ben bang dat ik geen nieuwe vrienden kan maken en dat ik er niet tussen in kom. ook zijn de middelbare scholen daar veel groter als hier ik ben bang dat ik er niet aan kan wennen.
kan iemand mij helpen!!
Dag Sanne, ik lees nu pas je berichtje, ik hoop dat je goede antwoorden hebt gehad die helpen, inmiddels ben je weer een jaartje ouder en zit je op je nieuwe school in de grote stad. Ik ben benieuwd hoe het je is vergaan. Ik ben een oma van 74 jaar en wil gaan verhuizen van het platteland naar de grote stad waar mijn kleinkinderen wonen. Ook zo spannend vind ik. Ik hoop dat ik er op mijn leeftijd een beetje tussenkom.
Is dat jou gelukt? Ik denk het wel, want je was zo ondernemend om je vraag hier onder dit blog te zetten.
Groetjes van een oma uit Drenthe
Oeh ik heb hier eigenlijk nooit echt overnagedacht. Het lijkt me wel lastig om nieuwe mensen te leren kennen in een nieuwe woonplaats. Voorlopig ga ik niet verhuizen, maar wel handig. Als ik bedenk waar ik mijn huidige vrienden van ken, is het ook best divers.
Vanwege mijn zware fysieke beperkingen ben ik overdag eigenlijk altijd alleen thuis. Ik kan niet meer deelnemen aan cursussen, sportverenigingen of vrijwilligerswerk doen. Ik ben 41 jaar en hoogopgeleid, er is verder niks mis met mijn brein. Ik doe thuis yoga, meditatie en fietsen op mijn hometrainer. Dit helpt me fysiek en mentaal verder gezond te blijven. Ik houd me bezig met gezonde voeding, kook graag soep en bak mijn eigen zuurdesembrood. En ik lees veel.
Mensen ontmoet ik vooral in een ongelijkwaardige relatie; zij zijn hulpverlener (betuttelend, of ongeïnteresseerd) en ik client. Dat zijn geen vrienden.
Het dagelijks bestaan alleen thuis vraagt een voortdurende beoefening. Het verschil tussen alleen zijn en eenzaamheid ken ik inmiddels goed. Het vraagt vooral een diepgaande zelfacceptatie. En dankbaarheid voor de zon, de eekhoorn die elke ochtend op het tuinterras de pinda’s opeet, de knoppen in de magnoliaboom.
Wat jammer dat je hulp ongeintresseerd is of betuttelend. Ik heb ook mensen thuis geholpen en dat was zeker wel op gelijkwaardige maar heel vaak ook op vriendschappelijke basis.
Het kan dus wel! Ze komen natuurlijk om jou te helpen (werk). Maar ook dan kun je best leuk kletsen. Vraag jij ze bv wel eens iets buiten werk dingen om over zichzelf. Welk boek ze lazen of welke film ze hebben gezien?
Je kan pech hebben maar je kan ook leuke hulpverlening treffen. Ik hoop dat je dat nog eens mee mag maken!
Hoi Janna, dit herken ik wel, ik heb ook fysieke beperkingen en ben niet meer mobiel. Dit is heel frustrerend. Zelf ben ik lid van een kerkelijke gemeente waardoor ik in mijn nieuwe woonplaats toch mensen heb leren kennen . Maar het blijft lastig als je hoofd nog zoveel wil.
Hoi Janna, dit herken ik wel, ik heb ook fysieke beperkingen en ben niet meer mobiel. Dit is heel frustrerend. Zelf ben ik lid van een kerkelijke gemeente waardoor ik in mijn nieuwe woonplaats toch mensen heb leren kennen . Maar het blijft lastig als je hoofd nog zoveel wil.
Hi Janna, waar woon je? Ook in Rotterdam?
Ik ben al twee keer naar het buitenland verhuisd en wat ik geleerd heb bij het maken van nieuwe vrienden, is dat ja zeggen heel belangrijk is. Soms leer je 1 iemand kennen en als hij/zij jou dan meevraagt naar iets. zeg dan (zeker in het begin) ja. Op die manier leer je heel snel andere mensen kennen.
Mee eens! Zelf al talloze keren verhuisd de afgelopen jaren (kriskras door het land vanwege studie, werk of liefde) en ook op plekken terecht gekomen waar ik niemand kende. Ook veel “ja” gezegd. Soms leverde dat me leuke contacten op en soms gewoon alleen een leuke activiteit. Ik onderneem veel op eigen houtje, ook al ben ik nu verhuisd voor de liefde. Wil niet afhankelijk zijn van mijn partner! Ik ben echt niet de makkelijkste “small talker” (totaal niet) en best wel selectief in vriendschappen of kennissen, maar een “yes man!” houding is iig een opstapje. kan je daarna altijd nog verder zien wat je ermee doet :-)
Zeker waar. Ik denk wel dat de hoofdregel is dat je er voor open moet staan. Als je nooit ja zegt, dan kan er ook eigenlijk niks gebeuren :)
Goeie ideeën, wij zijn vanuit Delft naar het Hoge Noorden verhuist en hebben hier al aardig wat vrienden gemaakt.
