Eén van de redenen waarom ik zo graag bij Toki, mijn favoriete koffietent in Amsterdam, zit, is het feit dat er heel groot ‘Go Slow’ op het raam staat. Dat en de ontzettend goede koffie, natuurlijk. Dat Go Slow werkt als een letterlijke reminder voor me, om het rustiger aan te doen.
Rustig aan doen is iets wat ik heel graag doe. Ik hou niet van haasten, ik neem veel liever mijn tijd om rustig van dingen te genieten. Dat is eigenlijk wat ik het liefste doe. Ik zeg wel eens: “ik hou van alles langzaam.” En toch lukt dat niet altijd. Soms kost het me ontzettend veel moeite om even rustig om me heen te kijken, om gewoon even in me op te nemen wat er om me heen gebeurt. Laatst zat ik met een ijsje in het Oosterpark. Muziek aan, ijsje in de ene hand, telefoon in de andere, op een bankje. Ik was met allerlei dingen tegelijk bezig, waardoor ik én niet echt genoot van mijn ijsje én amper om me heen keek. Best wel stom vond ik dat van mezelf – waarom zit je hier dan? Ga dan thuis zitten, op de bank. Echt mindful was het niet, nee.
Vorige week was ik twee dagen in Hamburg. Het was een werktrip, dus ik had natuurlijk weer een heel programma af te werken. Hotspot hier, hotspot daar, een stad willen bekijken en beleven in slechts anderhalve dag tijd is niet per se een heel ontspannende bezigheid. Gelukkig had ik iemand mee die de rust zelve was. Ze zorgde ervoor dat we een uurtje langer op een bank bleven hangen en dat we ergens spontaan aan de noodlesoep belandden, in plaats van naar de andere kant van de stad te gaan, omdat we per se bij dat ene vegan restaurantje moesten eten. Het liet me inzien hoe goed het is om soms even alles op pauze te zetten en gewoon even om je heen te kijken. Misschien worden op die momenten ook wel de beste gesprekken gevoerd, of komen de beste ideeën opborrelen.
Over opborrelen gesproken: heb je wel eens staan kijken naar een pan kokend water? Gewoon een pan vullen met water, op het vuur zetten en kijken hoe het aan de kook raakt? Zo’n ontspannende bezigheid, je hebt geen idee. Probeer het maar eens. Sowieso zijn er dingen in de keuken die me rustig kunnen maken. Zoals bijvoorbeeld verse thee zetten. Of groenten snijden. Een taart bakken. En dan allemaal in een rustig tempo. Muziekje erbij, misschien een glas wijn. Werkt allemaal prima voor mij.
Dat haastige, rennen van plek naar plek, te veel afspraken plannen op één dag, het is gewoon geen goed idee. Ik wil dingen met aandacht doen. Toen ik in Valencia was kwam ik tot dat inzicht. Wat deden die dagen me goed zeg. Geen plan hebben, gewoon een beetje rondlopen zonder plan. Ik weet het hoor, dat is niet de realiteit. De realiteit is dat je een agenda hebt en een horloge. En ook niet elke dag zon. En al helemaal geen palmbomen om naar te kijken of om tegenaan te leunen. Toch geloof ik dat je ook in je dagelijkse leven dat rustige gevoel kunt creëren en vasthouden.
Voor mij begint dat absoluut al met mijn agenda. Ik heb een digitale agenda die ik heel trouw bijhoud en dat werkt prima. Toch heb ik eens in de zoveel tijd de behoefte om alles uit die agenda ook nog even op papier uit te schrijven, in mijn hardcopy agenda. Dat schept meer overzicht en ik zie letterlijk: zoveel dagen, zoveel plannen. Door dit zo visueel te maken, zie ik al gauw dat ik of veel te veel afspraken heb gepland en dus dingen moet gaan cancelen, wil ik nog een beetje langzaamaan kunnen doen. Dat uitschrijven van mijn digitale agenda is ook een manier om meer aandacht te geven aan de afspraken die ik heb. Ze worden dan opeens echt of tastbaar. Soms zie ik daardoor ook dat de drukte of de rush voornamelijk ín mijn hoofd zit en dat het op papier eigenlijk wel wat meevalt allemaal.
