Ik hou ervan als vrienden leuke tips en goede ideeën hebben. En nog blijer word ik ervan als zij dat leuks willen delen op mijn blog. Vandaag geef ik om die reden het woord aan Lianne. Misschien ken je haar van haar awesome blog ‘The Self Help Hipster.‘ Ik ben al jaren fan – zowel online als in real life – en haar gastblog van vandaag maakt me warm en blij. Ik hoop dat dat ook voor jullie geldt. Veel leesplezier!
Eenzaamheid onder ouderen is een enorm verdrietig iets.* Wanneer je op de website van het Ouderenfonds hierover leest is dat best confronterend. Bijna 900.000 65-plussers voelen zich eenzaam. Bijna 420.000 ouderen vieren geen Kerst of Oud&Nieuw bijvoorbeeld, en die eenzaamheid is ook geassocieerd met allerlei gezondheidsrisico’s; de kans op overlijden stijgt enorm hoe meer de eenzaamheid stijgt.
Maar goed, ik kwam hier niet om jullie te deprimeren. Waar ik hier wél voor kwam, is een superleuke app waarbij je zowel je eigen opa en oma een ENORM plezier mee kan doen als een andere oudere in Nederland!
Check out: OmaPost.
Ik heb alle vier mijn opa’s en oma’s nog (en ik ben bijna 30!). Toen ik nog thuis woonde ging ik bijna elke zondag bij mijn opa’s en oma’s op visite. Na de kerk gingen we als gezin koffiedrinken bij de ene opa en oma, en daarna door naar de andere opa en oma voor de borrel.
Nu probeer ik een keer in de 3-4 weken te gaan. Dan drinken we samen koffie of thee en kletsen we een tijdje**. Alleen die een keer in de 3-4 weken haal ik niet altijd? Sterker nog, ik had mijn opa’s en oma’s in de eerste drie maanden van het jaar helemaal niet gezien. Mijn ene opa en oma waren fysiek niet lekker en de andere twee liep ik net mis wat betreft sociale gelegenheden, waardoor het ineens maart was en ik me realiseerde dat ik ze voor het laatst met kerst gezien had. Ik spreek ze heel af en toe via de mail of Whatsapp, maar laten we eerlijk zijn: technologie is niet hun sterkste kant. Mails “verdwijnen”, emojis zijn maar moeilijk en vaak mist de interpunctie. Soms hele woorden: Mijn oma heeft ooit mijn nicht “nasi” geappt, waarmee ze vroeg of ze nasi wilde komen eten die avond.
Toen werd het mei en wilde ik eens een origineel cadeautje bedenken voor Moederdag. De ene oma had nog liters Cacharel parfum en de andere oma zat ook niet echt te wachten op de nieuwste van Saskia Noort. En toen had ik het ineens: Ik ga eindelijk de app OmaPost gebruiken en mijn opa’s en oma’s een tijdje kaartjes sturen. De app kende ik al heel lang van naam maar ik had hem tot een maand geleden nog niet gebruikt.
Hoe de app werkt
Het briljante idee achter de app is als volgt:
Je oma en opa zijn van vroeger gewend om kaartjes te sturen en te ontvangen. Jij, daarentegen, doet alles met je telefoon. Je mailt, smst en whatsappt, je maakt foto’s, je houdt je agenda bij, je; allemaal met je telefoon. De app OmaPost combineert wat voor jou het makkelijkst is, met wat voor je opa en oma het makkelijkst (en het leukste) is!
Met de OmaPost app selecteer je namelijk een foto op je telefoon (bijvoorbeeld van een feestje waar je bent geweest, of toen je je achterneef tegen kwam, of die leuke dag op het strand), schrijf je er een tekstje bij, en de app verstuurt die als kaartje naar je oma. “Deel je online leven met je offline oma” is dan ook de tagline. Op die manier krijgt je oma een leuk kaartje in de bus én kun je aan je oma laten zien wat je allemaal aan het doen bent, waardoor jullie het ook weer eens over nieuwe dingen kunnen hebben als je elkaar ziet!
Ik installeerde de OmaPost app en kocht voor 25 euro 12 kaartjes. Je betaalt dus iets meer dan 2 euro voor een kaartje. 2 euro voor het gebruiksgemak en de originaliteit? Eat your heart out, Hallmark!
