No shame in the game, sisters! We zouden dit artikel heel kort kunnen houden door gewoon te zeggen: ‘ga eens lekker leven en maak je niet zo druk om wat anderen van je vinden.’ Einde verhaal, veel succes. Dat zou wat ongenuanceerd zijn, dus we zullen je iets uitgebreider vertellen waarom wij vinden dat mensen eens wat minder schaamte zouden moeten voelen. Gewoon omdat je daar, volgens ons, een veel blijer mens van wordt.
Vorige week hield een lieve leerling van mij (M) een presentatie over de competenties die ze het afgelopen jaar op school heeft ontwikkeld. Ze vertelde ons over hoe ze vroeger óveral maling aan had. Het kon haar niks schelen wat anderen van haar dachten. Ze kwam vaak grof uit de hoek en dat stootte mensen af.
En hoewel ze nog steeds iemand is die gewoon lekker doet waar ze blij van wordt, is er toch iets veranderd in haar mindset. Ze vertelde: “Je hoeft je niet steeds druk te maken om wat anderen van je vinden, maar je hoeft ook niet overal s**** aan te hebben. Het is fijn als mensen positieve gedachten hebben als ze aan jou denken.”
De klas was stil en ik ook. Haar opmerking kwam best wel even binnen. Ze heeft zo ontzettend gelijk: het is belangrijk om dicht bij jezelf te blijven en je niet te druk te maken om wat anderen van je vinden, maar natuurlijk is het fijn als mensen positief over je denken. Positief denken betekent niet dat mensen je géwéldig moeten vinden. Het betekent ook niet dat je op handen wordt gedragen of dat iedereen je beste vriend wil zijn. Het is gewoon fijn als mensen jou een prettig persoon vinden.
Maar spreek je nu niet helemaal de titel van je eigen blogpost tegen, Merel? Nee hoor. Minder ‘shame’ hebben betekent namelijk helemaal niet dat je overal maling aan moet hebben. Heb je wel eens meegemaakt dat je op vakantie was in het buitenland (bijvoorbeeld op de camping in Frankrijk) en dat je van 3 kilometer afstand al kon horen op welk veld de Nederlanders stonden? Nou, dát hoeft dus niet. Of heb je wel eens naar een aflevering van ‘Hotter than my daughter’ gekeken? Een programma waarin dochters hun moeders aanmelden, omdat mama toch wel een beetje érg bloot over straat gaat? Dát hoeft ook niet. Je kunt gerust jezelf zijn en jezelf ‘out there‘ plaatsen, zonder aanstoot te geven.
Ik denk dat iedereen gedachten als “wat zullen mensen wel niet van me denken?” kent. Dat kan gaan om de kleding die je draagt, om uitspraken die je doet of over wat je wel of niet vertelt aan je collega’s. Zit je aan de lunchtafel met je trommeltje met zoete aardappelfrietjes, vragen er binnen drie minuten vier collega’s: “Wat heb JIJ nou bij je?!” Ja mensen, niet iedereen eet een boterham met kaas. Mensen zijn gewoontedieren. Het liefste willen we alles begrijpen wat er gebeurt in de wereld. Zoete aardappelfriet is voor sommige mensen echt een next level, dat moet je niet vergeten. Het lullige is dat veel mensen vergeten een beetje een normale toon aan te slaan. De manier van vragen kan zo ontzettend veel verschil maken. “Goh, dat ziet er lekker/apart/anders uit. Wat eet je?” klinkt heel anders dan “Wat heb JIJ nou bij je?!” Helaas is dit lastig voor veel mensen en daar zul je mee moeten dealen. Bedenk maar dat de meeste mensen zo’n vraag vaak niet vervelend bedoelen – het komt er alleen een beetje vervelend uit.
