(even voor jullie beeldvorming: dit is een foto uit november, ik ben nu blonder, heb een andere bril en geen pony meer en ben ook 3,5 kilo zwaarder dan toen) (de grote plant op de achtergrond heb ik dood laten gaan, terwijl ik altijd beweer zo’n goed plantenvrouwtje te zijn – ik heb gefaald.)
Morgen ben ik jarig. Ik word dan 31 jaar. Mijn verjaardag is altijd nogal een ding voor me. De hele week ben ik emotioneel – dan moet ik volgens mij menstruatie app ook nog óp mijn verjaardag ongesteld worden ik bedoel hoé dan? – en ik moet heel veel nadenken over allerlei dingen. Hoe het komt dat mijn verjaardag zo lastig voor me is, is een verhaal voor later. Ik heb vandaag nagedacht over alle dingen waarover ik tijdens mijn afgelopen levensjaar niet (helemaal) eerlijk ben geweest. Leek me een verfrissende manier om aan een nieuw levensjaar te beginnen.
Ontelbare keren heb ik gedaan alsof ik mensen niet zag of niet herkende, terwijl ik dat dan eigenlijk wel deed. De waarheid is dat ik dan niet met je wil praten, maar het te pijnlijk vind om dat gewoon eerlijk te zeggen. Ik vind het soms lastig dat het niet zo sociaal geaccepteerd is om gewoon geen zin te hebben om met iemand te praten. Er zijn maar weinig mensen die dat niet persoonlijk opvatten, jammer genoeg. Zelf heb ik er geen moeite mee als iemand doet alsof hij of zij me niet ziet, ik snap het wel, je zult je redenen ervoor hebben. Misschien heb je gewoon je dag niet, ik snap dat.
Ik heb een paar keer gedaan alsof ik een film had gezien of een boek had gelezen, terwijl dat niet zo was. Ik weet dat zoiets stom is, want mensen vinden je ook heus wel leuk als je bepaalde films niet hebt gezien. (ik heb de meeste klassiekers nooit gezien. dan weten jullie dat.)
In het levensjaar voor mijn afgelopen levensjaar werd ik ontzettend verliefd op iemand. Ik woonde in Amsterdam, zij in Rotterdam. Het duurde even voordat het iets werd tussen ons en terwijl ik daar op wachtte, verhuisde ik naar Rotterdam. Ik wist dat zij nooit naar Amsterdam zou verhuizen. Ik heb altijd beweerd dat ik niet voor haar naar Rotterdam verhuisde, maar dat was eigenlijk wel gewoon zo. Oké, en omdat Rotterdam ook gewoon een heel leuke stad is – godzijdank. Inmiddels is het over tussen ons en trek ik het wonen in deze stad iedere dag in twijfel, maar ik heb me voorgenomen geen impulsieve keuzes te maken.
Ik at niet alle dagen vegan. Ik at soms kaas. Oké en ook cheesecake heb ik gegeten. Ik ben het best wel zat om daarover te liegen ook, dus dan weten jullie dat nu. De enige verklaring die ik hiervoor heb is dat ik ook maar een mens ben en mijn best doe, meer zinnigs kan ik hier niet over zeggen. (ik bedenk me nu hoe treurig het zou zijn als morgen, op mijn verjaardag, alle groene fora weer over me heen zouden vallen, zoals wel eerder gebeurd is. Maar ach, ik heb toch al geen zin in morgen, dus dat kan er ook nog wel bij :’))
Ik heb een keer of twee verzwegen dat ik met het vliegtuig gereisd had, als mensen daar naar vroegen. Ik antwoordde dan met ‘je kunt er ook met de trein komen…’ om niet te hoeven te zeggen dat ik er zelf met het vliegtuig naartoe was gegaan. Helemaal gelogen is dat niet, helemaal eerlijk ook niet. Ik heb geen idee waarom ik dat soort dingen niet gewoon durf te zeggen.
Ik heb tegen de kapper, die mijn haar hagelwit blondeerde, gezegd dat ik thuis de benodigde producten had om mijn haar goed te verzorgen. Dat is een beetje in dezelfde categorie als tegen de verkoopster in de schoenenwinkel zeggen dat je thuis al een spray hebt staan om je schoenen mee te beschermen tegen de regen. We doen het allemaal, maar toch vraag ik me wel eens af: waarom is het zo moeilijk om gewoon te zeggen ‘nee heb ik niet, en hoef ik ook niet, dankjewel?’ Ik weet het niet, we willen niemand kwetsen denk ik.
Het is net als wanneer je wordt aangesproken door een verkoper op straat, of iemand van een goed doel, en dat we dan altijd allemaal zeggen ‘sorry, ik heb geen tijd.’ Ook dat is zelden de waarheid. Waarom zeggen we niet gewoon dat we geen zin hebben in dat gesprek? Wederom om niemand te kwetsen, denk ik.
Ik heb heel vaak gezegd dat de batterij van mijn telefoon leeg was en meestal was dat een manier om niet te hoeven reageren op berichtjes of oproepen. Ik vind het lastig dat het sociaal gezien niet wat meer geaccepteerd is om zo nu en dan te zeggen: ik heb geen zin om bereikbaar te zijn – ook als je daar geen goede reden voor hebt.
Nou. Dat was het. Ik denk dat veel mensen nu verwachten dat ik nu kom met een ‘in mijn volgende levensjaar ga ik mijn leven beteren en nooit meer ergens niet helemaal eerlijk over zijn,’ maar dan moet ik je helaas teleurstellen. Ik wil het wel proberen, maar ik kan niks beloven. Het is morgen ook Barack Obama’s verjaardag. Dat is ook wel even iets om bij stil te staan. Zijn eerste verjaardag als niet-president, sinds heel lange tijd. Ik ben denk ik niet de enige die morgen even moet slikken.
Kudoos voor het vertellen! Je bent heel erg sterk als je goed kan reflecteren. Alvast van harte gefeliciteerd! :)
Oef, je bent niet perfect! Wellicht moet je je gewoon wat minder aantrekken van wat anderen misschien over je denken , je omgeving of groene fora mogen jouw doen en laten eigenlijk niet beïnvloeden ;-).
Ik heb al zoveel inspiratie gehaald uit je blog, of jij nu een stukje echte cheesecake hebt gegeten of niet, dat maakt voor mij geen verschil uit. Ik wens je een fijne verjaardag morgen!
Zo herkenbaar om gewoon door te lopen en doen alsof je iemand niet zag. Ik heb heel vaak geen zin in praatjes. Ik heb dat vaak bij klantenkaarten, ik wil geen klantenkaarten en telkens nee zeggen is niet altijd evident als ze vragen of ik een kaart wil.
Ik hoop dat je alsnog van je verjaardag kunt genieten. Doe lekker waar je jezelf goed bij voelt!
Lieve Merel,
Allereerst wat ontzettend balen dat de verkering niet is geworden wat je er van hoopte. Zo gaan die dingen soms. Ook al doe je zo hard je best. Net zoals je je best doet in duurzaamheid, vegan eten en dat soort dingen.
Ik geloof dat niemand perfect is. Ook al lijkt het op blogs en social media vaak wel zo. Het is een beeld dat gewoon niet echt is. Iedereen doet dingen of maakt fouten die ze voor het grote publiek verzwijgen.
Een vriendin van mij kocht regelmatig vegetarische burgers voor mij als ik kwam eten. Die heb ik in mijn eerste vegan jaar 2x gegeten. Daarna heb ik haar meegenomen naar de supermarkt en laten zien welke ik liever eet en waar ze liggen in de supermarkt. Inmiddels weet ze welke het zijn en gebeurt het niet meer.
Lieve Merel, niemand is perfect. Niemand kan perfect zijn. Zo lang je maar eerlijk bent naar jezelf en van jezelf accepteert wat je doet, is dat prima. Je bent een inspiratie voor heel veel mensen (incluis mezelf) en als je dan eens met de gordijnen dicht stiekem een blokje kaas eet omdat een vriendin dat bij je heeft laten liggen, dan doe je dat maar lekker. Als iedereen er zo mee bezig was als jij, zou de wereld al een heel stuk groener zijn! <3
Dikke kus,
Sytse
Helemaal prima toch. Ik heb ook af en toe kaas gehad (op vakantie in Frankrijk) en eet soms ook wel eens een stukje taart als mijn collega’s trakteren. Ik was het gewoon moe om me steeds te verantwoorden en hardcore alles af te wijzen waar ook maar een druppeltje melk in zat. Bovendien werd het door omstandigheden (combineren werk en zorg voor baby) steeds moeilijker om uren in de keuken te staan om lunches te bereiden om mee naar kantoor te nemen. Ik zat daardoor in een identiteitscrisis: mag ik mezelf wel vegan noemen als ik niet 100% vegan eet? Ik voelde me schuldig, teleurgesteld in mezelf.
Vegans, zoals iedere andere groep, zijn er goed in om elkaar de maat te nemen. Nee, dat mag je echt niet eten want er zit D3 in, dus nu ben je geen echte vegan meer. Zou het niet veel beter zijn om elkaar aan te moedigen om zoveel mogelijk vegan te zijn in plaats van elkaar af te branden? Ik weet het, het is vloeken in de vegankerk.