Bezoek ook de open dagen van verschillende organisaties en de Open Tuindagen in het land.
Tuinmensen zijn vriendelijke mensen en staan open voor heel veel nieuwe uitdagingen.
Vriendelijke groet Jan(Wilde een Tuin)
Ik moet zeggen dat het bovenstaande ook zeker kan gelden wanneer je als stel verhuist naar een nieuwe stad. Misschien vind ik het dan nog wel lastiger: als je naar een evenement gaat met zijn tweetjes (veel dezelfde interesses als mijn partner) dan heb je vaak nog minder aanspraak dan alleen. En je hebt, omdat je thuis niet alleen bent, misschien ook minder de noodzaak om ergens nieuwe vrienden te gaan maken. Hoewel dat natuurlijk ook weer een fijn voordeel is :-)
Je hebt het super gedaan Merel. Ik heb destijds nog mijn hulp aangeboden via messenger waar je op gereageerd hebt. Ik vind het heel knap hoe jij je draai hebt gevonden en ik vind het nog knapper hoe goed je kan schrijven. Ik heb nu veel vrije tijd en doe nieuwe dingen zoals blogschrijven bij de Schrijfschool, het is inderdaad de manier om nieuwe mensen te leren kennen.
Jaaa, ik ga inderdaad binnenkort verhuizen naar een andere stad en ik vind dit hele goede tips!
En ik vind het heel leuk dat je nu poëzie schrijft ^^ Kun je daar ook eens iets van op je blog zetten? =)
Wat spannend! heel veel succes :)
Ik weet niet of ik dit helemaal de plek vind om mijn poëzie te delen. Eigenlijk weet ik sowieso nog niet heel erg goed wat ik met mijn gedichten wil ;) Maar lief dat je ernaar vraagt!
Even off-topic: wat schrijf je leuk! Als je nog in Amsterdam Oost had gewoond had ik graag een keer Club Koffie met je gedaan. ;)
Dankjewel! En: dat zou leuk zijn geweest :)
Wat fijn dat dit gelukt is! En wat een helpende tips ook! Ik ben zelf ongeveer een jaar geleden verhuisd, en inderdaad: als je in zo’n nieuwe plaats zelf de dingen gaat oppakken die jij leuk vind kom je vanzelf gelijkgestemden tegen <3
Mag ik trouwens vragen welke werkplek in Rotterdam dat is? Daar waar iedereen 'iets met duurzaamheid' doet?
Blue City heet het :)
Grappig, ben daar zo vaak langsgereden maar heb Eigenlijk geen idee wat het is en of je er zomaar in kunt lopen
Hi Merel, ff iets anders: ik zie best vaak dat jij een komma aan het eind van een zinsdeel tussen twee haakjes zet. Bv: “en geen collega’s hebt (ik werk immers voor mezelf,)”. Elke keer struikel ik weer over zo’n zin bij het lezen, en ik dacht: nu zeg ik er wat van!
Thanks :)
Ik ben voor de liefde verhuisd van Amsterdam naar Rotterdam (in 2015) en ik heb nog geen sociale contacten afzonderlijk van mijn partner opgebouwd. Deze tips zijn dus zeker handig voor mij. Het is gewoon zo makkelijk om bij het ‘bekende’ te blijven, vriendinnen & kennissen die ik al heb. Maar af en toe zou het ook leuk zijn om even snel op de koffie/thee te gaan bij iemand die dichtbij woont.
Ik heb me wel aangemeld voor een politieke partij en heb me al aangemeld voor campagne events. Hopelijk komt daar iets uit!
Ben ik even nieuwsgierig merk je ook dat je vriendschappen uit Amsterdam verwateren?
Nee dat blijft eigenlijk hetzelfde :)
Daar kan ik me bij aansluiten! In het begin reisde ik heel veel op en neer naar Amsterdam, om mijn vrienden daar te zien. Maar toen had ik ook nog een relatie en de mensen die ik hier in Rotterdam kende, kende ik via mijn vriendin. Toen die relatie overging besloot ik: ik moet hier zijn. Ik moet niet de hele tijd naar Amsterdam reizen om daar een sociaal leven te hebben. Als ik hier wil blijven, moet ik het hier proberen. En zo geschiedde :) En mijn vriendschappen in Amsterdam, die zijn er grotendeels nog steeds.