Dat laatste wil sowieso wel eens het geval zijn. Dat de druk die ik voel, vooral in mijn hoofd zit. Dan dénk ik het heel erg druk te hebben. Ik schreef daar eens het artikel ‘the glorification of busy’ over. Dat ging vooral over hoe we met z’n allen soms heel hard roepen hoe drukdrukdruk we wel niet zijn – eigenlijk om onszelf en anderen te overtuigen van ons bestaansrecht. Ontzettend irritant vind ik dat, ook van mezelf, en toch trap ik er af en toe in. Door dat soort dingen maar vaak genoeg te roepen (‘hoe het gaat? ja goed hoor, maar DRUK!’) ga je het vanzelf geloven én ernaar handelen.
Zijn er manieren om weer eens wat meer in die Go-Slow-vibe te gaan zitten? Zeker wel. En ik weet ook precies wat voor mij werkt. Bijvoorbeeld: mijn digitale agenda overnemen in mijn hardcopy agenda en eventueel afspraken cancelen, mijn telefoon vaker wegleggen, mijn meditatie-apps vaker gebruiken, the Miracle Morning ochtendroutine uitvoeren en meer lezen. Of eens een rondje hardlopen, een uurtje in de zon zitten met een podcast op mijn koptelefoon en op een druilerige zondagmiddag, zoals gisteren, een taart bakken.
Hoewel ik het allemaal heel goed kan beredeneren en jullie allemaal tips kan geven hoe je hier een start mee kunt maken, blijft het voor mij dus ook een uitdaging. Ik heb wel eens gedacht: moet ik maar eens een maand naar Nepal of Tibet, in een stilteklooster gaan zitten? Maar ja, wat dan als je terugkomt? Hoe groot is het contrast met het normale, dagelijkse leven? Hoe ga ik daar vervolgens mee om? Dat lijkt me ook nog behoorlijk ingewikkeld. Daarbij komt: moet je daarvoor nou per se naar Azië, om die rust in jezelf te vinden? Ik denk er wel over na om, gewoon hier in Nederland, een mindfulness cursus te volgen. Het lijkt me heel interessant om meer over het onderwerp te leren, maar ook om er bewust mee bezig te zijn, een week of acht. Zo word je er ook voortdurend aan herinnerd en ik verwacht dat zoiets ook op de langere termijn echt iets oplevert. Ja, daar ga ik maar eens over nadenken.
Vandaag ga ik er, ondanks het feit dat ik 3 afspraken en 2 deadlines heb, een langzame dag van maken. Ja, dat klinkt wat tegenstrijdig misschien, want een langzame dag stel ik me ook eerder voor als een dag waarop ik vrijwel niks hoef, maar toch denk ik dat het kan. En jij? Hoe ga jij deze maandag in? Of deze nieuwe week, moet ik zeggen? Hoe zorg jij ervoor dat je soms eens wat langzamer gaat? Wat zijn jouw methodes? Als je iets wilt delen over dit onderwerp, dan ben je meer dan welkom bij de comments. Dankjewel!
Foto: Aline Bouma.
Heel fijn artikel! Ik heb ook vaak het idee dat ik alles snel moet doen, maar ik wil vaker in het moment zijn en genieten van kleine dingen. Ik ga zeker de pan met kokend water tip ‘s proberen.
Heerlijk, ik vind het zo fijn dat jij hier vaak bij stilstaat en dat ik het gevoel heb dat het ook mag; langzaam leven. Ik kan niet zo snel, maar de maatschappij verlangt altijd zo van ons jong volwassenen (ik ben 25), dat we alles zo snel doen, snel studeren, master halen, huis kopen, huisje boompje beestje, goed beter best.
Maar ik? Ik wil niet zo snel. Ik wil op mijn eigen tempo, goed genoeg zijn en genieten van de dingen om mij heen.
