Een maand geleden begon mijn verlof. Ik schreef erover in deze blogpost, waarin ik uitlegde waarom ik mezelf een periode vrij gun en wat ik met die tijd ga doen. Vandaag is die verlofperiode alweer op de helft. Ik kan dat niet geloven. En dat is onder andere omdat het me nog niet helemaal is gelukt om écht vrij te nemen – terwijl dat eigenlijk wel de bedoeling was. Goed, laat ik maar gewoon bij het begin beginnen.
Wat nog niet helemaal goed gaat
Het is dus echt ontzettend confronterend voor me om te merken dat ik het zo moeilijk vind om helemaal te stoppen met werken. Het lukt me gewoon niet. Ik blijf mails beantwoorden, ik blijf telefoontjes aannemen, ik blijf opdrachten accepteren. Omdat het allemaal toch wel leuk is en allemaal zo weinig moeite lijkt te kosten. Een uitnodiging voor een tof event, een klein reisje, een presentatie hier of daar… het is allemaal leuk om te doen. Maar het ding is, het blijft niet bij ‘alleen maar leuk.’ Immers, er moet iets worden geproduceerd. Er wordt altijd een tegenprestatie verwacht, en terecht.
Als ik een pakketje opgestuurd krijg, dan is dat niet omdat ze me bij merk X zo’n leuke meid vinden. Dat is omdat er reclame moet worden gemaakt. Word ik uitgenodigd voor een super exclusief diner en ik accepteer die uitnodiging, dan moet ik er ook wel iets over zeggen op social media of liever nog in een blogpost, want ja, anders had daar ook een andere blogger op die plek kunnen zitten en dan had bureau X wél de blogpost met de perfecte foto’s gekregen die ze voor ogen hadden. Allemaal heel logisch en terecht, maar het geeft misschien een beetje aan hoe dit wereldje werkt. En ik trap er ook tijdens mijn verlof nog wel eens in. En wie dan A zegt, moet ook B zeggen – en zo zadel ik mezelf toch weer met werk op. Ik denk dat helemaal niet werken uiteindelijk misschien alleen kan als ik echt weg zou gaan. Zonder 24/7 beschikking te hebben over een internetverbinding. Wie weet verleng ik mijn verlof wel en ga ik er alsnog eventjes tussenuit. Bestemming onbekend.
Wat me allemaal wél bevalt
Natuurlijk gaan er dingen ook wél goed en heb ik de afgelopen tijd al een hoop fijns en leuks meegemaakt. Hier volgt een lijstje van de dingen die me de afgelopen tijd blij hebben gemaakt. Ik vergeet vast een hoop te noemen, zeg ik er maar alvast bij.
Ik startte onlangs met mijn poëziecursus en was daar na één les al heel erg enthousiast over. Begrijp me goed, ik geloof helemaal niet dat er een (goede) dichter in mijn schuilt, maar dat maakt me niet zoveel uit. Ik vind het leuk om iets te leren over poëzie. Zo moet ik bijvoorbeeld ook meer poëzie lezen en krijg ik iedere les een opdracht mee. Het is gewoon heel erg leuk om hier eens in te verdiepen – al zou ik er dan misschien nooit iets mee gaan doen.
Mijn reisje naar Schotland was geweldig. Oké, dat was gedeeltelijk ook werk. (een eerste verslag kun je hier lezen) Maar ik plakte er drie privé dagen in Edinburgh aan vast en daar heb ik (ook) heel erg van genoten. Nog los van dat ik het heel erg leuk heb gehad in die stad (er komt nog een blogpost met adresjes die ik met jullie wil delen,) heb ik vier nachten lang ontzettend goed geslapen in Schotland. Dat kwam gedeeltelijk doordat ik steeds in heel donkere kamers sliep. Geluidsdichte donkere kamers. Ik heb me voorgenomen om verduisterende gordijnen aan te schaffen en ook oordoppen op maat. Ik ben altijd een heel slechte slaper geweest. Mensen grappen ‘jij slaapt gewoon niet,’ maar dat is helaas wel een beetje waar, ja. Dat mag wel eens anders, want slaap is gewoon heel goed voor een mens, heb ik toch wel gemerkt.
