Het schijnt dat we het in Nederland behoorlijk goed doen, als het gaat om het doen van vrijwilligerswerk. Ik hoorde laatst in een programma op de radio dat we in verhouding tot andere Europese landen een hoge concentratie vrijwilligers hebben en dat zo’n 36% van de inwoners van Nederlands zich minimaal één keer per jaar inzet als vrijwilliger. Dat vond ik wel tof om te horen. Zelf doe ik ook vrijwilligerswerk, op meerdere plekken, en ik krijg daar geregeld allerlei vragen over. Dus besloot ik er een stukje over te schrijven.
Wat kunnen je beweegredenen zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen?
Je kunt natuurlijk allerlei uiteenlopende redenen hebben om vrijwilliger te willen zijn en ik wil er ook meteen bij zeggen dat dat een heel persoonlijke keuze kan en mag zijn. Om je een voorbeeld te geven: wanneer ik mensen vertel over mijn werk en mijn interesses, dan gaan mensen er al gauw vanuit dat ik vrijwilligerswerk doe in een dierenasiel. En natuurlijk, ik ben heel erg gek op dieren en ik ben heel begaan met hun welzijn, maar vrijwilligerswerk doe ik op een andere plek. Het is een beetje zoals met het steunen van goede doelen. Soms willen we dat soort dingen voor elkaar bepalen – aan wie of wat we ons geld en tijd schenken, bedoel ik dan. Ik vind dat heel persoonlijke keuzes, dus ik bemoei me daar liever niet mee bij een ander.
Een reden om vrijwilligerswerk te doen kan bijvoorbeeld zijn omdat je erg begaan bent met een bepaalde doelgroep. Misschien is er een verzorgingstehuis in je buurt en denk je: het lijkt me heel fijn om iets voor oudere mensen te betekenen. Of misschien wil je juist iets met kinderen doen, of met mensen die geen veilig dak boven hun hoofd hebben, of met mensen die een verslaving hebben – ik noem maar wat opties op. Misschien is er een specifieke doelgroep waarvan je denkt: daar kan ik iets betekenen, daar gaat mijn hart naar uit.
Je zou ook vrijwilligerswerk kunnen gaan doen omdat je naar een nieuwe woonplaats bent verhuisd en graag mensen wil leren kennen. Je opgeven als vrijwilliger bij een organisatie is best wel spannend, maar het kan inderdaad dé manier zijn om een hele groep nieuwe mensen te ontmoeten. Best wel ideaal dus.
En stel dat je een leuke baan hebt, maar dat je graag wil weten wat er nog meer voor mogelijkheden voor jou zijn? Misschien heb je wel bepaalde talenten die je in je betaalde baan niet volop kunt benutten, maar die elders op vrijwillige basis wel heel goed van pas komen. Misschien heb je aspiraties in de creatieve hoek, bijvoorbeeld. Er zijn heel wat culturele instellingen die jouw hulp goed kunnen gebruiken. Misschien ontdek je wel allerlei nieuwe kanten van jezelf!
Andere redenen om vrijwilligerswerk te gaan doen kunnen zijn: je hebt plotseling heel veel tijd over en je vindt het prettig om jezelf nuttig te maken. Misschien ben je met pensioen en vind je het maar niks om thuis te zitten. Misschien heb je een oproep gelezen van een organisatie waar je niet per se iets mee hebt, maar denk je toch: ze hebben mijn hulp hard nodig, dus laat ik het maar doen. In het kader van ‘iemand moet het doen’ is dat ook nog een optie, natuurlijk. Kortom, er is eigenlijk altijd wel een reden om vrijwilligerswerk te willen doen.
Wat voor vrijwilligerswerk doe ik?
Zoals ik in mijn inleiding al zei, doe ik op drie verschillende plekken vrijwilligerswerk. Ik zal over alle drie de plekken kort iets vertellen, ook over hoe ik erbij kwam om dit te gaan doen.