Ik droeg mijn broer Tom op om hetzelfde te doen, zodat mijn opa’s en oma’s een keer in de 2 weken van mij of Tom een kaartje krijgen. En zo sturen Tom en ik nu elke twee weken een kaartje naar mijn opa’s en oma’s – en zij sturen ook kaartjes naar ons terug. Ik kan het niet anders omschrijven dan ‘gezellig!’. Ik bedank ze via de mail/app (of via het nieuwe OmaPost kaartje!) voor hun kaartje en schrijf weer wat terug.
Daarbij heb ik inmiddels ook een oma “geadopteerd”. Bij deze optie krijg je de gelegenheid een kaartje te sturen naar iemand die je niet kent (het adres krijg je niet te zien in verband met privacy), en diegene die mag als ze dat wil jou een kaartje terugsturen! Merel: dit is dus perfect voor mij, want ik heb helaas al een jaar of vijftien geen opa’s en oma’s meer, maar op deze manier kan ik toch een opa of oma een kaartje sturen!
De reden dat ik dit voor Merel wilde schrijven was dat ik inschat dat Merel’s publiek niet alleen mintgroen is, maar ook maatschappelijk bewust. En misschien ook wel een opa of oma heeft waar ze meer contact mee zou willen onderhouden maar niet zo goed weet hoe. Of het is er nog niet van gekomen. Daarom is deze app zo vet. Het is zo’n leuke en makkelijke manier om je levens wat meer met elkaar te verbinden, en wie weet maak je iemands dag wel met jouw kaartje.
Gaan jullie de app ook downloaden?
Wel afblijven van mevrouw de Vries want dat is MIJN adoptie-oma.
Voor het geval dat hier onduidelijk over bestaat, noch Merel noch ik zijn hiervoor betaald of anderszins gesponsord. Ik (Lianne) schrijf dit gastartikel omdat ik stapeldol ben op mijn eigen grootouders, deze briljante app en hoe goed die ingezet kan worden bij eenzaamheid van ouderen. Merel vond het een superleuk idee omdat Merel een schat is. Zo gaan die dingen.
*Voor jongeren is eenzaamheid ook vervelend. Het grote verschil is dat jongeren gezonder en mobieler zijn én dat bij hen niet binnen een relatief korte tijd een partner, en/of meerdere vrienden en kennissen overlijden. Hierdoor kunnen ze minder sociale dingen zelf ondernemen en hebben ze bovenop hun groeiende sociale isolement te maken met grote sociale verliezen en rouwverwerking.
**Als ik echt punten wil scoren neem ik bonbons, mijn knappe vriend of bloemen mee.
Was jij al bekend met de Omapost app? Wil je iets kwijt over dit onderwerp of jouw ervaringen? Laat gerust van je horen bij de comments!
Dankjewel voor je bijdrage, lieve Lianne! Foto’s: Aline Bouma
Ik heb het al vaak voorbij zien komen op social media, maar ik heb zelf nog nooit kaartjes verstuurd via de app; terwijl het eigenlijk supermakkelijk is. Mijn idee was ooit om elke maand bij m’n opa en oma (twee verschillende adressen) langs te gaan, maar ik merk in de praktijk dat dat toch best lastig is. Daarom is omapost inderdaad echt ideaal. Ik ga me toch maar eens inschrijven denk ik…
Ik wist niet dat je ook een oma kan ‘adopteren’! Dat is een uitkomst voor mij, ook ik heb geen grootouders meer. Het lijkt me super leuk om een oma af en toe een kaartje te sturen :)
Wat een onwijs leuk concept! Ik heb ook nog al mijn oma’s en opa’s en ik ben er superblij mee, niet veel mensen van mijn leeftijd kunnen dat nog zeggen.
Wat een super mooie app! Ik heb zelf geen opa’s en oma’s meer, maar wil een soort surrogaat opa en oma en ik denk dat zij een kaartje wel leuk vinden. Ik ga de app eens installeren en kijken wat ik ervan vind. Bedankt voor de tip!
Ja leuk! Ik was laatst op het Make the World Great Again festival en daar stonden ze ook. Ik stuur wel eens real life kaartjes naar mijn opa en oma, maar mijn broertje van 17 niet. Dit is ideaal voor hem!
Wat een tof initiatief zeg!