Ik ben heel blij met mijn huisje momenteel. Samen met mijn nicht Hannah schilderde ik een muur geel – dat is dus iets waar je op druilerige, donkere herfstdagen zelfs nog blij van wordt. Ook heb ik meer planten gekocht. Zoals deze vrolijke vriendin, Thea noem ik haar, in een mooie pot van Capi Europe. Herken je deze potten nog uit de Moederdagpost die ik in mei schreef? Dit is een ander model pot en hij is geschikt voor binnengebruik. Echter, het idee blijft hetzelfde. De potten wegen praktisch niks en zijn gemaakt van 100% recyclebaar kunststof. Mocht je binnenkort in een tuincentrum of plantenwinkel op zoek zijn naar geschikte potten voor je planten of bloemen, kijk dan zeker eens naar de potten van Capi Europe. Ze zijn te herkennen aan de oranje binnenkanten. Ik heb het gevoel dat mijn huis nu pas echt een gezellig plek is. Wat een kleurtje op de muur en wat extra planten kunnen doen!
Ik lees een hoop boeken en drink veel thee. Op dit moment is dat vooral de pumpkin spice thee die ik uit Edinburgh meenam. Waarschijnlijk ben ik over een week helemaal over die smaak heen, maar alles voor het ultieme herfstgevoel. Ik maakte een kappersafspraak voor komend weekend en had afgelopen weekend een fantastische ontspanningsmassage van een uur. Selfcare kost soms wat, maar dat heb ik er graag voor over.
Het vrijwilligerswerk bevalt me heel erg goed. Komende week heb ik alweer mijn laatste shift in het Fotomuseum en dat vind ik best wel jammer! Ik zat er net lekker in, eigenlijk. Hopelijk komt er binnenkort een ander project in het museum, waar ik dan nog eens kan vrijwilligen. Het werken bij het stiltecafé, Adem-Inn, gaat gewoon door. Daar werk ik ongeveer één shift per twee weken en ik vind het echt fantastisch om iedereen welkom te eten, koffie en thee te zetten, tosti’s te bakken (we hebben zelfs vegan kaas!) enzovoorts. Zodra ik binnenkom, verandert het café in mijn toko. Kaarsjes aan, mijn chille playlist aan (in het voorste gedeelte van het café draaien we rustige muziek) en ik kan helemaal zelf bepalen wat ik doe. Ik kom zelf ook nog aan het lezen van een boek toe – perfect dus. Kom gerust eens langs in het café! Je bent van harte welkom.
Op dit moment vind ik het heel fijn om lekker te koken voor mensen en gewoon een leuke avond thuis te hebben. Het klinkt misschien enorm suf, maar ik ben dus echt een beetje verslaafd aan een spelletje: Sushi Go! Dit is een fantastisch kaartspel. Het is super eenvoudig, maar toch net uitdagend genoeg. En moet je nou kijken hoe leuk het eruit ziet? Ik word er zo blij van en ik vertel iedereen erover, omdat ik echt vind dat mensen dit spel moeten leren kennen. Moet je nagaan hè, ik hou helemaal niet van spelletjes! Ik heb inmiddels ook de party editie, die ik gebruik als een uitbreidingspakket, en nee, ik heb geen schaamte. Sterker nog, ik ga nu een linkje met jullie delen, zodat jullie Sushi Go! ook kunnen kopen. De ‘gewone’ Sushi Go! koop je voor €10,95. Het Sushi Go! partyspel, of het uitbreidingspakket, is iets duurder: €24,95. (dit zijn affiliaitelinks)
Dingen die ik de komende tijd wil en ga doen:
– ik ga een paar dagen naar Vlieland op persreis. Lekker uitwaaien en slapen in een heel fijn hotel, als ik de Instagramfoto’s mag geloven. Reismeisje in eigen land.
– ik kijk enorm uit naar Crossing Border festival in Den Haag. Onder andere omdat ik Nick Mulvey, mijn lievelingszanger, weer live ga zien.
– ik heb kaartjes voor de Kattenliefde expo in de Kunsthal en voor BITTER (een expo over de chocolade-industrie) in de Beurs van Berlage.
