Beeld: Bette de Wit
Deze maand bestaat mijn blog alweer acht jaar. Ik kan het maar met moeite geloven dat ik jullie al acht jaar met mijn verhalen bestook en dat jullie die verhalen dan vervolgens ook alweer acht jaar lezen. Ik waardeer het echt enorm dat jullie dat doen, ik hoop dat jullie dat weten. Wat ik óók bijna niet kan geloven, is dat ik acht jaar geleden ben begonnen met vegan eten.
Maar, ik ben geen heilige en ik ga me ook niet beter voordoen dan ik ben: ik heb ook niet acht jaar lang fulltime vegan gegeten. Er zijn periodes geweest waarin ik niet volledig plantaardig at (wel volledig vegetarisch,) en daarom ben ik er ook een paar jaar geleden mee opgehouden mezelf het label ‘veganist’ op te plakken.
Dat ik sommige periodes niet (volledig) vegan at heeft niks te maken met het feit dat ik vegan eten niet lekker of belangrijk vind of dat ik het niet als een volwaardig dieet* zie. De enige reden is dat ik het sommige periodes, waarin het minder goed met mij gaat**, heel ingewikkeld vind om goed voor mezelf te zorgen. In zulke periodes stop ik meestal met koken, ga ik meer kant-en-klaar maaltijden eten – en die zijn niet altijd vegan. Als ik niet zo lekker ga, verlies ik mijn interesse in koken. Of eigenlijk in eten in het algemeen.
Nu ben ik van mening dat vegan eten helemaal niet moeilijk is en dat iedereen het in principe kan, maar ik zeg er altijd wel eerlijk bij: vegan eten kost wél wat tijd, nadenkwerk en voorbereiding. Dat is helemaal oké en meestal heel haalbaar – ik moet er gewoon de ruimte voor hebben, anders lukt het me niet.
Wanneer ik dan zo’n periode niet helemaal vegan eet, komt er ook altijd weer zo’n punt waarop ik de knop wil omzetten. Dan voel ik me er toch niet helemaal goed over en ik wil niet te streng voor mezelf zijn (dat zou niet bevorderlijk zijn voor mijn mentale gesteldheid,) maar ik wil toch ook altijd weer terug bewegen naar een volledig vegan eetpatroon. Gelukkig weet ik inmiddels natuurlijk heel prima hoe dat moet.
Als jij het ook lastig vindt om altijd volledig vegan te eten, om welke reden dan ook, maar je wilt het wel graag proberen, dan heb ik hopelijk wat bruikbare tips voor je!
Verdiep je (opnieuw) in veganisme
Ga eens op je gemakje zitten en bedenk én schrijf op, waarom vegan eten belangrijk voor je is. Wat zijn je belangrijkste beweegredenen? Waarvoor voel je vooral motivatie?
Schrijf vervolgens ook op wat je nodig hebt om (goed) vegan te kunnen eten. Hoeveel tijd of voorbereiding heb je bijvoorbeeld nodig? Moet je naar je boodschappenroutines en/of budget kijken? Zijn er dingen waarvan je verwacht dat je die zult moeten tackelen? Denk bijvoorbeeld aan sociale situaties, of lunchen op je werk – ik noem maar iets. Schrijf het allemaal op, maak het inzichtelijk voor jezelf.
Ter ondersteuning van het eerste punt (dus: waarom is vegan eten belangrijk voor me?) zou ik je aanraden om bijvoorbeeld eens een documentaire op Netflix te kijken, of: pak er (weer) eens een boek bij. Zo las ik onlangs ‘Ooit aten we dieren’ *** van Roanne van Voorst en dat boek is echt een boost voor je motivatie om vegan te leven. Grote aanrader dus!
