Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Chaudfontaine / Foto’s: Aline Bouma.
Vorige week schreef ik een blogpost met de titel ‘Hotspotmoe.’ Wat was het leuk om jullie herkenbare reacties te lezen! Wat blijkt? Ik ben zéker niet de enige die het af en toe helemaal heeft gehad met alle hippe hotspots waar iedereen moét zijn geweest – al is het maar om die ene perfecte Instagramfoto te maken – omdat je anders eigenlijk niet meetelt. En spenderen we zoveel tijd in restaurants en koffietentjes, als we een fijn huis – met misschien wel een balkon of een tuin – hebben? Ik merk dat ik de laatste tijd heel veel behoefte heb aan natuur. Dat klinkt misschien een beetje gek, zeker voor dat stadse meisjes dat van Amsterdam naar Rotterdam verhuisde, omdat ze de drukte van de ene stad zat was, maar toch ook nog niet moest denken aan níet in een stad wonen. Toch voel ik heel sterk: ik wil vaker in de natuur zijn.
Voor mijn werk reis ik veel. En dat is fantastisch. Dit jaar is vergeleken vorig jaar relatief rustig, maar toch ben ik dit jaar al in Portugal, Amerika, België, Engeland en Duitsland geweest. Sterker nog, op het moment dat ik dit schrijf, ben ik in mijn favoriete stad Berlijn. Hoewel ik dus ontzettend veel van Berlijn houd, maar bijvoorbeeld ook van Londen en Lissabon, heb ik tijdens mijn afgelopen reisjes wel gemerkt dat ik een trip naar zo’n toffe stad snel een beetje zat ben. Wat is het dan fijn om even de natuur in te trekken!
Je zintuigen eens écht gebruiken
Thuis ben ik welgeteld twee keer naar het strand geweest. Twee keer op een druilerige zondagmiddag. Maar wat was dat fijn. Eigenlijk deed die regen me helemaal niks. Het heeft wel iets verfrissends: de wind over zee en de (zachte) regen in je gezicht. Wanneer je in een stad zou zijn, zou je toch al gauw weer binnen gaan zitten. Warm, met koffie. Niks mis mee, maar soms is het wel gewoon lekker om de buitenlucht écht eens te voelen. En toen ik in Oregon (Amerika,) in de bergen – en later in de bossen en aan de oceaan was – haalde ik heel diep adem en nam ik alles in me op. De geur, het gevoel van de wind en de lucht, de geluiden. Dat doe ik niet gauw als ik in de stad ben. Sterker nog eigenlijk: liever niet.
Ik merk dat het me goed doet, dat vaker buiten zijn. Ik word er rustig van, ik kan mijn hoofd leegmaken en ik kom vaak op goede ideeën. Herken je dat? En daarvoor hoef je niet naar de bergen van Zwitserland (al is dat wel sterk aan te raden,) en ook hoef je niet op het strand van Bali te liggen – al lijkt me dat ook heus eens heerlijk om te doen. Wat ik maar wil zeggen: de natuur in, om de elementen echt eens te ervaren, dat kan ook dichtbij huis. Dat kan ook op onze eigen stranden, of in onze bossen, op de heide of op die één of twee heuvels die we in ons kikkerlandje hebben.
Met dank aan de natuur
Met vrienden die échte wereldreizigers zijn – ik ben daarbij echt nog maar een groentje, geloof me – heb ik het er wel eens over hoe we in Nederland eigenlijk nog maar heel weinig respect voor de natuur hebben. Of misschien hebben we er niet per weinig respect voor, maar hebben we gewoon relatief weinig met de natuur te maken. Onlangs las ik het boek ‘Mijn leven in de wildernis,’ van de Nederlandse Mirjam, die al een paar jaar in de wildernis van Nieuw Zeeland leeft. Hoewel ik zo’n lifestyle totaal niet per se aantrekkelijk vind, ging er wel een wereld voor me open en heb ik ontzettend veel geleerd van het boek. Ik las hoe Mirjam en haar vriend letterlijk dagelijks leven met de elementen: water, aarde, vuur… je heb het allemaal nodig om te overleven. En wanneer je slecht voor je omgeving zorgt, benadeel je je eigen gezondheid en leefcomfort. Dat is een niveau van omgaan met de natuur die we hier in Nederland (of België,) niet heel gauw zullen meemaken.
