Af en toe krijg ik het op de heupen. Dan denk ik: ik moet weg uit deze stad. Ik wil ruimer wonen, rustiger, met meer groen om me heen. Het blijft niet bij deze gedachte, nee, ik pak mijn laptop en start ‘funda.nl’ en ik zoek naar huizen buiten de stad. Ver buiten Amsterdam. Het valt me dan altijd weer op hoeveel goedkoper de huizen buiten de stad zijn, hoeveel groter en hoeveel grond er om deze huizen heen zit. Iets wat ik me amper kan voorstellen met mijn bescheiden etage (45 m2) in Amsterdam Oost. Ik begin dan te dagdromen over hoe ik een groter huis zou inrichten (stel je voor; ik zou gewoon een kookeiland kunnen hebben. een KOOKEILAND) en wat ik allemaal voor taarten in mijn dubbele oven zou kunnen bakken. Je hebt een beeld, denk ik? (en een note voor mezelf: ik word echt een dagje ouder. ik droom van een kookeiland. hallo!)
Maar als ik dan op een lekkere lentedag op mijn fietsje door de stad rijd, en ik thuis kom met een tas vol lekkere dingetjes die ik bij toko’s en speciaalzaakjes heb gekocht, dan denk ik: “wat is het toch heerlijk om in Amsterdam te wonen.” Datzelfde gevoel heb ik als ik fijne hotspots (die je hier nu eenmaal veel hebt) ontdek. Intens gelukkig kan ik dan zijn met het feit dat ik er gewoon in een kwartiertje naartoe kan rijden. Eén blik over de zonnige grachten en ik ben weer verknocht aan deze stad. Ik ben die huizen op Funda dan eigenlijk wel weer vergeten. Zo gaat dat bij mij.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik vroeger, toen ik met mijn ouders in de Achterhoek woonde, altijd en eeuwig in Amsterdam wilde wonen. Ik dacht altijd dat de mensen hier een veel boeiender en spannender leven hadden dan ik. Eens in de zoveel tijd ging ik een dagje shoppen in Amsterdam, samen met mijn moeder. Ik keek weken uit naar deze dag en het voelde dan ook als een minivakantie. De dagen daarna had ik weer een ‘ik haat de Achterhoek-‘ bui, hetgeen vervelend moet zijn geweest voor mijn omgeving (pap, mam, sorry nog daarvoor.) Ik wist altijd al dat ik daar weg wilde. Misschien komt dat ook doordat ik oorspronkelijk niet uit het oosten van het land, maar uit Friesland kom. Toch is het achteraf gezien allemaal een beetje onzin hoor. Want als ik nu eens in Zutphen ben, dan kijk ik mijn ogen uit en roep ik de hele dag van me af hoe mooi het daar wel niet is. En toen ik met een vriendinnetje ging kringlopen in die omgeving kwam ik er toch wel achter dat de spullen veel goedkoper waren. Trouwens, álles lijkt daar wel goedkoper te zijn. Van je parkeerkosten tot een broodje hummus bij een schattig lunchtentje, en van de biologische bakker tot de biomarkt op zaterdag. Laten we eerlijk zijn: in Amsterdam betaal je sowieso de hoofdprijs. Voor praktisch alles. Maar dit is niet de enige reden waarom ik de Achterhoek nu veel meer waardeer dan vroeger. Het is er groen, schoner, rustiger, de mensen hebben meer tijd voor je en er wordt niet meteen naar je getoeterd als je niet snel genoeg optrekt bij het stoplicht. Ik vind dat prettig en ik merk dat ik er zelf rustiger van word.
Hetzelfde geldt overigens voor Friesland. Ik ben in Leeuwarden geboren en in Goutum opgegroeid. Goutum is een klein dorpje onder Leeuwarden en het is er heel gemoedelijk. Mijn beste vriendinnetje, Merlin, komt er ook vandaan en we kennen elkaar dan ook nog van de kleuterschool. Nu wonen we allebei in Amsterdam. Het verschil is dat haar ouders nog in Goutum wonen, waar mijn ouders nu ook in de Randstad wonen. Ik heb eigenlijk nog maar heel weinig connecties met het Noorden van het land, maar toch kom ik er nog wel eens. Overigens, ik kom wel bijna ieder jaar op Terschelling (waar ik in mijn kinderjaren ieder jaar meerdere weken per jaar kwam) en ik geniet er dan volop van om even op ‘nuchter Noordelijk’ terrein te zijn. Daarbij komt dat Terschelling prachtig is. Dit terzijde. Friesland is ook echt heel leuk. Tenminste, wat ik er nog van ken: Leeuwarden en Goutum. Laatst was ik in Leeuwarden, omdat we op bezoek gingen bij Miny, voor Tweedehandsliefde in huis. Wat ik je nu ga vertellen kan misschien heel gek op je overkomen. Ik bedoel er helemaal niks lelijks mee en dat moeten jullie van me aannemen. Het ding is: ik woon sinds mijn 10e niet meer in Friesland. Ik heb van mijn 10e tot mijn 19e in Zutphen gewoond. In al die jaren ben ik een beetje gaan denken dat in Friesland de tijd een beetje stil moest staan. Ik verbaasde me bijna over het feit dat mensen in Leeuwarden ook gewoon de laatste trends volgden, dezelfde apparaten en merken kenden als ik en ook boodschappen deden bij de Ekoplaza. Nogmaals, dit klinkt lelijker dan ik het bedoel. Wat ik ermee bedoel te zeggen is dat je soms de neiging hebt om te denken: het gebied dat ík achterlaat, staat stil. Terwijl dat natuurlijk de allergrootste onzin is. Vandaar dat ik blij verrast was om te zien dat er zoveel lezers uit het noorden van het land komen, die ook allemaal van vintage kleding en vegan food houden. En dat Miny haar huis heeft ingericht met de tofste (veel goedkopere!!!) kringloopspulletjes, omdat de kringloopwinkels in Leeuwarden ook vol staan met te gekke spullen. Dat is dus niet alleen in Amsterdam. Merlin en ik hebben het nog vaak over onze Friese roots. We denken beide dat je die er nooit meer uitkrijgt. We voelen ons nog altijd erg thuis in die omgeving, maar aan de andere kant vinden we het ook fijn om hier te zijn. Lastig soms!
Ik denk dat veel mensen die in Randstad wonen (of ze er nu oorspronkelijk vandaan komen of niet) de neiging hebben om te denken dat het hier allemaal gebeurt. En laten we eerlijk zijn, daarin worden wij – westerlingen (wat ik zelf dus eigenlijk helemaal niet ben) – ook wel een beetje gevoed. Want je wilt niet weten hoe vaak wij reacties krijgen met: “ik ben zó jaloers dat jullie in Amsterdam wonen en al die te gekke hotspots dichtbij hebben!” Dat doet toch ergens iets met je. Dat bevestigt mij in het idee dat alles in Amsterdam beter is. Wat dus absoluut niét zo is.
Sterker nog; ik verlang soms terug naar de tijd dat het nog speciaal was om een dagje naar de stad te gaan. Ik woonde in Zutphen en zelfs voor H&M moest ik naar Arnhem. Overigens, Arnhem vind ik nou echt een waanzinnig leuke stad. Kleiner, vriendelijker, maar wel met heel veel toffe plekjes! Arnhem was voor mij ‘de grote stad.’ Tegenwoordig is een stad niet snel groot genoeg. Ik merk dat ik Amsterdam soms zelfs maar beperkt vind. Dan klagen Jamie en ik over dingen als: “waarom is er geen raw-food delivery service?” Wees maar niet bang, we zeggen dan wel tegen elkaar: we moeten ons schamen. Want we hebben hier al zoveel. Is het dan niet een keer genoeg? Maar je weet hoe het met die dingen gaat; het kan altijd beter (Berlijn) of groter en meer (New York.) Het ding is: het hoéft niet. Soms moet je gewoon tevreden zijn met wat je hebt. En dan denk ik wel eens, woonde ik maar wat verder weg en ging ik maar eens af en toe een dagje naar Amsterdam. Dan genoot ik er misschien meer van en was ik sneller tevreden. Aan de andere kant, het is natuurlijk ook lastig om weer iets achter te laten als je ergens aan gewend bent geraakt. Dat is de ellende.
Tegen onze lezers die niét in Amsterdam wonen – en dat moeten er aardig wat zijn – wil ik zeggen: wees niet jaloers op wat er in Amsterdam te krijgen is. Het stelt allemaal uiteindelijk echt niet zoveel voor. Je raakt er aan gewend en voordat je het weet ben je na twee keer eten bij hetzelfde restaurant verveeld en wil je meer en meer en meer. Natuurlijk zullen we niet ontkennen dat we ontzettend blij zijn met fijne dingen als biowinkels in alle soorten en maten, vegan brunches op zondag, kledingwinkels met ecofashion en noem maar op. Maar geloof me, dat is niet hoe ons dagelijks leven eruit ziet. In ons dagelijks leven stappen wij op de fiets naar ons werk, met een gesmeerde boterham in onze tas (wij gaan dus niet iedere dag naar een ander bakkertje om een vers belegd broodje te kopen,) we zitten net als iedereen de hele dag binnen (te gek joh, dat fancy kantoor aan de Keizersgracht) we staan ‘s avonds in een ontiegelijk lange rij bij de supermarkt (want geld om zo vaak uit eten te gaan bij een van die hotspots hebben we niet,) en we ploffen ‘s avonds net zo goed neer op de bank. Dat er in de stad allerlei hippe tentjes op ons wachten kan me gestolen worden. Kortom: denk alsjeblieft niet dat het wonen in Amsterdam alleen maar feest is.
Ik kan oprecht jaloers zijn op verhalen van mensen die een eigen moestuin hebben. Of die supergoedkoop aan groente en fruit (biologisch!) komen bij de boer om de hoek. En als jij een kookeiland, ruimte voor een grotere koelkast én een badkamer met douchecabine (onze douchekop is boven het toilet gemonteerd, just sayin’) hebt, en je ook nog eens een acceptabele prijs betaalt voor je huis per maand, dan zou ik zeggen: count your blessings. Kom af en toe een weekendje deze kant op en geniet van alles wat Amsterdam te bieden heeft. Maar geniet daarna thuis ook weer van de rust en de ruimte en ga opzoek naar de toffe dingen die er bij jou in de buurt te doen zijn!