Koop (of leen) een leuk vegan kookboek
Eén van de beste aankopen die ik de afgelopen tijd heb gedaan is dit vegan Bosh! kookboek. Ik zag het voorbij komen bij verschillende vegan bloggers die het ‘het beste vegan kookboek van de afgelopen tijd’ noemden, dus je snapt, de influencer (ik) was geinfluenced. Het bleek inderdaad een geweldig kookboek, met echt heel leuke, verrassende recepten. Ik heb best wel wat kookboeken ongebruikt in mijn boekenkast staan, maar dit is een boek dat ik er steeds weer bijpak en waar ik écht uit kook. De pesto-lasagne en pindakaas-brownies waren goddelijk, en ook probeerde ik enkele pasta’s en een soep. Ik ben echt héél blij met dit boek! Als je een kookboek aanschaffen te prijzig vindt, dan raad ik je aan om je favoriete kookblogs weer eens uit het stof te schudden. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om vegan koken weer leuk te maken voor jezelf, door gewoon lekker te experimenteren met allerlei recepten.
Veganbox
Ik mocht de Veganbox een paar weken uitproberen en dit bleek een zeer laagdrempelige en super makkelijke manier om vegan te koken. Wie mij op Instagram (en dan met name bij de stories) volgt, heeft de box ongetwijfeld voorbij zien komen. Het idee is: je krijgt iedere dinsdag een box thuis gestuurd met daarin drie recepten en de ingrediënten om die recepten te bereiden. Natuurlijk kost het wat meer dan wnaneer je zelf boodschappen doet – immers, iemand bedenkt voor jou wat je gaat eten, sorteert de boodschappen, pakt het in én komt het naar je huis brengen. Dat mag iets kosten. Als je het je kunt permitteren en je hebt het geld er voor over, dan is het echt een aanrader. Ik vind het ideaal: je maakt elke week drie nieuwe recepten (waar ik rustig de hele week van eet,) je hebt precies de juiste hoeveelheden in huis (no waste!) en je kunt gewoon schaamteloos lui zijn. Dat is soms gewoon heerlijk, geef toe.
Leer iets nieuws in de keuken
Volg een kookworkshop, of vraag iemand die goed kan koken of gespecialiseerd is in een bepaalde keuken of techniek om je iets te leren. Zo leerde Fatma mij vorig jaar hoe je een chutney van geredde appels kunt maken en weet ik dat een vriendin goed is in het bakken van brood – dus je snapt, ik ga haar binnenkort eens vragen om bakles. Je moet misschien een drempeltje over om zoiets te vragen aan een vriend (of je buurman, collega, enz) maar bedenk maar dat de meeste mensen het juist hartstikke leuk vinden om hun enthousiasme over iets over te brengen en jou iets te leren. Dat zou je zelf ook leuk vinden, toch?
Ontdek nieuwe vegan adressen
Beeld: Aline Bouma
Maak er een feestje van en ga uiteten bij een nieuw ontdekt vegan restaurant. Gun jezelf dat en neem een geliefde of een vriend mee. Vegan restaurants schieten als paddenstoelen uit de grond momenteel, dus er is vast wel iets nieuws voor je om te ontdekken! Ik raak zelf altijd heel geinspireerd als ik zie wat er zoal voor vegan gerechten geserveerd worden. Zo at ik bijvoorbeeld laatst een mousse van witte bonen en gepofte koolrabi en dit was zó lekker dat ik het nu heel graag zelf wil maken. De laatste blogpost die ik maakte over – voor mij – nieuwe vegan hotspots in Amsterdam vind je hier, en als je me op Instagram volgt (@merelwildschut) dan zul je geregeld nieuwe adressen voorbij zien komen!
Zoek een vegan vriend
Samen is alles makkelijker én leuker. Als je een vegan maatje hebt, zou je bijvoorbeeld samen kunnen koken, geregeld van gedachten kunnen wisselen, samen uit eten kunnen gaan, documentaires kijken, elkaar (kook-)boeken lenen, enzovoorts. Ken je niemand in je directe omgeving met wie je dit samen kunt doen? Er zijn tal van facebookpagina’s en instagramaccounts waar je interessante mensen kunt ontmoeten. Of misschien vind je hier, op de Groene Meisjes, wel iemand! Je bent vrij om een berichtje achter te laten bij de comments onder deze blogpost, met een oproepje voor een vegan maatje. Be my guest :)
Naast oproepjes voor vegan maatjes zijn natuurlijk andere tips ook heel welkom. Laat gerust van je horen bij de comments! Ik zou graag willen vragen om altijd respectvol naar elkaar te blijven. Ik weet dat sommige vegans het lastig vinden om te begrijpen waarom niet iedereen altijd 100% vegan kan/wil eten, maar laten we altijd bedenken dat iedereen én anders in elkaar zit én dat een ieder verantwoordelijk is voor diens eigen keuzes. Dankjewel!