– ik ga een dagje naar Zwolle, naar Cynthia, die ik al veel te lang niet heb gezien. Ze volgt op dit moment een wijncursus, dus ik hoop dat ze me gaat overladen met informatie over wijnen en ik hoop dat ze een logeerkamer heeft, zodat ik kan blijven slapen, mocht het uit de hand lopen als we een wijnproeverij doen bij haar thuis.
– er staat een leuke fotoshoot met vrienden gepland, dat wordt vast heel erg grappig.
– misschien plan ik nog een paar dagen naar een leuke stad. Ik denk aan Manchester of Brighton. Daar wil ik al een tijdje naartoe – en dat ga ik dan met de (boot en) trein doen :)
– ik wil alle Harry Potter boeken lezen en alle films kijken. Jep, daar ben ik in Schotland mee begonnen. Ik ben een baby Potter. Heb nog nooit eerder iets van HP gelezen of gekeken. Er wacht een hoop moois op me.
Ik hoop dat jullie tot zover een fijne herfst hebben en dat jullie hier en daar ook eens een dagje voor jullie zelf vrij plannen!
– Fotos’: Sam van Rij / Deze blogpost werd mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van Capi Europe –
Oh maar verlof nemen terwijl je thuis bent ís ook moeilijk! Hier een andere situatie maar toen ik zwanger was en daarna bevallen en verlof had wilde ik ook minder bloggen en vooral veel vooruitwerken zodat ik niet zou bloggen paar weken. Het minder bloggen deed ik een paar weken maar ik ging wel door. En vooral veel naar persevents want nu had ik de kans voor ik weer moest werken.. haha.
Neem je tijd in ieder geval en geniet van alles wat op je pad komt!
Oh zo herkenbaar! Verlof opnemen en dan alsnog veel te veel doen. Gelukkig zijn het veel leuke dingen, anders was het echt vervelend geweest. En nog een hoop leuks op de planning! Neem je rust en geniet tegelijkertijd van de dingen die op je pad komen. Thuiszitten omdat je van jezelf niks mag doen maakt ook niet gelukkig ;-)
Oké, maar alles wat je doet klinkt wel echt tof. :) Lijkt me ook wel ingewikkeld om met jouw werk niet gewoon door te blijven werken, zeker als je het ook vooral gewoon heel leuk vindt. Maar misschien is een tijdje weg zonder goed functionerende internetverbinding helemaal niet zo’n slecht idee Merel ;)! Veel plezier nog! X
Ik denk dat dat herkenbaar is voor velen. Maar écht niets doen, dat zit toch ook niet in jou? Heel leuk dat dat je nu op andere manieren ontplooit en je voor goede doelen inzet. Probeer nog te genieten van je rust. :-)
Wat heerlijk, dat je de Harry Potter boeken voor het eerst mag lezen! Ik wou dat ik ze uit mijn hoofd kon deleten om weer opnieuw te beginnen!
Geniet nog even lekker van je rust! Al kijk ik stiekem ook erg uit naar je blogjes over Schotland en Edinburgh, maar ik heb heel veel geduld hoor ;)
Nog nooit iets van Harry Potter gelezen of gezien? Nou je zegt het zelf inderdaad al goed: er wacht zoveel moois op je! Ga lekker genieten van die mooie wereld vol magie, ik denk dat je het geweldig zult vinden. Veel plezier in Zwolle trouwens, ik heb jaren in de buurt gewoond dus het voelt ook wel een beetje als mijn hometown. Als je de stad nog eventjes ingaat, stop dan even bij Soort van Winkel (vlakbij Brasserie Janssen, dat weet Cynthia wel te vinden haha), ik ben helemaal gek op alle leuke kaartjes en posters die ze daar hebben. :)
Ik merkte al dat je zo veel actief was op sociale media en je blogberichten nog even vaak verschenen. Merel, je hebt die verlofperiode ingelast omdat je lichaam er naar snakt. Je gaat ooit eens moeten luisteren of je valt in een diepe put. En dan is het pas lastig er uit te geraken. Ga maar eens lekker offline. Na een paar dagen ga je merken hoe leuk het is en dat de wereld niet vergaat als je er even niet bent ;) ik gun het je zo hard! Ik wacht met plezier een tijd om weer leuke berichtjes van jou te lezen.
