Plog Gozo

Hi iedereen! Heel veel liefs vanaf Gozo! Mocht je (net als ik tot voor een paar weken geleden) nog nooit van Gozo hebben gehoord: het is een klein eiland naast Malta. Dan weet je ongeveer waar ik uithang. Ik ben hier op een perstrip om de culinaire en de groene kant van het eiland te ontdekken en vandaag geef ik jullie door middel van een plog alvast een voorproefje van wat ik hier allemaal meemaak en zie. (en laten we niet vergeten: wat ik eet. Niet onbelangrijk!)

De foto’s die ik vandaag met jullie deel, heb ik gisteren (op zaterdag dus) gemaakt. Ik kwam vrijdag laat in de middag aan en ik begon mijn programma met een diner met een ontzettend enthousiaste PR dame van het toerismebureau van Malta. Zij heeft me ontzettend veel over de (eet-)cultuur op Malta en Gozo verteld. Zo leerde ik bijvoorbeeld dat ze hier geloven in een ‘early evening and a early rising.’ Ofwel: op tijd naar bed en  vroeg opstaan. En met vroeg bedoelt men dan ook echt om half 6. Sterker nog, vanmorgen (ik schrijf dit op zaterdagavond,) rond 5 uur was de straat hier al volop in leven. Verkeer, pratende mensen, kraaiende hanen en kerkklokken. Het is dat ik de avond van tevoren niet zo vroeg was gaan slapen, anders had ik het wel fijn gevonden. Dus vanavond ga ik vroeg naar bed, zodat ik morgenochtend ruim voordat de gids voor het programma komt, nog kan wandelen of hardlopen. I like!

Victoria, mijn gids, nam me eerst mee naar Ta Mena. Je zou dit terrein het beste kunnen omschrijven als een biologische tuinderij, met dieren en heel veel soorten groenten en fruit. Maar ook met homemade producten en geplukt fruit en groenten die worden verkocht in de winkel op het terrein. De eigenaar van het terrein gaf ons een erg interessante rondleiding waarin hij alles vertelt over de producten die hij verbouwt. Denk bijvoorbeeld aan wijn: hij vertelde ons hoe ongelooflijke onzin het is dat er tegenwoordig allerlei toevoegingen aan wijn worden gedaan. Er worden soms zelfs dierlijke producten toegevoegd – echt bizar en totaal onnodig. Het is me inmiddels duidelijk geworden dat de mensen hier op Gozo (en op Malta schijnt dit ook zo te zijn,) van puur houden. Pure producten en vrij eenvoudige recepten.

Ta Mena is bijna volledig zelf voordienend. Onder de grond ligt een waterreservoir met zo’n 2 miljoen liter regenwater dat wordt gebruikt om alle gewassen mee te besproeien. Dat is ook wel nodig, in dit warme en droge klimaat. Ook wordt er energie opgewekt door middel van zon en wind. Doordat Ta Mena zo vooruitstrevend is op dit gebied, wordt het project gesteund door de overheid.

Er waren een heleboel dieren op het terrein. Waaronder dit lieve jonge katje dat steeds met me mee wandelde en de hele boel bij elkaar miauwde. ZO schattig!

Of wat denk je van dit lieve zwijn? En dit schattige baby geitje? Ik smolt. En ja, natuurlijk had ik er moeite mee om te bedenken dat deze dieren worden gehouden voor ‘ons’ gebruik. Het doet me goed om te zien dat de dieren erg liefdevol werden verzorgd en alle ruimte hebben, laten we het daar maar op houden.

En het zijn niet alleen de aaibare dieren die ik leuk vind. Ook deze kleine mannetjes (ik vind het mannetjes, ik zie er geen vrouwtjes in, maar dat kan ik natuurlijk helemaal mis hebben haha!) vind ik schattig. Je ziet ze echt overal! En ze zijn razendsnel. Ik vind ze leuk!

Herkennen jullie dit kleine groene ‘besje?’ Het is geen besje, maar daar lijkt het wel op. Het zijn kappertjes! Dit is een groente die hier op het eiland heel veel groeit en dus ook veel gebruikt wordt. Ik heb ze nu een paar keer gegeten en ik vind ze heerlijk.