Twee voorbeelden uit de praktijk. Mijn ex-opleidingsmanager verbaasde zich nog wel eens over mijn kledingkeuze. Persoonlijk vind ik niet dat ik er heel excentriek uitzie (mensen die mij kennen of op foto’s hebben gezien bevestigen dit,) maar mijn opleidingsmanager vond blijkbaar van wel. Op een doodgewone dag had ik zin om een vrolijk gekleurd vintage jasje aan te trekken. Ik kwam de school binnen, kwam mijn opleidingsmanager tegen en het eerste dat hij zei was: “NOU! Merel is ook weer even in de verkleedkist gedoken zie ik?!” Om vervolgens enorm hard om zichzelf te lachen. Op zo’n moment kun je twee dingen doen. Met vochtige ogen weglopen en door de grond willen zakken, of: glimlachen en hem bedanken voor zijn compliment. Ik koos voor het laatste. Kijk, als jij vindt dat een vrolijk gekleurd vintage jasje (en echt, geloof me, ik liep echt niet in een clownspak rond, het was een doodnormaal jasje) al too much is, dan lijkt me dat best beperkend voor je. Daarbij komt: hij had het ook anders kunnen zeggen en dát is zeker een beperking.
Veel leuker was een compliment dat een leerling mij vorige week gaf. Ze zei: “Jij bent écht raar.” Met een grote glimlach, moet ik erbij zeggen. Ik vroeg haar, ook met een glimlach, wat ze daarmee bedoelde. Er volgde een hele uitleg over hoe tof ze het vond dat ik gewoon mezelf altijd durf te zijn. Zo zei ze bijvoorbeeld: “Jij neemt gewoon een kattentattoo, no shame.” Ik bedankte haar voor het enorme compliment dat ze mij gaf. En zo was het ook bedoeld, verzekerde ze me.
Het is helemaal niet erg om een beetje anders te zijn dan anderen. Sterker nog, dat maakt het leven een heel stuk leuker. Ik heb het dan niet alleen over hoe je eruit ziet, maar ook over hoe je bént. Misschien heb je een hobby die anderen maar gek vinden. Waarom zou iemand die een ‘gewone’ hobby heeft wel uitgebreid over zijn grootste passie mogen praten en jij niet? Een voorbeeld: een paar collega’s doen aan een ‘normale’ sport (neem bijvoorbeeld wielrennen) en jij doet aan paaldansen. Why the heck zou jij op maandag niet mogen vertellen over hoe goed jouw paaldanswedstrijd dit weekend ging? Ik zie niet in waarom dat niet zou mogen. Jij doet aan paaldansen omdat je dat tof vindt, dus je hebt geen enkele reden om je ervoor te schamen. Misschien houden je leeftijdsgenoten van uitgaan en dronken worden en zit jij het liefste met een boek op de bank. Laat je alsjeblieft niet overhalen om dingen te doen waar je je niet comfortabel bij voelt – je bent waarschijnlijk een veel leuker mens als je op de bank mag blijven zitten, dan wanneer je geforceerd in een club staat, terwijl je daar eigenlijk niet wilt zijn.
Of neem je eetgewoonten: jij eet vegan en de rest van de familie eet ‘gewoon alles.’ Iedere keer dat je met je familieleden aan tafel zit moet je flauwe grapjes aanhoren over jouw ‘gekke dieet.’ Persoonlijk vind ik dat je hier best eens iets over mag zeggen. Je hoeft echt niet alles te slikken. Dit probleem heb ik zelf niet met familieleden, maar wel met collega’s meegemaakt. Op een gegeven moment was ik de flauwe grappen over kroketten en frikadellen zo zat dat ik gewoon eens heb gedropt: “Je kunt je natuurlijk afvragen hoe gewoon het is, om ‘gewoon alles’ te eten.” (ik zei het op een vriendelijke manier, dat werkt het beste.) Dat gaf wel wat stof tot nadenken. Of dit jouw methode is, dat moet je zelf bepalen. Maar laat je alsjeblieft niet verleiden tot het verzwijgen van je eetpatroon, omdat je niet moeilijk wilt doen of niet wilt opvallen.
Ik hou ervan om met mensen te zijn die zichzelf zijn. Persoonlijk denk ik ook dat mensen het meest aantrekkelijk zijn als ze zichzelf zijn. Maar natuurlijk weet ik dat dit voor veel mensen wel heel lastig kan zijn. Een quote uit mijn lievelingsserie allertijden – Orange is the new black – kan je misschien helpen:
“It’s not always about you, Pipes. Not everyone is staring at you.”