Toch denk ik wel dat we wat vaker kunnen stilstaan bij wat we allemaal aan de natuur te danken hebben en dat we allemaal ons aandeel kunnen leveren aan het beschermen van onze leefomgeving. Watermerk Chaudfontaine introduceerde onlangs de campagne ‘Met dank aan de natuur!’ waarmee het merk wil benadrukken hoeveel we aan de natuur te danken hebben. Zoiets eenvoudigs als water – we staan er misschien niet altijd bij stil – het komt rechtstreeks uit de natuur. Het natuurlijk mineraalwater wordt door de aarde verwarmd en ontspringt bij een temperatuur van 37 graden Celcius. Slechts één procent van de drinkwaterbronnen is thermaal en Chaudfontaine behoort tot die categorie. Het merk heeft een duurzaam watermanagement, waarmee zorg gedragen wordt voor de omgeving. Daarnaast steunt Chaudfontaine Natuurmonumenten, om zoveel mogelijk mensen te betrekken bij het beschermen van de natuur. Op het nieuwe label van de flesjes Chaudfontaine is een ‘puur natuur’ logootje toegevoegd. Hiermee word je aangemoedigd om de speciale Puur Natuur website eens te bezoeken. Op die website staan allerlei tips om meer uit je omgeving te halen.
Bij het zorgdragen voor de natuur hoort uiteraard ook het zo min mogelijk produceren van afval. Wanneer ik een flesje water koop – bijvoorbeeld op een festival of wanneer ik op reis ben en geen eigen drinkfles bij me heb – dan recycle ik het flesje. We zijn in Nederland gezegend met kraanwater dat veilig is voor consumptie. Dat is ook zoiets wat ik me vaak pas besef wanneer ik op reis ben in landen waar drinken uit de kraan ronduit ongezond of zelfs gevaarlijk is. Ook koop ik zelf wel eens grote flessen bruisend mineraalwater, omdat ik het lekker vind om mijn eigen frisdrank te maken. Uiteraard zijn ook de flesjes van Chaudfontaine 100% te recyclen en zorgen we er met elkaar voor dat de flesjes op de goede plek belanden: in de plastic container en niet in de natuur. In de horeca wordt het mineraalwater van Chaudfontaine in glazen flessen gereserveerd, wat ik een goede zaak vind.
De paden op, de lanen in (dat was de tekst, toch?)
Door deze campagne van Chaudfontaine ontdekte ik dat het watermerk Natuurmonumenten steunt. Het initiatief ‘Puur Natuur Projecten’ van Chaudfontaine vraagt aandacht voor verschillende projecten van Natuurmonumenten: van wandel-,fiets- en kanoroutes door natuurgebieden tot een project om weidevogels te beschermen.
Natuurmonumenten is een organisatie waar ik wel eens van had gehoord, maar ik had er nooit echt heel bewust naar gekeken. Toen ik de website van Natuurmonumenten bekeek, kwam ik zo een aantal dingen tegen waarvan ik dacht: dat wil ik doen! Wat denk je bijvoorbeeld van een Midzomernachtloop (letterlijk in de nacht dus,) over de Veluwe?
Dat is dan een eenmalige project, maar Natuurmonumenten heeft sowieso allerlei wandelingen voor je uitgestippeld die je alleen maar hoeft te volgen. Ik heb zoiets nog nooit gedaan, ik zeg het maar gewoon. Wandel- en fietsroutes heb ik misschien ook altijd een beetje als iets voor 50+ers gezien, maar dat is natuurlijk onzin. Het lijkt me eigenlijk hartstikke leuk: rugzakje mee, flesje water en een gezonde lunch mee, met de trein naar een beginpunt en dan een kilometer of 10 wandelen. Ik zet het op mijn wensenlijstje voor komende lente/zomer. Het lijkt me echt heel tof om op die manier de natuur in mijn eigen land te ontdekken! Misschien vraag ik zelfs wel een paar vrienden mee, want samen wandelen is natuurlijk nog leuker dan alleen. Oh, en nog iets wat ik op mijn lijstje zet voor het komende seizoen: naar een bloemenpluktuin en een heel groot veldboeket plukken. Dat wil ik al jaren en het is er nog nooit van gekomen!