Na de rondleiding over Ta Mena was het tijd om naar ‘the Azur Window’ te rijden. In feite kun je dit het beste omschrijven als ‘een rots met een gat erin, in de zee.’ Maar dat klinkt natuurlijk nergens naar en doet ook nog eens enorme afbreuk aan hoe mooi het hier is. Ik was er in ieder geval best wel een beetje stil van. Dat blauwe water, die opspattende golven, wow…

En nadat ik me had lopen vergapen aan de blauwe zee, startte er een tour langs meerdere adressen. Eerst dronken we koffie bij restaurant Ta Frenc. Dit restaurant staat bekend als beste restaurant van de Maltese eilanden en daar kan ik wel inkomen. Het is een prachtig restaurant op een prachtig stuk grond, omringd door palmbomen en exotische bloemen. Het is vrij luxe, maar niet te. Er zitten wat oudere, ‘sjieke’ Britse toeristen (of misschien wonen ze op Gozo, dat zie je ook veel,) maar ook jongere toeristen die lekker in hun spijkerbroek zijn gekomen. De chef van het restaurant neemt me mee op een tour langs zijn favoriete adressen. Zo beland ik eerst in een bakkerij, waar ik zie hoe tientallen broden geprepareerd worden om in de oven geschoven te worden.

Niet vegan, wel erg mooi om te zien: plaatselijke gebakjes!

Ook beklimmen we een flinke heuvel om helemaal bovenaan te kijken bij de olijfboomgaard. (op de laatste foto zie je welk uitzicht ik had toen ik weer afdaalde. Prachtig!) Deze boomgaard is eigendom van het restaurant en er staan zo’n 500 olijfbomen. Zoals je ziet duurt het nog een paar maandjes voordat de olijven geoogst kunnen worden. Olijven zijn vrij heilig hier op Gozo. Ze worden veel gegeten en er wordt heel goede olijfolie van gemaakt.

Wat niet op de foto staat, maar wel op de vlog voorbij komt (het is nog knap lastig om in mijn eentje met de ene camera foto’s te maken en met de andere camera te filmen!) : we bezoeken ook nog een hal met allemaal groenten, een winkel met goed wijnen (hier krijg ik zomaar een fles limoncello mee!) en de zoutpannen die eigendom zijn van het hotel. Kortom: op 1 ochtend heb ik geleerd waar ingrediënten voor brood (de chef bakt zijn eigen brood,) olijven, wijn, groenten een zeezout vandaan komen. Enorm leerzaam! Maar stiekem ook best wel vermoeiend (want het was erg warm en het is best wel intensief om de hele tijd Engels te kletsen met de gids en met de chef,) en dus genieten we extra hard van de lunch die er bij het restaurant voor ons wordt bereid.

Mijn lunch staat, zoals je hierboven kunt zien, bol van de lokale producten: zongedroogde tomaten, olijven, kappertjes, artisjokken en groenten. Uiteraard geserveerd met een glas heel lichte, witte wijn en brood. Als dessert kreeg ik een bordje met vers en lokaal fruit. Ik heb heerlijk gegeten!

‘s Middags was het tijd om terug te gaan naar het hotel. Ik verblijf trouwens in het gloednieuwe en pas geopende Quaint hotel in Nadur. Een lekker fris, schoon en modern hotel, met erg goede wifi. Ik rommel wat aan op mijn computer, kies wat foto’s uit voor deze plog en vervolgens besluit ik naar de beroemde bakkerij Maxxok te wandelen. Ik heb veel gehoord over de Goziaanse ftira’s: plaatselijke pizza’s die worden gemaakt zonder tomatensaus, maar met aardappel. Ik koos voor de ‘vegetariana’ en deze bleek van zichzelf al vegan te zijn. Ideaal! Op de pizza zat aardappel, rode en groene paprika, champignons, olijven, kappertjes (daar heb je ze weer!) en verse kruiden. Wat was dit ontzettend lekker zeg! En de grap is dat je voor €5,30 een enorm vullende maaltijd hebt. De prijzen liggen hier een stuk lager dan in Nederland of België.

Ik heb nog zoveel te vertellen over Gozo en over de lifestyle die de mensen hier leven. Maar ik wil nog wat mooie dingen bewaren voor volgende artikelen, want ik weet zeker dat ik ook nog veel meer foto’s ga delen – ik ga namelijk nog 2 dagen op pad. En zoals ik al schreef ben ik ook aan het filmen, omdat ik een reisvlog toch ook altijd erg leuk vind – ik hoop jullie ook!

Dankjulliewel voor het lezen. Ik ben hier nog tot dinsdag (die ochtend vertrek ik heeeeel vroeg,) dus volg me op Instagram als je niks wilt missen. Als je #groenemeisjesreizen checkt, ben je er altijd als eerste bij!

Wie van jullie is er ook wel eens op Gozo of Malta geweest? Ben benieuwd naar jullie ervaringen! Ik ben ook benieuwd wie van jullie er na het lezen van dit artikel zin heeft gekregen om de Maltese eilanden eens te bezoeken. Voor meer informatie (over alle 3 de eilanden,) adviseer ik je om visitmalta.com eens te bestuderen. Fijne dag!