We dénken misschien te vaak dat iedereen op ons let. Geloof me, mensen zijn vaak veel te druk met zichzelf. Hoe meer jij uitstraalt ‘let niet op mij,’ hoe meer mensen op jou zullen letten. Wanneer jij van binnen écht voelt: “ik ben wie ik ben en ik heb no shame in my game,” hoe minder mensen er van je op zullen kijken. Waarom ik denk dat dit zo werkt, dat weet ik eigenlijk niet precies. Maar ik geloof er heilig in.
Je leven zal zoveel leuker worden als je dit allemaal een beetje durft los te laten. Bedenk je ook: zou een ander zich voor mij aanpassen? Hopelijk niet, want dat zou betekenen dat diegene ook niet meer zichzelf is. Wat zou het zonde zijn als jij, omwille van wat anderen van je denken, kleding aan zou trekken die je lelijk vindt. Of stel dat je van paaldansen afgaat, omdat je denkt: ik moet maar gaan wielrennen, net als de rest. Of misschien laat je je vegan eetgewoonten varen, omdat je niet wilt opvallen bij het kerstdiner. Honey please, wees jezelf!
Allereerst: dankjewel voor het lezen. We hopen dat jullie iets aan deze tekst hebben. Vind jij het moeilijk om jezelf te zijn? Of vind je het juist heel makkelijk? We lezen graag jouw gedachten over dit stuk bij de reacties hieronder. Alvast bedankt!
wauw wat een goed artikel een eyeopener voor veel mensen denk ik, ik ben zelf zo iemand die altijd graag door iedereen aardig gevonden wilt worden, precies andersom dan het meisje van de presentatie eigenlijk ik zou soms eens wat vaker s^#%%@ moeten hebben aan wat mensen van me denken want sommige mensen zie ik toch nooit zoals van die verkopers die je lastig vallen aan de deur of je bellen, zelfs dan heb ik er problemen mee om iets af te kappen. Gelukkig ben ik me daar wel bewuster van geworden en gaat me dat ook steeds beter af.
Dat je je ervan bewust bent, is al een belangrijke eerste stap! Natuurlijk is het fijn als mensen je aardig vinden – dat vindt denk ik bijna iedereen. Maar ik las laatst een grappige quote en daar denk ik nu vaak aan: “You can’t make everybody happy. You are not a Nutella jar.’ :)
Wat een goed artikel! Inderdaad.. no shame in my game.. maar ik vind het wel fijn als mensen mij een fijn persoon vinden. Niet perse om hoe ik er uitzie of of ik wel cool ben maar wel of ik gewoon niet soms een beetje naar ben.
Daar probeer ik om te letten maar verder geen schaamte :)!
Het feit dat je hier op probeert te letten geeft volgens mij al aan dat je vast geen heel naar persoon bent ;)
Super artikel!! Ik merk dat hoe ‘ouder’ ik word, ik steeds meer mezelf durf te zijn. Dat is fijn, maar ik had het nog fijner gevonden als ik dat 20 jaar geleden al had gedurfd….
Zou alles stukken makkelijker hebben gemaakt hè? ;)
Waar ik vroeger dacht dat ik mezelf vooral moest aanpassen, krijg ik nu steeds meer de vraag om ‘mezelf te zijn’. Op mijn werk nota bene! Blijkbaar is een masker niet zo aantrekkelijk of aangenaam. Dus ja, lekker jezelf zijn is de boodschap. En eigenlijk, als je reageert vanuit het idee dat je het voor niemand moeilijker wilt maken dan reageer je ook gewoon heel ‘normaal’. Het gaat dan niet enkel over hoe de ander jou ziet, maar hoe je een ander zich laat voelen. En dàt vind ik dan veel belangrijker dan hoe men mij ziet… :)
Mooi gezegd!
Hear, hear! Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn. Ik sta graag voor de klas in mijn fleurige skater jurk op hoge hakken en een goede rode lip. Om de volgende dag in een verwassen spijkerbroek en gympies aan te komen zetten. En dat valt op. Ik zou graag zien dat mensen meer durven om zichzelf te laten zien.
Toffe juf!!!