Hoe zit het met jou? Ben jij een stadsmens? Een dorpsmens? Of iets daar tussenin? En zijn er lezers die zich in mijn verhaal herkennen? Ik ben benieuwd!
Foto: Aline Bouma
Klopt helemaal wat je zegt!
Ik woon op het moment in een dorp, maar heb hiervoor jarenlang op het platteland (lees; gras, koeien, schapen, that’s all) gewoond. Daarnaast werk in in de stad en woont mijn vriend er ook. Ik ben dus vaker in Rotterdam (een dorp vergeleken bij Amsterdam, maar toch) dan thuis. Ik moet zeggen dat ik – nu de zon weer gaat schijnen – onze oude tuin mis met een uitzicht op het land (en elke avond een zonsondergang!). Dat je maar 10 minuutjes hoef te lopen en dan sta je tussen de bomen en de weilanden. Nu pas besef ik wat een rijkdom dat kan zijn! Maar ook besef ik, als ik thuis ben, hoe fijn het is om alle (bio)supermarkten en leuke winkels in de buurt te hebben als je in de stad bent. Ook dat geeft een gevoel van vrijheid; je stapt de deur uit en je kunt ergens gaan lunchen, een filmpje pakken of over de markt struinen.
Nu voel ik me wel heel rijk; ik heb een beetje van beide. Ik hoop wel ooit in Rotterdam te gaan wonen, maar ik weet zeker dat ik het platteland dan zal gaan missen!
Wat kan het toch lastig zijn he? Ik moet zeggen dat de combinatie van wonen buiten de stad en werken in de stad mij eigenlijk ideaal lijkt. Zo maak je toch de drukte en de gezelligheid mee, maar kom je lekker rustig weer thuis. Eigenlijk best wel ideaal, toch?
Ik kom uit Tilburg wat een niet zo heel erg boeiende stad is. Ik ken er mijn leuke plekjes maar daar blijft het wel bij. Nu woon ik een half jaar in Berlijn om hier stage te lopen en ik voel me hier super thuis! Ineens heb ik het gevoel dat ik me echt op mijn plek voel in een stad, het is hier zo groot en alles is er mogelijk. Ik hoop dat ik in Nederland ook zo’n plek kan vinden maar wie weet verhuis ik later gewoon naar Berlijn.
Berlijn! <3 Verliefd op die stad. Ik heb altijd geroepen dat ik er zou willen wonen, maar bij nader inzien denk ik toch dat de stad te groot voor me is. Vind je het niet lastig dat je soms heel lang onderweg bent ergens naartoe? Een vriendinnetje van ons woont in Berlijn en is soms wel 45 minuten onderweg naar een vriend in een ander stadsdeel. Dat zou mij een beetje vermoeien, denk ik. Maar verder: Berlijn is de hemel. Vooral op vegan gebied. GENIET!!
Ja dat lange onderweg zijn is wel jammer, maar ik heb vooral veel dingen in mijn eigen wijkje nu. En in de wijk heb je weer een eigen klein wijkje, je Kiez, en dat voelt best gezellig en dorps vind ik (minder hard ook dan een stad als Nijmegen bijvoorbeeld) En ik woon nu gewoon in Neukolln wat een superleuke wijk is en waar opzich al genoeg te ontdekken is!
Jemig, ik herken je verhaal helemaal! Ik kom zelf uit het zuiden van het land en heb altijd geroepen dat ik ooit van mijn leven in Amsterdam zou gaan wonen, en daar woon ik dan nu ook al 2 jaar!
Ik kan me geen andere plek bedenken waar ik liever zou wonen. Zoveel liefde voor deze (onze) stad! De natuur mis ik niet echt. Je kan namelijk ook best naar de natuur toe (zoals mensen naar Amsterdam gaan) en gelukkig hebben we een gigantische achtertuin waar ik probeer groenten en fruit te verbouwen, maar dat lukt nog niet zo goed vanwege de slakkeninvasie :(. Ook zijn er veel parken in de buurt en is er overal water waar je met een bootje ook heel erg van kan genieten.. Oh die grachten!
In vergelijking met de stad waar ik vandaan kom is hier werkelijk zoveel te doen. Zoveel bioscopen waar je uit kan kiezen, theaters en leuke festivals… Ook houd ik ernom van klassieke muziek dus is het geweldig dat het beste orkest van de wereld ongeveer om de hoek optreedt (koninklijk concertgebouw orkest) en dat er iedere maand wel een nieuwe opera te bewonderen is van de Nederlandse Opera. Dat is toch bijzonder? En laat ik tenslotte al die hotspots inderdaad niet vergeten: burgermeester, meatballs, sushi, zoveel bakkertjes en lunchplekjes… We zijn verwend! Ik ga hier nooit meer weg :D
Wat fijn om te horen dat je helemaal gesetteld en gelukkig bent hier! :) Geniet ervan! (trouwens, wat een luxe dat je een grote tuin hebt! Dan woon je vast niet bij mij in de straat, hihi)
Ik ben echt een stadsmens. Al op m’n 12e riep ik dat ik op kamers wilde wonen en ik woon sinds m’n 18e, dus bijna 9 jaar, in Utrecht. Ik heb de eerste 18 jaar van m’n leven in Veenendaal gewoond en hoewel dat een prima stad is waar je veel kunt doen en prima kunt winkelen wilde ik toch graag naar ‘de grote stad’. Na m’n studies afgerond te hebben ben ik hier blijven plakken. Al m’n vrienden wonen hier en daarnaast hou ik ook gewoon van Utrecht. Nu ik werk heb ik veel minder tijd om allerlei dingen te doen, maar voor een veelzijdig iemand is een stad dan alsnog erg fijn. Ik vind het heerlijk om naar het centrum te fietsen om ergens te gaan lunchen met een vriendin, of om naar de bioscoop te kunnen gaan (waar alle films draaien). Als ik van de ene kant van de stad naar de andere kant van de stad moet fietsen dan verveel ik me geen minuut. Dat is heel anders als ik door een vrij monotoon landschap fiets. Dat kan natuurlijk supermooi zijn maar ik ben wel sneller verveeld. Ik vind het heerlijk om tot rust te komen op de camping waar m’n vader staat met z’n stacaravan (midden in de bossen!) maar in principe heb ik dat niet nodig om tot rust te komen. Het is vooral belangrijk dat m’n huis een plek is waar ik tot rust kan komen. Bovendien moet ik zeggen dat ik vrij weinig betaal voor een groot huis (65m2, ik woon er alleen). Kortom, op dit moment ben ik helemaal happy als stadsmens. :)
Utrecht is ook wel echt heel erg leuk! Daar zie ik mezelf later ook wel wonen. Het is wat kleiner dan Amsterdam, overzichtelijker ook. Fijn dat je het daar zo naar je zin hebt!
Ik woon in Arnhem <3 De lol van een stad, maar vlakbij natuur en groen. Best of both!
Arnhem is fantastisch! Altijd van die stad gehouden. Ik heb er ook nog even gestudeerd en stage gelopen, dat vond ik ook erg leuk. En mijn tante, oom en nichtjes woonden (oom en tante wonen) er. Echt een heel fijne stad!
Ik ben geboren in de Beemster, en ik ben echt een plattelandsmens. Ik heb een hele tijd graag in Amsterdam willen wonen en ik hou ook echt heel erg veel van Amsterdam maar sinds ik een aantal jaren in Utrecht heb gewoond weet ik dat ik gewoon niet gemaakt ben voor de stad. Ik heb dan zo veel behoefte aan de rust van het platteland! Echt een soort van drukte in mijn hoofd die niet weggaat totdat ik de stad uit ben. Gelukkig is waar ik nu woon in de Beemster een perfecte plek, het is precies tussen Purmerend en Alkmaar in en beide zijn makkelijk te bereiken en ook Amsterdam is maar 25 minuten met de auto weg! Ik heb ook nog altijd een enorme connectie met Amsterdam en wil er ook niet te ver vandaan wonen. Ik wil the best of both, zullen we maar zeggen. Het probleem is alleen dat een huis huren hier behoorlijk goedkoop is maar wel erg schaars. Kopen gaat makkelijker, maar ja! Dat kan ik niet betalen. Dus woon ik nu al een hele tijd tijdelijk bij mijn ouders op de boerderij, en smacht ik behoorlijk naar een eigen huisje, maar liever dit dan ongelukkig in de stad!
Volgens mij haal jij ook heel veel inspiratie uit je leefomgeving, toch? Dat is ook erg belangrijk. Ik hoop dat je snel een eigen fijne plek vindt!
Ik kom uit een klein dorpje in Friesland en ik vond het er echt niet leuk. Ik riep dan ook al vanaf mijn 14e dat ik later op kamers wilde in een stad. En sinds mijn 17e woon ik dus op kamers in Groningen Stad. En ik vind het hier zo fijn. Ik woon wel op een rustig stukje en ik heb uitzicht op alle mooie tuinen van mijn onderburen, maar ik stap op mijn fiets en 2km later zit ik al in de binnenstad.
Nou woon ik dus wel op kamers, dus ik heb slechts een klein kamertje. Soms mis ik het hebben van een tuin wel zoals bij mijn ouders. Maar als het mooi weer is ga ik lekker naar een parkje of een vijvertje in de buurt en dan ben ik ook weer blij.
Het minst leuke aan een dorp vind ik de sociale controle. Iedereen kent elkaar en iedereen weet alles van elkaar. En als je een beetje anders bent dan de rest, dan weet je wel zeker dat je in de gaten wordt gehouden. En dat is hier in de stad niet. Ik kan (als ik dat zou willen), gewoon in de pyjama naar de supermarkt zonder dat iemand er wat van zegt. Zou ik dat bij mijn ouders doen, dan weet een dag later meteen het hele dorp dat ik in de pyjama naar de supermarkt ben geweest. Dat idee zit me gewoon niet lekker.
Wat fijn om te horen Jana, dat je zo lekker je plek hebt gevonden! Groningen is echt een heel toffe stad!