Fijn dat ik door jou er vaak aan herinnert word dat dat ook mag en OOK normaal en fijn is.
Hoop dat je regelmatig zulke reminders blijft posten ♥
Heel goed verhaal om mijn ochtend mee te beginnen! Ik doe vaak vier dingen tegelijk en plan mijn agenda helemaal vol. Ik noteer ook alles in een hardcopy agenda, dan heb ik meer overzich . Ook zet ik een X op een avond in de week, die moet ik dan vrij houden van mezelf.
Nou vandaag ga ik ook eens alles proberen langzaam aan te doen!
Goed idee van die X in je agenda! Heel bewust vrijhouden kan echt helpen.
Wat leuk dat je nadenkt over een cursus mindfulness! Ik ben net klaar met mijn 8-weekse cursus en het heeft me zoveel gebracht, veel meer dan waar ik voor kwam. Alle deelnemers stonden versteld van wat het met ze deed. Zo’n cursus is hard werken en veel discipline opbrengen, en je krijgt er misschien andere dingen voor terug dan waar je voor kwam, maar het had werkelijk voor iedereen positieve effecten. Ben benieuwd naar jouw ervaringen, mocht je het gaan doen! Succes!
Mijn methode: heel veel en met regelmaat koppen groene thee drinken al zittend op de bank. En dan gewoon zitten. Naar buiten kijken en voelen wat er in me opkomt. En oog hebben voor de vogels, vliegjes, de bomen en de wolken. Het is voor mij de ultieme meditatie. En al met al ben ik daarmee verder gereisd in mezelf dan het aantal kilometers naar Tibet en weer terug groot is.
Fijne rustige dag!
Marike
Fijne reminder dit :-) Hoewel mijn maandag heerlijk rustig begint (half zeven opgestaan, gedoucht met mijn lievelingsdouchegel, kopje thee gedronken, nu een interview voorbereiden en om negen uur pas in de auto), weet ik nu al dat als ik vanmiddag op kantoor ben, de stress spontaan weer toeslaat door de stress die mijn collega’s hebben/uitstralen. Dus ik ga dat vandaag lekker niet toestaan. Take it easy!
Heel herkenbaar, dit is iets waar ik zelf ook vaak tegenaan loop. Vooral inderdaad dat het in je hoofd drukker lijkt dan het daadwerkelijk is. Daardoor zie ik ook weleens tegen dingen op (die achteraf dan meevallen).
Meditatie/mindfullnesstrainingen vind ik dan ook interessant, ben benieuwd naar jouw ervaringen (en ik ga zo je blog over de meditatie apps eens rustig lezen).
Ja, ik ben er ook heel benieuwd naar!
Heel herkenbaar dit. Ik ben ook altijd maar aan het rennen. Ik denk wel eens dat ik nooit tijd heb om stil te staan. Maar dat is natuurlijk onzin. Goed dat je me weer even herinnerd. En wat betreft de pan met kokend water. Ik kijk heel vaak naar een pan met water dat moet koken maar helaas werkt het alleen maar frustrerend omdat het me nooit snel genoeg gaat. Tja. In ieder geval: Fijne dag vandaag!
ha, maar daar moet je dus een mindset veranderen. Want dat kokende water, dat kan er niks aan doen ;)
Oh, pijnlijk herkenbaar. Het gekke is dat het inderdaad ook een soort mindset is denk ik. Ik heb in april veel te hard gerend en gehaast, dat maakte me een beetje op. Nu heb ik het ook best druk, maar ‘lekker druk’. Het voelt niet als druk, ik denk omdat ik dingen bewuster doe en kies. Lastig uit te leggen. Mijn agenda is niet perse minder vol dan een maand geleden, maar mijn hoofd wel vele malen minder. Dank voor weer een mooie tekst!
Wat fijn om te horen!