1. Twee keer per maand werk ik een dagdeel (4 uur, dus 8 uur per maand) bij Adem Inn in Rotterdam. Dit is een stiltecafé waar mensen voor hun rust komen. Je kunt hier bijvoorbeeld lekker lezen, schrijven of mediteren, terwijl je ondertussen geniet van de tosti’s die ik voor je bak, of de slowcoffee die ik met liefde voor je zet. (thee mag ook)
Ik ben bij Adem Inn beland omdat ik het zelf een heel fijne plek vond om te komen. Het is zo’n lekker rustige plek zo middenin de stad, ik waardeer de plek echt heel erg. En toen zag ik dat ze nog mensen zochten (Adem Inn draait helemaal op vrijwilligers, vandaar) en besloot ik me op te geven. Ik kon een week later meteen beginnen! Ik doe het nu een paar maanden en ik vind het enorm leuk om te doen. Voor mij is het ook de perfecte plek om een beetje onder de mensen te zijn, aangezien ik geen collega’s heb in mijn normale werk. (ik heb wel een werkplek met werkplekgenoten, maar dat is toch anders) Bij Adem Inn heb ik leuke gesprekken en een heleboel gezelligheid. Ook ben ik best wel behendig geworden in het zetten van aeropress koffie en dat maakt me stiekem een beetje trots. Oh en ik ben ook heel goed in het uitzoeken van chille muziek, die we in het voorste gedeelte van het café zachtjes draaien. Ik vind het gewoon heel erg fijn om het ergens gezellig te maken voor anderen, heb ik gemerkt, dus ik werk hier graag.
2. Vanaf eind januari of begin februari begin ik bij de Voorleesexpress. Dit is een organisatie waar ik al heel vaak naar heb gekeken, maar ik vond nooit de rust om me op te geven. Een tijdje geleden hakte ik de knoop door, had ik een intakegesprek en een voorleestraining en nu kan ik niet wachten om een gezin toebedeeld te krijgen. Ik ga dan 20 weken lang één keer per week een uur voorlezen bij een gezin (met een taalachterstand) thuis. Ik mag alle kinderen in het gezin tussen de 2 en de 8 jaar oud voorlezen en het is ook de bedoeling dat ik de ouders bij het voorlezen ga betrekken. Ik hou van kinderen, ik hou van kinderboeken, ik hou van voorlezen – de juf Merel in mij komt weer helemaal naar boven en ik heb er enorm veel zin in en ik zal jullie er vast en zeker nog meer over vertellen als ik eenmaal gestart ben. Overigens zoekt de Voorleesexpress altijd voorlezers, dus schroom niet om een kijkje te nemen op hun website!
3. In de zomer heb ik 8 weken lang een paar dagdelen per week vrijwilligerswerk gedaan bij het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam. Op dit moment is er even geen klus voor me, maar dat komt misschien in de lente weer, dus ik sta gewoon in het bestand als oproep-vrijwilliger. Ze kunnen me eventueel ook inzetten voor evenementen die in het museum worden georganiseerd, dus dat is altijd leuk. Ik ben bij het fotomuseum beland door een advertentie op Instagram. Ze zochten hosts voor een bepaalde grote expositie, en ik had in die periode heel veel tijd, dus ik dacht: waarom niet? Ook vind ik het gewoon heel leuk om me meer met kunst en cultuur bezig te houden, dus dit leek me de perfecte plek. En dat was ook zo. Het is zó leuk om te ervaren hoe het is om in een museum te werken. Net als een school, vind ik een museum een toffe werkplek. Wie weet ga ik daar ooit nog eens iets mee doen. Het hosten ging me ook best wel goed af denk ik. Ik heb heel veel leuke gesprekken gehad en ik vond het leuk om mensen een warm welkom te bieden. Het lijkt me zeker leuk om in de lente weer eens zo’n periode op te pakken!
Je ziet het, ik ben vrijwilliger op heel uiteenlopende plekken en ik vind alles leuk. Ik zou ook nog wel dingen op vrijwillige basis in het onderwijs willen doen. Of voor een organisatie die zich inzet voor lhbt+ zaken. Dus ook ik heb nog een heleboel te onderzoeken op dit gebied!
Waar moet je aan denken als je je opgeeft als vrijwilliger?
Het is natuurlijk niet alleen maar leuk om vrijwilliger te zijn. Of ja, jawel, maar er komen ook wat dingen bij kijken. Hoewel je een onbetaalde overeenkomst aangaat, heeft natuurlijk wel elke partij zijn verantwoordelijkheid te dragen. Er moeten afspraken worden gemaakt en iedereen moet zich daaraan houden, anders werkt het niet.