Thanks voor de Nick Mulvey tip :) :)
Wat is er suf aan spelletjes spelen? Ik doe dat heel vaak met vrienden, leuk toch :)?!
❤️
Je bent werkelijk het symbool van de verwende millennial anno 2017. Een ubertruttige blog bijhouden, mekkeren over thee, een beetje touwtjes om je vreten binden en daar duizend foto’s van maken en vervolgens op je 30e een break nodig te hebben omdat je het allemaal niet meer aan kan. Die break wordt groots aangekondigd en vervolgens ga je allemaal blogs schrijven over het wel en wee van die break. Get real en ga eens in de echte wereld kijken, misschien knap je daar wel van op. Je leest alsof je niet met twee voeten op de aarde staat. Gewoon een tip.
Alles wat je zegt is waar. Behalve dan dat ik 30 ben. Ik ben namelijk 31. Maar verder heb je helemaal gelijk hoor.
Grappig wel: get real. “Get real” is je niet zo opwinden over een blog waar heel veel volgers plezier van hebben. Dat hoort namelijk ook bij de echte wereld. Ohja, en een ander iets gunnen trouwens ook ;-)
Verkeerde been uit bed gestapt?!
Ik houd van deze comment. Vertel eens Flip wat is dan die echte wereld?
De echte wereld according to Flip: niet zo ziekelijk bezig zijn met het profileren van jezelf, posen & online leven. Met je poten in de modder, zoek een baan waarbij je niet zo bezig hoeft te zijn met je eigen persoontje + bijhorende imago als je dat niet aan kan en daar labiel van wordt.
Kijk eens naar het Instagram account van Merel. Serieus, moet je elk boek dat je leest en elk ingewikkeld kopje chailattefrappegierstkoffie ECHT fotograferen en online pleuren? De boeken zien er ongeloofwaardig ongelezen uit! Stop met foto’s maken en lees ze dan. Leef. Er was ook een blog waarin zij haar leugens opbiechtte. Fascinerend. 1 biecht was dat ze stiekem kaas eet. Haar minions prezen haar de hemel in voor haar eerlijkheid (dus als je eerst oneerlijk bent en daarna eerlijk is het goed in jullie maakbare wereld?) Als het je baan is om te bloggen over je vegan lifestyle, maar je eigenlijk helemaal geen vegan bent, en daar ook nog eens over liegt, dan ben je van het pad af en misschien veel te druk geweest met je online imago i.p.v. wat je zelf echt wilt en bent.
Daarom lijkt het me een goed idee, dat wanneer Merel begint in te storten van het bijhouden van haar blog en haar gesponserde havermoutreisjes, eens echt gaat aarden en voor zichzelf gaat leven i.p.v. voor haar buhne vol met happy clappy schapen. Blijkbaar gaat er iets niet helemaal goed. Noeste arbeid kan echt goed doen. Het kwam er misschien wat scherp uit maar kijk eens verder dan je Instagram bubbel, je haver lattes, merkkat. Ga de wereld eens in zonder een telefoon in je hand en count daarna je blessings.
Op zich heb je wel een punt.
Alleen staat het er ontzettend hard en scherp.
En denk ik …
– zij mag toch ZELF weten wat ze denkt, voelt, deelt, schrijft?
Je hoeft het niet te lezen tenslotte.