Wat leuk om te lezen dat je vandaag langzamer gaat leven! Ik heb dit een week lang heel bewust geprobeerd. Tijdens deze week merkte ik dat ik gewend ben om te multitasken en bijna alles snel doe (van praten tot lopen). Langzamer leven gaf ruimte voor goede gesprekken, zoals bij de bushalte of in de trein, en bewust thee drinken werkte heel ontspannend.
Eerst voelde het een beetje onnatuurlijk om alles in een versnelling lager te doen, want het bleek echt iets te zijn dat je moet trainen. Nu begin ik er langzaam (haha) steeds beter in te worden! Dankje voor de reminder.
Ik herken je worsteling heel erg! Ik doe dingen ook het liefst rustig en met aandacht, maar de andere, drukke kant roept veel harder. Ik moet van alles van mezelf en ben vervolgens helemaal afgepeigerd en vraag me dan ook af: was dit nou leuk? Het stomme is alleen dat er ook momenten zijn waarop ik het juist fijn vind om het druk te hebben en er een soort snelheid in mijn dag zit. Ik denk dat ik dus het best gedij wanneer snelle en langzame dagen elkaar afwisselen.
Ja, maar dat heb ik eigenlijk ook wel. Soms moet ik ook echt even doorpakken en gewoon een lijstje afwerken. Want anders gebeurt er ook weinig ;)
Wat heerlijk om even bij stil te staan op de vroege ochtend!
Ik merk het heel erg aan een paar dingen, als ik weer te hard door wil gaan. Niet de tijd willen nemen om langere blogartikelen te lezen bijvoorbeeld, terwijl ik dat vaak juist de fijnste vind <3 Niet de tijd nemen om in mijn boek te raken, of juist schuldig voelen over dat computerspel ('want ik moet nog zoveel lezen!'). Mij helpt het dan ook juist om soms even de boel de boel te laten, of een hoop extra dingen te cancellen – of juist niet. Vorige week had ik er heel veel last van, en ging ik vanuit de kerk helpen een Syriër verhuizen. Hup, al die dingen die thuis 'moesten' laten liggen – en helemaal, want mijn man ging ook mee, dus ik kon hem niet aan het werk zetten om alsnog af te wassen of zo. Lekker in een grote bus rondscheuren ehm … rijden, puzzelen met meubelstukken, en er bijna bij de haren bijgesleurd worden: 'Jaij noe ook eerst thee!' ;-) En weet je? De rest kwam ook allemaal goed, de afwas is weg, en de dingen die ik van mezelf moest doen zijn alweer bijna bij, terwijl ik me veel rustiger voel.
Herkenbaar hoor. Ik neem me ook elke ochtend weer voor: als m’n zoontje zo slaapt, moet ik niet eerst gaan facebooken en internetten, dan opruimen en dan nog eens beginnen aan meditatie of yoga, als er nog tijd is. Want die is er dus niet. Of dan ben ik net 2 minuten bezig voor hij wakker wordt. Eerst yoga of meditatie, dan opruimen en als er nog tijd is digitale dingen. Klinkt ook veel logischer. Dus… hier zit ik weer achter m’n tablet, met nog niks gedaan vandaag. Maar bij z’n middagslaapje ga ik het vast anders doen. Hoop ik… Haha.
Lekker koken en niet dat gestresste t avondeten moet over 5 mjnuten klaar of in de tuin werken vind ik ook erg rustgevend.
En inderdaad zo’n weekje weg. Heb er zelf ook al vaak over gedacht. Maar nog geen stappen gezet. Het is nu ook niet handig met de borstvoeding, maar klinkt soms wel erg verleidelijk.
Misschien over een tijdje! Wel echt heel erg fijn en bevrijdend hoor!
Fijn artikel op de maandagochtend. Ik zou de hele ochtend op jouw site kunnen rondneuzen om dit soort artikelen te lezen.. maar dan houd ik mij niet aan mijn planning voor de dag. Dat zou ik te go slow zijn HAHA.
Ik geloof dat van die pan kokend water helemaal! Ik ging laatst voor de draaiende wasmachine zitten en gewoonweg staren, zalig! Pure rust.