Je gaat dus bijvoorbeeld een commitment aan voor een bepaald aantal dagdelen of uren in een maand of jaar. Je krijgt bepaalde verantwoordelijkheden toebedeeld en daar moet je wel mee om kunnen gaan. Ze moeten op je kunnen rekenen bij zo’n organisatie – ook als er niet de ‘ik krijg er geld voor’ – motivatie is. Misschien weet je van jezelf dat dat niks voor jou is, dan kan je er beter niet aan beginnen.
Bedenk je van tevoren goed: heb ik de tijd? Kan ik dat waarmaken? Ben ik bereid om dat offer te brengen? Betrek hierbij ook de factor reistijd. Hoeveel tijd kost het je om van en naar je vrijwilligerswerk te komen? Heb je de middelen om dit te kunnen doen? Wanneer je met de auto of het openbaar vervoer moet reizen, dan kost dat geld. Logisch, maar check dan wel even: wordt dit vergoed? En zo niet, heb ik het er dan zelf voor over? Het allerbeste werkt het natuurlijk als je naar je vrijwilligersplek kunt lopen of fietsen, zodat niemand op kosten wordt gejaagd en je er ook minder tijd mee verliest.
Heb je alles overwogen en goed overdacht? Weet je wat je beweegreden is? Heb je iets gevonden wat bij je past? Denk je dat je het kunt waarmaken? Nou, wat let je dan nog? Geef je gewoon op en begin! :) Mij maakt het doen van vrijwilligerswerk echt heel erg blij en ik heb het inmiddels helemaal opgenomen in mijn weekplanning. Een x-aantal uur per week/maand besteed ik aan vrijwilligen en dat voelt goed en logisch. Het is iets wat ik al langer wilde doen, maar waar ik nooit helemaal de rust voor kon vinden. Tijdens mijn verlofperiode, een paar maanden geleden, heb ik het opgepakt en dat heeft alleen maar goed uitgepakt tot nu toe. Ik hoop dat dat voor jou ook zo kan werken!
Voel je vrij om bij de comments vragen te stellen en/of te vertellen waar jij vrijwilligerswerk doet. Ik ben heel erg benieuwd!
Wat leuk, je doet bets veel vrijwilligerswerk! En het is inderdaad juist iets leuks om iets anders te doen dan je dagelijkse werk, vind ik dan iig. Ik en mijn man zitten bij de plaatselijke Reddingsbrigade, wel iets waar we al vanaf jongs af aan bij zitten, maar nu al heel wat jaartjes zwemmend redden les geven en mijn man bij de alarmploeg zit. Soms ben ik het echt wel eventjes zat, want een avond in de week zit je er idd aan vast, en je kan niet zomaar zeggen ik heb geen zin.. ja dat kan wel maar dan ga ik alsnog :-) Het is vaak iets waar mensen verbaasd over zijn dat we erbij zitten.. maar erg leuk meestal en ook iets belangrijks vind ik.
Wat een mooie vrijwillige taken doe je. Ik heb twee jaar geschreven voor de wijkkrant, maar daar ben ik laatst mee gestopt. Ik schrijf voor mijn werk al de hele dag en het werd een beetje druk in combinatie met mijn tweede vrijwillige functie: in het bestuur vve van mijn flat. Iets minder leuk dan schrijven voor de wijkkrant eerlijk gezegd, maar wel iets dat ook moet gebeuren en waar de meeste bewoners niet om zitten te springen. Een vriendin van mij is laatste begonnen als taalmaatje van een Syrisch meisje, dat lijkt me ook heel erg leuk en bijzonder om te doen.