Dit is ook de missie van een sociale onderneming waarvoor ik werk! Namelijk Vraagelkaar. Vraagelkaar is een positieve beweging met het doel mensen te verbinden & ontmoeten via de website, telefoon en activiteiten die ze organiseren. Jaarlijks vinden er diverse Vraagelkaarcafé’s plaats in alle uithoeken van het land en zelfs een heuse inspiratietour waarvoor een oranje Volkswagen busje wordt gehuurd en een speciale taart wordt gebakken! Het is geweldig om te zien hoe mensen genieten van de aandacht, een goed gesprek met een kopje koffie en hoe ze na afloop stralend naar huis gaan met een afspraak om iets met een ander te ondernemen of contact te houden. Ik OmaPost een geweldig initiatief dat hier op aansluit. Het is namelijk zeker iets dat speelt in onze samenleving, vaak onder ouderen. Deze maatschappelijk bewuste initiatieven maken voor veel mensen het verschil!
Hi Iris, klinkt alsof hier ook een mooie gastblog in zit! Misschien iets waarover we het eens kunnen hebben? (je mag me mailen, als je wilt!)
Hm, ik denk dat mijn overgebleven oma mijn kaartjes niet zou begrijpen als ik er niet bij ben :(
Ik vind eenzaamheid onder ouderen ook sneu, maar onder jongeren ook. Ik heb een keer een onderzoek gelezen waarin stond dat het belangrijk is om de jaren na de middelbare school je sociale leven op orde moet krijgen, omdat de kans dat het daarna nog goed komt, klein is. Daarnaast, je jonge jaren zijn ook wel “de tijd” om veel aan je vrienden te hangen. Dat is niet alleen objectief gezien zo (je zit aan niemand vast, hebt veel tijd waarin je leuke dingen kan doen), er is ook een grote druk/onbegrip/confrontatie van buitenaf. Dat zijn dingen die het voor jongeren weer moeilijker en pijnlijker maken. Ik vind daarom “het grote verschil” een beetje jammer om te lezen. Het is voor allebei “vervelend”, en dat is het. (Vervelend vind ik nog zacht uitgedrukt trouwens, hartverscheurend eerder)
Hoi M,
Ik ben het niet met je eens, precies om de redenen die ik ook heb opgeschreven in deze gastblog.
Ik vind het wèl een groot verschil of je 18 of 88 ben. Of je nog zelf kunt reizen met auto, fiets, ov of dat je afhankelijk bent van (klein)kinderen en vervoer opmaat. Of je sociale omgeving (nog) niet tot bloei is gekomen en je nog de tijd hebt daarvoor, of dat je naast minder sociale contacten ook met rouwverwerking en minder mogelijkheden te kampen hebt.
Sterker nog, voor jongeren is er nu ook de mogelijkheid met het internet om sociale contacten op te doen, mensen te vinden met dezelfde interesses en persoonlijkheden, voor zowel offline en online. Contacten op fora bijvoorbeeld, die ook goed kunnen ondersteunen. Ouderen vinden hun weg ook daarin minder makkelijk.
Ik schreef dit artikel over eenzaamheid bij ouderen, en dat dingen zoals OmaPost een supertof initiatief zijn hen te helpen.
Dit is leuk! Ik heb (gelukkig) nog één oma. Ik bel haar wekelijks en om de week ga ik een keertje op bezoek. Ze woont dan ook maar 10 minuutjes fietsen bij me vandaan dus dat is makkelijk. Ik wil zeker een oma of opa adopteren! Bedankt voor dit leuke en inspirerende artikel :)
Nou wat leuk zeg, ik heb meteen mn eerste kaartje gestuurd naar een adoptieoma, Ik woon in Ierland dus leuk om toch zo mn steentje bij te dragen. En wat toevallig dat de eerste oma waar ik een kaartje naar toe heb gestuurd mn naamgenote is (achternaam) :)
Bedankt voor de tip!
Ik ga iedere week naar mijn opa en oma. Ik weet dat zij het waarderen en het is een kleine moeite voor mij.
Leuk initiatief, al denk ik dat gewoon langskomen het leukst voor ze is
Wat een tof idee is dit! Ik heb m’n 1e kaartje net verstuurd nr een adoptieoma.
Ps: als je zelf graag post ontvangt dan is postcrossing ook een leuk idee. Niet per se tegen eenzaamheid, maar gewoon leuk om kaartjes te versturen en ontvangen vanuit de hele wereld.
Hoi, wat een top idee! Weet er iemand of zo een gelijkaardige app ook bestaat in België? Alvast bedankt :) Emilia
Hier word ik dus echt zo blij van! Geen eigen oma’s of opa’s meer maar heb er meteen een geadopteerd, en een kaartje gestuurd. Leuke blog, en ontzettend bedankt voor de tip!
Heel graag gedaan!