Bij Italië denk je waarschijnlijk niet direct aan groen en duurzaam leven. Misschien ook niet zo gauw aan vegetarisch en veganistisch eten. Maar het absolute tegendeel is bewezen! Namens De Groene Meisjes ben ik met een aantal andere bloggers op pad geweest naar het groene hart van Italië. We nemen je mee op deze reis van mooie duurzame agritoerismo en heerlijke veganistische gerechten.
Allora!
Mocht je nog een goede aanvulling nodig hebben op jouw Italiaanse woordenschat, dan is dit een absolute winnaar: Allora! Je kan het in iedere zin toepassen, of geheel op zichzelf gebruiken. Voeg je er ook nog eens ‘andiamo’ aan toe, dan scoor je helemaal punten. Probeer het maar eens de volgende keer wanneer je weer in Italië bent ;)
Allora, laten we beginnen over onze reis. We vlogen maandagochtend vroeg vanaf Amsterdam naar Rome. Ik ontmoette bij de gate Dalí, Zoë en Roos. Leuk als je elkaar kent via social media en elkaar dan in het echt ontmoet. Het was direct gezellig, ook al was het nog vroeg. In het vliegtuig was ook Inge te vinden, die had ons heel slim verslagen in de lange rij, waardoor ze al eerder in het vliegtuig zat, en zo was onze reisgroep compleet. Andiamo!
Aangekomen in Rome, werden we opgevangen door Cathleen. Klinkt niet heel erg Italiaans en dat klopt. Cathleen is heel lieve en grappige dame uit Amerika en ze vertelde ons over haar filmachtige ontmoeting met haar Italiaanse man en hoe zij haar thuisbasis heeft ingeruild om hier een fijn, warm en groen leven te op te bouwen samen met haar geliefde. Haar Engelse taal zet ze met veel plezier in voor het toerismebureau van Umbrië, samen met haar collega Alessandra en onze chauffeur ‘Robert de Niro’.
De lange mouwen en lange broeken konden direct uit, de zonnebril op, zonnebrandcrime hielden we gereed. Het is heerlijk warm, echt ‘vakantie’ warm en dat heb ik lang niet gevoeld. We stappen met de groep de auto in. Op naar Umbrië! Umbrië heeft (nog) geen eigen vliegveld en daarom is dit, via Rome dus, de meest logische route vanuit Nederland. Uiteraard kun je ook het hele eind vanuit Nederland met de auto afleggen – dan ben je zo’n 16 uur onderweg. Ook de moeite van een mooie roadtrip waard!
Onze eerste stop is bij de Montevibiano Winery, een familiebedrijf dat al jaren wordt voortgezet. We krijgen direct een toer, waarin wij zelf met een elektrisch ‘golfkarretje’ aan de slag mogen. De heuvel op en weer af naar de waanzinnige wijngaarde, waar we uitleg krijgen over hoe zij omgaan met hun druiven en de natuur. De kwaliteit van de wijn begint bij de liefde die je geeft aan jouw land. ‘Because we do not own anything, we can not own land, we don’t even own our body’. Het enige wat jij kan doen is heel veel liefde en de juiste voeding geven en de natuur zal je belonen met veel goeds. Toepasbaar in een hoop dingen in het leven! Uiteraard moesten we deze wijze woorden ook even terugproeven in de wijn, met een super idyllisch uitzicht en de gezellige groep erbij… Een goed begin van deze trip!
Na een paar rondjes wijn en geen luch gingen we gauw door naar onze eerste overnachting bij Agriturismo Le Tortorelle. Een vegetarisch en veganistisch agritoerismo. Na een rondleiding en een plons in hun biodynamische zwembad mochten we aanschuiven aan goed gevulde eettafel met een aantal andere gasten en de hosts. We kregen een glutenvrije vegan pasta met een saus van amandel en rozemarijn. Na zo’n ontzettend lange en warme dag, was dit een heerlijk vullend gerecht om mee te beginnen. Maar dat was natuurlijk niet alles, zo zijn de Italianen. Een tafel vol salades en eigengemaakte seitan maakte de boel af. Heerlijk! Na een beetje natafelen en een huigemaakte limoncello was het tijd om gauw naar bed te gaan om op te laden voor de volgende dag.
De volgende dag gaan we vroeg op pad en direct naar Monestevole, een community agritoerismo waar je kan overnachten, maar ook kan bijdragen aan de alledaagse taken. Hun doel is om zoveel mogelijk self-sustainable te zijn en te blijven. Dit doen zij door eigen landbouw, zonne-energie technieken, het opvangen van regenwater, biodynamische landbouwtechnieken en nog veel meer. We kregen een rondleiding en mochten helpen met het maken van de lunch. Alle producten kwamen van eigen land en de maaltijden werden gemaakt in eigen keuken. En omdat het ontzettend warm was, mocht er ook nog even afgekoeld worden in het zwembad. Het lijkt een enorme luxe, maar geloof me, met deze temperaturen ben je héél blij met een plons in het water!
Na een fantastische lunch – maar echt zó ontzettend lekker – gingen we gauw door de volgende stop in Spello (Infiorata). Idyllisch op weer een totaal andere manier. Een oud Romeins dorpje, vol met passie voor alles wat daar leeft. Mooi, schoon, vriendelijk en in volle voorbereiding van hun jaarlijkse bloemenparade. Op het dorpsplein bewonderden we een levensgroot schilderij, gemaakt van lokale bloemen.