Ik vind het echt zó tof dat je gaat voorlezen! Ik heb dit van maart tot +/- augustus ook gedaan, en het was zo leuk. ‘Mijn’ kindjes vonden het in het begin helemaal niks dat ik kwam, en ‘lezen is stom’ ‘kunnen we gaan spelen?’ maar ik was er vorige week weer (omdat ze nou eenmaal zo leuk zijn haha, een ‘uurtje’ voorlezen was bij mij ook meer de halve middag ;) ) en ze stonden nog net niet op de bank ‘LEZEN LEZEN LEZEN WELK BOEK HEB JE MEE’ te roepen. Het is echt ontzettend leuk, en ik denk (op basis van je interesse in lezen en je achtergrond als docent) dat jij het ook geweldig gaat vinden. Ik hoop ook dat andere mensen die dit lezen zich er in willen verdiepen, want het is heel nuttig werk én het helpt ook echt. Een van de kindjes waarbij ik was, kon ik de eerste paar weken niet verstaan omdat zijn uitspraak niet goed was maar hij is in die maanden echt fantastisch vooruit gegaan. Wil ik ook nog even zeggen (voor iedereen die er over nadenkt maar denkt dat ie ‘niet goed genoeg’ is) dat je echt niet per se een opleiding tot docent of iets moet hebben gedaan. Dat heb ik namelijk ook niet. Het gaat vooral om je enthousiasme en dat je het leuk vindt om met kinderen om te gaan, onbewust leer jij de kinderen namelijk hoe ze bepaalde woorden moeten uitspreken, nieuwe woorden, verhalen verzinnen etc zonder dat je daar de theorie achter kent. En niet alleen met lezen, maar ook met spelletjes en gewoon vragen stellen over hoe het op school gaat. Mocht het nog niet duidelijk zijn: GA DIT DOEN!!!
De VoorleesExpress lijkt me zó leuk, ik ga meteen op de website kijken. Ik doe af en toe vrijwilligerswerk als natuurgids, maar zou het meer willen doen. Inspirerend artikel dit, dankje!
De Voorleesexpress lijkt me ook echt leuk! Ik doe geen vrijwilligerswerk via een organisatie, maar kom via Facebook nu regelmatig bij een gezin uit Liberia (moeder met 4 kinderen) die hulp kunnen gebruiken met de Nederlandse taal en ik help een van de kinderen met huiswerk. Heel leuk om te doen en het is fijn om iemand te helpen :)
Wat toevallig, ik zat vanmorgen in de auto hetzelfde te denken. Ik ben bezoekvriendin van 3 mensen met een verstandelijke beperking. Hier ga ik regelmatig langs om koffie te drinken, ukelele te spelen, te wandelen of een uitje.
Mijn andere vrijwilligerswerk is wat uit de hand gelopen. Ik ben namelijk contact clown en hou van reizen, dus ben ik een paar jaar geleden humanitaire reizen gaan maken naar weeshuizen, hospice, ziekenhuizen vluchtelingenkampen. Ieder jaar ga ik 2 weken naar Rusland om op te treden en doe vaak ook nog een andere reis zoals Armenië of Griekenland.
Nu ben ik voorzitter van m’n stichting om dit te financieren en heb m’n eigen website gebouwd (die ik trouwens moet updaten), zo zie je maar je begint als clown en eindigt als voorzitter!
Door vrijwilligerswerk te doen bij een kringloopwinkel heb ik zo’n netwerk opgebouwd dat ik er nu een vaste baan aan over heb gehouden. Ik ging vrijwillerswerk doen omdat ik zonder werk zat en omdat ik veel interesse in 2e hands spullen had. Ik bleek ook nog erg goed met de doel groep te klikken. Kreeg er bergen energie door. Ik heb inmiddels een opleiding afgerond en werk nu als Werkbegeleider in een kringloop winkel. Dus ik raad iedereen zonder werk, vrijwilligers werk te gaan doen in de richting waarin je werk zoekt om je netwerk te vergroten, je draait mee in de maatschappij, geeft voldoening en het staat nog goed op je CV ook 😊
Wat een mooi artikel. Ik heb regelmatig vrijwilligerswerk gedaan in mijn studietijd, vaak was dat omdat ik aan mijn CV wilde werken, of omdat ik op die manier bij een event kon zijn die ik anders niet kon betalen. Het was wel altijd heel leuk dus misschien wel een idee om weer eens te doen, even nagaan bij mezelf waar ik voldoening uit zou halen.
Toen ik werkloos werd heb ik me aangemeld voor de Voedselbank. Ik vond al heel snel weer werk, maar ben wekelijks bij een uitgiftepunt blijven werken. Ik ben vorige maand gestopt omdat ik meer uren kreeg op werk en het er niet meer bij kon doen. Ik vond het erg dankbaar werk!
oooh geweldig!!! je bent zo’n gezellige en goede vrouw! het spijt me dat ik ooit verwijtte dat je reizen niet duurzaam waren! ik neem het vollidig terug! ik hoop da je het vergeeft? maar ik bleef je toch volgen, omdat je artikels op hoog niveau geschreven zijn! groetjes Iris 😊 je groene volgertje!