Als ik sommige studenten moet geloven wel ja. :-) Van collega’s krijg ik vaak soortgelijk commentaar als Merel :-S
Ach, een goede band met je leerlingen hebben is volgens mij belangrijker. Voor hen ben je immers op school ;) (al heb ik ook een goede band met mijn collega’s, maar helaas werken er veel erg conservatieve mensen in het onderwijs..)
Ik ben heel erg blij met jullie website. Het wordt voor mij steeds meer een lichtpuntje op de dag in de tijd dat de dagen voor mij even moeilijk te verteren. Ik begin steeds meer te geloven in positiviteit. Helaas moet ik het bij mezelf erin slijt, maar dat komt met de tijd.
<3!!!!!
Woeps, sorry voor de taalfouten.
Wat een goed artikel! Leuk dat jullie steeds vaker bloggen over ‘diepe’ onderwerpen zoals jezelf zijn. Ik heb zelf vaak de neiging me aan te passen en niet zo op te vallen. Ik probeer steeds vaker om voor mezelf te kiezen en de dingen te doen waar ik blij van word. Als je dat doet straal je dat ook uit en zul je zelfverzekerd overkomen.
Wat goed van je! Je hoeft echt niet altijd in de spotlight te staan – doodvermoeiend lijkt me dat ;) – maar je mag gerust laten zien wie jij bent!
Wat een super artikel weer!
Ha, leuk artikel! Wat mij ook erg heeft geholpen is om een psychologisch trucje toe te passen. Als je je gekwetst voelt je altijd afvragen: wat zegt hij nou echt, en wat verzin ik er zelf bij? Dus als iemand zegt: goh, leuk shirt… is het Feit dat hij zegt dat je een leuk shirt aan hebt, en verzin je er zelf bij dat hij dat sarcastisch of ironisch bedoelt. Of als iemand zegt: ‘ik vond laatst een goed boek over diëten, echt iets voor jou!’, dan is het Feit dat hij zegt dat hij het een goed boek vond, en feit dat hij het iets voor jou vond. Jij verzint er dan zelf bij dat hij het leuk voor je vond omdat jij te dik bent of altijd ongezond eet, of zoiets dergelijks. Dat kun je namelijk helemaal niet halen uit wat hij zegt.
Dat trucje helpt mij altijd heel erg om dingen niet persoonlijk te nemen. Vaak vraag ik dan gewoon hoe iemand iets bedoelt of waarom iemand iets zegt (op een aardige manier), en dat helpt mij erg! En ik probeer sowieso me altijd af te vragen waarom iemand iets gemeens zou zeggen. Meestal bedoelen ze het goed maar komt het er lomp uit, maar dan heeft het dus ook geen zin om je er rot over te voelen. Tegenwoordig ben ik eigenlijk nooit meer gekwetst of beschaamd, omdat ik langzaam heb geleerd dingen buiten mezelf te praten. Als iemand gemeen is komt dat waarschijnlijk door zijn eigen onzekerheid of andere omstandigheden (net een rotdag, zieke moeder, weet jij veel?), maar in 80% van de gevallen is iemand helemaal niet gemeen maar projecteer jij je eigen onzekerheid op hem/haar.
Wat mooi zoals je het zegt! Het klinkt ook heel erg logisch. Thanks!