Ik noem mezelf nu AVAP, oftewel, As Vegan As Possible. We leven nu eenmaal nog niet in de perfecte wereld, waarin je op iedere straathoek vegan opties hebt. Of je moet naar Berlijn verhuizen :-) Ik heb ook wel eens zin om niet zelf mijn lunch mee te hoeven noemen, tijdens een personeelsuitje droog brood te eten omdat de kok ‘vegan’ niet helemaal had gesnapt, een taartje te eten als er getrakteerd wordt. Ik streef er naar om zo vegan mogelijk te eten. Ik geloof in veganisme. Ik voel dat het de juiste manier van leven is voor mij. Ik voel me ook het beste als ik helemaal plantaardig eet. Maar ik heb geen zin om me schuldig te voelen als ik het een keertje niet doe.
Veganisme zou een filosofie, een manier van leven moeten zijn, niet iets dat je 100% goed moet doen voordat je mag toe treden tot het illustere genootschap van perfecte vegans.
Ik sluit me hier helemaal bij aan! :)
En zo sta ik er ook in. Ik vind vegan eten heel lekker en ik voel me daar het beste bij. Maar heeel soms kan ik echt genieten van een klein stukje heel oude kaas. En mijn ouders doen hun best om zo veel mogelijk rekening te houden met me. Dan vind ik het niet aan mij om de hard core vegan te gaan zijn.
Ik noem mij zelf nu wel veganist hoewel ik toch wel iedere week ‘cheat’ op de plek waar ik sport hebben ze gratis snoepjes op de toonbank, die ik heel lekker vind en waar ik echt van geniet, maar ze zijn niet gelatine vrij. Ook eet ik soms een vega burger waar een gram melkpoeder in zit. Ik voel me altijd een beetje stom tegen over andere mensen als ik van hun vraag om veganistisch voor mij te koken, wat ze soms best lastig vinden, als ik niet eens altijd zelf 100% plantaardig eet. Maar toch noem ik mijzelf veganist omdat dat gewoon duidelijker is voor andere mensen, dan weten ze wat ik wil. Het is een ideaal waar ik naar streef maar als het niet zo uit komt dan vind ik dat niet heel erg, dan ben ik niet boos op mij zelf en ik lieg er ook niet over. Het gaat er om dat je bewust omgaat met je keuzes, en als dat betekent dat je soms ‘cheat’ omdat je op dat moment het het waard vind dan is dat oke.
Oh en Merel, jij hebt zo veel mensen geïnspireerd om (vaker) plantaardig te eten dat je zelfs als je het hele kaasschap zou leeg eten je nog steeds een positieve invloed hebt gehad, dat geloof ik echt! Ik vind het dapper dat je vaak zo open durft te schrijven hier op je blog. Je bent een mooi mens en zoals je zelf al zij, gewoon een mens. Het is goed om dat te onthouden
Klopt helemaal!
Ik vind het allemaal niet choquerend hoor – je bent ook maar een mens. Wel vind ik het jammer dat je verdrietig over komt, en daarmee bedoel ik dat ik liever zou zien dat je je blij voelt. Maar als dat is hoe je je voelt, dan hoef je dat ook niet te verbergen. x
Hoi Merel,
Ik kan veel van de dingen die je opsomt erg goed voorstellen en sommige dingen doe ik ook. Vooral het geen zin in mensen hebben, vrienden of verkopers ed, maar je daar wel schuldig over voelen. Vooral omdat tegenwoordig wordt verwacht dat je altijd en overal zin hebt in contact.
Ook het geen zin hebben in je verjaardag snap ik helemaal! Ik probeer tegenwoordig op mijn verjaardag dan ook te gaan doen wat ik zelf wil, met wie ik dat wil, zonder me wat aan te trekken van andermans verwachtingen.
Ik kan verder alleen maar zeggen: keep your head up! Ik vind je een leuk mens!
Vind dit zo mooi, en een beetje droevig, maar vooral heel mooi. Heel veel liefs, ook voor morgen! <3
Lieve Merel, alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Of je nou 29, 30, of 31 wordt, het leven op die leeftijd is gewoon niet altijd leuk/simpel/eerlijk. Helaas. Ik begrijp hoe je je voelt, dat je verjaardag zwaar op je drukt; voor mij is mijn verjaardag ook altijd een ‘dingetje’ (en dit jaar werd ik 30, dus ja). En dat je niet altijd even eerlijk bent geweest, so what?! Je bent ook maar een mens, en vaak is het gewoon makkelijker om voor de snelle, niet-beledigende optie te kiezen. Doet iedereen. De mensen die vervolgens met een vingertje gaan wijzen, zijn schijnheilige boontjes. That said, geniet van je verjaardag! Ik hoop dat je er een fijn feestje van kunt maken, met leuke en lieve mensen om je heen en iets lekkers te eten :)
Heel erg mooi. Niemand is ‘perfect’ en dat hoeft ook niet. Perfect zet ik even tussen aanhalingstekens, want wat is perfect? Eigenlijk is iedereen perfect zoals hij/zij is. Het is belangrijker dat je je goed voelt bij wat jij doet. Jammer dat je relatie niet is uitgelopen tot wat je hoopte. Je hoeft niet nu direct een beslissing te nemen, maar ik kan me goed voorstellen dat het een rotgevoel kan opleveren. Hopelijk heb je morgen toch een beetje een fijne verjaardag.
Lieve Merel,
Ik vind dat je een prachtige, open blogpost hebt geschreven. Ook ik hoor de droevige toon die erin verweven lijkt te zijn. Ik zou willen dat we met z’n allen wat minder veroordelend zouden zijn, zodat jij (en ik en vele anderen met ons) niet het gevoel zouden hebben dat we af en toe net iets anders moeten doen dan we eigenlijk zijn. Kleine leugentjes om een ander maar niet te kwetsen, of maar niet veroordeeld te worden door anderen.
Ik heb geen idee wat ik precies wil zeggen, behalve dat je niet alleen bent! En jij weet zelf ook wat voor effect 1 dag per week vega(n) eten op de wereld heeft. Dus zelfs als je die andere 6 dagen minder/niet vega(n) eet help je de aarde al. Kun je nagaan. Jij eet veel vaker dan 1 dag per week vega(n)! Oftewel, alles wat je doet helpt, of dat nou een klein beetje is of alles wat er te doen valt.
En wat betreft al het andere. Zoals een goede vriendin tegen mij zei: ‘ook als je perfect bent, gaan mensen nog een mening over je hebben.’ Ik wil daar nog aan toevoegen dat de mening van anderen niet bepaalt wie jij bent, dat bepaal jij. En voor what it’s worth: je lijkt mij een ontzettend tof wijf! En of dat nou écht zo is of niet, maakt helemaal niks uit, want jij bent wie je bent en daarover hoef je je tegenover niemand te verantwoorden.
Ik hoop dat je kunt genieten van je verjaardag en anders gewoon lekkere taartjes gaat eten, want hoe kun je dáár nou niet van genieten? (Oke eet gewoon maar sowieso taartjes, dat is altijd goed.)
Liefs
En toch zo dapper om er maar wel gewoon een stuk over te schrijven en de wereld in te gooien!
Lieve Merel, je doet het maar gewoon.
Je zult nooit íedereen tevreden stellen en daarom kan je altijd maar gewoon doen wat jíj graag wilt. Let it go.
Wat je zegt: je bent een MENS. Je doet het vet goed. Je bént vet goed. Je LEEFT! En dan maakt het geen reet uit wat voor cijfer daar bij hoort. Live it!
KUT timing dat je ongesteld moet worden op je verjaardag wel. Koop maar een lekkere dikke cheesecake voor jezelf en leef je uit. Fuck it.
Ja, dit precies :)
Dankjewel dat je je zo kwetsbaar en open durft op te stellen en durft te laten zien dat je ook maar gewoon een mens bent.
Ik hoop dat je morgen toch een beetje van je verjaardag kunt genieten, wellicht met je favoriete (cheese)cake en lieve mensen om je heen die je accepteren zoals je bent <3
Dit soort posts zijn de reden dat de groene meisjes mijn favoriete blog is. Ik hoop dat je ondanks alles een fijne verjaardag hebt!
Wat een mooie blog :-) Ik hoop dat de reacties hierop je helpen om je levensjaar een beetje happier af te sluiten dan dat je je nu lijkt te voelen. Niemand zou zich verdrietig of schuldig moeten voelen om hoe hij is, of om hoe hij heeft gedaan, want je bent zoals je bent en het verleden kun je al helemaal niet veranderen. Het is wel heel erg mooi dat je er open voor uit durft te komen. Durfde iedereen dat maar!
Sterkte morgen op je verjaardag, en toch ook alvast gefeliciteerd <3
Heerlijk eerlijk dit. Ik kan er niets veel meer over zeggen dan dit. Behalve dat je een (mooi) mens bent.
Pppffffttt, ik geloof dat ik je een leuk mens begin te vinden. Dank je Merel. Een fijn nieuw levensjaar. Oh en mocht je nog een keer niet aardig zijn dan heb je mijn zegen. Groet Maria
Lieve Merel,
Ik heb nog nooit eerder een reactie op je blog achtergelaten, maar heb het gevoel dat je nu een digitale dikke kus en knuffel nodig hebt; dus bij dezen! Niemand is perfect en mild zijn voor jezelf is af en toe hartstikke fijn en nodig. Ik hoop dat je morgen een fijne dag hebt. Op basis van hoe ik je van je blog ken/denk te kennen, lijk je me een mooi mens. Dapper dat je zo open durft te zijn op internet.
Hug!