Hoe vaak sta jij stil bij wat we aan de natuur te danken hebben? Wat is jouw favoriete manier van de natuur intrekken? Maak je graag een lange wandeling, een fietstocht of ga je kamperen? Zou je vaker de natuur in willen trekken dan je nu doet, of haal je je jaarlijkse ‘portie natuur’ zo wel? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen en ideeën, dus laat gerust van je horen bij de comments!
Ik ben net terug van een retraite op Ibiza en ik heb daar heerlijk van de natuur genoten. Een lange stiltewandeling gemaakt en iedere dag buiten Qi Gong lessen. Het was zó fijn en ik voelde me door het vele buiten zijn en de Qi Gong oefeningen echt verbonden met de natuur. Ik ben ook altijd heel dankbaar voor onze mooie natuur en ondanks dat ik in hartje centrum woon, probeer ik toch minimaal één keer per week naar het bos te gaan. Ik merk ook dat het die dankbaarheid is die mij steeds meer laat nadenken over duurzaamheid en zero waste.
Hoi Merel,
Een mooi stuk, heel puur en oprecht. Maar wat jammer dat je dan toch reclame maakt voor water in plastic flessen. Het project van Chaudfontaine komt op mij een beetje over als greenwashing in een tijd waarin steeds meer mensen overstappen op herbruikbare flessen. Wat voor mooie projecten ze ook steunen, het blijft water in een fles die moet worden geproduceerd, vervoerd en gerecycled, war allemaal impact op de aarde heeft. Ik snap helemaal dat jij ook je rekeningen moet betalen, maar ik vind het toch wel jammer dat je daarvoor samen werkt met dit merk.
Inderdaad, de initïele groene insteek van dit blog blijft vervagen. Terwijl we een jaar geleden als lezers zelf moesten opletten voor greenwashing praktijken bij grote bedrijven, maakt dit blijkbaar niet veel uit als je als blogger er zelf wat aan kan verdienen.
Helemaal mee eens!
Vooral omdat we eerder onderstaande tekst op dit blog lazen:
http://www.degroenemeisjes.nl/duurzaam-met-water-omgaan/
“What’s the deal met kraan water? Het kraanwater in Nederland is perfect drinkbaar! We hoeven niet als verwende nesten uit Evian flesjes te drinken want behalve dat het de portemonnee ten nadele is, zit het milieu niet te wachten op onnodig plastic en vrachtwagens die Panna water uit Italië komen transporteren omdat madame gelooft dat dat beter is. Kraanwater is prima!”
Van mening veranderd, Merel?
Raak jezelf en je idealen alsjeblieft niet kwijt in de wirwar van ondernemen, bedrijven die geld via jóuw rug willen verdienen.
Bij het begin van het stuk sluit ik me aan: maakten we maar allemaal wat tijd vrij om lekker in de natuur door te brengen! Bijvoorbeeld met een wandeling, fietstocht of kampeervakantie.
Maar zoals bovenstaande lezers vind ook ik deze blog jammer.
“Watermerk” Chaudfontaine? Water is geen product (of zou dat niet moeten zijn), maar is voor iedereen en heeft geen merk.
Als je in een café water wil drinken, kan ook dat gewoon uit de kraan. Het is geen “goede zaak” dat het in glazen flessen geserveerd wordt, het zou überhaupt niet zo verkocht moeten worden.
Beste Merel, leuk om te lezen over de steun die Natuurmonumenten van Chaudfontaine ontvangt. En minstens zo leuk om te lezen dat je mede hierdoor idee hebt opgevat om ook de schoonheid van Nederland verder te gaan ontdekken. Moet je zeker doen.
Eén detail: Natuurmonumenten is geen stichting, maar een vereniging met bijna 720.000 leden en donateurs. Meer informatie over onze vereniging kun je hier vinden: https://www.natuurmonumenten.nl/natuurmonumenten
Veel plezier op je ontdekkingstochten!
Hi Emile,
Je hebt helemaal gelijk! Ik heb het aangepast :) Dankjewel!
Ik houd zo van wandelen in de natuur, liefst in het bos :) Ik ben nu begonnen met een zesdaagse wandelroute, waarvan ik af en toe weer een etappe afleg. Dat doe ik in mijn eentje, zodat ik extra kan genieten en niet mijn aandacht moet verdelen over een medewandelaar en de bomen, al is het natuurlijk ook fijn om een goed gesprek te hebben onderweg. Wandelen is echt niet alleen voor ouderen hoor… je weet nooit hoe lang je gezond blijft en goed kunt lopen, dus geniet ervan zolang het kan!