Wat een fijn artikel! Krijg ik wel een beetje een oppepper van! Ik ben heel veel bezig met veganisme maar als ik eenmaal veganist zou zijn zou ik dat dus noooit tegen mijn schoonfamilie durven te vertellen, die vinden dat allemaal maar onzin. Ik zat er zelfs een keer bij toen ze het over een veganist hadden en het leek net alsof ze die veganist uitlachten, was best vervelend…
Wat vervelend zeg!! Uiteindelijk is het vaak een kwestie van wennen… Als ze zien dat jij er echt happy van wordt en gewoon gezond bent en jezelf blijft…dan waait het vaak wel over. Succes!,
Wat een mooi stukje! Ik herken mezelf hier heel erg in, want tot een aantal jaar terug maakte ik me altijd veel te veel zorgen over wat anderen van me zouden vinden. Dat niet in de laatste plaats omdat ik aan LARP doe. De meeste mensen kennen het niet, maar de meeste mensen die het wel dachten te weten maakten dan vaak opmerkingen in de trend van ‘Beetje riddertje spelen in het bos’ of ‘hee Janneke, ga je weer hobbits vangen dit weekend?’. Heel flauw allemaal, maar na de duizendste keer ook niet echt leuk meer. Ik heb me er gelukkig overheen kunnen zetten, ben blij met mijn creatieve en bijzondere hobby en deel het graag met anderen. Wat voor mij het grootste inzicht was, is namelijk dat je een hobby doet om even uit de werkelijkheid en de sleur van alledag te ontsnappen. Nou is LARP daar misschien een heel obvious voorbeeld van, maar in dat opzicht is er echt geen verschil met je lam zuipen in de kroeg, een voetbalwedstrijd bezoeken of carnaval vieren. Ik ben een blog begonnen waar ik af en toe wat op schrijf, en dat heb ik zelfs durven delen met mijn collega’s en zelfs mijn supervisor. Tot op de dag van vandaag heeft niemand me erom belachelijk gemaakt of me uitgelachen, en dat is voor mij de grootste erkenning: niet iedereen hoeft hetzelfde als ik leuk te vinden, maar interesse en respect voor andermans hobby’s etc. maakt de wereld een stuk leuker!
Doe jij aan LARP? Wat leuk! Ga je dan ook naar de Fantasy Fair in april? :-)
Ik vind dit trouwens weer een heel goed stuk, Groene Meisjes! Jullie schrijven heel vaak over dingen waar ik me (soms ook gewoon precies op dat moment) mee bezig houd…
Thanks! En kijk, dit vinden wij nou tof. Janneke, Marjolijn. Marjolijn, Janneke. Have fun :)
Hallo Marjolijn! Jazeker, ik sta daar altijd als promotor bij Fase 3 LARP, de post-apocalyptische groep met die omgebouwde auto’s. dit jaar ben ik er niet bij in Haarzuilens want ik ben niet in Nederland, maar wel weer in Arcen en volgend jaar in Haarzuilens ook wel weer. Leuk zeg :D mocht je er tegen nog aan denken, schroom dan vooral niet om even hallo te zeggen, ik hang daar de hele dag wel rond de stand ;) veel plezier in april, geniet ervan!
Wat een heerlijk stuk, en zó waar!
Zo zonde om je aan te passen aan je omgeving, als je er zelf niet gelukkig van wordt!
Je hoeft maar 1 persoon happy te maken, en dat ben je zelf!
Absoluut waar! (al is het natuurlijk heel fijn als de mensen in je omgeving ook gelukkig zijn, maar daar is een ieder wel zelf voor verantwoordelijk)
Jullie slaan de spijker weer op de kop :)
Elke keer als ik op jullie site kom krijg ik weer nieuwe stof tot nadenken en dit is ook weer een heel fijn artikel, props!
Dat ‘schijt hebben ‘ is er in de afgelopen jaren ook wel wat meer ingekomen bij mij gelukkig, maar toch is het op sommige momenten wel lastig, bijvoorbeeld bij een nieuwe baan/stage etc. Dan ben ik me weer bewust van de mening van anderen en ben ik bezig met aardig gevonden worden in plaats van gewoon mezelf zijn en dat mensen me daardoor wel of niet aardig vinden..
Bedankt voor dit artikel ^^
Graag gedaan en heel tof om te horen!
Wat een pakkend stukje geschreven tekst. Zelf heb ik het vaak moeilijk om helemaal mezelf te zijn. Ik denk ook wel dat iedereen die vroeger gepest werd, kan meespreken dat het niet gemakkelijk is om jezelf te blijven als je constant negatieve dingen hoort. Nu weet ik wel beter, maar diep vanbinnen blijft de onzekerheid toch wat zitten van vroeger, soms is het nog moeilijk om me erover te zetten.
Dat kan ik me goed voorstellen!!
Merel, wat een geweldig goed artikel was dit! Je neemt alle hoeken onder de loep, spreekt genuanceerd, maar zegt toch lekker je mening terwijl je respect uit voor anderen. Ik heb dus genoten van dit stuk en heb er zeker iets aan gehad!