Ik ben op dit moment werkloos (op mijn avondje pianospelen bij een popkoor na) en ook al heb ik overdag best wat dingen te doen, ik verveel me intellectueel gezien te pletter. Heb laatst Rank A Brand ontdekt en heb me aangemeld om als vrijwilliger research voor hen te doen, deze week heb ik het kennismakingsgesprek. Fingers crossed!
Hallo Merel, wat een prachtig en krachtig stuk over vrijwilligerswerk. Ik werk als coördinator vrijwilligerswerk bij Humanitas. Voor ons zijn vrijwilligers onmisbaar. De kracht van het vrijwilligerswerk is dat je iets doet voor een ander en dat het je ook iets op mag opleveren. Niet in goederen, geld of een beloning maar gewoon, dat je er voor iemand bent die dat nodig heeft als stem vanuit de maatschappij.
Leuk, ik doe sinds een paar maanden vrijwilligerswerk bij Humanitas (:
Hé Zwaan, goed om te horen. Humanitas heeft veel projecten waar je je voor in kunt zetten? Ik hoop dat he het naar je zin hebt.
Ik doe ook vrijwilligerswerk, 1x per twee weken ga ik samen met mijn tante en medebewoner zwemmen. Zij hebben allebei Syndroom van Down en kijken dus altijd uit naar deze avondjes.
Dat vrijwilligerswerk niet vrijblijvend is is zeker waar, ik moet nu een EHBO-diploma halen omdat ik anders niet meer met ze mag gaan zwemmen. Maar dat doe ik met liefde en plezier!
Wat fijn van je Merel! Ik ben vrijwilliger in de bibliotheek in ons dorp. Daarvoor begeleid ik een leesgroep kinderen. Zijn lezen boekjes en ik maak daar dan activiteiten rond. De kjv heet dat bij ons. Ik weer niet of jullie dat in Nederland kennen?
Wat een leuk artikel weer :) Misschien een hele domme vraag hoor, maar je hebt het over de leuke gesprekken die je in het stiltecafé hebt. Maar moet je daar niet stil zijn? Wanneer heb je die gesprekken dan? Of is er een rustig-praten gedeelte en een helemaal-stil gedeelte? (Het lijkt me erg leuk om eens langs te komen als ik er eens ben, wel zo handig om de etiquette dan te snappen, hihi)
Dat is het precies! :) er is een rustig-praten-gedeelte en een niet-praten-gedeelte :) Kom gerust eens langs, gezellig!
Aanrader voor mensen die in Amsterdam wonen: word ‘goede buur’ bij het BurenNetwerk! Een hele ontspannende leuke manier om mensen bij jou in de buurt een handje te helpen. Zo heb ik een tijd lang een oudere dame bezocht en er voor gezorgd dat ze elke keer weer nieuwe boeken had om te lezen (ik ging dan voor haar naar de bibliotheek). Bij het Burennetwerk kan je zowel voor praktische als sociale vragen wat betekenen – eenmalig of herhalend, net wat jij wilt! :) Ik kan het zeker aanraden!
Wat een mooi artikel Merel! En wat een leuk vrijwilligerswerk doe je :)! Het voorlezen spreekt me vooral heel erg aan. Zelf ben ik mantelzorger van een verslaafd familielid. Eerder was ik er heel intensief en maakte ik echt enorm veel uren. Op het moment is de situatie al een hele tijd stabiel (ZO fijn) en kom ik er ook iets minder. Meer op eigen benen weer staan dus en dat blijkt hartstikke goed te gaan. Stiekem ben ik best trots ;-)!
Adem Inn klinkt echt heel erg leuk. Maar helaas heb je dat soort ‘hippe’ dingen hier niet op de Veluwe. Wel een goede gedachte dat je met vrijwilligerswerk nog wat collega’s heb. Ik werk ook thuis en heb alleen mijn man als collega (wel een hele leuk hoor ;-)).