Overigens neem ik altijd een Dopper mee onderweg, dan hoef je geen plastic weg te gooien, maar kan je je flesje gewoon afwassen en eindeloos hergebruiken.
Ik vond dit juist een heel plezierige samenwerkingspost om te lezen. Het was heel persoonlijk en oprecht, goed gedaan! Een bedrijf moet nu eenmaal produceren en dat kan niet zonder afval, maar daartegenover probeert Chaudfontaine juist wel iets goeds terug te doen voor de natuur, en dat is iets wat echt wel meer bekendheid mag krijgen. Ik snap dus helemaal dat je hiermee in zee bent gegaan!
Dit is een lieve reactie, maar een bedrijf moet niet produceren, daar kiezen ze voor. Water in flesjes is al helemaal niet iets dat massaal geproduceerd MOET worden. Laat staan gepromoot door een ‘groen’ meisje. Helaas.
Ik begrijp heus dat er duurzamere en groenere oplossingen zijn dan water in plastic flesjes produceren (hoewel ze ook in glazen flessen produceren, wat dan weer een thumbs up verdient), en dat weten de Groene meisjes ook wel. Maar Chaudfontaine doet dit wel op een zo duurzaam mogelijke manier en gebruikt bewust recyclebare flesjes. Deze groene aspecten benadrukt Merel ook. Dat doet Chaudfontaine dus beter dan andere watermerken. En nee, water in flesjes is iets wat in NL niet nodig is, maar wel vaak wordt gewaardeerd door waterliefhebbers die het verschil proeven tussen kraanwater en bronwater. Mensen hebben zo hun redenen om voor dit water te kiezen. Waarom mag Merel niet de nadruk leggen op juist wél het groene aspect van Chaudfontaine? Het is toch goed dat dit bedrijf aandacht aan de natuur wil besteden en daar extra aandacht aan wenst te geven door erover te laten schrijven door andere natuurliefhebbers?
Het is heel lief om het op te nemen voor dit blog en voor Merel. Je schrijft “Waarom mag Merel niet de nadruk leggen op juist wél het groene aspect van Chaudfontaine?”. Merel mag natuurlijk doen wat ze wil, maar groen is fleswater helaas niet. Als we dit fleswater van Chaudfontaine al groen vinden, waar ligt dan de grens? Zo kun je elk bedrijf wel promoten dat iets groens doet, bijvoorbeeld Shell omdat het onderzoek doet naar zonne-energie of een SUV omdat de stoelbekleding is gemaakt van gerycled materiaal.
Water uit flessen is op geen enkele manier groen. In sommige andere landen is er niet altijd toegang tot schoon drinkwater en moet je als toerist of als inwoner water in flessen kopen omdat je anders ziek wordt. Hier in Nederland is het kraanwater van perfecte kwaliteit.
En die flesjes, ja die kun je bij het plastic afval gooien, maar die worden helaas geen nieuwe flessen. Recyclen is niet hetzelfde als hergebruik. De flessen worden in de regel niet gereycled, maar gedowncycled. Dat betekent dat het materiaal minder en minder hoogwaardig is voor elke cycle. Een flesje wordt zo uiteindelijk gebruikt voor bijvoorbeeld wegen of speelgoedtoestellen.
De vraag is ook hoeveel Chaudfontaine eigenlijk doneert aan Natuurmonumenten. Ik lees daar niks over hier. Ja, Chaudfontaine maakt reclame voor Natuurmonumenten, maar dat kost hen natuurlijk niks. In tegendeel, het draagt ten onrechte bij aan het groene imago van het verpakte water.
Overigens is water in glazen flessen ook een milieuprobleem, want ook die flessen moeten ooit gemaakt worden, vervoerd worden (glas is zwaar!), gewassen worden enzovoorts. Dat alles terwijl je overal in Nederland voor bijna niks perfect water uit de kraan kunt drinken. Dus ook geen thumbs up voor water dat verkocht wordt in glazen flessen.
Mooi artikel! En herkenbaar, de natuur is fijn en voor mij ook de ideale manier om al wandelend inspiratie op te doen ‘en mijn hoofd leeg te maken. Aanrader om dat te doen in het mooie Rotterdam is de Kralingse Plas: een fijn rondje van 5 kilometer.