Dan doe je dat een andere keer, wanneer je er wel tijd en rust voor hebt :)
Ik zet muziek op of ik ga een film kijken, afgelopen weekend heb ik niets gedaan aan mijn schoolwerk. Ik wil leren dat de wereld niet vergaat als ik een weekend niets doe alleen waar ik zin in heb.
Vandaag heb ik een rustige werkdag en vanmiddag ga ik theorie lezen voor mijn eigen studie, heerlijk om die vrijheid te hebben na een rustig weekend te hebben gehad!
Groetjes,
Liann
Lieve Merel,
Dit doet me denken aan ‘Slow Down’. Ik snap precies wat je bedoelt, ik heb heel vaak het gevoel dat de wereld wel weer iets minder snel mag gaan draaien, want de tijd vliegt om..
Ik zit wel eens voor de wasmachine naar het raampje te kijken hoe de was schoon wordt. Het is een mediterende ervaring, net als in het vuur staren. Prima toch. Fijne langzaamaandag
Ook een goed idee, van die wasmachine :)
Ik betrapte mezelf erop dat ik dit artikel aan het scannen was. Het tegenovergestelde van slow dus. Ik ben braaf opnieuw begonnen en heb het helemaal rustig gelezen. Het gekke is dat ik er in het buitenland beter in ben om gewoon zonder plan rond te struinen en me gewoon bij elke hoek af te vragen wat er het gezelligst uit ziet om heen te lopen (mijn lievelingsmanier zelfs om een stad te leren kennen) terwijl ik in Nederland nogal kordaat en doelgericht rondstuif. Ik maak wel graag een avondwandeling! Ook een aanrader om te doen met iemand die op andere dingen let dan jijzelf.
Wat goed dat je dat bij jezelf merkte. En fijn dat je het artikel goed bent gaan lezen :)
Ik heb datzelfde trouwens, met thuis of ergens op pad zijn. Het voelt toch anders. Terwijl het prima overal kan, eigenlijk!
Wauw Merel, het lijkt soms alsof we in dezelfde fase zitten. Ik ben de afgelopen week in Fuerteventura geweest en heb zo genoten van het niks moeten. Mijn laptop is vrijwel uit gebleven en ik heb gewoon gedaan wat in me opkwam. Weg met die online druk. Liefs!
Wat kan zoiets je goed doen he?
Het Belgische magazine Koppen maakte enkele jaren geleden al een reportage over de zoektocht naar stilte. Dit is de link: http://www.een.be/programmas/koppen/stilte-een-veelgevraagde-luxe . Misschien heb je er wat aan om het even te bekijken?
Bedankt voor je artikel trouwens, je herinnerde me er aan dat je het zo druk maakt als je zelf wil. Af en toe eens op de rem gaan staan, kan zoveel deugd doen. En, o ja, af en toe “nee” zeggen ook!
pfff ik doe altijd alles tegelijk en ik wil zo graag van alles genieten. Er zitten gewoon te weinig uren in een dag :P.
nou, dat sowieso! ;)
Volgens mij zijn ‘langzaamaan doen’ en iets ‘met onverdeelde aandacht doen’ twee verschillende dingen. Ik merk dat ik juist heel ongelukkig word wanneer ik word gedwongen zaken/processen langzaam aan te pakken of met een laag tempo te benaderen. Ik heb een hele poos gedacht dat wanneer je iets grondig/oprecht/serieus wilt doen (bijvoorbeeld het behalen van een bepaald doel), je dit per se langzaam (en dus grondig/oprecht/etc) moet doorleven. Dat de tijd ergens voor nemen ook impliceert dat je iets echt serieus neemt.