Alweer een tijd geleden ben ik in Ridderkerk, vlakbij Rotterdam, komen te wonen. Heb eigenlijk nooit moeite gehad met vriendschappen maar dat lijkt de laatste tijd anders. Contact maken vind ik niet heel moeilijk maar de stap zetten naar een volgende keer vind ik wel heel lastig. Kijk liever de kat uit de boom. Heb een keer een fotografie cursus geprobeerd hier in t dorp drama gemiddelde leefdtijd was denk ik rond de 80… ik vraag me de laatste tijd dan ook af wat er aan mij mankeert
Ik denk niet dat er iets aan jou mankeert Kat :) En misschien moet je voor dit soort dingen, zoals cursussen en evenementen lekker naar Rotterdam komen. Zo ver is het niet ;)
Wat een leuk artikel! Het blijft altijd spannend om te verhuizen. Ik dacht altijd dat je op latere leeftijd maar moeilijk vrienden maakte, omdat iedereen al gesetteld is. Toch heb ik mijn beste vrienden pas in de afgelopen 5 jaar gemaakt, en komen daar nog regelmatig nieuwe vrienden bij! Vanwege m’n vriend verhuis ik wellicht ooit nog naar België. Dat vind ik dan wel weer een beetje spannend, omdat zij een wat minder open cultuur hebben en vaak al hechte vriendschappen vanaf de kleuterklas. Ik heb gemerkt dat het daar een stuk lastiger is om ertussen te komen.. dus misschien moet m’n vriend maar gewoon hier komen wonen ;-)
Oh ja dat kan ik me zeker voorstellen! Utrecht is wel ook heel erg leuk natuurlijk, dus wie weet komt hij wel deze kant op ;)
Ik ben zelf net naar Rotterdam verhuisd. Gelukkig kende ik al wel iemand in de stad maar het opbouwen van sociale connecties naast een drukke baan gaat natuurlijk minder makkelijk. Maar precies die dingen die jij benoemd ben ik van plan of heb ik al ondernomen. Ik ben al lid bij een sportclub, ga me inschrijven voor een danscursus en wil heel misschien lid worden van een lokale politieke partij of idd iets van vrijwilligerswerk gaan doen. Maar alles op z’n tijd. Want het zoeken naar een nieuw dagelijks ritme heeft me de laatste tijd al genoeg energie gekost.
oh absoluut, dat merkte ik ook. Ik heb ook een drukke baan (al werk ik dan voor mezelf en kan ik mijn eigen tijd bepalen, maar toch, een volle agenda met verplichtingen,) en ik heb echt gemerkt dat ik in de periode dat ik wat rustiger aan deed, grotere stappen kon zetten in het opbouwen van een sociaal netwerk hier. Misschien is een vakantie een goed moment om aan te grijpen, bijvoorbeeld. Ook klinkt het alsof je leuke plannen hebt, dus ik wens je heel veel succes en plezier ermee! :)
Zoals je weet, is dit best herkenbaar hier. In het buitenland heb je wel de, nogal gemakkelijke, gemene deler dat je allebei niet natives bent en dus in een nieuwe wereld terecht bent gekomen. Dat bindt zelfs de mensen die “normaal” niet met elkaar om zouden gaan. Maar als dan het eerste gesprek gestart is, is ‘ja’ heel erg belangrijk om het gaande te houden. Maar ook: love het internet! En je comfort zone is veel te warm en zacht, je moet er soms echt uit om dingen op te schudden en nieuwe mensen te leren kennen, het is niet anders.
Met plezier dit artikel gelezen. Dankjewel voor jullie tips!
Je doet het heel goed als ik een keer ergens naar toe ga die ik jou altijd wel op de hippe plekjes in Rotterdam! You go girl!
Zo herkenbaar allemaal!
Ik kreeg dit artikel van iemand doorgestuurd onder het mom ‘misschien heb je hier wat aan!’, omdat ik er laatst even flink doorheen zat. Ik ben eind 2016 verhuisd van het Limburgse landschap naar de Utrechtse Heuvelrug om in te trekken bij mijn vriend. Geen wereldreis, wel een net te grote afstand om ‘ff snel’ bij vrienden of familie langs te gaan.
Zelf heb ik die stap ook best wel onderschat denk ik: ik ben een behoorlijk sociaal dier en de tussentijdse stap om naar Nijmegen te verhuizen voor mijn toenmalige werk was me ook vrij gemakkelijk vergaan. Maar: in Nijmegen studeerden nog wat mensen die ik kende, ik had daar mijn collega’s die ik 4 dagen per week zag, ik woonde in een studentenhuis, volleybalde, kon snel ff de stad in enz.