Mooi! en herkenbaar inderdaad :) <3
love you! <3
Ik woon al heel mijn leven in Eindhoven en waarschijnlijk blijf ik dat ook de rest van mijn leven doen. Als ik 10 minuten fiets dan zit ik in het centrum, maar als ik 10 minuten wandel dan zit ik midden in de bossen. Vroeger riep ik ook altijd heel hard dat ik naar Amsterdam wilde verhuizen, omdat hier echt niets te doen was. Tegenwoordig is dat wel anders, er wordt hier zoveel georganiseerd en alles is op fiets- en loopafstand voor ons. Ik merk wel dat er nog niet zoveel ingespeeld wordt op vegans, maar de kringloopwinkels schieten hier als paddestoelen uit de grond en de prijzen zijn vaak nog bescheiden.
Toch is het voor mij nog altijd extra speciaal om naar Amsterdam te gaan. Er hangt gewoon een hele andere sfeer en mentaliteit, maar één keer in het jaar is voor mij wel genoeg :).
Wat leuk om te horen! Ik denk dat er uiteindelijk in heel Nederland meer opties, zowel op vegan als op kringloopgebied, gaan komen. Denk je ook niet? En zo niet, dan moet je zelf maar iets beginnen ;)
Goed stuk, heel erg herkenbaar! Ik ben er nog steeds niet uit wat ik nou het fijnst of prettigst vind om te wonen. Ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met Amsterdam. Ik heb er gewoond en vond het toen erg leuk. Op elke hoek een leuk eettentje, cafeetje, winkels en de bioscoop heel dichtbij. En mijn vriendinnen wonen er ook. Maar toch werd ik gestrest en gespannen door de drukte. Nu woon ik weer in een dorp, met de trein een half uur van Amsterdam. Hier is rust en is het lekker groen. Toch mis ik af en toe het de deur uitlopen om iets te drinken of iets anders om te ondernemen. Tja..wat weegt zwaarder!? Gelukkig ben ik binnen een half uur in Amsterdam en kan ik altijd bij vriendinnen logeren. Ik merk wel dat ik hier meer ontspannen ben. En hier is bijvoorbeeld het strand dichtbij, wat in de zomer weer ideaal is!
Oh ik snap je zo goed!!!! Lastig kan het zijn he? Ik ben ook heel bang om Amsterdam te verlaten. Stel dat ik het heel erg ga missen? Je kan ook niet zomaar terug (ik bedoel, vind maar eens een huis!) …. lastig lastig
Ik ben denk ik een tussenbeide mens, ik hou niet van de grote stad maar zou ook niet in een dorp willen wonen.
Ik woon in een kleine stad onder utrecht en werk in Utrecht. Ik heb genoeg winkels om de normale benodigdheden te kopen, en als ik een winkel mis ga ik na mijn werk even de stad in in Utrecht.
Maar ik wil er niet wonen, heb altijd een hekel aan de drukte op Hoog Catherijne en als ik met de hond bij vrienden ben lijk ik maar geen stukje gras voor haar te vinden om haar uit te kunnen laten..
Een dorp is mij weer te klein, ik wil op de fiets boodschappen kunnen doen en niet perse de auto hoeven te pakken naar het dorp waar wel een supermarkt is. En ik wil in mijn eigen stad een station hebben.
Ik woon nu heerlijk, paar minuten fietsen vanaf een supermarkt, ik loop mijn straat uit en er is een hondenuitlaat gebied en doordeweeks is het gewoon lekker rustig in de winkels. En met de trein ben ik met een kwartier bij Utrecht.. Mijn ideale leefomgeving :-)
Dat klinkt echt perfect, zoals jij woont. Daar zou ik me ook wel iets bij voor kunnen stellen. Ik vind Utrecht trouwens een heerlijke stad. Eigenlijk precies goed, of om te wonen, of om dichtbij te hebben. Fijn!
Ik denk dat het uiteindelijk toch meer voorstelt dan je denkt…..
Ik woon in Asten. Een dorp in brabant wat in deze omgeving als een “ruim dorp” wordt bestempeld. We hebben 4 supermarkten, een hema, een blokker, een kruidvat, een stel kapsalons, schoenenwinkels en kledingboutiekjes, anderhalve dierenwinkel, zogezegd, en 1 natuur voedingswinkel, de Kiem.
En daarmee hebben we hier geluk. Het buurdorp Someren is een stuk groter, maar hun hema,dierenwinkel,kruidvat en blokker stellen niets voor naast die in Asten. In de hele omgeving zijn alle andere Kiems verdwenen. Ook in Helmond is bijna niets meer. In Eindhoven vind je misschien nog wat leuke toko’s, maar dat is nogsteeds geen vegan-hemel.
Ik verwacht heus niet dat het in Amsterdam altijd feest is, maar je hebt wel gewoon een makkelijkere vegan basis, om het zo maar te noemen. Ik kan vele van jullie recepten niet eens maken, en moet dan allerlij creatieve flatsen uithalen om de ingrediënten te vervangen.
En het plateland is zeker ook niet altijd feest. Biologische groenten zijn misschien wel iets goedkoper hier, maar ze zijn niet echt goedkoop. En daarbij, mis je een groot scala aan producten. Ik ben al een tijdje opzoek naar chaizaad en gojibessen, zonder succes. Jullie 365 smoothies en sapjes actie loopt hier waarschijnlijk helemaal in het water.
Ik denk dat het ook verschilt in welke regio je zit. Brabant is van alle provincies misschien wel het meest vegan-onvriendelijk. Ik kom geregeld mensen tegen die er nog nooit van hun leven van hebben gehoord. Ook zijn rasechte brabanders vaak minder ruimdenkend dan dat ze zelf graag geloven. (sorry als ik iemand beledig) Mijn eigen oma vind het stiekem maar onzin wat ik allemaal doe. Ze houdt gelukkig genoeg van me om er rekening mee te houden. Er is dus ook maar een kleine populatie van vegans, bio-eters en rawies. Die er wel zijn, hebben vaak een zeer hoog geitenwollensokken gehalte. Men heeft hier toch nogal in een typische “stel-je-niet-aan” lompe zuipende varkensvretende boerenpummel mentaliteit.
Eerlijk gezegd denk ik dat de ruimte van het platteland soms wat overschat wordt. Vaak doe je er toch minder mee dan je zou denken. En als je in de buurt van een hoop toko’s en biowinkels woont, heb je de extra grond ook niet zo nodig. Trouwens, je kunt al heel wat verbouwen op een balkon. zeker als je maar alleen woont, of met z’n tweeën. Je kan in een flinke plantenbak makkelijk wat spinazie, radijs of worteltjes kweken. Vooral veel kleine groente dus.
Op het platteland zijn mensen in ieder geval gewend een overvloed aan dierlijke producten te hebben. Als vegan is het best worstelen om aan de geschikte ei- en vleesvervangers te komen.
Misschien dat jullie hier ook een projectje van kunnen maken, in een van de zomermaanden? Allebij een week lang meedraaien in een vegan huishouden op het platteland in verschillende regio’s? Leuk om over te schrijven lijkt me. En ik denk dat je hier makkelijk een logeeradress vindt. Vele zullen jullie vast met plezier een week in huis hebben. ;p
Mooi verwoord, dankjewel voor je uitgebreide reactie. Ik kan me voorstellen dat het erg lastig kan zijn om vegan te eten in een gebied waar nauwelijks iemand op de hoogte is van dit dieet. Dan moet je iedere keer alles maar weer uitleggen enzo. Ja, dat lijkt me frusterend voor je!
Wat betreft het aan spullen kunnen komen: wij bestellen heel veel online. Dat je dingen niet in de buurt kan krijgen gaat dus niet helemaal op; wij kunnen hier ook niet álles krijgen. Daarom hebben we onze adresjes voor superfoods, cosmetica, kleding.. omdat we hier ook niet altijd kunnen slagen.
Leuk idee om in de zomermaanden eens naar het ‘platteland’ af te reizen om te kijken hoe dat gaat! Dankjewel voor de tip :)
Oh en PS: ga gewoon door met vegan eten he! Laat je niet gek maken ;) Liefs!
Wat een leuk en herkenbaar verhaal. Ik kom zelf ook de nuchtere klei en ben opgegroeid in een dorpJE in noord groningen. Via brussel, Breda ben ik uiteindelijk in Haarlem beland. Toch moet ik zeggen dat het mij nooit verveeld, zelfs niet als ik 3 x per week van de ondergaande zon op het strand geniet. Want strand, dat kende ik alleen van onze jaarlijkse vakanties naar Schiermonnikoog. En inderdaad de huizen zijn hier duurder, het eten is hier duurder maar het is het mij allemaal waard. Maar ieder plekje heeft zijn charmes natuurlijk ;)
Wat leuk om te horen Pauline! Jij hebt dan wel echt op een hoop verschillende plekken gewoond! Fijn dat je Haarlem zo leuk vindt :)
Ik woonde lang en heerlijk in Amsterdam, echt helemaal mijn stad. Nu woon ik in een dorpje van drie keer niets op de grens met Belgie, vlakbij ANtwerpen (ook een heerlijke stad!!)
Het huis in Amsterdam was net zo groot als onze woonkamer en keuken nu, en met vier kinderen wilden we graag een tuin met kippen. Ik hou heel erg veel van onze Villa Kakelbont en soms droom ik heel hard dat ik ons eilandje in het dorp zo hup in het Vondelpark kon zetten ;-)
Dus nu kom ik af en toe Amsterdame lucht en energie opsnuiven en als ik de stad binnen rijd, denk ik altijd (!) we moeten terug, dit is onze plek maar … na een paar dagen ben ik ook altijd blij als ik weer terug ben.
Ooit gaan we weer terug (of naar Haarlem of naar Antwerpen of … Berlijn! Kopenhagen!)
Klinkt heel logisch allemaal: Amsterdamliefde, maar toch kiezen voor iets wat praktischer is. Trouwens, dichtbij Antwerpen wonen zou ik ook wel heel erg tof vinden! Wie weet waar jullie ooit weer terechtkomen! :) Is ook wel spannend eigenlijk, vind je ook niet?