Inmiddels weet ik dat dat niet per se zo hoeft te zijn. Ik hou ervan om snel door het leven te rollen, uitdagingen met twee handen aan te grijpen. Aanpakken en afhandelen. En dat hoeft helemaal niet erg te zijn als het hoofd en het hart er maar beiden ook actief mee bezig zijn. Dat is essentieel! Onverdeelde aandacht, want de dingen die er echt toe doen multitask je niet eventjes. Toch was het lastig in de hele slow-down hype om te begrijpen dat dat ook OK is :)
Mooi artikel en heel herkenbaar! Ik had het er toevallig vandaag nog over op mijn werkplek. Hoe je soms door de stad kunt fietsen en aan 100 dingen tegelijkertijd kunt denken, zodat je helemaal niet meer geniet van waar je bent. Ik probeer soms juist op dagen dat er veel te doen is alles wat langzamer te doen. Even gas terug te nemen. Lukt niet altijd, maar ik word me er wel vaker van bewust. Succes! Liefs
Mooi, ja, dat is precies hoe het moet volgens mij :)
Hier heb ik (helaas?) geen last van. Ik heb een heel leeg leven dus kan er niet over meepraten. Raar hoe verschillend dat kan zijn.
Hoi Merel, leuke post! Wat je schrijft is iets waar ik me ook regelmatig bewust van probeer te zijn. Ik merk immers dat ik snel drukte ervaar of stress voel. Wat bij mij helpt is grappig genoeg iets heel simpel en altijd toepasbaar : de dingen trager doen. Ja, echt trager wandelen, trager spreken, trager je portefeuille pakken als je aan de kassa staat. Doordat ik die handelingen rustiger uitvoer, toon ik mezelf dat het ook lukt als ik me niet haast. Ik denk dat de anderen rondom je ook rustiger worden als je bv minder opgejaagd tegen hen gaat praten. Ook als je trager stapt, geraak je op je bestemming. En ook als je iets trager je portefeuille neemt, krijg je nog geen scheldtirade van andere klanten. Integendeel, je hebt meer aandacht voor wat je gesprekspartner zegt, voor wat er om je heen gebeurt …
Wat ik vaak probeer te doen, is ‘s morgens een aantal taken noteren (niet veel, 3à5) en die wil ik dan tegen de avond gedaan hebben. Ook denken wij er veel aan om in het buitenland te gaan wonen maar zoals je zegt, misschien is dat ook maar gewoon een (uit)vlucht en zit je op den duur weer in hetzelfde straatje .. Ach, ik ben al blij dat ik me van m’n leven toch wel wat bewust ben. Veel succes nog! :-)
Herkenbaar! Ik kreeg van een vriendin een plaatje met daarop: You should sit in meditation for twenty minutes everyday – unless you’re too busy; then you should sit for an hour.’ En het is zo waar…..
Oeh, wat een goede!
Wat schrijf je toch fijne artikelen. Ik volg je nog niet zo lang maar de groene meisjes hoort nu echt bij mijn vaste ‘blogrondje’ en ik moet zeggen dat het de enige blog is waarvan ik echt elk artikel lees. Ik reageer normaal nooit maar ik wilde even zeggen dat ik erg geniet van de blog,ik maak ook vaak recepten van hier en je inspireert me vaak! Bedankt <3
Wat leuk om te horen! dankjewel :)
Hoera voor deze post! <3
Het is niet altijd makkelijk om langzamer te gaan leven. Zeker bij een fulltime baan of afspraken. Volgens mij ligt de grote boosdoener bij de smartphone (in mijn geval), ik besteed daar zoveel tijd aan dat het precies is alsof ik altijd druk bezig ben. Wanneer ik mijn smartphone vroeger uitzet of hem even op zij leg dan heb ik precies een zee van tijd. Tips en challenges om van die verslaving af te geraken zijn welkom :) Meestal lukt het me tijdelijk, vooral als ik het in plan maar ik hou het nooit vol.
Je moet niet naar Azië om rust te ervaren maar het helpt wel ? tijdens onze 9 weekse reis in Azië heb ik mij top gevoeld (los van af en toe wat maag perikelen). Ik wilde dat vrije en relaxte zo graag vasthouden! Maar ik ben nu 4 weken thuis en man oh man.. ik zit alweer helemaal in een rollercoaster. Veel leuke dingen ook hoor maar ik hadden mij zo voorgenomen om. ‘Slow’ te leven. In de zin die jij bedoelt dan.
