Toen ik hoorde dat ik naar Zwitserland mocht, was ik eigenlijk vooral over één ding specifiek enthousiast en dat was: ik ga de bergen zien. Eindelijk. Echte bergen. Als in, hoge bergen. Als in, misschien ga ik zelfs wel OP zo’n berg staan. Voor de eerste keer in mijn leven. Die Swiss Grand Tour brengt je nog eens iets.
Omdat ons programma vooral bestond uit steden bezoeken, duurde het voor ons eventjes totdat we de bergen ook daadwerkelijk gingen zien. Na drie dagen werd ik ongeduldig. (zo ben ik) Na vier dagen begon ik te denken dat het niet meer ging gebeuren. Maar gelukkig, op dag vijf – de laatste dag – was het zover. De kabelbaan in Säntis wachtte op ons. Hij zou ons naar een hoogte van 2500 meter brengen. Heel even hè: dat is dus 2,5 kilometer. Dat is de helft van het rondje dat ik wel eens hardloop door het Flevopark. Weet je hoe lang ik over 2,5 kilometer hardlopen doen? Weet je HOE VER dat is? En dan omhoog he? Ja, ik weet het, het stelt in de bergenwereld waarschijnlijk nog helemaal niks voor, maar voor mij is dit een ding hoor.
Nou, wat eigenlijk ook al een ding was, was die kabelbaan. Dat had ik dus ook nog nooit gedaan. Immers, waar heb je een kabelbaan voor nodig als je de bergen niet in gaat? Juist. Ik had werkelijk geen idee hoe zoiets zou werken en oké ik ga niet liegen, ik was er een beetje nerveus voor. Sowieso al hoor, voor dat hele hoogteding. Ergens heb ik toch best wel een beetje hoogtevrees denk ik. Gelukkig had ik een ervaren reismeisje bij me, die hele bergpartijen in Nieuw Zeeland trotseerde, dus zij draait haar hand niet om voor een kabelbaantje meer of minder. Ik besloot me dus maar niet aan te stellen en toen ging eigenlijk alles prima. Zo’n ritje met de kabelbaan duurt ongeveer tien minuten en onderweg word je vermaakt met Zwitsere tunes. Aan boord zag ik wat bijzondere mensen, wat de hele ervaring heel… uniek, zullen we maar zeggen, maakte.
En dan kom je boven aan en dan blijkt het er zo mistig te zijn dat je gewoon 0% uitzicht hebt. Maar wat maakt het uit? Je voelt aan alles dat je bizar hoog staat. Een totaal on top of the world gevoel. Het is misschien ergens maar goed ook dat er geen uitzicht was, want misschien was ik nog emotioneel geworden ook. Zo ben ik wel. Nu was ik vooral heel euforisch. We staan op een berg! ZO HOOG! Het is hier ZO koud en het waait ZO hard en we zien helemaal niks! WOOOOHOOEEEE. Ja, echt. Zo voelde dat :) Check hier een korte video op Instagram, waar ik een poging doe om te vertellen dat ik op 2500 meter hoogte sta. (Thanks P, voor het daar zijn met mij. En voor het lenen van je sjaal.)
Ik kan nu al niet wachten om straks in Nepal, waar ik in oktober naartoe zal gaan, nog meer bergen te zien. Het idee dat ik de Mount Everest ga zien is echt ongelooflijk, aangezien ik voor deze trip naar Zwitserland nog nooit een berg van dichtbij zag. Maar hoewel ik dat idee fantastisch vind, kijk ik er ook naar uit om nog meer bergen in Europa te verkennen, roadtrippend en wel. Want mijn god, wat kan Europa mooi zijn – dat bewijst de Swiss Grand Tour maar weer eens.
Ik kon me geen beter einde van deze trip bedenken. Het maakte het hele verhaal compleet. Mijn volgende en laatste blogpost over de Swiss Grand Tour zal daarom ook niet gaan over een specifieke dag van onze trip, maar over een algemener plaatje. Zwitserland heeft me namelijk best wel wat dingen laten inzien en nu, ruim drie weken later, denk ik nog dagelijks over die dingen na. Daarover meer in de volgende en laatste update :)
Heb je de andere delen van mijn Swiss Grand Tour verslag nog niet gelezen? Kan nog hoor! Check hier deel 1, deel 2 en deel 3.