Lieve Merel,
Je eerlijkheid is wat dit stuk zo sterk maakt en de reden waarom ik graag je stukken lees. Na het lezen van dit stuk wil ik graag de dingen die ik heb geleerd met je delen. En dat betekent niet dat ik de waarheid in pacht heb of alwetend ben, want dat is niemand. Bovendien bestaat er alleen in de wetenschap de “waarheid”, niet m.b.t. levensvragen, daar hebben we filosofie en religie voor.
Het belangrijkste is eerlijk te zijn tegen jezelf, je hoeft geen verantwoording tegenover iemand anders af te leggen. We zeggen niet altijd wat we echt vinden omdat we uit ervaring weten dat die ander dat niet gaat begrijpen. Het is dan de vraag wat het beste is om te doen. Diep van binnen weten we wat goed en kwaad is. En toch is de wereld meer grijs dan zwart-wit: “Een held heeft maar zelden schone handen.” schreef filosoof Coen Simon. Bekijk daarom de dingen altijd van meerdere kanten. Wat mensen over je zeggen, van je vinden, zegt meer over hoe zij de wereld en jou zien dan over wie je echt bent. Wat ik nu heb geschreven zegt dan ook meer over mijn perceptie van de wereld en hoe ik in het leven wil staan ;-D. Bovendien zal er altijd wel iemand op de wereld zijn die je niet leuk vindt. Daarom: het begint bij jezelf en de liefde voor jezelf. Alle dingen die je doet, zijn met elkaar verbonden en komen logischerwijs voort uit jou. Je sterke en zwakke kanten horen bij elkaar, het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Je kan dat accepteren of proberen te veranderen, in mijn optiek. Je leeft in een wereld die anderen hebben gebouwd, waar jij een plek in hebt samen met anderen. Ik merk zelf hoe lastig het is om me daartoe te verhouden, want je hebt alleen in bepaalde mate controle over jezelf en vrijwel geen over de rest. En als je hulp nodig hebt, zal niet iedereen willen helpen. Meebewegen met de wereld en de controle over alles buiten jezelf loslaten dan maar. Meer kan ik op dit moment niet bedenken, dan zal het wel niet belangrijk genoeg zijn.
En alvast gefeliciteerd, ik hoop dat je morgen een fijne verjaardag hebt.
Het kan er iets mee te maken hebben dat ik midden in mijn ongesteldheid zit, maar zowel tijdens de blog als vooral deze reactie moest ik even huilen. Omdat ik me herken in het willen voldoen aan verwachtingen en hoe moeilijk het is om die los te laten. Om liefdevol tegenover mezelf te zijn, op de eerste plaats. En in het nadenken over deze dingen. Bedankt voor jullie fijne en mooie woorden, een beetje droef en hoop samen zo. :-)
Ik wens je een hele fijne verjaardag!
Hulde voor deze post! Mooi mens ben je, en dit artikel maakt je alleen maar nóg menselijker. En ook al kijk je er tegenop: toch alvast gefeliciteerd met je verjaardag!
Je hoeft echt aan niemand verantwoording af te leggen over jouw leven en jouw keuzes. Je doet het geweldig en als het even niet zo geweldig voelt dan is dat ook oké. Ik hoop dat je dag morgen beter mag meevallen dan verwacht, en wil je een virtuele knuffel sturen! Liefs
Wat ben je leuk! En nog veel leuker…..je bent mens, een heerlijk mooi mens.
Ik wens je een geweldige verjaardag!! En als je t allemaal precies zo doet, doe je t echt niet verkeerd hoor. 💋
Alleen maar respect. <3 Dapper dat je het zo deelt, daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen. Ik kan me goed voorstellen dat je soms de druk voelt om niet helemaal eerlijk te zijn, vooral omdat dat heel veel gedoe scheelt. De wereld zou zoveel fijner zijn als mensen wat minder snel oordelen. Ik hoop dat je toch een beetje kunt genieten van de dag morgen, wees lief voor jezelf!
Jij bent echt een heldin dat je dit allemaal even online zet. Maar echt. Ik denk dat je hier veel mensen mee helpt.
Ik vind het wel naar om te horen dat je je twijfels hebt over je nieuwe woonplaats. Gelukkig kun je altijd nog terug, maar ik hoop toch dat dingen hier beter voor je worden.
Alvast gefeliciteerd! Ik wens je een heel mooi jaar toe.
Ik sluit mij eigenlijk aan bij alles wat hier al is gezegd. Je bent ook maar eens mens en het is onwijs dapper dat je dit deelt. Ik denk dat wij ons allemaal wel in je genoemde punten herkennen. Hoe goed we ook ons best doen, in de ogen van anderen lijken we het nooit goed genoeg te doen. Maar weet je, we moeten doen waar wij ONSZELF goed bij voelen.
Je doet het super goed, je bent een inspiratiebron voor velen van ons en ik hoop dat je morgen toch nog een beetje kunt genieten, met of zonder cheesecake. Je leeft maar één keer, geniet ervan! :-)
Ik ben zo blij dat je niet zomaar mee doet met de stroom en jezelf vastklampt aan lijstjes waar je jezelf aan wilt laten voldoen. Daar wordt je nu eenmaal ook niet gelukkig van. Geniet van je verjaardag morgen. X
Merel, darling!!! Dikke koe’sjes…
Ennuuhh herkenbaar…. heel herkenbaar!
Je bent en blijft een topwijf… ! (Lees het met een dik vet Jordanees accentje) 😘😘
Lieve Merel,
Niemand is perfect. Niemand hoeft ook perfect te zijn, dat zou een behoorlijk saaie wereld zijn waarin iedereen perfect is. Ik hoop dat je je gauw weer wat beter voelt, dat alle lieve reacties je een hart onder de riem steken en dat je hopelijk alsnog een leuke verjaardag zal hebben. En zo niet (I feel you, Ik heb heel lang een hekel gehad aan mijn eigen verjaardag), sleep je er die ene dag doorheen en vier het komende jaren op een manier waar je wél tevreden mee bent (en als dat is: helemaal geen verjaardag meer vieren, dan is dat ook prima. Het is JOUW dag, Jij bepaalt wat er gebeurt!)
I <3 deze blogpost. You go, Merel, en verander vooral lekker niet. Je bent net als ieder ander een mens en je mag heel erg trots zijn op jezelf. Alvast gefeliciteerd met je verjaardag!
Lieve lieve Merel,
Wat ben je toch een schat dat je je lezers deelgenoot maakt van je kleine onvolkomenheden. Het enige wat echt van belang is is dat je altijd eerlijk tegenover jezelf bent en jezelf niet voor de gek houdt. Zolang als je je er bewust van blijft dat je er om wat voor reden dan ook een jokkebrokje uitgooit is er niets aan de hand. Fijne verjaardag en veel liefs en oprechtheid toegewenst.
Lieve Merel,
Je bent een prachtig mens! Voor mij een geweldige inspiratie. Bedankt voor je kwetsbaarheid.
Gefeliciteerd met je verjaardag alvast.
Wat mooi deze blogpost. Zo kwetsbaar.
Ik reageer eigenlijk nooit, maar wilde je nu laten weten dat ook al vallen er mensen op groene fors over je heen, er zijn net zoveel, nee meer mensen die je steunen.
Ik hoop dat morgen meevalt en dat je een mooi jaar tegemoet gaat.
Merel, ik vind deze post FANTASTISCH. Wat super eerlijk naar je lezers en (misschien belangrijker) naar jezelf. Tof van je! Ik gun je een heerlijke verjaardag! X (een nooit-reageerder maar hiervoor maak ik een uitzondering!)
Goh , hoe kan dat nou? Gewoon mens dus😀 Met al onze onvolkomenheden.
Jammer dat het niets is geworden, maar vond je altijd zo trots over Rotterdam schrijven, dacht te lezen dat je erg blij was om daar te wonen?
Merel toch een heel fijn en goed nieuwjaar.
Top! Volgens mij doet iedereen die dingen. Die van die schoenenspray doe ik ook, vooral omdat die paar keer dat ik wel eerlijk was ik een heel verhaal kreeg (1 keer met demonstratie inclusief bak water) waarom het belangrijk was waarbij we allebei onze tijd staan te verspillen. Bij verkopers op straat (of goede doelen) zeg ik de laatste jaren altijd vriendelijk ‘nee, dank je’ en dan loop ik door.
PS. Hoop dat je verjaardag meevalt.
Wat een goede post, ik hoop dat je hiermee anderen inspireert om ook eens zo eerlijk te zijn. Ik denk dat iedereen zich hierin kan herkennen en het is goed om te laten weten dat je ‘online’ leven een ander beeld kan scheppen dan de werkelijkheid. Ik kijk altijd erg naar je op, en nu nog meer. Je bent een voorbeeld voor velen. Superkut dat je nu liefdesverdriet hebt en geen zin in een feestje, maar ik hoop toch dat je over een tijdje in wat gelukkiger omstandigheden een taartje kunt eten. Ik word ook blij van het lezen van alle positieve reacties, ik hoop jij ook! *digitale knuffel*
Wat heerlijk verfrissend Merel! Ik doe dat ook hoor, doen alsof ik mensen niet zie :-)
En dat je geen zin hebt in je verjaardag snap ik ook. Ik kom uit Wallonië en daar hebben we een stuk minder met verjaardagen. Ik wordt volgende week 50 en ik hik er ook behoorlijk tegenaan.