Het heeft denk ik ook wel met bepaalde fases in je leven te maken. Voor deze fase is dit goed, en voor de andere fase weer een andere plek. De tijd zal het leren :)
Heel herkenbaar! Kom uit Assen, heb 4 jaar in Zwolle gewoond, en woon nu in Utrecht. In Assen woonde ik aan de rand van de stad, 10 huizen verder was een kanaal met aan de andere kant alléén maar weilanden. (en de A28 ertussen, maar toch.. ;-) ) 10 minuten fietsen en ik was daar, 10 minuten de andere kant op en ik was in de stad. Op zich ideaal, alleen is er in Assen niet zo veel te beleven en wilde ik graag op kamer op mijn 19e. Dat werd Zwolle en als student is een stad heerlijk! Als ik naar iets groens wilde, was dat een behoorlijk eind fietsen, maar dat had ik graag over voor vlakbij het centrum wonen, waar veel leuke dingen gebeurden. Nu woon ik alweer vier jaar in Utrecht. Nu ik niet meer studeer, heb ik precies hetzelfde als jullie. Ik wil rust, natuur, groen, etc. Dat vind ik hier niet echt. De huisfenoten en buren zijn stil, maar buiten hoor ik de trein, een sirene, auto’s op de Amsterdamsestraatweg.. dan zou ik het liefst op een hutje op de hei zitten ;-)
Het lijkt me daarom echt heerlijk om ergens in Scandinavië te wonen, ik ben er zó fan van! De steden zijn er vergeleken met NL heel rustig en als je de natuur in gaat, zie je aan de ene kant van een berg de stad, maar als je je omdraait: alleen maar andere bergen. Geen dorp, drukke snelweg, of wat dan ook. Tussen de natuur en hot spots in wonen. Win!
Ojaaa Scandinavië moet geweldig zijn! Wow, dat zou tof zijn als je daar ooit zou gaan wonen!
Ik ben drie jaar geleden naar een huis op het platteland gaan wonen, vanuit het centrum van Amsterdam. En ik heb spijt! We hebben een grote tuin, hebben uitzicht over het IJsselmeer en alle ruimte in huis. Maar ik mis de diversiteit van de stad. Heel erg! Gelukkig werk ik nog in Amsterdam.
Wat jammer om te horen Arwen! Overweeg je om ooit terug te verhuizen? (als dat lukt, met het vinden van een huis… grrr)
Wat een leuk stuk! En ik kom ook uit Leeuwarden! Heb er tot mijn 21e gewoond om vervolgens naar Zwitserland te verhuizen voor een half jaar studie. Weliswaar in een stad, maar omgeven door bergen. Ik mis de natuur nog steeds en zou heel graag terug willen en me weer een Heidi in de bergen voelen! Maar daarna ging ik in Utrecht wonen, wat een prachtige stad en wat heerlijk om een supermarkt naast de deur te hebben. Oké die natuur was niet om de hoek… Nu woon ik in Zwolle, een mooi midden (letterlijk en figuurlijk) tussen het kleinere, benauwde Leeuwarden en het grote Utrecht.
Leuk om te horen! Zwolle is ook erg gezellig inderdaad en je hebt er volgens mij alles wat je nodig hebt.. Zwitersland is wel weer een heel ander verhaal! Zo zie je maar, iedereen heeft zo zijn eigen voorkeursplekken!
Wat leuk om te lezen. Zelf woon ik in mill een klein dorpje ongeveer 20 km onder nijmegen. Het enige wat veel mensen uit heinen en ver kennen is fitland in mill. Ik vind het heerlijk om in een dorp te wonenen. Gister met dit practige weer de lakens buiten gehangen. En toen zag ik een tractor achter ons het land op rijden ik dacht ook nee niet gaan stronten hahaha . gelukkig kwam hij het land alleen om ploegen dus konden mijn lakens veilig buiten laten hangen. Verder vind ik de stilte zalig. lekker luisteren na de vogels en als de popelieren achter ons huis weer in blad staan geven die een heerlijk ontspannen geruis. Maar aan de andere kant zou ik ook zo graag van die hippe boerenmarkten op fietsafstanden willen hebben. En meer biologische en vegatarische winkels en restaurants willen hebben. biologisch en vegatarisch moet je hier haast niet mee aankomen. Maar ja ik denk dat je altijd het gene wil wat je niet hebt. Dat zit nu eenmaal in het aard van het beestje van de mens. En als je dan alles hebt wil je wel weer iets nieuws. Maar een weekendje amsterdam wil ik in de zomer zeker gaan doen. (als ik geld heb voor overnachting) En als ik iemand mee krijg die na de boerenmarktjes wil en niet naar de hoofd winkelstraat (wat mijn meeste vriendinnen dan zouden willen.:)
Als je een weekendje Amsterdam gaat doen, moet je zeker onze hotspotkaart erbij pakken! Weg met de kalverstraat ;)
Dat ga ik dan zeker doen. ind. weg der mee wil een keer wat anders zien van amsterdam. Nu nog ff iemand zoeken die ook wat anders wil zien dan de kalverstraat.
Wat een leuk, herkenbaar, stukje! Ik woon zelf al heel mijn leven in een heel klein Zeeuws dorpje. Er is hier één kleine supermarkt, en dat is alles. De dichtstbijzijnde biowinkel zit op een uur rijden. Nu zit ik daar ook op school, dus kan ik makkelijk even langshuppelen, maar ik heb ook heel vaak gedacht en geroepen dat ik wel in Amsterdam zou willen wonen.
Maar toch… Ik heb twee jaar geleden voor stage 6 weken in Den Haag gezeten, maar oh wat was ik blij toen ik de Zeeuwse wijdsheid weer zag! Ik had het me nooit gerealiseerd, maar het is zo mooi en zo uitgestrekt hier. Ik werd helemaal gek van al dat beton en lawaai om me heen. (Ik ben zo dorps dat ik zelfs ging stressen bij een stoplicht…)
Ik blijf dus heerlijk op de boerenklei wonen, al die ruimte is zo lekker aan mijn hoofd! Dan maar een uurtje rijden!
Heel goed Emmelien! Je moet doen waar je je lekker bij voelt. Het is ook een beetje iets maatschappelijks geworden: als je niet in de stad woont, dan hoor je er niet bij. Onzin natuurlijk. De meeste mensen wonen niet in de grote steden. Als jij je daar lekker voelt, maar je zeker daar blijven wonen!
Ik ben opgegroeid in Oost-Groningen en woon sinds mijn 18e in de stad Groningen. Ik hou van Groningen, maar verlang soms toch naar een grotere stad en tegelijkertijd ook naar het platteland. Het gras van de buren is altijd groener, maar ik heb eigenlijk weinig te klagen.
Ik woon in een heel kleine benedenwoning (45 m2? zou ik willen!), met een tuintje. Leuk, maar ik ben een slechte tuinier, haha.
In Groningen kan je je als vegan prima redden. Er is niet veel keus, maar er zijn gewoon Ekoplaza’s en aanverwante winkels, een Amazing Oriental en supermarkten met redelijk assortiment.
Wat ik waanzinnig fijn vind aan de plek waar ik woon, is dat ik binnen een kwartier de stad uitgefietst ben en tussen de akkers fiets. Ik hou van het uitgestrekte Groninger landschap. Je kan er uren fietsen en alleen door kleine dorpjes en gehuchten komen. Niets leukers dan fietsen en picknicken in de zomer.
Dat klinkt wel te gek ja! Groningen moet echt leuk zijn. Volgens mij wordt het ook steeds leuker. 45 m2 delen we wel met z’n tweetjes en 2 katten he ;) Groot is het echt niet, maar voor Amsterdamse begrippen mogen we niet klagen.
Ik herken me helemaal in het verhaal. Voornamelijk het begin stukje. De ene dag denk ik: ik stap op en ga verhuizen naar de grote stad. Het liefst meteen BIG aanpakken en naar New York. Maar een uur later denk ik: oh, een boerderijtje ergens in een klein dorpje lijkt me ideaal.
Ik ben een dorpsmens denk ik. Maar wil wel de stad in de buurt hebben.
Lastig kiezen he? Een leuke stad in de buurt hebben is voor mij ook een must. Ik wil niet een uur hoeven rijden voordat ik in de bewoonde wereld ben. Dan zou ik me geisoleerd voelen denk ik.
Als geboren Rotterdamse, verhuisde ik samen met mijn ouders op mijn 13e naar een groot dorp (de 5de stad van Brabant) zo’n 3 kwartier verder. Vreselijk vond ik het. Ik leerde net geweldige plekjes in de stad kennen en het stadsleven lonkte naar me. Ik voelde me serieus een paar jaar diepongelukkig, over het feit dat ik daar niet meer woonde.
Toen ik ging studeren was de keus dan ook simpel. Terug naar Rotterdam! Zolang ik in Roosendaal woonde voelde ik een soort van thuiskomen als ik de sloot over ging. ( De brienenoordbrug over) Weer bijna thuis. Ik leerde een leuke jongen kennen, in Roosendaal, uit Rotterdam en woonde ongeveer 3 jaar samen daar. Geweldig! Picknicken en barbecuen in het park, heerlijke restaurantjes, 3 kringlopers on de buurt en altijd drukte als je dat wilt. En hoe geweldig ik het ook vind, als ik naar mijn ouders ging en over de sloot ging naar Brabant, kreeg ik het gevoel weer thuis te zijn. Uiteindelijk werd lief ex en ging ik tijdelijk weer bij mijn ouders wonen.
Nu woon ik samen met mijn vriend in Roosendaal, 20 minuten van Antwerpen een kleine 20 minuten van het gemoedelijke Breda, vlakbij Zeeland en 3 kwartier van Rotterdam en van mijn werk. En soms denk ik wel… Hoe zou t zijn. En dan kom ik thuis in ons hoekhuisje met 3 slaapkamers en heerlijke tuintje en denk ik… Deze rijkdom had ik in de stad nooit gehad…
En dat we dan geen biologische supermarkt hebben, maar alleen een natuurwinkeltje waar t geiten wollensokken gehalte vanaf druipt, er maar 1 bioscoop is, er geen enkel vegetarisch restaurant is en dat vegan eten in een restaurant hier al helemaal een uitdaging is; dat neem ik voor lief. Want die fijne ons kent ons mentaliteit (ti’s geen echt beklemmend dorp hè) en het toch bijna altijd wel bekenden tegenkomen als je de stad of kroeg induikt, ja ook als je alleen gaat! zijn toch ook weer echt fijn…
Maar als je me het mes op de keel zou zetten?? Nee eerlijk dan weet ik niet wat ik zou kiezen!