Grappig dat je in de eerste zin zegt dat je het artikel heel kort kan houden ;-). Ik vind het een super goed stuk. Zo is het dus. Doe ik dat? Nou steeds meer. Ik probeer mezelf er bij neer te leggen dat niet iedereen mij aardig of leuk hoeft te vinden, ik vind zelf tenslotte ook niet iedereen aardig of leuk. Toch heb ik wel veel last van die gedachtes. Zo trek ik sommige kleding juist niet aan omdat ik vind dat het te leuk staat. Huh? Ja, omdat ik denk dat mensen het niet van mij verwachten en ik mezelf daarmee in de aandacht zet…. Stom he? Liefs
prachtige tekst
Ik hoorde pas een nieuw nummer van Madonna: rebel heart. Dat gaat hier ook over. Ben jezelf!!!
Gotta LOVE her ;)
Mijn moeder zei altijd (en nog steeds) ; Als je niet iets aardigs te zeggen hebt, zeg dan liever even niets.
Ik denk dat veel mensen iets met deze uitspraak zouden kunnen doen?
Dat sowieso ;)
A MEN
Goed artikel is dit! Jezelf zijn en uiten lijkt zo makkelijk maar kan soms best lastig zijn. Het wordt je zo aangepraat hoe je moet zijn, wat de stereo types zijn en vooral op scholen zie je dat heel erg helaas. En pas je daar niet tussen dan is er altijd wel iemand die een opmerking maakt positief of negatief. Bedenk ook altijd als iemand een lelijke opmerking of wat dan ook maakt dat jij niet weet wat er in die ander om gaat. wie weet gaat het thuis wel niet goed of voelen ze zich zelf wel heel onzeker en reageren ze dat maar op jou af. Ooit ergens gehoord… the most important relationship you will ever have is with yourself. If you can’t ceep that relationship heathy how can you take care of others. en zo is het ook. jij moet blij zijn met jezelf. jij leeft elke dag met jezelf dus als je niet blij bent met wie je bent hoe kan je dan een goede relatie onderhouden met andere.
Mooie gedachte! En echt heel erg waar!
Thnx, Merel! Such a good piece!!!:D Ik moest echt lachen want ik heb het ook zoooo waak meegemaakt bij mijn eerse baan hier in NL- toen mijn, nu al ex-collegas, elke keer weer de zelfde (maar in zijn dedachten wel originele..)opmerkingen over mijn eten maakten. Een megenomen rijst wafeltje met hummus en groente sticks, Yogi tea, soya melk, etc.- was toen een hele revolutie in de kaas, ham & gagelschlaag boterramen luncroom ;-D
Maar het ergst was het waneer ik vraagen kreeg als- zijn nu alle letse zo raar als jij? Dragen zij allemaal daar dit soort kleding..? :0
En als ik mijn soya latte met een lepel honig naam- drinken nou alle letse hun koffe met honing?
Hemm…Hoe zou ik het nu weten, hoe alle letse hun koffe drinken? :0
Ik weet alleen dat IK, Lelde, vegetarish eten leker vind, dat ik kleding aan trek in die ik lekker in mijn vel voel en dat koffe met bio soy melk en beetje honing mij een energy boost geeft om door te werken.
That´s it. That´s me.
Wat die anderen doen- dat moeten zij zelf weten.
Haha, scherp geantwoord Lelde! Wat is dat toch, dat mensen altijd maar iedereen over 1 kam willen scheren? Gek!
Lieve meiden, mooi artikel op een mooie inspireerde site. Wat ik me nou al een tijdje afvraag, zijn Jamie en jij ( merel) nou een setje of vergis ik me daarin? Gewoon nieuwsgierigheid en je hoeft natuurlijk niet te antwoorden. Groetjes Laura.
Jamie en ik zijn beste vriendinnetjes :)
Wat een fijn artikel!
Morgen wordt ik opgenomen vanwege een eetstoornis. Ik ben er namelijk zó van overtuigd dat mensen van me verwachten dat ik dun ben. Dat is natuurlijk keiharde onzin, want ik verwacht dit ook helemaal niet van anderen. Ik wil ook weer gewoon lekkere dingen kunnen eten (op mijn eigen manier), want ja dat zit toch wel in het aard van het beesie!