Kop op, this too shall pass. Toch een dikke verjaardagszoen en ik verheug me op een nieuw jaar met blog posts die wel of niet waar zijn ;-) X
Ik denk dat alles wat ik wilde zeggen, ook in andere comments staat. Toch wil ik een reactie achterlaten met een virtuele knuffel en een wens dat je een fijne verjaardag hebt :)
<3
Mooie blogpost. Het is altijd heel moeilijk om ‘nee’ te zeggen of een andere negatieve boodschap over te moeten brengen. Ik moet zeggen dat ik noodgedwongen heb geleerd om dat toch op een nette manier te doen; en dat is heel prettig eigenlijk. En ook anderen weten waar ze bij mij aan toe zijn.
Ik wens je een mooi nieuw levensjaar, met meer moed om helemaal jezelf te zijn en een nieuwe liefde. :)
Ah Merel, jeetje! Wat ben je streng voor jezelf! Wat vreselijk irritant dat die groene wereld ook nog eens zo streng is. Ik eet gewoon vlees en ben uberhaupt weinig groen, juist omdat het leven al ingewikkeld genoeg is. Relaties, werk, keuzestress, social media, altijd maar ‘perfect’ moeten zijn, supervermoeiend allemaal. Koop alsjeblieft een lekker stuk cheesecake om te vieren wat je wél allemaal goed doet! En niet alleen met groen zijn!
Natuurlijk, een betere wereld begint bij jezelf, maar jij bent niet in je eentje verantwoordelijk voor de hele wereld. Ik hoop dat je een hele fijne verjaardag hebt!
Liefs,
Anne
Leve mensen die doen alsof ze jou niet zien en jij hen niet en dat dat dan goed is. Leve soms een snufje parmezaanse kaas op een bord pasta. Leve leven en laten leven. Leve de liefde – ook als je soms keihard op je bek gaat. Leve sterke drank om het verdriet te verdrinken. Leve proosten op het leven. En lang leve Merel die 31 wordt.
Wow, Merel. Wat ontzettend dapper en geweldig dat je dit schrijft. Dat je eerlijk bent. Ik denk dat veel mensen zich in je herkennen, al hebben zij misschien net weer andere dingen waar zij niet eerlijk over durven te zijn.
Wat betreft die films, wees gerust: ik ben ook een filmnoob. Zo heb ik de meeste Disneyklassiekers niet gezien, en als ik ze wel heb gezien vind ik ze stuk voor stuk slecht. Ja, ook de Lion King. Van de liedjes van Disney kreeg ik als kind al braakneigingen en dat is nog steeds zo.
En wat rot om te horen dat het in de liefde niet zo verliep als je had gewild. Ik vind het suuuperdapper dat je dit deelt. Petjes af, als ik die had. Ik hoop dat Rotterdam je toch naar je hart gaat staan. Weet je, het is echt heel grappig, want ik wil juist heel graag in Rotterdam wonen, en absoluut niet in Amsterdam! Maar ja, daar heb jij weinig aan want jij bent mij niet :)
Ik ga gewoon al je punten af hoor, dus ik ga nog even door. Over je non-vegan happy not so happy mistakes. Tja. Ik ben allesbehalve een vegan police. Tuurlijk, kaas is niet cool, maar jij bent ook een mens en dat snap ik heel goed. Wie over je heen gaat vallen snapt het misschien stiekem ook wel, maar afgeven op een ander zodat je er zelf beter van wordt en de aandacht van je eigen tekortkomingen afleidt is een eigenschap dat bij talloos veel diersoorten terug te zien is (de ‘common enemy’. Vooral mantelbavianen zijn hier echt meester in).
Afgeven op anderen zit dus hardwired in ons brein. Troost je met die gedachte, mocht je onnodig haatvolle reacties over je heen krijgen. Oh en daarbij: jij hebt al zoveel mensen geïnspireerd om meer plantaardig te gaan eten! De credits die je daarmee hebt verdiend moeten de critici ook even in hun achterhoofd houden.
Ik wens je toch nog, evengoed een hele fijne verjaardag. 31 is een mooie leeftijd. Als je de cijfers omdraait en aan elkaar plakt heb je de voorletter van m’n naam :) #superrandomopmerking.
Veel liefs,
Ik zou het maar raar vinden als je altijd perfect en consequent bent. Je bent dus ook maar een mens en ik heb niks gelezen waarover je je moet schamen.
Enne, dat verjaardagsgedoe: ik snap je. Ik word deze maand …. 50 …. Hellluuuupppp!!!!!
Hi lieve Merel!
Mijn eerste reactie (uberhaupt) ooit!
Ik moest lachen om je blog omdat je zo heerlijk eerlijk bent!! Lekker schijt aan mensen hebben en doen waar jezelf zin in hebt! Ik snap je frustratie om morgen jarig te zijn, maar die 30 heb je iig al overwonnen (ik word dit jaar 30 boehoe)
Zelf woon ik ook in Rotterdam Noord en denk Altijd leuk misschien zie ik Merel wel ergens. Maar loop je steeds mis. (Niet dat ik dan het lef heb om op je af te stappen) maar toch je maakt me blij met je posts (ook al ben ik niet eens groen of vegan of vegatarisch). Ik kijk en lees alles :)
Merel doe lekker waar je zelf zin in heb en heb schijt aan andermans meningen.
Gewoon “neee” geen zin in zeggen bij een verkoper op straat. Neee ik hoef geen klantenkaart, geen zin in. Neee neeee en nee :) helpt soms hoor!!
Ga lekker morgen je verjaardag vieren. Al deze lieve reacties van je lezers lezen (moet je wel weer blij van worden toch :) ) en geniet! Neem lekker waar je zelf trek in heb en waar je je goed bij voelt! Truste en dikke kus Natasja
Ik vind je nog steeds Miracle Merel
Shit hé, wat een goed artikel. We houden de mensen om ons heen, maar misschien wel vooral onszelf, best vaak voor de gek. En waarom eigenlijk? Om geaccepteerd te worden? Of misschien zelfs om leuk gevonden te worden? Of om aan een plaatje te voldoen dat andere mensen van ons hebben ofzo. Ik weet het niet. Maar goed, dan denk ik: je bent gelukkig niet de enige die het doet. We doen het allemaal. Dat voelt soms als een soort van troost. En daarnaast zijn er ook honderden dingen waar we trots op mogen zijn. Zoals de deur in de trein voor iemand open houden of een praatje maken met een omaatje bij de bushalte. Zo zal Obama vast ook wel denken ;)
Maak er wat moois van in je nieuwe levensjaar. Perfect hoeft het niet te zijn. Maar vergeet vooral ook niet de dingen waarover je niet hoeft te liegen, omdat je er trots op bent :)
Ik ken je niet eens persoonlijk, maar wil je gewoon een knuffel komen geven, omdat ik zoveel herkenning voel in wat je schrijft. X
Lieve Merel, wat fijn dat je zo open en eerlijk durft te zijn. Je bent heel verfrissend en sterk! Hele herkenbare punten ook. Ik hoop dat je vandaag alsnog kan genieten van je dag, gefeliciteerd!
Dan ben je vandaag dus jarig… Gefeliciteerd ! Met je verjaardag, en met deze mooie blogpost ! Je hebt alle reden om flink trots op jezelf te zijn ! Ik vind het heel herkenbaar en heerlijk om te lezen :)
Van harte gefeliciteerd, lief, eerlijk en mooi mens!
Ik gun je een ENEURM stuk cheesecake (hell, appeltaart ga eens los) én koffie met koemelk!!
Hang die slingers op en blaas die kaarsjes uit. (Oh, en poep aan de wereld!!)
Groetjes!
Mee eens, mee eens! ;-)
Het eerste wat ik dacht toen ik deze blog las? Oh, wat houd ik toch van eerlijkheid, mensen die hun menselijkheid durven te tonen. Het eerste wat ik voelde? Een beetje droefheid, denk ik. Niet per se om wat je schreef, maar meer je toon. En omdat ik me sowieso al een beetje verdrietig voelde vanochtend. Je weet wel, zo’n ochtend waarop je even alleen maar aan alle stomme, verdrietige, enge dingen kunt denken. En jij klinkt ook best verdrietig. En wat zie ik ook een strengheid en afkeuring naar jezelf toe. Meisje, dat hoeft toch helemaal niet? Waarschijnlijk doen we alle dingen die jij noemt allemaal wel eens, en anders zijn we wel oneerlijk over andere dingen. Ja, het is stom dat blijkbaar velen het gevoel hebben dat we niet altijd overal eerlijk over kunnen zijn. Altijd weer die angst voor afwijzing, kritiek, en misschien is die angst wel een soort vermomming van de wezenlijke angst om alleen te (moeten) zijn. Of complementeert die angst het verlangen naar goedkeuring, verbinding met andere mensen, het verlangen dat iemand gewoon eens zegt: “Hey jij, het is goed. Jij bent goed. Niet perfect, en dat hoeft ook niet. Je hoeft niet altijd alles te doen zoals het ‘hoort’ of ‘zou moeten’. Je mag echt wel eens kiezen voor gemak of voor rust of iets doen gewoon omdat je daar zin in hebt. En dat hoef je niet te verantwoorden. En we vinden je dan nog steeds lief.” Misschien projecteer ik dit nu allemaal op je hoor. Ik weet in ieder geval dat ik met die angsten en verlangens zit en dat ik er steeds meer achter kom dat ik niet de enige ben. En dat is mens zijn, denk ik. We zijn allemaal een beetje bang, of heel erg. En dat mag. En je mag ook een beetje mildheid naar jezelf tonen. Een beetje meer mogen en een beetje minder moeten. Misschien als cadeau van jezelf voor jezelf dit jaar? En ja, dat mag je ook lastig vinden. Ik vind dat ook lastig. Ik ben dat ook nog aan het leren.