Ik steunde vanaf m’n 16e natuurmonumenten. 10 jaar gedaan en daarna dier gerichte stichtingen gekozen. Natuurmonumenten is helaas niet diervriendelijk genoeg voor mij: https://www.google.nl/amp/s/amp.rtvoost.nl/article.aspx%3Fnid%3D198080
Joee, een ode aan de Nederlandse natuur! Mensen die zeggen dat Nederland saai is, kijken gewoon echt niet goed genoeg. Ik geloof sterk dat meer connectie met de natuur leidt tot beter begrip en dat je er daardoor ook beter voor gaat zorgen. Ken je Groene Avonturen? Marin leeft heel erg samen met de natuur en dat vind ik heel inspirerend.
Wandelen is inderdaad een dikke aanrader! Ik loop ook vaak tussen de vijtigplussers, maar wat kan mij het schelen. Ik hoef weer niet tussen de dertigers naar anti-burnoutklasjes ;) NS-wandelingen (van station naar station) zijn handig (en groen) als je geen auto hebt, maar ik vind ze niet allemaal even spannend. Er zijn ook hele fijne boekjes met de mooiste routes erin. Ik prijs mezelf gelukkig dat Amelisweerd (je kent het, zie ik ;)) bij mij om de hoek ligt! Daar kom ik vaak :)
Wel met kraanwater in een Dopper inderdaad. Plastic flessen – of ze Natuurmonumenten steunen of niet – koop ik alleen als het echt niet anders kan…
Een fijne plek dichtbij huis is stadsboerderij Natuurtalent in Schiebroek. Een groene oase met theehuis en terras in de kruidentuin. Echt een bezoekje waard!
Wat een goede tip!
Mooi artikel, prachtige sfeervolle foto’s ook!
Die een of twee heuvels die Nederland heeft? Joh, we hebben er veel en veel meer! :-) Niet alleen Zuid Limburg heeft heuvels, de omgeving van Nijmegen heeft er ook een aantal en de De Veluwezoom stikt van de heuvels! Vandaag waren we nog in ons ‘buurdorp’ Velp, bij landgoed Beekhuizen; het lijken de Ardennen wel, je weet niet wat je ziet! Totaal on-Hollands. Dit gebied (Veluwezoom, gebied Arnhem / Velp / De posbank / Dieren enz. ) is echt een enorme aanrader als je je een dag helemaal op vakantie wilt wanen, buiten Nederland en als je ook dikke kans wilt hebben op ontmoetingen met wilde dieren. En ook hier hebben we hippe tentjes om neer te strijken, maar dan relaxt, middenin de natuur. Denk aan Buitenplaats Beekhuizen met pop up restaurantje Woodz.
Het zijn maar een paar ideeën. groet, Kiki
Inderdaad, fietsen en wandelen is niet alleen voor 50-plussers! Ik ben al sinds jongs af aan met mijn opa en oma op fietstochten geweest en heb daar een hoop van geleerd. Allerlei planten, gewassen en landbouwmachines kende ik (ik ben opgegroeid in Oost-Groningen, veel akkerbouw daar ;-)). Als ik nu soms lees dat kinderen in ‘de grote stad’ geen idee hebben waar bepaalde groenten of granen vandaan komen, ben ik heel dankbaar voor die fietstochten langs velden vol rogge, maïs en aardappelplanten ^^
En jaaa, via natuurorganisaties kun je superleuke dingen doen! Zelf ben ik eens mee geweest met een vleermuizenexcursie, dus in het donker met een gids en een Batdetector het bos in en dan maar luisteren en rondkijken naar de kleine, gevleugelde beestjes!
Ha Merel,
Ik vind het onvermijdelijk om af en toe een flesje water te kopen, zoals je zegt, op een festival, als je geen eigen fles bij je hebt en zo zijn er nog meer situaties te bedenken waarin het een uitkomst is om een plastic flesje water te kopen. Toch kan ik zeggen dat ik ben geschrokken van dit artikel. Chaudfontaine is en blijft een merk dat veel onnodige plastic flessen produceert en daarmee een totaal-niet-duurzame gewoonte, het kopen van flesjes water, in stand houdt en juist aanwakkert met het oog op winst. Dat je als (mint)groen meisje wel eens een flesje water koopt is begrijpelijk maar ik snap niet waarom je ervoor hebt gekozen samen te werken met dit bedrijf. Dat voelt voor mij als een grote stap in de verkeerde richting… Je hoeft je natuurlijk niet te verantwoorden en bent vrij om te schrijven wat je wilt maar ik kan een gevoel van onbegrip toch niet onderdrukken. Is het nu ineens niet erg om plastic flessen te kopen omdat deze gerecycled KUNNEN worden?