Ook hier kregen we een toer van een dame die ook Vlaams/ Nederlands kon spreken en die ons alles kon vertellen over de historie van Spello. Je kan het zien aan de afbeelding, het hele plaatje klopte: de klassieke Fiat, de Nonna’s, de boetiekjes en de bloemen. Absoluut magisch.
Na een namiddag ‘strollen’ door deze stad werden we weer opgepikt door ‘Robert’ en dingen we door naar het dinner in Foligno. Een soortgelijk stadje, maar dan iets bruisender. We hebben in ons kleine 15 minuten pauze net als de locals een kleine apperatief genomen, de enige echte Apperol spritz. Dat drankje mag op een trip naar Italië eigenlijk niet ontbreken natuurlijk! Na een korte break hebben we samen met een aantal belangrijke mannen uit het dorp een aantal musea bezocht en op een echte Italiaanse manier gedineerd. Een lange tafel, met ontelbare gangen en veel gastvrijheid!
Tijdens de derde dag was het tijd voor wat actie: een kookworkshop bij Omero Moretti Farm in Giano. En wat is nu leuker dan leren koken van echte Italianen! We hebben veganistische pasta gemaakt, met kruiden uit de eigen kruidentuin onder toezicht van Nonna. Een aardige druk op de schouders, kan ik je zeggen ;-). Ook zij hebben veganistische wijnen, die perfect bij de pasta past. Na het koken mochten we natuurlijk onze eigen creaties proeven met een heerlijk glas wijn erbij. Je kunt nu echt niet meer zeggen dat Italianen niets weten van veganistisch eten en leven, ik ben oprecht onder de indruk!
Na deze leuk en interactieve ochtend kregen wij de luxe om de rest van de namiddag wat tijd voor onszelf in te plannen en dat mochten we doen met het onderstaande uitzicht bij Grand Relais Laurenti. Tijd om emails bij te werken, foto’s te bewerken en te genieten van de gastvrijheid van deze plek. Het programma kon soms wat ‘overwhelming’ zijn en dit was echt genieten en erg gezellig!
De laatste dag stond er weer een actief programma klaar voor ons. We werden vroeg opgepikt en gingen direct door naar Monte Castello di Vibio, een volgend stadje waar een van de oudste theaters van Italië staat. Het bekijken van het theater is al prachtig ansich, maar hij funtioneert ook nog helemaal. Theaterstukken, feesten, bruiloften. De oogappel van de stad.
Na een beetje cultuur snuiven gaan we gauw door naar een stukje historie en natuur. Narni Underground is een attractie die ontdekt is door een van bewoners, jaren terug. Toen hij nog een kleine jongen was, kwam hij tijdens het buitenspelen deze historische ondergrondse gang tegen. Vol met kamers en de eeuwenoude gevangenis, waar de muurschriften nog te zien waren. Ook een attractie waar de digitale interactie erg up to date was. Beamers met mooie filmpjes en een hele gepassioneerde guide.
Na deze toer is het tijd voor lunch buiten en een lange wandeling door de bossen. We worden ontvangen door een echte Italiaanse jongen, die op zijn Italiaans erg indruk probeert te maken bij ons vrouwen. Gelukkig sprak hij alleen Italiaans en wij niet (behalve Allora natuurlijk ;-)) en lieten we hem lekker zijn gang gaan. De wandeling eindigde bij een mooi helder blauw meer en wederom hadden we een uurtje om af te koelen in het water. Dit keer was het water wel héél koud en was het blauw water ook omringd door een hoop heldergroen algen… Als je daar even ontzettend om wil lachen check dan eens deze vlog van Zoë. Sowieso een leuke vlog om te zien en rond 11 minuten kan je ons gestuntel meemaken ;-)
Alweer tijd voor de allerlaatste stop. Een hele moderne agritoerismo P.e.R. .“Parco dell’Energia Rinnovabile” . Opgezet door een ontzettend lieve ‘self-made’ man en ook hier eten ze minimaal vegetarisch en het allerliefst vegan. Wat was dat ontzettend genieten weer. Seitan bbq-stokjes en eigengemaakte sausjes. Dalí was ook nog eens jarig, dus zij werd verrast met een homemade vegan chocoladetaart, inclusief Italiaanse serenade. We vonden het erg jammer dat we hier maar kort verbleven. Deze man kon ons nog zoveel vertellen over alle technieken die hij zelf heeft bedacht en uitgevoerd om ook hier weer zo self-sustainable mogelijk te kunnen leven. Hopelijk kunnen we eens terugkomen voor meer!
We kunnen nu echt met volle overtuiging zeggen dat men in Umbrië ontzettend bezig is met groen en duurzaam leven. Wij waren erg verrast en onder de indruk. Het is hier zo ontzettend mooi, ook in de lente of in de herfst. Hopelijk hebben we jou geïnspireerd om Umbrië te bezoeken bij een volgende reis naar Italië!
– Gastblog door Precilla Schrier –
Ik was dit jaar ook in Italië en dacht laat ik ook eens zo’n apperol spritz nemen aangezien letterlijk iedereen het drinkt en het wel lekker moet zijn dan. Nou bahhh vond er er niks aan, had iets zoets verwacht door het kleurtje maar dat was het duidelijk niet hahah
Leuk om te lezen en wat een mooie foto’s!