Nou ja, ik herken in ieder geval veel van wat je schrijft. En zo te zien ben ik niet de enige. We zijn allemaal mens.
Ik wens je een fijne verjaardag toe, Merel. En vooral een fijn nieuw levensjaar. Met veel liefde, verbinding, openheid, eerlijkheid, bloeiende relaties en een heleboel zachtheid. Wat zou jij jezelf willen geven voor het komende jaar?
Lieve Merel,
Lees je blog voor het eerst en ben aangenaam verrast.
Alleen Martha Stewart is perfect en zelfs zij moest naar de gevangenis (waar ze ook weer een succesverhaal van maakte, maar dat terzijde). Perfectionisme is dodelijk saai. Jezelf zijn, kwetsbaar en fouten makend, maakt je een heel mens. En die fouten te durven omschrijven en vooral er om te kunnen lachen, maakt je een nog veel heler mens.
Fijne verjaardag!
Is perfectionisme niet als een figuurlijke gevangenis?
Veel geluk gewenst in je nieuwe levensjaar Merel! En blijf vooral lekker eerlijk schrijven, ik lees graag over mensen die net zo min perfect zijn als ik.
Dat een artikel zo veel emoties bij me kan oproepen… :o Het is zo rauw, zo eerlijk, een beetje verdrietig, maar vooral ook gewoon inspirerend. Wauw gewoon! Je schrijft dat je verjaardag een ding is, maar hopelijk heb je morgen toch enigzins een fijne dag. Wat ik vooral hoop is dat je gewoon blijft zoals je bent, flaws and all :)
Allereerst:
Heerlijk verfrissend. Dank!
En ja, die kaas, de grootste struggle van elke plantaardige eter denk ik. Ook ik geef er af en toe aan toe. Ach, het is zo.
En verder:
Gefeliciteerd! Gewoon genieten van deze dag, al is het wellicht verstopt onder een dekentje op de bank kijkend naar Netflix. Mag ook.
Fijn dat je zo eerlijk bent, Merel, geniet van elke zorgeloze verjaardag want geloof me het kan zo maar je allerlaatste helemaal gezonde zijn zoals bij mij mijn 59st verjaardag afgelopen 15 januari….
Veel liefs, Marianne
Edit: 50ste
Wat een dapper en mooi geschreven stuk! Hier en daar herkenbaar ook. Ik wens je een mooie verjaardag vandaag. Van harte gefeliciteerd!
Ik reageer niet vaak maar wil even laten weten dat dit stuk me heel erg raakt. Ik voel de droefheid erdoorheen en het afkeurende gevoel naar jezelf toe. Maar waarom? Je doet zo hard je best en dat is genoeg. Ik doe ook weleens of ik mensen niet zie, ik zeg ook weleens dat ik geen tijd heb tegen verkopers op straat en ik lieg ook weleens dat ik niet kan terwijl ik wel kan afspreken maar eigenlijk gewoon niet wil. En weet je, iedereen doet dat. En dat is ook helemaal niet erg. Je hoeft niet zo hard te zijn voor jezelf. Je bent zo dapper om dit online te gooien, jezelf zo kwetsbaar op te stellen. Echt je mag zo blij zijn met jezelf. Knuffel!
Gefeliciteerd Merel! Ik hoop dat je desondanks toch een fijne en leuke verjaardag hebt. Blijf vooral altijd zo eerlijk, want het is fijn om bloggers te zien dit niet doen alsof alles perfect is! Niemand is perfect, dus waarom doen alsof?
Lieve Merel, bedankt voor je mooie, open blogpost. Dat waardeer ik zo enorm <3 Ik wens je een rustige, fijne, gewone verjaardagsdag toe =] Liefs Malou
Lieve Merel, wat een opluchting: je bent een mens! Haha nee grapje hoor. Maar net als de rest van de wereld ben je niet perfect en dat hoeft ook helemaal niet. Je doet je best en meer kun je niet doen.
Geniet lekker van je verjaardag, maar bovenal van het leven! Liefs Miny
Oef, je bent dus een echt mens! Met fouten en al :)
Fijne verjaardag eerlijk mens!
Gefeliciteerd!
Knap dat je zo eerlijk durft te zijn. Ik zou niet voor je willen dat je komend jaar niet meer jokt maar vooral dat het niet meer zo vaak nodig is om te jokken. Of dat je gelijk eerlijk durft te zijn zonder je er schuldig om te voelen. Groen is leuk maar het moet ook leuk blijven.
Soms heb jij misschien juist die ene keer kaas nodig om je te beseffen dat je het eigenlijk niet wilt. ;-)
Ik vind jou zo ontzettend verfrissend en inspirerend. Vind je het goed als ik dit onderwerp van je ‘pik’ en hier ook een blogpost over schrijf voor mijn verjaardag?
Er klinkt zo’n grote droefheid door je mail, het raakt me erg. En een lief verliezen is ook echt erg, vandaag, en morgen, maar volgende week misschien al iets minder.
Verjaardagen vind ik leuk, zolang het mijn verjaardag niet is.
Ik ben nu ongeveer veertien jaar vegetariër. Gisteren stond ik op onze plaatselijke markt aan te schuiven voor een hamburger voor mijn kleinzoon. Drie kennissen waren fier mij ‘betrapt’ te hebben. Kan je nagaan.
Ik heb moeten leren neen zeggen tegen verkopers allerhande. En weet je, dat lukt, dat werkt. Gewoon vriendelijk ‘neen, ik heb geen interesse’ zeggen.
De meeste dingen waarover jij beweert niet eerlijk te zijn geweest, zijn gewone leugentjes om best wil (kennen jullie die uitdrukking in Nederland?). Anders moet je zo veel nodeloze uitleg geven en nodeloze verantwoording afleggen.
Dus lieve Merel, voel je verdrietig, maar verlies je er niet in. Verdriet en zeker liefdesverdriet heeft tijd nodig.
Ondertussen voor alle mensen die hier zo oprecht gemeend reageren: Ik wens jullie meer Merels en minder kraaien!
(heb je’m?)
Jeannine
Hoi Merel,
Wat een mooie post. Ik vind het ook lief en mooi kleine jokjes tegen moeilijk gedoe, ” dat heb ik thuis al” klinkt niet afwijzend en wel duidelijk. Nix mis mee vind ik. Soms heb ik de neiging om dingen uit te willen leggen, nee heb ik niet maar wil ik ook niet omdat bla bla bla, om iemand niet het gevoel van afwijzen te geven. Maar ach wat schiet je daar weer mee op.
Ik hoop dat Rottdam toch in je hart gaat zitten, maar in een fase van rouw is dat best lastig. Ik zag dat die leuke Rotjes er naar toe verhuisd zijn, dus het is er weer een beetje leuker, denk ik.
Hou je haaks en maak er een mooi nieuw levensjaar van!
Lieve groet Ieke
Wat belangrijk is in het leven, is dat je je best doet een goed mens te zijn, de rest is maar detail. Dat is mijn motto! Mensen die je afkeuren op kleine dingen zijn veel minder bezig met een goed mens zijn dan jijzelf. Happy birthday 😘
Lieve Merel,
Gewoon een hele dikke knuffel, alvast gefeliciteerd en heel veel lof, complimenten en alles wat iedereen hierboven al heeft gezegd voor je mooie verhaal.
Yvonne
Fiijne verjardag, Merel en een mooi nieuw levensjaar toegewenst!! Nobody is perfect en dat hoeft gelukkig ook niet!!! volgens mij ben jij een leuk en goed mens!
Kun je ergens stemmen op meest fijne, verfrissende en herkenbare blogpost ooit? Dan wil ik graag even stemmen op deze. Ik reageer eigenlijk nooit, maar wat een heerlijke post is dit. Hoera! Jij bent ook gewoon ‘maar’ een mens.
Gefeliciteerd!!! Ik wil je even laten weten dat ik door jouw blog naar zoveel leuke restaurantjes ben geweest. Ik laat meestal geen reacties achter maar je post raakte mij, puur en eerlijk en geen filter erover heen. Soms is het ook gewoon geen dipje maar moet je even rigoureus andere keuzes maken in het leven zodat je wel dichterbij je passies komt en wat je zelf eigenlijk wilt voor de toekomst. Ik hoop dat je dat gaat vinden en in de tussentijd je erdoorheen bokst ;)
Mooi dat je dit durft te delen. Niemand is perfect! Ik hou ook niet van verjaardagen, maar het is wel een mooi excuus voor taart! Fijne verjaardag nog :) x sabrina
Wauw. Heel erg mooi geschreven. Ook al had je er geen zin in, ik hoop dat vandaag ook mooie momenten heeft gehad!
Ongesteld op je verjaardag, kán het nog kutter? (Dubbele woordwaarde..)
Ik vind je een held als je zo’n blog kan schrijven én online zet. Punt.
En morgen? Doe dat ook eens anders dan anders, geef een groot dansfeest voor jezelf thuis, eet dat taartje extra en wees beretrots op wat een stoer wijf jíj bent!
Dikke knuffel en een hele fijne verjaardag morgen! YOU ROCK!
Lieve Merel,
Je kan maar 1 leven leiden en dat is die van jou. Dus doe ermee wat jíj wil.