Jeetje, wat heftig! Maar wat dapper dat je de strijd aan durft te gaan. Heel veel sterkte!
Wat goed geschreven. En wat belachelijk dat die man zo`n opmerking maakt over je jasje, beetje raar. Misschien dacht hij dat het grappig was? Maar het kan zó verkeerd aankomen, ik kan daardoor zo onzeker worden en het jasje dus serieus weggooien.
Ja lekker tactisch he ;) Ik snap je gevoel wel. Vroeger zou ik er ook zo over hebben gedacht, maar tegenwoordig denk ik echt: dat is écht jouw probleem. Niet het mijne.
Mooi geschreven. En inderdaad, het commentaar van iemand zegt vaak zoveel meer over degene die het zegt dan degene wie het ontvangen moet. Iedereen is op een bepaald vlak wel onzeker. En als iemand anders je daarmee confronteert hebben sommige mensen de neiging in de verdediging te schieten. Overschreeuwen van hun angst, of met geforceerde “humor”. Rustig en nuchter blijven is de enige manier waarop je het goed langs je heen kunt laten glijden, al valt dat niet altijd mee. Maar je zult toch zo onzeker zijn of angst hebben voor andere dingen dat je zelfs een ander ervoor neer denkt te moeten halen..
Wat een dijn geschreven en herkenbaar stuk! Ja ik vind het ook moeilijk om mezelf te zijn en laat me veel te makkelijk uit het veld slaan door 1 zo’n opmerking die iemand anders niet eens echt vervelend bedoelt. Maar wat een goed stuk, zo’n moment is een kans om van elkaar te leren en dat kan alleen als je zelf wel de juiste toon aanslaat inderdaad. Dank!
Heel goed artikel! Dit had ik net even nodig. Ik ben zo iemand die best extrovert is, maar ook niet op wil vallen. Een enorme contradictie, die nogal eens resulteert in heel veel schaamte, omdat ik een flapuit ben. Daarnaast ben ik momenteel bezig vegan te worden, maar durf ik niet echt goed “uit de kast” te komen. Laatst op werk heb ik wel gezegd veganistisch te eten, vooral ook omdat ik lactose-intolerant ben. Dat laatst klopt wel, maar had ik natuurlijk helemaal niet hoeven zeggen… ik ben naast mijn lactose-intolerantie om veel belangrijker redenen vegan, namelijk het milieu en het dierenwelzijn. Ik wilde niet uit de toon vallen en vulde daarom maar voor de anderen in wat ze naar mijn mening waarschijnlijk beter zouden accepteren. Onzin natuurlijk, ik mag zijn wie ik ben en hoef me daar niet voor te verdedigen. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan ;-) . Op mijn blog schreef ik hier laatst al een artikel over ivm het vegan-zijn en daarvoor uit durven komen. Ik ga de vegan-challenge hiervoor gebruiken. Dit wordt mijn challenge en die gaat denk ik veel verder dan alleen plantaardig eten (durf te zijn wie je bent Selma!!! wees lief en aardig, maar pas jezelf nooit aan omdat je niet op wilt vallen). Een mooie uitspraak (van oud-kamervoorzitter Gerdi Verbeet) die me helpt om toch gewoon mezelf te zijn en opmerkingen van anderen te kunnen slikken: mensen zijn niet tegen jou, ze zijn vooral voor zichzelf.
Ik ben zo iemand die best extrovert is, maar ook niet op wil vallen.
Dit ben ik dus hahah.
Dat is echt een mooie uitspraak! Die ga ik onthouden. Thanks. (en veel succes met de Vegan Challenge!)
Heel herkenbaar!. Ik heb jaren mijn best gedaan om mezelf te zijn. Daarin voelde ik mij niet geaccepteerd (ook door mijn familie). Toen jaren gedaan wat anderen van mij verwachten. Dat beviel mij maar ook de anderen niet. Nu weer (bijna) helemaal mezelf! En………..ik word nog steeds niet door iedereen aardig gevonden. Maar……………ik kan wel weer met mezelf (en vele anderen) door een deur. Dus………wees vooral jezelf!!!