Mooi verhaal! 20 minuten van Antwerpen wonen, dat is dan weer iets waar ik jaloers op kan zijn! Count your blessings. Een lekker ruim huis met tuin is ook echt wat waard :)
Haha, herkenbaar, dat stukje van het dagelijks leven in Amsterdam, met je gesmeerde boterham en de hele dag binnen zitten! 3 1/2 jaar in Amsterdam gewerkt en amper energie om na het werk de bruisende stad in te gaan. Als ik nu weer een dagje naar Amsterdam ga, zie ik meer van de stad dan ik op al mijn werkdagen zag.
Wonen in een klein dorpje met een bioboer om de hoek enzo is natuurlijk erg relaxed, maar het grote nadeel daaraan vind ik dat er (vrijwel) geen ov is. Als je zelf geen auto kunt rijden kun je bijna nergens naartoe of duurt het een eeuwigheid voor je er bent. Dat is niet praktisch als je gewoon even naar de Hema moet.
Zoals uit jullie stuk al bleek, alles heeft z’n voors en tegens. Erg leuk om te lezen trouwens!
Dankjewel :) ik vind dit soort stukken heerlijk om te schrijven.
Je hebt gelijk: weinig ov in de buurt is frustrerend. Al kan je wel auto rijden, je wilt niet altijd overal de auto voor hoeven pakken.
Dus wat dat betreft denk ik wel dat voor mij een plek misschien iets buiten een grote stad, maar wel op bus/trein/tram-afstand (een kwartiertje tot halfuurtje) ideaal zou zijn.
Wat leuk om te lezen, al die reacties ook! Zo herkenbaar! Ik dacht altijd dat ik de enige was die nooit kon kiezen tussen stad of dorp maar nu blijkt maar weer dat meerdere mensen er ‘last’ van hebben. Ik woon in Enschede maar ben opgegroeid in een dorp in de achterhoek. Geen wereld van verschil maar eigenlijk vind ik diteen mooie middenweg. Vroeger wilde ik ook altijd naar Amsterdam, maar ben toch blij dat ik dit niet gedaan heb. Ik word echt opgefokt in die stad, fietsers die vanaf 20 meter afstand al beginnen te rinkelen met de fietsbel alsof ze willen zeggen; ‘joehoeee ik kom eraan en ik ben niet van plan om af te remmen!’ Enschede vind ik ideaal, een ekoplaza en nog wat andere natuurwinkeltjes,een dille&kamille en een paar leuke kringloopwinkels….lekker overzichtelijk maar toch de stadsvibe. En wat ik ECHT ideaal vind; binnen 10 minuten ben je in Duitsland waar biologische voeding veel goedkoper is en stukken beter verkrijgbaar. Yep, I like it here. Voorlopig hoef ik hier niet meer weg :-)
Weet je dat we hier niet eens een Dille en Kamille hebben? Daar ben ik altijd heel pissig over als ik er weer eens ben geweest (in Haarlem) hahaha! Maar goed, ik snap je punt. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan om niet naar Amsterdam te vertrekken, als ik het zo hoor. Fijn dat je zo lekker op je plek zit in Enschede! Is ook echt een leuke stad, met alles wat je nodig hebt!
Wat leuk dat je mij noemt in je stuk :) Een mooi en eerlijk artikel! Ik ben zelf wel erg blij dat ik in Leeuwarden woon. Ik zit in de ‘stad’, maar ben met een paar minuten ook in onze 160m2 grote moestuin. En wil ik de drukte van Amsterdam dan pak ik de trein en ben ik er met 2 uurtjes. Ik ben dol op A’dam, maar zou er niet kunnen wonen, omdat ik compleet overprikkeld zou raken.
Wel zou ik de Beter&leuk en de Bolhoed naar Leeuwarden willlen halen :)
:) Jullie wonen daar heerlijk! Leeuwarden is en blijft toch een soort hometown voor me. Ik snap je heel goed: ik raak regelmatig overprikkeld en word dan doodmoe van mezelf. Het wonen in Amsterdam met al haar mogelijkheden brengt ook met zich mee dat je het gevoel hebt overal aan mee te moeten doen. Anders hoor je er niet bij, dat idee. Dodelijk vermoeiend.
Maar inderdaad: zoiets als Beter&Leuk, daar kan ik eigenlijk bijna niet meer zonder. Hmm, misschien moeten we ergens gaan wonen waar we dat zelf kunnen gaan beginnen? ;)
Leuk, al die verschillende reacties op jullie interessante artikel!
Ikzelf geniet van het rustige en zeer afgelegen leven hier op onze beboste helling 15 Km buiten een kleine stad, waar ze niettemin alles hebben wat we maar nodig mochten hebben. Verschillende kringloopwinkels (ik neem tenminste aan dat je daar tweede-hands winkels mee bedoelt), en grote supermarkets zowel als kleine biologische groente- en fruit winkels.
Wat me nog steeds verbaast is het feit dat mijn man en ik allebei altijd in grote steden hadden gewoond tot we hier terecht kwamen omdat we onze kinderen in een wat gezonder milieu op wilden laten groeien. Een experiment dat geweldig goed is uitgevallen dus!
Klinkt als een heerlijk leven Ina! Count your blessings :)
Ik ben geboren en getogen in een dorp. Ik heb het nooit leuk gevonden; al die keurig geharkte tuintjes en de beperkende identiteitsloze rijtjeshuizen. De stad lonkte naar me, ik wilde vrije geesten, buzz, diversiteit en mogelijkheden. Want in het dorp waar ik woonde heerste vooral het motto ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Paradijsvogels en mensen die uit de pas liepen vond men maar gek. En anders en gek is eng en niet zo goed als normaal. Man wat vond ik dat een partij saai. Nu ben ik zelf moeder en heb mijn zoontje gevraagd wat hij het liefst zou willen. In het groen in een buitenwijk/dorp wonen of in de stad. Hij twijfelde geen seconde, de stad! We gaan vaak de natuur in, heerlijk en we werken aan een groenere wijk. Maar we maken ook gebruik van de diversiteit die een stad te bieden heeft. En onze vriendenkring is heel uiteenlopend. Kortom ons venster op de wereld is groter en maakt ons nieuwsgierig naar meer.
En verder heb ik het dorp waar ik vandaan kom nooit meer gemist. Geen seconde. Ik kom er nog wel eens op bezoek bij familie maar het heeft nog steeds die beklemmende werking op mij.
Wat fijn dat je helemaal op je plek bent in de stad! En je zoon dus ook. Ik denk ook dat het maar net is waar je aan went. Een vriendin van mij woont met haar zoontje in de Pijp in Amsterdam. In een vrij klein huisje, zonder balkon. Zij hebben het daar heerlijk en haar zoon speelt in de speeltuin op de hoek. Zelf denk ik dan: maar al dat verkeer dan? en al die gekke mensen die er soms toch in Amsterdam over straat lopen? Maar haar zoon is een echt stadskind geworden en weet precies waarop hij moet letten en wanneer hij voorzichtig moet zijn. Mooi vind ik dat! Daarbij komt, zij houden van het stadse leven en genieten er met volle teugen van. Ieder zo zijn ding dus!
Wat een prachtig geschreven artikel! nee maar echt.
Ik ben opgegroeid in het noorden in een groot dorp en “dat wat jij vroeger met Amsterdam had” had ik altijd met de stad Groningen. Nu woon ik er (zo’n ruime twee-en-een-half-jaar) en echt, ik vind het hier geweldig. Amsterdam vind ik ook heel tof, maar het lijkt mij te druk ofzo om te wonen. En: te duur! Vind het nu al irritant dat ik een parkeerkaart moet aanschaffen voor mijn auto (en veel betaal daarvoor) want tja hier in het Noorden doe je veel meer met de auto (heb ik het idee tenminste) dan in het westen.
Binnenkort ga ik samenwonen met mijn vriend en we hebben toch voor Assen “gekozen”. Omdat de huizen daar goedkoper zijn (en veel meer oppervlak met een tuin en garage woohoo) en je er sneller aan een huis kunt komen dan in Groningen. En je hoeft geen parkeerkosten te betalen. Etc.
Nouja blabla verhaal! I love Groningen, ik ben echt een stadsmens en Assen vind ik heel gezellig, gemoedelijk en toch stads.
Ik hou ook van Amsterdam maar dan een paar keer per jaar een dag en nacht.
Whuuut, ik lees net dat er niet eens een Dille en Kamille in Amsterdam zit? :O Ik dacht echt dat Amsterdam ALLES heeft.
:) lieve reactie, dankjewel! Ja, ik snap je helemaal. Groningen moet wel heel leuk zijn, ik lees het in zoveel reacties! Maar jullie overwegingen om in Assen te gaan wonen kan ik ook heel goed begrijpen. Elk voordeel heeft z’n nadeel en soms moet je kiezen voor praktisch. Toch? Gelukkig is Nederland klein en kan je altijd overal vrij gemakkelijk komen! stel je voor dat we in Amerika zouden wonen en binnenlandse vluchten zouden moeten maken.. ik zou er niet aan moeten denken.
Nee echt, Amsterdam heeft geen Dille en Kamille! Zo waardeloos. Wel in Haarlem, Utrecht.. maar niet in Amsterdam. Echt een tegenvaller ;)
Grappig, ik heb ook in Goutum gewoond :)
Wat leuk! :) Sinds wanneer woon je daar niet meer? Ik nu alweer sinds 17 jaar, hihi!
Haha, ik iets meer dan één jaar niet meer.
mooi geschreven, heeft me geraakt, heb er over nagedacht, thanks!
wat mij betreft, home is where the heart is, maar het allerfijnst vond ik toch op de rug in het gras liggen in het weiland bij onze boerderij (noorden van friesland) en luisteren en kijken naar de vogeltjes en ander moois… prachtig! gelukkig kan ik af en toe terug, want mijn broertje woont er nog!
mijn vader was geen biologische boer, maar boerde wel met veel liefde voor dier en natuur, ik heb dat wel heel erg meegekregen en daar ben ik dankbaar voor.