Ik moest een behoorlijk eind scrollen voor ik het reactievenster had bereikt en als ik de reacties zo lees, is iedereen blij dat je gewoon een mens bent. En zo is het ook gewoon. Maak jouw eigen keuzes. Net zoals jij niet voor een ander keuzes maakt, hoeft niemand dat voor jou te doen.
Enne: gefeliciteerd met je verjaardag! Weer een nieuw levensjaar om de grote ontdekkingstocht die het leven heet uit te breiden.
Lieve Merel,
Jij bent een mooi mensch!
Dikke knuffel,
Karlijn
Thumbs up!
Lieve Merel,
Het verdriet dat je hebt trof me het meest. Liefst zou ik je een ‘real life’ dikke knuffel komen geven. Op afstand deze virtuele knuf.
Wees vooral lief voor jezelf en vergeet de rest maar even. En alsnog van harte gefeliciteerd!
‘Ik ben een mens: niets menselijks is mij vreemd’ En nog van harte gefeliciteerd!
Lieve Merel,
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je alsnog een leuke dag hebt gehad😊
Wat een eerlijk en openhartig stuk heb je geschreven. Zoals je zelf zegt: je bent maar een mens. En zo is het maar net. Je doet al meer dan je best, daar kan menigeen nog van leren. Geen zin hebben in sociaal doen of even niet vegan eten: wat maakt het uit?! Het is je eigen beeld van wat goed of fout is. En oké, mensen hebben snel hun mening klaar over anderen. Maar daar moet je, op z’n Rotterdams gezegd, schijt aan hebben. Het is joúw leven, niet die van de rest van de wereld.
En dat je relatie over is, is gewoon kut. Daar mag je verdrietig om zijn. Vreet een (vegan) bak ijs leeg, jank de ogen uit je kop en wees een beetje lief voor jezelf. Je bent een hartstikke mooi mens. Ik hoop dat de zon op een dag weer voor je gaat schijnen. 😘
Hey Merel, wat een eerlijk stuk, dankjewel daarvoor. Net als Sytse: ontzettend balen voor je dat je relatie niet geworden wat je wilde. Een knuffel voor jou!
Je verjaardag is inmiddels voorbij, ik hoop dat het je is meegevallen en misschien zelfs leuk was?! Koppie op. Er komt weer een goed jaar aan, hopelijk!
Liefs, MP
Merel, ik vind je zo lief. Prachtig geschreven, recht uit het hart. Je bent niet alleen (zie alle reacties hierboven)!
En nou hopelijk een tikkeltje bevrijd een nieuw levensjaar in, want wat blijkt? Eerlijk zijn over de momenten dat je even niet 100% ‘eerlijk’ kon zijn, word gewoon geaccepteerd en gewaardeerd zelfs, dat zul je zelf ook wel concluderen als je alle reacties leest hopelijk? Schud de ballast van je af als het lukt, durf verdrietig te zijn en blij, leef met de intentie waarmee jij wilt leven en geloof dat juist alle twijfels, het zoeken en kwetsbaar durven zijn, de mooiste ingrediënten zijn voor een leven en een blog dat met warmte gevolgd wordt. Het zit ‘m niet in een rol vervullen, het zit ‘m in het durven tonen van je zoektocht. Want dat is wat ons mens maakt en dat is wat jouw lezers denk ik het meest inspireert / troost / voedt en soms misschien ook oplucht. Het is niet de beeldvorming waar we al op zoveel kanalen mee om de oren worden gemept hoor, echt niet.
Ik hoop dat je een verjaardag hebt die de start van een nieuw jaar markeert, waarin je lekker los mag komen van de beeldvormende beknellende ‘fluisterstemmen’ die we zoveel om ons heen horen. Heb ‘t goed, wat je ook doet.
Tegenwoordig lees ik gemiddeld 1x per week deze blog. In de beginperiode bijna dagelijks. Een geweldige periode de eerste jaren van de Groene Meisjes. Spontaan, recht uit het hart. Naargelang het professioneler werd verloor ik mijn aandacht en werd ik steeds minder verrast. Logisch deze nieuwe fase zeker wanneer je een zeker bestaan opzegt en je als professioneel blogger door het leven gaat.
Wat mij de afgelopen jaren steeds heeft verbaasd zijn de zeer persoonlijke, haast intieme blogs die Merel om de zoveel tijd met haar lezers deelde en deelt. Het fascineert mij maar roept tevens heel veel vragen op. Waarom schrijf je deze artikelen en zet ze op het World Wide Web zodat iedereen (die natuurlijk de Nederlandse taal machtig is) jouw zielenroerselen kan lezen. Een roep om aandacht. Een schreeuw om hulp of hoe krijg ik meer lezers? Dat houdt mij enorm bezig zeker als ik bij andere bloggers dit soort stukken steeds meer voorbij zie komen. Ik ga er nog steeds vanuit dat het laatste niet geval is maar reden 1 of 2 of een combinatie van beide.
Wanneer ik het einde van het artikel nader en ik een mea culpa verwacht neemt het verhaal een andere wending alles wat je opbiecht kan zomaar in je volgende levensjaar weer gebeuren. Niets menselijks is mij vreemd, self-fulfilling prophecy of ik dwaal in mijn verdriet.
Merel, zoek naar je onbevangheid die je had in de begintijd van de Groene Meisjes. Dat doe je niet in de schijnwerper maar in de schaduw.
Hopelijk was je verjaardag toch heel erg leuk. Meestal als je ergens enorm tegenop ziet, valt het mee! Moest wel lachen om je eerlijkheid! Er zullen maar weinig mensen zijn die 100% eerlijk zijn, sterker nog: ik denk dat ze niet eens bestaan! Blijf lekker jezelf!
Lieve Merel,
Op dit moment heb ik vrij weinig zin een meterslange reactie te schrijven, ook al is er zoveel wat ik zou kunnen schrijven..
Wat ik wel wil zeggen is: wat een ontzettend mooie, eerlijke, maar vooral persoonlijke post! Er zouden meer mensen zoals jij moeten zijn. Ik heb ontzettend veel respect voor de manier waarop jij je soms zo eerlijk en kwetsbaar op durft te stellen op dit mooie stukje interwebs. :)
Alsnog gefeliciteerd met je verjaardag en ik hoop dat je toch een paar fijne momentjes op je verjaardag hebt gehad. :)
Wat een verfrissende blog om te lezen! Ik ben blij om te horen dat jij soms ook even ‘faalt’ in je keuze qua eten. Ik ben al jaren overtuigde vegetariër en hoewel ik al jaren geen vlees meer at (dat lukt perfect), at ik laatst een stukje zalm. Het smaakte enorm, maar vlak erna voelde ik me vreselijk schuldig omdat ik beweer dat ik zowel geen vis als vlees eet. Toen zei mijn lief: enkel jij en ik weten het. Elke dag doe jij je best, dan mag je ook wel een keer zondigen.
Voor jou is het precies zo, Merel!
Ook spijtig dat je liefde niet uitdraaide zoals gehoopt, maar heb nooit spijt! Sowieso heb je er iets uit geleerd en heb je een tijd een fijne periode gehad :)
Btw, nog een late gelukkige verjaardag, ook al vind je het niet zo leuk om het te vieren…
Fijne verjaardag morgen lieve Merel!
Fijn om dit te lezen. Toevallig had ik gisteren met iemand een gesprek over groene idealen. Ik ben zelf, mede naar aanleiding van deze blog een jaar vegan geweest. Ik vond het heerlijk en fijn en moreel gezien gewoon de juiste keuze. Tot mijn leven veranderde, ik veel van huis was, ik weer de zoveelste discussie met iemand had en op een gegeven moment maar de vegarevolutie van Lisa Steltenpool overal mee naar toe sleepte zodat mensen het zelf konden opzoeken als ze vragen hadden, het me steeds meer moeite kostte om alle boodschappen in huis te halen en voor drie dagen logeren in te pakken, alle maaltijden voor te bereiden, een avond langer blijven op m’n studie en de zoveelste keer een bak rauwe sla naar binnen te werken. Of dat ik als arme student eigenlijk de dagelijkse gratis warme lunch op mijn werk moest af slaan omdat het verre van vegan was.
Ik deed zo mijn best en het bleef maar voelen alsof het nooit genoeg was. Integendeel, op de vegan groepen of met andere vegans durfde ik al snel niet te zeggen hoe moeilijk ik het soms vond. (JE DOET HET VOOR DE DIEREN, NIET VOOR JEZELF) en bij vega of vlees etende vrienden kon ik ook niet echt terecht om eens te klagen hoe irritant het is als iedereen je bij het opentrekken van je bak salade ondervraagd.
Op een gegeven moment was ik zo boos en gefrustreerd over alle moeite en energie die ik er in stak dat ik de McDonalds inliep om een dikke vette McFlurry te halen en daarna thuis in huilen uit te barsten.
Moraal van het verhaal. Ik ben niet meer vegan. Thuis heb ik alleen maar vegan eten, maar buiten de deur is het vega. En de horror, ik eet soms zelfs vlees als ik op plekken ben waar ze niet vega eten en ze speciaal voor mij een maaltijd hebben gemaakt. Dat laatste vind ik moreel nog steeds heel lastig en ik blijf me er rot over voelen.
Ik probeer niet te hard voor mezelf te zijn. Mijn studie, mijn loopbaan en privéleven staan zo goed als altijd in het teken van andere mensen helpen.