Ik heb in het verleden wel eens samen gelezen met vluchtelingen via Vluchtelingenwerk. Nam ik boekjes mee van m’n dochter. Maar dat was één ochtend per week en die tijd heb ik nu niet meer. Ik bezoek wel regelmatig een 96-jarige via de Zonnebloem en dat is erg waardevol voor ons allebei.
Vrijwilligerswerk is wat mij betreft een leuke verandering en zeker ook een aanvulling op mijn normale leven. Ik ga twee keer per jaar mee als vrijwilliger op een vakantie voor mensen met een (lichamelijke) beperking. In februari op een wintersportreis en in juni op zomervakantie. Het is altijd superleuk om te doen en een heerlijke afwisseling van mijn normale bestaan. Daarnaast ben ik vrijwilliger van één van de deelnemers van de vakantie die bij mij in de buurt woont. Ik ga regelmatig naar haar toe, neem haar mee op stap of ga met haar zwemmen. Zo’n 25 jaar geleden ben ik door iemand gevraagd om mee te gaan met de wintersportvakantie. Het was voor het eerst dat ik met mensen met beperkingen in aanraking kwam dus ik vond het superspannend. Ondertussen doe ik dit dus al 25 jaar en ik geniet er nog steeds met volle teugen van. Het heeft mijn leven enorm verrijkt.
Ik vind het zo goed dat je op zoveel verschillende plekken vrijwilligerswerk doet!! Ik moet eerlijk bekennen dat ik alleen maar vrijwilligerswerk doe voor mijn eigen bestwil.. Voornamelijk op festivals om zo mijn netwerk, ervaring en cv op te bouwen. Toch zou ik misschien wel meer willen doen :)
Wil je, net als ik, best een keer iemand helpen, maar lukt je dat op regelmatige basis. Kijk dan eens op wehelpen.nl. Je kunt kiezen uit veel verschillende hulpvragen en iets doen wat bij je past. Met ieder klusje, hoe klein ook, maak je een ander blij en het geeft je veel voldoening.
Gaaf artikel Merel, leuk om te lezen.
Zelf doe ik vrijwilligerswerk via Nederland Cares. Dit is een organisatie die in verschillende steden young professionals aanmoedigt zich flexibel in te zetten als vrijwilliger. Zoals jij aangeeft moet je best een commitment aangaan. Via Nederland Cares doe je dat dus keer voor keer. Een aanrader!!
Dit is de eerste keer dat ik reageer op een post van je, al lees ik al lang mee en waardeer ik je blog en de onderwerpen die je aankaart ontzettend erg :)
Ik vond dit echt een super inspirerende post en je hebt ook heel fijn onderbouwd wat je drijft in het vrijwilligen! De voorbeelden waar je het over hebt passen ook helemaal in mijn straatje. Ik werk nu in een biologische frietzaak (kom een keertje langs als je in Breda bent haha, we hebben vegan sauzen!) en met mensen werken, ze een aangename ervaring geven en een glimlach overbrengen vind ik altijd al fijn.
Nu zou ik dit graag op vrijwillige basis doen in een omgeving waar ik me kan uitlaten over mijn passie. Ik ben zelf ook aan het kijken om dit jaar nog ergens te vrijwilligen, ik wil een opleiding Kunsteducatie gaan doen en heb ontzettend veel interesse in kunst, cultuur en literatuur. Dus als ik iets in die trant kan vinden wat ik de buurt is ben ik een blije meid.
Stel je voor om hier ook gewoon ergens naar te vragen, ipv te reageren op een oproep?
Wat een fijn artikel. Echt super dat je vrijwilligerswerk promoot.
Zelf ben ik ‘dierenknuffelaar’ bij een lokale kleinschalige dierenopvang en snuffel ik overal en nergens spullen en dierenvoeding bij elkaar voor een grote dierenopvang in Spanje.
Daarnaast ben ik samen met mijn man en onze 2 katten pleeggezin voor kittens uit het grote dierenasiel hier in de gemeente.
Ik heb zelf een baan in de ouderenzorg en ook daar zijn vrijwilligers enorm belangrijk. Het personeel heeft steeds minder tijd voor de bewoners en vrijwilligers hebben de tijd om een bakje koffie met de bewoners te drinken of een spelletje te doen. Ik kan het enorm aanbevelen om vrijwilliger te worden bij een (ouderen)zorginstelling!