Wow, dat klinkt fantastisch! fijn dat je er af en toe nog van geniet!
Wat een reacties! Leuk om te lezen.
Ik heb dezelfde ervaring als jullie. Ik heb altijd als klein meisje geroepen dat ik later in Amsterdam ga wonen en dit heb ik dan ook 7 jaar gedaan. Hier heb ik met volle teugen van genoten! Nu woon ik in het kleine stadje Schagen en besef ik me pas goed hoe verwend je daar bent. Alles zit zo dicht bij en ik gaf veel meer geld uit aan kleding, uitjes, broodjes, hapjes, drankjes etc.
Het geeft me een andere kijk er even uit te zijn en te beseffen dat de weteld niet alleen uit het ‘hippe en snelle Amsterdam’ bestaat. Toch mis ik het soms ook, maar dan is het des te leuker om er weer eens een dagje heen te gaan. Wie weet kom ik er ooit weer te wonen, maar voor de rust en vriendelijkheid van een kleiner plaatsje is ook wel iets te zeggen!
Misschien is de leukste ervaring om van alles iets geproefd te hebben, van de grote stad tot het platteland!
Ik snap je helemaal! Het Amsterdamse leven kost een hoop geld. Je hele uitgavepatroon verandert, dat is wel duidelijk ;)
Jeej..wat fijn om te lezen dat er meer mensen zo twijfelen tussen stad en platteland.
Ik heb ook heel lang getwijfeld en mijn (Franse) vriend en ik dachten altijd dat we niet zo aan de stad gehecht waren. We wonen nu dus in een Frans dorp (niet zo heel ver van Parijs, waar we 4 jaar gewoond hebben), maar wat hebben we een spijt! Het is nu een hele onderneming om uit eten of naar de bios te gaan. En daarbij zijn er in ons dorp niet eens leuke winkeltjes. We hebben deze keuze wel bewust gemaakt, net als de keuze om 6 maanden in NL te gaan wonen om te kijken of dat een optie was voor in de toekomst.
Ik kom oorspronkelijk uit een dorp in Brabant en heb ook drie jaar in Amsterdam gewoond. Wat zou ik daar weer graag gaan wonen. Als je eenmaal ergens weg bent, ga je het pas echt waarderen, heb ik gemerkt. Door de vele verhuizingen de afgelopen jaren zijn we er inmiddels gelukkig wel achter wat we willen…Amsterdam, Parijs, Brabant, Frans drop..de volgende stop wordt Brussel! Een prima compromis voor ons: precies tussen NL en Frankrijk in, een kleine stad (vergeleken met Parijs), internationaal, genoeg te beleven, tweetalig (voor ons met de kijk op de toekomst (kinderen) erg belangrijk), internationale treinen naar o.a. Parijs en Londen (waar familie woont), een vliegveld, en met de auto maar 1,5u van mijn familie vandaan. Ik kan niet wachten tot het zo ver is in de zomer en kijk uit naar een nieuwe uitdaging, een nieuw land en een nieuwe stad :)
Jeeetje Tara, wat een verhuizingen en veranderingen heb jij achter de rug zeg! Heftig lijkt me dat. Maar soms heb je langer de tijd nodig om erachter te komen wat je echt wilt he? Dus het is hartstikke goed dat jullie net zo lang doorzoeken totdat je de perfecte plek gevonden hebt. Spijt moet je niet hebben! Je hebt er immers weer veel van geleerd, zo te lezen :)
Zo grappig en héél herkenbaar. Ben opgegroeit in een klein plaatsje in het Noord-Oosten, als ik dan eens met mijn mams en paps naar ‘de stad’ ging (Groningen dus..) was ik helemaal onder de indruk. Inmiddels woon ik nu 10 jaar in Groningen en ondanks de studentendrukte vind ik het er knus en gezellig. Huur een goedkope jaren 40 (boven)woning van 90m2(!) en heb mijn balkonnetje omgetoverd tot een mini kruiden en moestuintje. Elke week wordt er bij mij een biologisch groentepakketje thuisbezorgd en ga op zaterdag vaak mijn boodschapjes halen op de markt, de Ekoplaza en de Amazing Oriental. Daarna nog even mijn laatste euro uitgeven bij de kringloop in het Noorderplantsoen.
Je kan in Groningen trouwens lekker vegan eten bij de Wagamama, of fried tofu with veggies bij de chinees bestellen.. of wat dacht je van de frietjes van de biologische snackbar?! Jammm.. Ik heb zelfs een adresje gevonden waar je vegan ijs van Professor Grunschnabel kan kopen! Groningen is dus helemaal groenemeisjes proof! Ik zou Groningen niet willen inruilen voor een andere stad, maar droom toch af en toe ook weg op Funda. Over een aantal jaar wil ik daarom toch zeker de uitlaatgassen en het studentengebral verruilen tegen de schone stilte van het platteland … (want ik wil zooo graag een echt moestuintje!! ;)
Ik geloof dat we een stedentripje Groningen moeten gaan doen! En wat hebben we een hoop lezers uit het noorden van het land, te gek!
Het valt me op dat er in de bovenstaande reacties nergens over werk wordt gesproken. Ik lees b.v nergens “Ik ben in Stad A gaan wonen omdat er in ons dorp geen werk te vinden was”, of “Er werd me in Stad B een baan aangeboden”. Is het dan in Nederland zo makkelijk waar dan ook werk te vinden?
Ook ben ik nergens allergische reacties als reden om te verhuizen tegengekomen, op benzinedampen in de stad b.v., of pesticides of insecticides op het platteland misschien….
Ik woon op de veluwe in een dorp en dat bevalt me prima! Ik vind de rust, de ruimte, de groene omgeving echt heerlijk en ben dan helemaal in mijn element. Lekker in het bos wandelen of een lekker stuk mountainbike. De natuur is bij mij om de hoek. Als ik naar een grote stad ga dan komt dit vooral druk en stressvol op mij over. Iedereen rent en vliegt heen en weer. Ik kom bijna nooit in A’dam… ik kan hier alles vinden wat ik nodig heb. Op nog geen 10 minuten lopen is er een wijkcentrumpje met een Bruna, Blokker, Xenos, HEMA, Etos, DA en nog wat handige winkels. Als ik echt wil shoppen ga ik gewoon naar het centrum toe en daar zijn veel kledingwinkels waar ik goed kan slagen!
:) zo leuk om te horen dat iedereen zo zijn eigen interesses en behoeften heeft. Fijn dat je daar zo naar je zin woont Tamarah!
Wat een leuke reacties allemaal! Ik woon sinds 5 jaar in Arnhem, lekker stads en groen om de hoek!
Ik werk in Utrecht ook erg leuk maar als ik terug in de trein naar huis zit en we rijden na ede tussen het groen van de Veluwe dan voel ik me weer thuis. Ik hoop in de toekomst dichter bij huis te werken want het reizen kost veel energie.
Weer een Arnhemse! Arnhem is te gek. Haha, zo grappig: heel veel mensen uit Arnhem, Groningen en Utrecht hier. Leuke mensen wonen daar zeg! :)
Wauw! Zo herkenbaar! Ik studeer nu sinds een half jaar in Utrecht maar kom uit Friesland. Al van jongs af aan had ik weinig met Friesland en kon ik niet wachten om naar de’grote’ stad te trekken. Maar nu dat eenmaal het geval is, mis ik Friesland soms toch best. De natuur, de ruimte, de nuchterheid en mijn familie. Ik had nooit gedacht dat ik me ooit een Fries zou voelen. Maar je roots is blijkbaar toch erg bepalend! Toch ben ik blij dat ik nu in Utrecht woon en door mijn ouders het beste van 2 werelden heb!
Dat is inderdaad een fijne combinatie :) ik heb helaas geen familie meer in Leeuwarden. Dat vind ik wel eens jammer (sowieso natuurlijk, want helaas zijn mijn opa’s en oma’s die daar nog woonden overleden) want hierdoor kom ik er eigenlijk bijna nooit meer!
Haha ik ben opgegroeid in een kleinere stad gevolgd door een dorp in de achterhoek en ben op mijn 18de ook naar Amsterdam vertrokken. Hier heb ik zo’n 7 jaar met veel plezier gewoond (waarvan het laatste jaar hartje centrum) en dacht ik nooit meer weg te willen. Een jaar geleden ben ik echter met mijn vriend gaan samenwonen in een rustige buurt in Leiden, ik werk nog wel in Amsterdam centrum en vind dit echt de perfecte combo. Ik kan het me niet voorstellen elders te werken, Amsterdam voelt toch als mijn stad en ik zou de stad met al zijn pracht en voordelen te erg missen. Toch besef ik sinds kort dat ik er niet meer zou willen wonen, sterker nog: mijn vriend en ik willen wanneer we voor een grotere woning gaan kijken zelfs het liefst een dorp in (meer grond, rust en natuur)! Waar ik daar vroeger niet aan moest denken lijkt dat me nu steeds heerlijker. Met natuurlijk de voorwaarde dat het net te ver van Amsterdam ligt ;)
Wat herkenbaar! Ik denk inderdaad dat het voor mij ook wel eens de perfecte combinatie zou kunnen zijn om buiten de stad te wonen, maar in de stad te wonen :) Succes met jullie zoektocht naar een groter huis!
*niet te ver!
Grappig om deze blog te lezen! En vooral je mijmeringen over wat je nu hebt en waar je naar verlangt. Herkenbaar! Misschien kom je ooit op een punt dat je voelt: ‘nu ga ik mijn verlangen serieus onderzoeken’. Voor nu klinkt het alsof je nog blij genoeg bent met wat je hebt en dat is mooi.
Ik woon 25 jaar in Amersfoort, een leuke stad. Ben er mijn zelfstandige leven begonnen als 18 jarige. Mijn lief en ik wonen in de binnenstad met inderdaad alles binnen handbereik. Vooral de toko zo dichtbij is super en verslavend. En toch… wij droomden van een leven bij de bossen. In een dorp, liefst. Rust, ademruimte, inspiratie opdoen in de natuur, een eigen tuin, kippetjes, eenvoud…
Eind van de maand gaan we die droom waarmaken, dan verhuizen we naar Dieren. Je zult het wel kennen, het ligt vlakbij Zutphen (en Arnhem). We gaan wonen in een huis met een tuin rondom (in de stad hebben we geen echte tuin) en de Veluwezoom ligt op 3 minuten lopen van het huis.