Aan het eind van de dag heb ik vaak gewoon geen energie meer om ook nog de dieren en de wereld te redden. Ik doe mijn best, meer kan ik niet doen, ik kloot ook maar wat aan. Dat is kut en ik voel me er bijna dagelijks schuldig over, maar ik probeer mezelf niet meer te geselen.
Ik hoop dat jij en anderen die zich hier wellicht in herkennen dat ook niet doen.
Ook deze reactie vind ik zo heerlijk verfrissend en eerlijk!
Wat een verademing om iemand te horen zeggen dat het verdomd moeilijk/lastig is er een vegan levensstijl op na te houden.
Ik heb in het verleden geprobeerd om alleen vega te eten en dat vond ik al lastig.
En dat onmogelijke schuldgevoel wat je met je mee draagt terwijl eten, in mijn optiek, iets leuks moet zijn….vreselijk!
Ik streef nu niets meer na.
Ik heb een vegan kookboek gekocht vanuit een interesse om eens iets anders te doen met groenten maar ik kan net zo goed genieten van een stukje vlees en vis.
Laat het schuldgevoel los en maak eten weer tot iets leuks.
Je doet wat je kunt en het feit dat je je al bewust bent van het dierenleed maakt dat je al heel goed bezig bent.
Wauw top wijf ben je! Vind het super tof hoe eerlijk je bent, niemand is perfect en jij durft er gewoon voor uit te komen dat je niet altijd eerlijk was, dat siert je! <3
‘perfecfie’ zou maar saai zijn.
Mooi geschreven. Geen mens is perfect, geen stad is alleen maar top, niemand heeft een perfect leven. Dus we moeten het er maar mee doen. Wel fijn dat je dit ook durft te delen! Maar je schuldig voelen is niet nodig. Ga genieten van 31 zijn! Je bent een topper met deze blog.
Ik moet ook wat bekennen : je blog staat al heel lang in mijn leeslijst, maar ik lees m zelden.
Ik reageer volgens mij ook nooit, ook niet toen jij als enige meisje verder ging.
Niet omdat je blog me niet aanspreekt, want dat doet t wel, maar gewoon omdat ik vaak niet genoeg tijd heb en dan eerder lees op de mij vertrouwde blogs.
Het was vast niet de bedoeling van je stukje, maar ik heb er smakelijk om gelachen. Ja, wat we allemaal niet verzwijgen uit beleefdheid. Ik kan alleen maar zeggen dat het makkelijker wordt naarmate je ouder wordt, maar daarvoor moet je nog heel wat verjaardagen doorstaan.
Ik heb geen hekel aan mijn verjaardag, ook niet met ouder worden. Ik ben blij met elke verjaardag die ik kan vieren. Er zijn mensen die het niet halen, denk ik dan maar.
En toch. Fijne verjaardag! Weer een jaar waarin je wat geleerd hebt!
Hoi Merel,
Lees je blog eigenlijk nog niet heel lang maar wilde wel even zeggen dat ik dit een zeer goede post vind! Mooie inspiratie…
X JP
Goed dat je eerlijk bent over deze dingen! Fijn om te horen dat ook jij niet ‘perfect groen’ bent ;)
Ik denk wel dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt dat je dingen niet tegen mensen durft te zeggen omdat je hen niet wilt kwetsen. Ik denk dat je zelf bang bent dat ze je stom vinden/oordelen als je eerlijk bent, denk je niet?
Hoi Merel, wat naar dat de liefde over is. Sterkte. Hoop dat je wel in Rotterdam blijft :)
Mijn eerste reactie ooit. Om je te laten weten dat je een topwijf bent en ik onder de indruk ben van je eerlijkheid.
Ben persoonlijk helemaal niet van deze ‘you go girl’ mentaliteit als het gaat over een onderwerp waarbij juist niet ‘jij’ maar de ‘wij’ ( dieren, aarde, mens) centraal staat. Ik vind het dan ook best schokkend dat in plaats van bemoedegende berichten over vegan eten. Ik vooral berichten zie van mensen die zn zelfde filosofie aandragen, de alle kleine beetjes helpen mentaliteit. Begrijp me niet verkeerd iedere vegan maaltijd is mooi meegenomen. Maar waarom deze ‘soms wel’ mentaliteit. We weten wat er in de vee industrie gebeurt. Of je t nou een keer per maand doet of 1 keer per jaar. Je weet wat er gebeurt. Ik hoop dat je vind wat je zoekt. Maar deze blog past helaas niet meer bij mijn levensstijl. Gelukkig lijkt er een hele hoop wel van te genieten, dus dat is fijn voor je. Ondanks mijn kritiek hoop ik dat je een toffe verjaardag hebt gehad en dat je ongesteltheid een dagje later is gekomen. Want daar zit je natuurlijk niet op te wachten op je verjaardag
Ben het met Denise eens! Ondanks dat ik je een warm hart toedraag en de andere voorbeelden herken (vooral dat van straatverkopers), zou ik persoonlijk geen dierlijke (bij)producten meer kunnen en willen eten puur vanwege het leed dat daarachter schuilgaat. Hartstikke goed dat je open bent en je moet doen waar jij het best op functioneert. Maar de openbaring m.b.t. veganisme / kaas e.d. in combi met jouw reikwijdte, geeft ook een bepaald signaal af dat opgepikt kan worden als “Merel eet ook weleens kaas, nu is de drempel lager dus doe ik dat ook” en ook reacties als “zie je wel, vegan zijn in deze maatschappij is erg lastig zo niet onmogelijk”. Dat vind ik wel heel jammer. Want veganisme hoeft niet moeilijk te zijn (het kan een van de makkelijkste en puurste diëten zijn, afhankelijk van je wensen). Sterk in je schoenen staan en weten waar jijzelf (dus niet anderen, op welke wijze dan ook) jouw prioriteiten hebt liggen (met hopelijk ook zoveel mogelijk liefde voor dieren, de medemens en het milieu:)).
Oh en k wil je heel veel sterkte wensen. Verbroken relaties doen pijn. Neem de tijd! En vegan troostvoer:)
Van de andere kant bekeken, is het soms misschien juist wel goed om te weten dat je fouten mag maken. Vegan eten moet toch met name vanuit intrinsieke motivatie komen (en niet van een wijzend vingertje van buitenaf) en die stijgt vaak alleen maar op het moment dat je weet dat het oke is om een keer de fout in te gaan. De reden dat ik nu volledig veganistisch eet, is bijvoorbeeld dat ik met mezelf afsprak om te beginnen met 1 vegan maaltijd per dag. Dat begon met een alle-kleine-beetjes-helpen-aanpak en is uitgegroeid tot een volledig vegan dieet.
Maar ik moet wel toegeven dat ik er wel een beetje van schrik, dat mensen dan maar teruggrijpen op vlees eten. Ik denk ook inderdaad dat vegan (en zeker vega) eten best makkelijk kan zijn en dat het uiteindelijk je leven juist minder complex maakt.
Ik moest zo lachen tijdens het lezen en ben opgelucht dat jij dit ook hebt. Verder kon ik alleen maar denken ‘Merel, wat ben je lief’. Veel sterkte, je bent echt een kanjer dat je dit zo deelt.
Nou Merel dit klinkt allemaal heel menselijk en ik ben ook blij te lezen dat je je er niet echt voor schaamt, want dat is helemaal niet nodig. (: En die groene fora ja, die zijn denk ik gewoon een beetje hypocriet. Gewoon niet lezen. ;)
Lieve Merel,
Wat vind ik het tof dat je dit met ons deelt. Niemand is perfect ook al zouden we het allemaal zo graag willen zijn.
Ik denk dat wij ons hier allemaal wel een beetje in herkennen. Ik heb ook weleens geen zin om met mensen te praten, wakker worden om 12.00 terwijl je om 10.00 al wakker wilde zijn en je vrije dag zo goed had ingepland, de hele dag binnen zitten terwijl de zon hoog aan de hemel schijnt en dat ja ik cheat ook weleens of heb een vreetbui terwijl iedereen om mij heen denkt dat ik alleen maar gezond eet.
Fouten maken is menselijk maar fouten toegeven is het allermoeilijkste. Merel ik wens je alsnog een hele fijne verjaardag. Doe waar jij je goed bij voelt en volg je hart <3.
Liefs,
Liona
Lieve Merel,
Ik lees vaker door je persoonlijke blogs heen dat je vecht met het imago dat je wilt neer zetten. Natuurlijk heb je door ‘De Groene Meisjes’ een groot publiek en heb je een voorbeeldfunctie op het gebied van vegan eten. Ik lees je blog al jaren en weet nog dat je altijd beweerde dat je ‘mint-groen’ bent. Daardoor weet ik dat je keuzes maakt waar anderen vraagtekens bij kunnen hebben.
Ik merkte dat ik in de aanval wilde gaan met jou en wilde vertellen dat ik het teleurstellend vond dat je openlijk beweert dat je kaas hebt gegeten en je paar keer uit gemak het vliegtuig hebt gepakt. Het leek of een ideaalbeeldje wat door het blog tegenwoordigt wordt niet meer klopte.
Echter; ik ben vegetarier en probeer het ook zo goed mogelijk te doen. Maar ook ik eet misschien onbewust producten die dat niet zijn. En gebruik nog een lipstick dat wel op dieren test.