Ben benieuwd naar je ervaringen met de Voorleesexpres! Zelf al vaak over nagedacht om me aan te melden als vrijwilliger bij dit mooie initiatief maar ik durf niet zo goed. Doe overigens wel ander vrijwilligerswerk waarmee ik beginnende muzikanten steun. Is ook superfijn en leerzaam voor mezelf door alle leuke ontmoetingen!
Ik vind het zo tof dat je dit doet! Ik heb een tijdje als vrijwilliger met bejaarden gewerkt, maar ik kreeg het er helaas echt te druk voor. Dit is wel echt de doelgroep die me aan het hart gaat. Ik kon Het geheime leven van Hendrik Groen ook al niet met droge ogen kijken. :’)
Wat een mooi artikel Merel! Zelf doe ik ook vrijwilligerswerk, bij de dagbesteding in ons dorp! Op donderdagmiddag is mijn dienst van 13:00 tot 16:00 uur en ze weten dat ik gewoon om 11:35 uur wel ben, gewoon omdat ik het leuk vind. En de reden dat ik dit doe is dubbel: ten eerste omdat ik een Wajong uitkering heb en full time niet kan werken en bij dit kan ik altijd afzeggen. En ten tweede is het zo mooi en dankbaar werk bij ouderen! Waardering is echt mega groot.
Leuk om te lezen dat er zoveel vrijwilligers zijn in Nederland. Zelf doe ik het al jaren, eerst op de school van mijn kinderen in de activiteitencommissie en biebje en op het plein. Maar toen de kids eenmaal naar het voorgezet gingen bedacht ik me om een baantje te zoeken, maar eerst maar ander vrijwilligerswerk te zoeken om er een beetje in te komen.
Nou… 7 jaar later werk ik nog steeds bij de Kledingbank en met veel plezier 3 dagen in de week.
Na een gesprek met m’n man, want ja het is onbetaald, samen besloten dat het inkomen van manlief voldoende is voor ons als gezin en dat ik daar mijn werk kan blijven doen. Ja het is af en toe best pittig (lees doodsbedreiging door psychiatrisch patient ) maar daar tegenover staan zo veel meer mensen die zo blij zijn met de hulp die we bieden. Zonder al die vrijwilligers kunnen een heleboel organisaties niet functioneren, daarom vind ik het wel eens jammer dat het “maar ” vrijwilligerswerk is.
Terwijl je er zo veel van leert. Ik vind het een verrijking van mij als persoon en mijn collega’s zie ik elke dag groeien. Dat is onbetaalbaar.
Het maakt de wereld altijd een stukje mooier als de mensen zijn waar ze willen zijn.
[…] Onlangs schreef ik een blogpost over de verschillende plekken waar of de organisaties waarvoor, ik vrijwilligerswerk doe. Dat is iets waarmee ik een halfjaar geleden ben begonnen en ik wou dat ik dat eerder had gedaan. Nu is het natuurlijk sowieso hartstikke mooi als je vrijwilligerswerk kunt doen – waar dan ook, – maar het kon ook wel eens de perfecte manier zijn om nieuwe mensen te leren kennen. Voor mij geldt dat de ene plek zich hier beter voor leent dan de andere. Toen ik vrijwilligde in het Fotomuseum kwam ik er al gauw achter dat ik hier heus leuke gesprekken had met medevrijwilligers, maar dat er niet echt mensen tussen zaten met wie ik naast het vrijwilligerswerk zou afspreken. Dat kan en is helemaal niet erg. Je kunt niet verwachten dat als je iets voor het eerst doet, het meteen fantastisch uitpakt op alle terreinen. Laat je dan dus niet ontmoedigen. […]
[…] januari schreef ik een blogpost over het vrijwilligerswerk dat ik doe. Inmiddels zijn we bijna een halfjaar verder en heb ik weer wat meer ervaring opgedaan op dit […]
[…] ik behoefte had aan andere dingen. Dus ging ik minder bloggen en meer offline dingen doen, zoals vrijwilligerswerk op verschillende plekken. Verder begon ik na te denken over een nieuwe studie, een vervolg aan mijn onderwijscarrière (hier […]