De prijs die wij betalen is het achterlaten van al die eettentjes, winkeltjes, cafeetjes, toko’s (er zitten er 4 in onze wijk) en andere heerlijke plekken die de stad te bieden heeft. Ik ga het zeker missen. Maar ik hoop en vermoed dat ik juist door de bossen om ons heen, en door de tuin, meer inspiratie ga opdoen. Ik ben dol op Amersfoort en toch verlang ik daar een minder ‘gejaagd stadsleven’. Als ik nu de hond uitlaat loop ik in en prachtig stadspark tussen heel veel gehaaste mensen en veel verkeer dat om dat park heen raast. Zoveel geluiden, altijd en overal. Straks loop ik de straat uit het bos in… Ik heb zin om een moestuintje te beginnen en we willen kippetjes in de tuin. Ik ben tekstschrijver en ik denk dat ik bergen met inspiratie zal opdoen voor mijn blog, voor het maken van mooie boekjes, whatever.
Ik was blij met wat ik had, een fijne plek in een stad (al is Amersfoort geen joekel van een stad) en als je me 10 jaar terug had gezegd dat ik deze move zou maken – van stad naar (groot) dorp (met Hema, dat gelukkig dan weer wel) dan had ik je voor gek verklaard. En toch ging het een tijd terug kriebelen en droomde ik de laatste 2 jaar onafgebroken van deze stap. Het dient zich kennelijk vanzelf aan waar je verlangen naartoe gaat.
Geniet van Amsterdam!
Dankje ;) En geniet jij van Dieren! (ik ken het inderdaad. Prachtige omgeving en fijn dat het zo dichtbij Arnhem is!)
Ik kom zelf uit Limburg. Ik heb mijn eerste jaren in Mechelen doorgebracht (zéér zuidelijk), daarna in Landgraaf en vervolgens in Helden (Noord-Limburg). Ik was denk ik het gelukkigst in Mechelen. Er zijn daar geen hotspots, alleen de locale bistro en de kroeg, het bos is om de hoek en de koetjes hoor je ‘s ochtends loeien. Het is daar zo mooi, maar het lijkt ook wel alsof je buiten het echte leven staat, als je eenmaal aan de stad gewend bent. Naar Landgraaf en Helden zou ik nooit meer terug kunnen. Ik ben daar zo enorm gepest dat het idee alleen al me ongemakkelijk doet voelen. Bovendien is het gewoon niet mijn type mensen, daar in Limburg. Ze leiden, ook al is het maar anderhalf uurtje rijden, een ander soort leven en vinden andere dingen belangrijk.
Een aantal jaar geleden verhuisde ik naar Utrecht. Ik was nog nooit zo gelukkig, ik heb me nog nooit ergens zo thuis gevoeld. Utrecht is klein, compact, bijna dorps, maar toch zijn de mensen er ruimdenkender en bestaat er wat meer anonimiteit dan in een dorp. Ik wil nooit meer weg uit de omgeving van Utrecht. Ik zeg omgeving, omdat ik niet zo nodig midden in de stad meer hoef te wonen, dat is me dan toch weer te druk als dorps-meisje.
Ik denk dat je lichaam en je hart je vanzelf laten weten wanneer het tijd is voor een andere stap in je leven, voor een andere plek.
Wow Lune, wat fijn dat je het zo naar je zin hebt in Utrecht! Ik moet zeggen, als ik de comments allemaal nog een keer doorlees ,dan denk ik: jeetje, Utrecht en Groningen. Die steden komen er als beste uit! Het zal wel een cultuurshock voor je zijn geweest, lijkt me. Van Limburg naar Utrecht. Maar wat dat je daar lekker op je plek bent!
Jullie weten denk ik nog wel hoe hard ik op zoek was naar een kamertje in Amsterdam. En misschien ook wel dat ik hem heb gevonden! Ja, het is een klein, bescheiden kamertje, ook in Amsterdam Oost. Het is er erg gehorig, ik heb huisgenoten die mijn net schoongemaakte badkamer binnen 1 weer een troep kunnen maken – maar hey! Count your blessings! Ik woon in Amsterdam en ik héb een betaalbare kamer, natuurlijk kan het allemaal beter en ben ik soms ook wel jaloers op de meiden die in een grachtenpandje wonen (betaald door hun papa en mama, dat dan weer wel) – maar ik vind het fantastisch!
Het ligt denk ik ook in wat voor buurt je woont, ik woon dan nu op een studentencomplex en heb een aantal weken nadat ik er woonde een facebookgroep opgericht en alle buren toegevoegd die ik kende (en zij deden dat ook), zodat we meer contact met elkaar kregen. Ook onder het motto: soms kook je wel eens wat teveel, en we zijn toch studenten: er is altijd wel iemand die mee wil eten! Of: je hebt opeens veel visite en wil stoelen lenen, of ik doe een kastje weg – wil iemand hem hebben? Heel handig, super gezellig en het creeert echt een gevoel alsof je ‘samen’ bent. (Om ons heen is vrij weinig, we wonen met z’n 200-en net over de Amsterdamse Brug heen.)
Toen ik nog in een dorpje woonde, had ik die connectie met de mensen om me heen echt niet. Ik ben voor mijn gevoel altijd al een stadsmens geweest en heb het idee dat ik Amsterdam helemaal mijn ei kwijt kan. Iedereen die me nu ook opzoekt vertelt me steevast ik lekker ‘zen’ ik er wel niet uit zie en dat ik alleen maar geluk uitstraal.
Voor dit punt in mijn leven is Amsterdam fantastisch, maar ik kan me jullie ook heel goed voorstellen! Als je ziet ook waar de gemiddelde kamer voor te huur staat, daar huurt mijn moeder (op het platteland) nog niet eens haar huisje van! Belachelijk! Ik kan me goed voorstellen dat jullie iets grooters, mooiers en ruimers willen. Iets waar je helemaal je tweedehands-paleisje van kunt maken en waar Pop en Bep lekker elke dag in de tuin kunnen struinen (met de tuindeuren open, terwijl je een heerijk vega-soepje staat te koken).
Is het niet een idee om een keer te “ruilen”? Gewoon voor de grap, net als in ‘the holiday’ een soort van home-swap voor een week of twee, om te kijken of het bevalt.. Of is dat een heel gek idee?
Hi Noelle,
Wat heerlijk voor je dat je zo gelukkig bent in je studentenkamer! (ik heb een idee van waar je woont, hihi) En super bezig met die Facebookgroep enzo!
Overigens, wat je zegt is waar: het kan een fase in je leven zijn. Trouwnes, het stuk heb ik vanuit mijn (Merel) perspectief geschreven. Voor Jamie is dat misschien weer heel anders.
Ik zelf zie mezelf niet eeuwen in een klein huisje in de stad wonen, maar ook weer niet in een dorp. Voor mij zou de combinatie van wonen (net) buiten de stad met werken in de stad heel goed zijn, denk ik. Maar dat is zoals ik het nu zie. Ook zijn er stukken in Amsterdam waarvan ik denk: hmm, dat zou een fijne middenweg zijn. Zoals de Watergraafsmeer of het Oostenlijk Havengebied. Maarja, duur duur duur. En als docent kan ik dat niet zo snel betalen. Maar goed, we gaan het zien. Voor nu: counting my blessings en genieten van de leuke dingen!
Ik woon in een klein dorp vlakbij Arnhem. Wij hebben net een supermarkt in het dorp, waar ik ook heel erg blij mee ben, zijn er toch nog wat dingen te krijgen. En ik kan me bijna niet anders herinneren dat ik juist altijd heb gezegd: Ik wil hier altijd blijven wonen. Af en toe heb ik ook mijn buien, dat ik denk: het leven is allemaal zoveel makkelijker in een stad, waarmee ik niet het leven in z’n algemeen bedoelt, de echte problemen heeft iedereen, waar je ook woont, maar daarmee bedoel ik vooral de problemen voor luie mensen (zoals ik). Alles is gewoon veel makkelijker te krijgen in de stad, je loopt de deur uit, kan gewoon ‘s ochtends buiten de deur je ontbijt halen (iets waar ik altijd al van heb gedroomd), gaat veel sneller eventjes uit eten, en er zijn dan ook genoeg plekjes te vinden die qua prijs heel goed te doen zijn. Uiteindelijk heb ik het idee dat je levensstijl ook deels wordt beïnvloed door waar je woont. Het is zo: als je iets echt wilt, natuurlijk kun je daar alles voor doen. Maar als alles je zo moeilijk wordt gemaakt en je er zo veel tijd in moet stoppen (die je niet hebt), dan ga je al heel snel voor de makkelijke en snellere versie. Ik zie het bij alles, ik wil heel graag vegetarisch en ook vaker vegan willen eten, en doe zeker mijn best (ben op dit moment trotse flexetariër, elk beetje helpt), maar in de supermarkt hier is het lastig om genoeg dingen te vinden voor een echt voedzame maaltijd zonder vlees met wel alle stoffen erin die je nodig hebt. Ik houd bijvoorbeeld van pastinaak, courgettes en zoete aardappelen. Die courgettes kom ik af en toe nog tegen, maar ik heb één keer pastinaak gezien (en ingeslagen, en meteen ook de hele week gegeten :P), en die zoete aardappelen ben ik nog nergens tegengekomen. Dat vind ik heel erg jammer, ik ben verschillende winkels/gezondheidswinkels/toko’s langs gegaan, maar nergens kan ik echt genoeg dingen vinden. Ik ben echt jaloers op de vegetarische supermarkt die nu in Den Haag geopend is. Ik zou willen dat we hier in het oosten van het land ook wat meer variatie in winkels hebben. Dat is ook het enige punt waarop ik ooit zou overwegen naar een stad te verhuizen: veel makkelijker de dingen kunnen kopen die ik wil. Het is ook erg jammer dat het westen van het land vaak wordt gezien als dé plek waar alles gebeurt, en dat het oosten er niet toe doet. Ik snap het, daar zijn meer dingen, wonen veel mensen, werken erg veel mensen en elk hoofdkantoor of bedrijf zit wel ergens in het westen. Maar iedereen dat blijft denken dan verandert er ook niks. Ik ben ook altijd erg blij als Arnhem positief in het nieuws komt, de modeacademie van Artez bijvoorbeeld, heel trots op, en als bekende mensen uit het oosten van het land komen. Gewoon laten zien dat wij niet een stel domme boeren zijn die van niks afweten en achterlopen in alles. Hier komt ook veel goeds vandaan, en wij verdienen het ook gewoon om bij de winkels te kunnen kopen waar we willen. Het moment dat er een Lush in Arnhem kom sta ik spontaan op om heel blij een dansje te gaan doen, en als er een Vegetarische supermarkt komt, dan spring ik nog eens heel erg blij in de lucht.