Wow, die bovenste foto, geweldig!
Bergen <3 Echt heel mooi. Waar in Nepal ga je heen? Nepal is echt een te gaaf land! Ben nu al benieuwd naar al je foto's ;)
Naar Kathmandu!
Weet je wat ik zo mooi vind om te lezen? Je oprechte verwondering over de schoonheid van alles wat je ziet en over het geluk dat je in staat bent om zo’n trip te maken in zulk fijn gezelschap. Volgens mij ben jij een meester in genieten en dat is een prachtige eigenschap!
Dat is een groot compliment, dankjewel <3
Dat lijkt me inderdaad ook héél gaaf, zo met zo’n kabelbaan naar boven de berg op. Ben heel benieuwd naar deel 5 en de nieuwe inzichten die je in Zwitserland hebt opgedaan! (:
Ik snap je enthousiasme helemaal hoor, want in de bergen zijn is gewoon echt fantastisch! Het uitzicht, die lucht, alles gewoon. En omg, naar Nepal, dat zou ik ook echt heel graag een keer willen! <3
Ik ben benieuwd naar deel 5!
Super gaaf Merel! Zwitserland lijkt me ook echt heel gaaf. Als je nog een leuke hippe stad wil bezoeken om daar vegan restaurantjes op te snorren; ik kan je Budapest echt aanraden! Niet duur, hartstikke mooi, lekker weer maar toch echt het ‘buiten West-Europa gevoel’, gewoon Oost Berlijn vóór de val van de muur zeg maar. Heel heel heel gaaf!
Budapest staat ook zéker op het lijstje!
Ik vind dat je het zo mooi weet te vertellen. Knap hoe je een reisverhaal zo persoonlijk kan insteken. Ik ben benieuwd naar je volgende update!
Wat lief, dat is leuk om te horen :)
Wauw, wat een bijzondere ervaring! En wat is het toch prachtig in de bergen. Zo sprookjesachtig. Ik snap best hoor, dat je een beetje nerveus was. Zou ik net zo hard zijn. Hallo, het is gewoon écht hoog!
haha JA! het is echt hoog. haha!
Oh wat is dit mooi zeg! De bergen, de rust.. heerlijk! Ik ben zelf als kind heel vaak naar Frankrijk geweest en daar is het ook al zo mooi.
succes met nepal een beetje train voor de bergen daar kan volgens mij geen kwaad wat ga je daardoen en mogen we fotot’s?
Waaaauuuw, die eerste foto! Zo mooi. En ik houd van je enthousiasme.
Wat gaaaafff. Ik kan me heel goed voorstellen hoe het voelt, want ik heb zelf ook nog nooit echt op een berg gestaan. Ja, heuveltjes hier en daar maar niet 2,5km de hoogte in. Dus ik heb genoten van deze post! <3
Zalig! Zwitserland is zo mooi!
Ooit zullen we bloggers zijn met een kneuterig huisje in the middle of nowhere, met enkel weilanden en/of bergen als uitzicht, waarbij de enige hotspots de bomen zullen zijn <3 Denk je ook niet? #zinin! ;)
De bergen zijn inderdaad prachtig! Ben vroeger wel eens in Zwitserland geweest maar zou graag nog eens teruggaan. En Nepal!! Wat een droom :-D
Oh, ik liep “wat” achter met bijlezen, maar zo leuk om terug te komen en te ontdekken dat je mijn nieuwe thuisland bezocht hebt :-)
Bergen kunnen inderdaad zoooo’n heerlijk gevoel geven he! Ik word er nog elke keer blij van als we er naartoe gaan!
En nu snel de andere berichtjes van je Grand Tour lezen :-)
Wat bijzonder hè? Ik ben zelf in juni voor het eerst gaan bergwandelen in Zwitserland en vond het – ondanks afzien en soms hoogtevrees – zo indrukwekkend. Het idee dat je je op een paar kilometer hoogte bevindt! Wat fantastisch dat je naar Kathmandu gaat. Ooit de docu Hemelbestormers gezien? Fascinerend en ook ontluisterend beeld van Nederlandse klimexpeditie in Nepal.