Dat is waar, niet aardig. Flip houdt van ranten af en toe, meer brainfood zou goed zijn. Toen dit ooit begon vond ik het een alleraardigst blog maar ik geloof dat het steeds minder met een visie en oprechte passie heeft te maken dan een gelikt concept en dat spat er wel een beetje af. Liegen over vegan zijn als veganistisch uithangbord vind ik shocking en het gebrek aan kritische “reaguurders” daarop ook. Sorry dat ik gemeen was hoor! Zal gewoon weer stil lezen maar hoop dat het ‘t Groene Meisje wel lukt om bij zichzelf te blijven en ze nog in staat is om iets te doen/zien zonder te bedenken of het iets bijdraagt aan de blog of instagram. Verder heb ik de laatste tijd veel moeite met mensen die zich uitgebreid ventileren over hun eerste wereldproblemen. maar goed, onaardig doen we niet meer. Groetjes Flip
Laten we even stilstaan bij “Op zich heb je wel een punt” en ingaan op de inhoud van de reactie want daar is de mogelijkheid tot reacties plaatsen immers voor bedoeld. Hoewel de tot noch toe gepleegde afleidingsmanoeuvres eer doen aan de uw voorliefde voor retoriek kan ik mij niet voorstellen dat u er inhoudelijk geen verweer op te voeren hebt.. of past inhoudelijkheid niet bij het commerciële concept van uw blog?
En ik zou t ook jammer vinden als Merel zoals veel idealistische jongeren ooit 1 enthousiaste vegan manie had, de blog daarover wel erg goed ging lopen, en ze nu eigenlijk niet meer terug kan ivm het huidige imperium dat daardoor in een gouden kooi verandert. Waarin je geen stukje kaas meer mag terwijl je eigenlijk niet meer zo goed weet waarom? Dat gevoel heb ik hier bij ik uit het alleen lomp omdat je soms uit het oog verliest dat je niet tegen een merk maar een mens blaat. Daarom de sorry. Nog 1 tip van flip: Drink eens gewone koffie uit n lelijke blokker beker en maak geen foto, you will enjoy it!!
Ik vind de reactie van Flip scherp geformuleerd, maar naar mijn idee zitten er echt geen slechte bedoelingen achter. Er zit wel wat in eigenlijk. Ik Vind het wel tof dat hij/zij dit post en ik kan me er wel in vinden. Vooral de latere comment over het koffie drinken uit een lelijke blokker beker en er geen foto van maken. Gewoon dingen doen zonder marketing op socialmedia.
Hoi Flip, als je zoals Merel jarenlang als docent hebt gewerkt heb je weldegelijk met je poten in de modder gestaan. Onderwijs…. da’s noeste arbeid, hoor.
“Toen dit ooit begon vond ik het een alleraardigst blog maar ik geloof dat het steeds minder met een visie en oprechte passie heeft te maken dan een gelikt concept en dat spat er wel een beetje af”.
Ik ben het hier wel mee eens. Ik vind het zó jammer dat het hier in een 13-in-een-dozijn blog is veranderd. Merel, je begon zo onderscheidend en zó ben je volgens mij ook. Maar helaas is wat er nu uit komt is zo doorsnee en dat vind ik zo enorm jammer :-(
Het uitzichtloze leed van zo’n inhoudsloos bloggers bestaan ontroerd me. Wel fijn dat je daar in de aankomende twee weken nog minstens 4 blogs uit kan putten om vervolgens tot in de lengte van dagen te oreren over wat deze noodzakelijke “break” je geleerd heeft over jezelf: iets waar het infantiele lezerspubliek nog lang door geboeid zal blijven. Blijf het jammer vinden dat inauthentiekelingen massaal het podium grijpen om ons hun bij elkaar verzonnen lifestyle te propageren en daarmee een systematiek in stand houden waarin inhoud en authenticiteit ondergeschikt zijn aan commerciële doeleinden. Dit toont het failliet van deze generatie.
Jeetje Unicorns, wat ken jij een hoop moeilijke woorden!
Inderdaad zeg, een hoop moeiilijke woorden! Ik heb deze reactie wel vier keer opnieuw gelezen en snap de boodschap nog steeds niet.
Blijkbaar is je lezerspubliek ook een behoorlijke mate van geestelijke armoede ten deel gevallen. Wellicht wat vaker een boek lezen?
*ontroerT. xx van een infantiele lezer
Wat betreft Harry Potter: via het blog Coffee ‘nd Cookie kun je ‘boekenthee’ kopen, o.a. van de afdelingen van Harry Potter. En de Griffoendor thee is met pumpkin spice.
Ik zeg het maar even.