Wat ik wil zeggen; wie ben ik om jou te verbieden dat je dingen doet die niet groen zijn? Het enige die je een verklaring hoeft af te leggen ben je zelf. Wat ik wel hoop; in hoe verre blijft het imago van deze blog heel? (en daarbij; hoe geloofwaardig blijf je? Of ga je nu echt in alles heel eerlijk zijn?) Blijf je nog jaren vegan? Of ga je andere keuzes maken? Dat kan ook weer een heel mooie serie worden waar je je keuzes onder de loep legt en daarmee met mensen in discussie gaat.
Ik vind het knap dat je dit open gooit. Want ja, je stelt mensen teleur. Maar ik proef ergens dat je er zelf van baalt. Blijf jezelf trouw en weet dat JIJ de gene bent die keuzes maakt en dat je daar best voor jezelf mag kiezen. Je doet het goed meisje!
Liefs!
Wauw, wat knap dat je dit eerlijk deelt <3 heel erg herkenbaar, sommige dingen. Vooral die van 'doen alsof je iemand niet ziet'; ik ben socially awkward en doe dit soms zelfs bij goede vriendinnen van me, gewoon omdat ik me dan geen houding weet te geven.
Mijn ervaring is ook dat het oplucht om dingen eerlijk te zeggen. Het leven is ook gewoon een groot leerproces. En dat wil niet zeggen dat je altijd eerlijk moet zijn en je leven continu moet 'beteren'. Soms moet je gewoon even doen wat goed voor JOU is, ook als dat voor de wereld niet het beste is.
Bedankt voor het delen van dit bericht, Merel. Het geeft me juist ook weer hoop in de samenleving, dat mensen zich zo kwetsbaar op durven te stellen.
BIG LOVE! <3
Geniaal stuk. Als dit hetgeen is waar je het meest van wakker moet liggen valt het volgens mij allemaal reuze mee.
Tips die je misschien kunnen helpen (zelf kan ik heel slecht liegen, dus dan moet je als je tegen dezelfde dingen aanloopt andere dingen verzinnen):
– wis WhatssApp. Je hebt het niet nodig, mensen kunnen je nog steeds sms’en als er iets dringends is. Maar je bent wel verlost van alle zinloze groepen en mega random foto’s of stomme linkjes waar je niet in geinteresseerd bent.
– als je iemand op straat ziet die je kent maar je hebt geen zin om te praten, met extra warme glimlach hoi zeggen/roepen en hard doorlopen/fietsen, eventueel met erbij ‘ik moet snel door!’ (het gaat hen niks aan dat je snel doormoet omdat je geen zin om te lullen)
– kaas en cheesecake: niet mee zitten.
– Rotterdam: fuuuuucking balen dat het uit is hee!!!! Maar toch hoef je geen spijt te hebben: stel dat het was aangebleven, dan was het de beste keus ooit geweest. Nu moet je gewoon gaan voelen: is het Rotterdam? Of wil je per se terug naar Amsterdam? Of misschien Den Haag? Of Arnhem? Misschien niet te ver van je ouders in ieder geval. Rotterdam lijkt me een erg leuke stad, wie weet valt daar veel moois te beleven.
– vliegen: ik probeer ook zoveel mogelijk de trein te pakken, maar binnenkort moet ik naar Oslo. Treinreistijd: 27 uur. Vliegtijd: 1,5 uur. Tja… Een vraag hierover ontwijken omdat je geen zin hebt om je keus te verantwoorden lijkt me sociaal nogal handig eigenlijk.
Je bent supertof Merel, of je nou blond, drie kilo meer of minder, met of zonder pony of wat dan ook bent!
<3 n_n
Vooral dat bij de kapper is een herkenbare haha.
Wat super tof en stoer van je om dit te schrijven! Velen kunnen een voorbeeld hiervan nemen. Lekker boeiend wat de buitenwereld van je denkt. Ze roddelen toch wel over je. Alsof zij perfect zijn… Geniet lekker van die cheesecake, want je doet al zo’n best om vegan te zijn. Je kunt wel alles zo goed mogelijk willen, maar dan leef je niet meer! Leef en geniet!
Lieve Merel,
Te laat voor je verjaardag, maar alsnog gefeliciteerd :) Ik hoop dat je toch een leuke dag had. Ik weet niet of je dit nog wel leest, met zoveel reacties op je blog, maar ik waag het erop. Ik vind het heerlijk hoe eerlijk je bent en heb ook gelachen om je voorbeelden, vooral om die over je plant. Heel herkenbaar. En volgens mij doen veel mensen dat, net doen of je iemand niet ziet, of zeggen dat je iets al hebt bij de kapper. Ik heb ergens eens gehoord dat leugentjes om bestwil het smeermiddel van de wereld zijn en dat bedenk ik me vaak op dat soort momenten. Moet je je voorstellen dat we elkaar de hele dag door precies onze (want ‘ de’ waarheid bestaat niet) waarheid zouden vertellen. Erg vermoeiend, toch? En zo lang het bij dit soort dingen blijft is het toch prima, en eigenlijk best grappig :) Ik haal in ieder geval veel motivatie uit dit soort blogs van jou, juist om het goed te doen. Omdat het soms zulk onbegonnen werk lijkt krijg ik er soms zo’n moedeloos gevoel van, maar het helpt als ik dan lees dat (zelfs!) jij met dit soort dingen worstelt en dat het niet erg is om af en toe te falen. Dank je wel! Je doet het alles al zoveel duurzamer en verantwoorder dan veel anderen, daar mag je best trots op zijn, in plaats van dat je over dit soort dingen van jezelf een soort verantwoording moet afleggen naar je lezers (al is die stiekem toch heel fijn :) ).
Hey Merel, wat een (h)eerlijk artikel weer! Je ideale levensstijl tot in de perfectie nastreven is volgens mij niet haalbaar. Ik word er in ieder geval alleen maar ongelukkig van en probeer de perfectie los te laten. Ik hoop dat de zucht die in het artikel doorklinkt er een is van verlichting. Het is eruit. Je bent goed zoals je bent en je hoeft je nergens schuldig over te voelen. <3
Lieve Merel,
Wat een heerlijk verfrissend bericht. Ik herken me echt in alle dingen en het is af en toe goed om te horen dat mensen waar je tegenop kijkt ook niet perfect zijn. Het is zo vermoeiend om constant te moeten doen alsof je lekker perfect bent en alles helemaal top doet.
Ik beschrijf mezelf vaak als vegan, maar ben echt geen perfecte vegan. Soms eet ik iets met zuivel erin, of eet ik een vegetarische burger bij mijn schoonouders omdat ze moeite voor mij doen & ik dan niet ga zeuren met “Nee sorry eet ik niet”. Tsja, we doen allemaal zo ons best, en ik denk dat we daar al genoeg credits voor moeten krijgen :)
Zolang we het allemaal maar accepteren, is de planeet weer een beetje leuker.
Late to the party maar wilde toch nog even reageren: Mooie, best confronterende post, en voel dan ook veel herkenning: geen impulsieve dingen doen vind ik in dat soort periodes vaak het moeilijkst. Blijf trouw aan jezelf en doe wat voor jou goed voelt (en voel je ook vooral niet al te schuldig als dat dus weleens niet lukt). En ja, dat advies zou ik dus zelf ook eens moeten volgen. ;) Pas goed op jezelf! 😘
Lekker Merel!!
<3
Veel te laat, maar zo verfrissend dit! En ook heel herkenbaar.
Wat jammer dat je relatie niet zo is gelopen als je had gehoopt. Ik wens je alle geluk van de wereld toe!
Beetje laat misschien ;-) maar ik ben dus op dit moment het boek ‘Don’t give a fuck’ van Sarah Knight aan het lezen… misschien ook iets voor jou? Gewoon geen fuck meer geven over wat die verkoopster in de schoenenwinkel wel niet zou denken… dat dus!
[…] the personal blogposts by De Groene Meisjes (a Dutch sustainable blog) and this month I read 2: Dingen waarover ik het afgelopen jaar niet altijd eerlijk was and Babe, you got this. They’re only in Dutch. In the first post she talked about how she […]
Lieve Merel, ook al vind jij het een beetje lastig, ik wil je toch feliciteren met je verjaardag. Het leven is, naast ingewikkeld, ook heel erg mooi en mag best gevierd worden ;-)
En weet je, als de dingen die jij opnoemd jouw ‘zondes’ (stom woord) zijn, dan ben je nog steeds een beter persoon dan een hele hoop anderen. Zeker aangezien je je het vervolgens ook nog eens zo aantrekt.
En eerlijkheid boven alles zorgt voor een hoop onrust. Soms is het voor de positieve energie in de wereld beter om gewoon te zeggen dat je geen tijd hebt dan dat je geen zin hebt. Zo kwets je de ander niet en je hebt nog steeds de uitkomst die voor jou het fijnste is. Waarom zou je altijd eerlijk moeten zijn, ook als dat ten koste gaat van iemand anders? Eerlijkheid wordt soms nogal overschat naar mijn mening.
Maar ik wens je een mooi nieuw levensjaar toe, waarin je lekker jezelf kunt zijn, met soms een leugentje om bestwil ;-)
[…] the personal blogposts by De Groene Meisjes (a Dutch sustainable blog) and this month I read 2: Dingen waarover ik het afgelopen jaar niet altijd eerlijk was and Babe, you got this. They’re only in Dutch. In the first post she talked about how she […]
[…] laten zien dat ze ook maar mens zijn? Geïnspireerd door Groen Meisje en vegan Merel, die toe gaf wel eens kaas te eten, moet ik ook een confession maken: mijn naam is José en ik koop wel eens niet-duurzaam. Maar laten […]