Nu werk ik als zzp’er thuis, mijn vriend werkt fulltime buitenshuis, ik woon in een klein dorpje waar weinig te beleven valt.. Na onze vakantie naar Amerika viel dat alles me ineens rauw op mijn dak. Ik was hier niet happy. Tijdelijk ben ik even terug naar mijn ouders gegaan, om na te denken, te voelen wat ik hiermee wilde. Gelukkig werd al vrij snel duidelijk dat ik hier stiekem al meer heb dan ik dacht of zelf toe durfde te geven & ik ben gewoon ook echt gek op mijn vriend. Inmiddels gaat het al stukken beter!
Je tips ga ik zeker meenemen in mijn zoektocht naar ‘een thuis’ hier! Thanx :)
Hey Merel,
Super leuk artikel!
Zou je misschien eens een artikel willen maken over je mooie tattoos en in welke shop je ze hebt laten zetten?
;)
x Jae
Hoi Merel en anderen,
Leuk om te lezen, goede tips!
Ik ben zelf 3,5 jaar geleden van Amsterdam naar Rotterdam verhuisd, ‘zomaar’ en ook als zzp-er.
Die gedeelde werkruimte was voor mij ook de gouden vondst, ik heb daar echt een aantal goede vrienden aan over gehouden! (ik zit er inmiddels niet meer vanwege werkzaamheden op lokatie enzo).
Ik heb ‘nieuwe vrienden maken’ ook echt als project gezien waar ik serieus tijd en aandacht aan moest besteden, eigenlijk nog steeds, anders zou ik doodongelukkig zijn geworden.
Een andere tip wat mij betreft: trek de stoute schoenen aan! Ik heb iedereen die ik ook maar een heeeeeeel klein beetje kende door bv werk (ik kende hier 1 iemand goed), gemaild met het bericht dat ik was verhuisd, bijna geen mensen kende hier, en de vraag of ze een keer iets wilden doen! Niemand zegt dan nee. Iedereen is vereerd dat je dat aan ze vraagt! Sommige mensen zijn druk, maar eigenlijk vind iedereen dat leuk! En vraag het als het leuk was daarna nog een keer. Je moet zelf even wat meer moeite doen in het begin, denk ik. Maar op een gegeven moment gaan ze jou ook vragen!
Ik heb zelf ook veel gehad aan meetups, die zijn er op allerlei vlakken, zoals werk maar ook ‘aziatisch eten’ oid.
En ik hou zelf van fotografie, en heb een aantal keer meegedaan met een zogenaamde instawalk (via instagram), ook erg leuk!
En dan komt het helemaal goed! Ook ik heb inmiddels echt een fijne club mensen om me heen hier! En Rotterdam is natuurlijk ook gewoon heel leuk! Ja toch?! ;)
Goede tips. Ik ben zelf bijna 8 jaar geleden naar Arnhem verhuisd waar ik niemand kende. Ik heb toen een theatercursus gevolgd en daar in ieder geval één goede vriend aan over gehouden. Verder sloot ik me aan bij de expats groep op meetup.com, deze was in die tijd heel erg actief en ik heb er veel leuke mensen leren kennen tijdens etentjes en avondjes uit. Ook plaatsen nieuwe mensen daar soms een oproepje met de vraag of iemand zin heeft eens een koffie met ze te gaan drinken. Door op zo’n oproep te reageren heb ik één van mijn beste vriendinnen ontmoet. Jammer genoeg is zij deze maand naar Amsterdam verhuisd. Ik heb ook mee gedaan aan een buddy project en ben zo in contact gekomen met een jongen uit Syrië en zijn familie. Zij zijn nu ook buiten de plaats terecht gekomen. Dat maakt dat we elkaar nu minder vaak zien, maar toch kunnen daar ook hele mooie vriendschappen uit voortkomen.
Nou, ik ben erg bewust van het dieet maar nog steeds goede informatie
https://www.supersavermama.nl/marley-spoon-kortingscode
Wat een mooi artikel Merel, en erg herkenbaar! Zo ben ik ook begonnen met vrijwilligerswerk een opzoek naar een leuke sportschool! En een leuke baan in Hilversum. Ik kom zelf uit Drenthe en nu richting Hilversum hele andere kant op. Je bouwt wet nieuws op en je wil nieuwe sociale contacten opbouwen. Het zou leuk zijn als je een forum/website hebt met dit onderwerp bijvoorbeeld leuk om hier met andere meiden over te praten en in contact te komen met elkaar. Dan zou je nog eens wat leuks met elkaar kunnen afspreken :-) groetjes, Lotte