Goed en leuk geschreven Merel! Ik vind het moeilijk om mezelf te zijn! En met name met hoe ik eruit wil zien. Ik vind zoveel leuk dat ik uiteindelijk echt vanalles in de kast heb hangen. Maarja, misschien ben ik ooit wel een trendsetter ;-)
Zo kan je het ook zien Lisa! :)
Ooh woow wat een eyeopener! Zelf was ik hier al erg van bewust maar je hebt het zo goed beschreven. Liefs!
Heerlijk, wat een goed artikel!
Wat een fijn geschreven en herkenbaar artikel! Ik heb het tijdens mijn puberteit ook best lastig gehad met hoe ik was, gelukkig heb ik me nooit overgegeven aan dat gevoel en ben ik mezelf gebleven. Nu ben ik er juist trots op dat ik geen ‘doorsnee’ iemand ben. Wil ik iets, dan doe ik het ook ongeacht wat andere vinden of denken. Blijkbaar had ik dit als kind ook al sterk en gelukkig is dat gebleven!
In een zin uit een liedje van John Mayer vond ik erg toepasselijk: “Everyone is just a stranger but that’s the danger of going my own way.”
Fantastisch artikel, Merel. Dank je wel.
Had ik zo’n artikel maar gelezen toen ik 18 was!
Allereerst: wat een geweldig artikel! Heel treffend, vooral in het stukje over “kijk niet naar mij” zodat mensen juist op je gaan letten en als je gewoon jezelf bent minder. Daar geloof ik eigenlijk ook heel sterk in! Zelf heb ik een eigen stijl, qua kleding en maar ook qua hobbies (tweedehands shoppen/sfeerfotografie). Als ik uitleg wat ik probeer vast te leggen in m’n foto’s kijken mensen soms een beetje raar. Maar het maakt mij zo ontzettend blij om deze dingen te doen en te zijn wie ik ben :) dat ik geen “schijt” heb, maar wel graag gewoon die dingen blijf doen en erover bloggen zelfs. Ik heb mss zelfs wel m’n blog geopend om hierover te kunnen schrijven en het te laten zien aan mensen. Ik vind het ook superleuk om af en toe een reactie daarop te krijgen :). Yep, dit artikel is treffend! Dank daarvoor :)
Wat een ontzettend mooi stukje Merel en Jamie en ook erg inspirerend.
Ik ben nu zelf zins 9 maanden een planteneter en merk dat ik op persoonlijk vlak ook ontzettend aan het groeien ben. Ik kom dus steeds meer bij mezelf omdat ik niet meer “meeloop” met de andere maar mijn eigen weg zoek in het leven. Ik ga veel meer met mensen in gesprek omdat ik meer open sta voor anderen en een eigen mening heb die ik nu ook durf te uiten. Vroeger verstopte ik me graag maar daar heb ik geen behoefde meer aan. Best grappig dan anders gaan eten waar het voor mij eigenlijk om begon doorwerkt in anders leven.
Ik stel me tegenwoordig denk ook open op en benadergaarder ben voor anderen, ik blog zelfs over zoals ik het nu noem een ontdekkingstocht van een planteneter, dus ik durf ook mij open te stellen voor wild vreemden die mijn blog lezen. Jullie zijn hier ook een grote inspiratiebron voor mij en ik lees jullie blog met veel plezier (en als ik later groot ben wil ik net zo goed kunnen bloggen als jullie:P)
[…] – een recept dat erg goed in de smaak viel. Logisch ook, want het ís ook heel erg lekker! Jezelf zijn – de titel zegt het al. Dit artikel gaat over jezelf durven te zijn en waarom je leven […]
Ik las jullie blog op de website van http://www.earth-matters.nl. Complimenten zijn overbodig. Het raakt je. Grappig om te zien dat alleen vrouwen reageren op de blog, terwijl het ook een mannending is. Hierin zijn mannen en vrouwen dan toch gelijk. Behalve dat wij niet reageren. Dus daarom bij dezen namens de mannen: keep up the good blog!
Wat tof dat je dit zegt Theo, dankjewel!!
[…] dat je je kind kunt leren dat het helemaal oké is om jezelf te zijn en er dus misschien anders uit te zien dan ‘de rest,’ is het ook goed om samen met je […]