Maar uiteindelijk zal ik niet in een stad gaan wonen, ik houd van het platteland, fietsen door de openlucht, ‘s ochtends wakker worden door de vogeltjes die in de tuin aan het tjilpen zijn, en in de tuin kunnen zitten en zo’n intense stilte te kunnen horen, dat je heerlijk ontspant.
Mooi verwoord Lieske! En geloof me: ik denk dat het niet lang meer kan duren of ook in het oosten van land poppen de toffe biologische, veggievriendelijke tentjes en winkels uit de grond!
Ik woon zelf mijn hele leven in Amsterdam maar kan je wel aanraden om eens op de fiets het pondje over naar Amsterdam-Noord en dan nog net iets verder te fietsen naar Ransdorp, Zunderdorp, Holysloot. Heerlijk :) Dat is echt platteland en heerlijk om hard te lopen. Veel rustiger en daar zijn ook moestuinen en tuinhuisjes aanwezig, dus als je het echt wilt kun je het natuurlijk combineren al moet je iets verder fietsen en de pond over. Ik denk dat ik in Amsterdam blijf wonen omdat er zoveel mogelijkheden zijn al kan ik mij indenken dat in het geval van kinderen of de behoefte aan meer tuin ik zal moeten verhuizen naar bijvoorbeeld Amsterdam-Noord, Amstelveen of misschien voor de liefde wel veel verder. Niets valt te plannen maar uiteindelijk is het waar je blij van wordt, voor mij is dat Amsterdam. Te veel herinneringen in deze stad en ik wil er nog veel meer bij maken :-)
Amsterdam Noord en omgeving is heerlijk inderdaad. Ik ga regelmatig boodschappen doen bij Landmarkt, of ik ga met het pontje over en drink een theetje bij een van de leuke tentjes aan de overkant van het water. Ook de dorpen in vind ik fijn, ben wel eens naar een zorgboerderij in de buurt van Ransdorp geweest. Heel leuk! Ik zie mezelf later wel in een van die dorpen wonen. Als ik veel geld heb ;) Of als ik dan veel geld heb, misschien koop ik dan wel een woonboot. hihi!
Je bedoelt met hotspot vast geen plek met gratis wifi of waar vulkanisme plaatsvindt? Mensen van buiten de stad kunnen stads taalgebruik niet altijd volgend dus misschien is het handig om dat toe te lichten.
ik in delftzeil
Veelste veel om te lezen
Echt niet
WEL
Leuk artikel! Amsterdam blijft natuurlijk voor de meeste mensen een magische factor houden waar je niet zomaar afstand van neemt!
Leuk stukje, ik ben zelf een geboren Amsterdammer maar heb mijn heil nu in het oosten van het land gezocht. Ik woon nu in een huis gigantisch groot voor €157000 vrijstaand, 600 meter grond waar je in Amsterdam net een garage voor hebt. Echt Ik wil nooit meer terug, ik mis de stad niet.Ik zeg altijd maar de rust heb je en de drukte kan je opzoeken. In anderhalf uur ben ik met de auto in Amsterdam in 10 minuten ben ik in Duitsland waar ik goedkoper mijn boodschappen kan doen,in de dorpen eromheen doe ik mijn boodschappen en alles is makkelijk met de auto te bereiken. Nee ik wil nooit meer terug. Ik verklaar de mensen ook voor gek dat ze voor 4 ton in euro’s op 60 vierkante meter willen zitten en vaak nog met een boodschappentas met de trap naar een appartement moeten,het is eigenlijk gewoon crisis en arme troef.
[…] je woonplaats zorgvuldig. Het leven in het westen van het land is in de regel duurder dan in het noorden en het […]
Hoi,
Ik heb 26 jaar in stad gewooned maar de laatste twee jaar woon ik in een dorp.
Ik heb buitenlandse achtergrond en ik moet zeggen dat 90% van mensen heel erg raar naar ons kijken en ze negeren ons.
Denk niet dat mijn vrouw met hoofddoek rondlopt, nee dat is niet zo maar als een buitenlander heb je niks te zoeken in een dorp.
Thanks.
Ik ben denk ik wel een stadsmens. Ik ben opgegroeid op een boerderij vlakbij een dorpje op de veluwe van zo’n 2.500 inwoners. Het er niet bij voelen horen is ontzettend eenzaam, als je je anders voelt dan de rest. Altijd maar alleen zijn…
Toen ik voor het eerst in Berlijn/Amsterdam was vond ik het fijn dat er allemaal mensen in het park liepen de hele dag, en lekker in het gras picknickten. Dat zie je in mijn dorp in de biblebelt niet. De vrijheid. Iedereen mag zijn zoals die is, zonder raar aangekeken te worden. En je ontmoet er eerder alternatievelingen in de grote stad. Ik keek mijn ogen uit.
Alleen vanwege mijn autisme/vervelende thuissituatie ging verhuizen naar de grote stad voor mij niet. Vanwege teveel angsten te weinig zelfvertrouwen. Nu ik niet meer geloof, en het christelijk/protestantse geloof achter me heb gelaten, zou ik wel naar een grote stad willen verhuizen nu. Alleen met mijn wajong-uitkering denk ik niet dat ik genoeg nu verdien, om een huisje te kopen in Amsterdam.
Nadelen voor mij zouden kunnen zijn: De vele prikkels.
De voordelen: Alles binnen handbereik, er is zoveel te doen, je ontmoet er gelijkgestemden, Je kan je er ontwikkelen/ontplooien, Je word er denk ik meer gezien. Er word naar je talenten gekeken, de anonimiteit, de verscheidenheid aan culturen, mensen, het leeft in de stad, als je op zoek bent naar ruimte/rust kun je er gewoon naar een park wandelen. De mensen zijn er veel knapper. Veel meer intelligentere/ontwikkelde/ruimdenkender mensen dan waar ik woon. Er is geen ons-kent ons sfeer. Niet het beklemmende gevoel van in een dorp wonen als je je anders voelt dan de mensen in een dorp. Er zijn heel veel leuke projecten altijd in een grote stad, dat heb je niet in een dorp. Tenminste niet waar ik woon.
Heel veel evenementen in de grote stad zijn gericht op jong en oud. In een dorp vaak/altijd gericht op gezinnen met kinderen.
De muziekfestivals in grote steden zijn vaak heel divers en in een dorp vaak/altijd nederlandstalig, boerenkinkel muziek.
En ook als niet gelovige transgender is het knap eenzaam om in een reformatorisch dorp te wonen. Dus ja het liefst woon in in een grote stad als Amsterdam. In Harderwijk zou ik ook wel kunnen wonen, dichtbij, maar ik ben niet hecht met mijn familie.
Het gras is vaak groener aan de overkant;). Niks mis met dromen hebben en die ook navolgen maar ook cq zeker in een stad kun je eenzaam zijn hoor. Ik begrijp dat het voor een transgender in een kleine gereformeerde plaats extra lastig is. Zoals je al aangeeft in steden heb je een meer pluriforme samenleving is zijn er diverse groepen (ingelijks voorzieningen). LGBTH groepen hebben vaak al hun eigen ontmoetingsplekken cq clubs en het is vaak makkelijker om vrienden en contacten op te bouwen met dezelfde intressen/geaardheid. En als je ziet dat in deze stad (Enschede) een toch best opvallende verschijning zoals een travestitiet met lange haren van 2 meter in zijn minirokje het kruispunt zonder blikken of blozen over straat kan hoe anders is dat in een kleine plaats waar je wordt afgerekend of je wel volgens HUN (gristelijke) ”leefregels” leeft. Leef je leven!
Ik ben opgegroeid in een mooi klein rustig dorpje in Twente waar iedereen elkaar kent. Als je bij de plaatselijke vereniging zat dan deed je automatisch vrijwilligerswerk als papier verzamelen of oud ijzer bij de boeren buitenaf die ook iedereen kende. Na mijn studie in het Westen heb ik een tijdje ‘rondgezworven’ voor ik uiteindelijk in Enschede settelde waar ik inmiddels buiten een jaartje buitenland al zo’n 17 jaar woon.
Enschede is voor mij een geweldige stad. Een thuishaven voor ons. Het is de grootste stad in Oost-Nederland met meer dan 160 nationaliteiten en omdat het aan de grens ligt komen er ook vele Duitsers bijvoorbeeld op de zaterdag markt en het relatief grote winkel- en cultuuraanbod van de stad. Het is echt dé stad van het Oosten, internationaal en grootstedelijk met stedelijke mentaliteit maar ook weer een zacht tukkers ‘kat oet de boom kiekn’ sausje eroverheen. Mooie parken, de Oude Markt en binnen no time in het mooie Twentse buitengebied. Mensen beoordelen en veroordelen je niet gauw in deze stad kan je echt jezelf zijn. Dat zie je ook in de gebouwen terug van de Roombeek tot en met de nieuwe plannen in de Kop van de Boulevard er is voor ieder iets. Enschedeërs willen niet weg en als dan komen ze snel met hangende pootje terug!!!
De eeuwige tweestrijd tussen stad en buitenleven, zo herkenbaar! Tip: Maak een lijst van must-haves en dealbreakers voor jouw ideale woonomgeving, zowel stads als landelijk. Dat helpt je prioriteiten stellen en de keuze tussen stad en buitenleven makkelijker te maken.