Kijk, dit zijn tips waar een mens iets aan heeft ;)
Lekker specifieke vraag maar, wat is de naam van de kleur geel die je op je muur hebt? :-)
Het is krijtverf van het huismerk van Kwantum, in de kleur ‘huppeldepup ocher’ (er is er maar 1 van, het is een serie met pastels/trendkleuren in blikken krijtverf)
Hey dank je wel! Ik ga hem opzoeken :-)
Dat ik na het lezen van deze post (en comment) denk: waarom heb ik nog geen gele muur in huis? hahaha
Instant happiness!
Blijkbaar lukt het je toch wel goed om te genieten van het verlof. Je doet alvast heel leuke dingen en er staan ook echt leuke dingen gepland. Mij lijkt het wel logisch dat het jezelf afsluiten van alle werk gerelateerde dingen niet altijd even goed lukt. Dwing jezelf vooral niet te veel om helemaal niets te doen want door die gedachten zul je opnieuw druk voelen. Voel vooral voor jezelf aan waar het mooie evenwicht ligt.
Ik snap even helemaal niks van wat hier boven in de comments gebeurd…
Merel, niks van aantrekken hoor ! Dit is niet constructieve critiek of vrijheid van meningsuiting, maar gewoon lullig doen. Hoeft helemaal niet ! Laten we vooral ieder in zn waarde laten.
Ik vind het, samen met duizenden andere mensen, heel interessant om je blogs hier over te lezen.
Veel lezerliefde hier 😘
Oh en YES Harry Potter !!! Toch maar niet unfollowen dus haha 😉
O man wat een verdrietige reacties. Als in, jammer dan mensen er zo over denken en dan ook nog eens niet met hun echte naam ondertekenen. Dikke knuffel en kus voor jou Merel. X
Ik hoop in ieder geval dat je geniet en dat het je brengt waar je op hoopt.
Wat fijn dat het goed bevalt, ook al lukt het niet altijd even goed. Lekker een paar dagen er tussen uit klinkt als een heel verstandig plan, of een mooie reis zonder internet natuurlijk ;)
Ik wilde graag wat aan je kwijt, heeft even niks met deze blog te maken. Mag dat? Ik doe het in elk geval ;-)
Ik schrok toen er werd aangekondigd dat je alleen verder zou gaan met de groene meisjes, was benieuwd of je het in je eentje zou kunnen “dragen.”
En wat blijkt? Het is nog leuker geworden! Ik vind het super leuk je reisverhalen te lezen, recepten te bekijken (en erbij te kwijlen), je maakt prachtige foto’s. En jee, wat onderneem je veel (alleen)!!!
Ondanks dat ik ongetwijfeld een aantal jaren ouder ben dan jij, ben ik er jaloers op. Hoeveel je durft, reizen alleen maakt, je prima vermaakt.
Ik wou je dus eigenlijk bovenstaand compliment maken. Ik volg je graag, geniet van al je blogs én je weet me te motiveren en enthousiasmeren. Ga zo door! (En geniet nog even van je verlof!)
Groetjes van een trouwen volger
Beste Merel,
Boven scherp reagerende Flip brengt de zaken wel erg recht voor zijn raap. Het is toch de toon die de muziek maakt.
Ik moet zeggen dat ik ook een tijdje al in je stukjes bespeurde/ dacht te bespeuren dat de echte passie bij je er af aan het gaan was en dat het tijd werd voor iets anders.
Net als dat je niet altijd docent hoeft te blijven, kan Het Groene Meisje gebeuren op een gegeven moment niet meer bij je passen. Probeer uit te zoeken voor jezelf wat maakt dat “de passie” minder wordt/ weg is.
En met het vegan zijn mag je ook zelf stoppen of minder strict worden. Je bent je eigen beslissingsmodel hierin.
Verder is het heel normaal om zo om en nabij de 30-35 jaar oud leeftijd, jezelf af te vragen of dit het nu is en vaak is het antwoord nee. Je bent geen twintiger meer maar dertiger, met andere behoeftes en doelen.
Succes en alle goeds,
Gr, Yvonne
Zo leuk om deze persoonlijke verhalen te lezen :)
Vooral gewoon steeds meer van dit fijne dingen toevoegen dan komt het vanzelf goed!