Dus bedankt voor dit blog. Dat is voor mij ook even een reminder aan de afspraken met mezelf.
Iets wat ik altijd doe om wat rustiger mijn dag in te gaan, is ietsje vroeger opstaan. Eerst moest ik altijd gelijk als de wekker ging vlug mijn bed uit, douchen, eten en dan zo snel mogelijk door. Nu douche ik ‘s avonds en sta ik een kwartiertje / halfuurtje vroeger op. Wat een verschil maakt dat zeg. Ik heb ‘s ochtends de tijd om even een boekje te lezen of om even wat yoga oefeningen te doen. Tijdens de mag, merk ik dat ik echt veel rustiger ben. Voor de rest vind ik het ook heel fijn om alles wat ik moet doen op te schrijven, dat geeft meer overzicht. Alle dingen die ik nog moet doen spoken dan niet steeds door mijn hoofd, omdat ik ze concreet voor me zie. Mindfulnes is echt iets belangrijks vind ik. Ik ben er dan ook veel mee bezig in het dagelijks leven. Als ik merk dat ik een dag gestrest ben, of niet echt goed in mijn vel zit, probeer ik er de volgende dag gelijk iets aan te doen. xxx
Dit klinkt heerlijk. Echt een verademing. En wat ik heb ik hier ook behoefte aan, zeg. Ik zou het heel graag in willen toepassen in mijn leven, maar (ja nu komt, het lekker tegenstrijdig) ik heb er geen tijd voor. Tenminste, dat gevoel heb ik heel sterk. Ik heb zó veel te doen de komende weken. Nagenoeg elke dag is vol gepland. Vol gepland met dingen waar ik niet om heen kan; zoals deadlines voor school (tentamens, papers enz.) Aan de andere kant: misschien hoef ik niet een hele dag ‘langzaam’ te leven, maar kan ik kleine rustmomentjes nemen. Dat zou waarschijnlijk ook al helpen. Alleen ga ik me hier waarschijnlijk schuldig over voelen, omdat ik mij het eigenlijk niet kan permitteren om de tijd die ik heb niét aan school te besteden. Ahh balans, balans! Haha I’ll figure it out.
Langzaam leven. Ik zou er graag mijn specialiteit van maken. Bedankt voor de tips. Meer advies is welkom!
Zo wat een heerlijk herkenbaar stukje.
Ikzelf heb vorig een flinke burn-out gehad door O.a jarenlange whiplash en verschillende trauma’s uit het verleden en ptss. Deze braken me op! Hoe dan ook altijd “druk geweest” en veel te veel hooi op mijn vork. Van mij hoefde het leven allemaal niet meer. Na een hele psychische instorting beland bij revalidatie centrum.
Hier heb ik geleerd alles even stil te zetten en zien wat ik allemaal heb gedaan laatste jaren en wat het me heeft gekost qau gezondheid.
Na maandenlange revalidatie met psychologen Ben ik heel langzaam gaan leven. Het begon bij ademen en lopen. Tempo 0!!! En dat was echt moeilijk! Daarna werkzaamheden opbouwen en in het nieuwe langzame tempo. Na maanden oefenen en proberen is het mijn natuurlijke gang gaan worden.
Nooit geweten dat langzaam leven zo moeilijk kon zijn maar op termijn zoveel goeds opleverd! Je beseft meer, ziet meer hoort meer geniet meer, en je leert luisteren naar jezelf en dan kun je echt diep ontspannen waar en wanneer je maar wilt.
In ieder geval mooi stuk en heelnherkenbaar!
[…] te trekken.Als je ook graag de artikelen wilt lezen, ik heb ze voor jullie op een rijtje gezet: De groene meisjes, So chicken, Flow Magazine, The Green Guide, Mynd, Puur van […]