Ik reageer bijna nooit, maar ik lees hier regelmatig om groene inspiratie op te doen. Maar nu wil ik toch even wat kwijt. Ik schrik er een beetje van om hier promotie te vinden voor water in plastic flesjes, terwijl er helemaal niks mis is met het Nederlandse kraanwater. Ik ben ook geen heilige hoor, ik koop net als bijna iedereen wel eens een flesje water, dat is soms onvermijdelijk en ik zal de laatste zijn om daar iemand op te veroordelen. Maar het actief promoten van flessenwater op een groene blog vind ik wel een beetje ongepast eigenlijk.
Wel een mooi artikel van deze samenwerking gemaakt. Wandelen is heerlijk, doe ik ook graag!
Hoi allemaal,
Het mooie van dit soort blogposten is dat het aanleiding geeft tot discussie :-) het is altijd goed om scherp te blijven op de bedrijven die we steunen (niet alleen op een blog, maar ook gewoon iedere dag met onze portemonnees).
Naast de opmerkingen hierboven, wilde ik zelf nog toevoegen dat waterbedrijven (Chaudfontaine, Nestlé, etc) goedbeschoud weinig “natuurlijk” zijn. We hebben het hier over winstgevende bedrijven die over de hele wereld natuurlijke waterbronnen opkopen (water, natuur, lucht, moeten we daar niet allemaal toegang toe hebben?) en deze exploiteren voor buitengewoon veel geld… (Nu is Chaudfontaine vast gelukkig geen Nestle…!). Is het OK dat (schaarse) schone waterbronnen echt in een private waterindustrie zitten, of zouden dit publieke bronnen moeten zijn? (Minder een groen punt, als wel een sociaal punt misschien!) We kunnen als Nederlandse burgers misschien gewoon het beste vragen aan onze stads-of landsbestuurders (of festivalorganisatoren) om goede tappunten te organiseren overal. Dan hoeven we niet overal dure, inefficiënte, vervuilende (denk aan alle transportkosten van al dat water!) waterflesjes te kopen.
Groetjes,
Marlies
Hi Merel,
zoals velen hierboven al reageren; toch jammer dat je ervoor kiest om samen te werken met Chaudfontaine. Ik begrijp dat je uiteraard de afweging zelf al gemaakt heb, en dat er voors en tegens zijn.
Maar reclame maken voor plastic flesjes bronwater, dat hoort hier denk ik toch niet thuis.
Chaudfontaine kan dan samenwerken met natuurmonumenten, het blijft een weinig ‘groen’ merk. Zoals Marlies al zegt, kopen zij waterbronnen op, waar dus verder niemand meer gebruik van kan maken.
Behalve de argumenten die mensen hierboven verder al noemden,
Chaudfontaine is een merk van Coca Cola, het grootste frisdrankconcern ter wereld. Ja, Coca Cola verbetert ook langzaam op duurzaamheidsvlak, maar bungelt wat dat betreft toch nog ver achteraan vergeleken met andere bedrijven. Zie bijvoorbeeld de website van rank a brand.
https://rankabrand.nl/frisdranken/tag/Coca-Cola+Company
https://joop.vara.nl/nieuws/greenpeace-waarschuwt-coca-cola-zorgt-eigenhandig-milieuramp
Mocht je graag iets schrijven over water, werk dan liever samen met een stichting als Join The Pipe.
Zij staan bijvoorbeeld ook op festivals met tappunten voor gratis kraanwater.
Dag Merel, en iedereen,
Toevallig stond er een informatief stuk over de productie van waterflesjes in de Volkskrant dit weekend! Inclusief CO2 uitstootberekeningen. Het stuk noemt Chaudfontain ook, maar richt zich vooral op Watson water uit Hongkong.
Voor wie het interessant vindt:
http://www.volkskrant.nl/kijkverder/2017/water/.
Groetjes,
Marlies
[…] op Amelisweerd geweest, in mei 2017, voor een shoot met Aline. Het was toen super mooi weer. (kijk maar – klik!) Nu, in december, staan de groenten in de moestuin er heel anders bij dan in mei. De spruitjes en […]