* Ik gebruik het woord ‘dieet’, maar dat kan je net zo goed vervangen door ‘eetpatroon’ of ‘lifestyle.’ Ik bedoel hier dus absoluut géén ”dieet-om-af-te-vallen’ mee. Ik distantieer mij van dietculture :)
** Wie mijn blog langer volgt, weet dat ik geregeld open ben over mijn mentale welzijn. Omdat ik dat niet in elk artikel wil herhalen, noem ik het hier ‘wanneer het wat minder goed met me gaat.’
*** Deze blogpost bevat affiliaitelinks. Wanneer jij via deze linkjes een boek (of een ander artikel) besluit te bestellen, krijg ik daar een klein percentage voor. Het kost voor jou niks meer. Het is een manier om mijn blog te onderhouden. Natuurlijk ben ik óók groot voorstander van de bibliotheek en van de plaatselijke boekhandel!
Hee Merel,
Jouw blog blijft voor mij een hele fijne plek. Zo oprecht, en een hele fijne sfeer. Oprecht en puur.
Je kan niet altijd 100% zijn/doen.
Wat betreft de term dieet, ik ben zelf diëtist en het eerste wat we leren is de definitie van het woord dieet: voeding die om medische redenen aan specifieke eisen moet voldoen ten
behoeve van een individu.
Dus niet afvallen per definitie. Zo jammer dat er toch door de maatschappij dat label aan gehangen wordt.
Heel veel liefs
Dank voor je toevoeging!
Mooi je openheid Merel! En voor beginnende vegan-eters: veel plezier met de vegan keuken ontdekken! Facebook groepen en vegans volgens op Instagram gaf mij het gevoel ‘niet de enige te zijn’. Extra tip: bij de bibliotheek zijn ook geregeld vegan kookboeken te leen!
Oh ja goeie! Want kookboeken gebruik je toch vaak een periode wat intensiever en daarna belanden ze erg vaak in de kast – is mijn ervaring.
Merel, dankjewel. Bedankt dat je het altijd lukt om het zonder waardeoordeel over de ander neer te zetten. Bedankt dat jij je kwetsbaar durft op te stellen op dit platform, waarop ik ook heb gezien hoe hard mensen kunnen zijn (zoals een paar jaar geleden toen je bekende een stukje geitenkaas te hebben gegeten).
Momenteel zit ik zelf in een dip waardoor ik, na ruim 1.5 jaar veganistisch, niet meer volledig vegan eet. Het extra denkwerk lukt me soms gewoon niet en heb geen vegan supportsysteem dichtbij huis. Heb me dagen als een grote faal gevoeld, waardoor het mentaal nóg minder met me ging. Deze blogpost is even de hart onder de riem die ik nodig had om me te realiseren dat ik niet perfect hoef te zijn en wanneer ik er weer de ruimte voor heb, de vegan lifestyle weer kan oppakken.
Je een faal voelen is echt niet nodig. Je bent nog steeds een goed mens :)
Veel succes met het opnieuw oppakken!
Brr… ja met die cheesecake ook. Schrok zelf van de reactie’s die eronder stonden, net een sekte. Iedereen moet zijn/haar eigen keuze kunnen maken. Merel is hier eerlijk over, en dat kun je ook gewoon waarderen ipv iemand helemaal de grond in te boren. Ik weet dat er heel veel mensen wel eens uitzonderingen maken want het is helemaal niet mogelijk om 100% vegan te zijn, alleen niet iedereen geeft het toe. Ik heb liever iemand die af en toe eens een uitzondering maakt en zijn/haar steentje bijdraagt, dan iemand die helemaal nergens om geeft.
Ben echt dol op jouw kijk op dit soort dingen en je eerlijkheid.
Beste Merel,
Lees jullie blog regelmatig en er staan leuke tips op maar volgens mij heb je het begrip Vegan toch niet helemaal begrepen. Veganisme is geen dieet!!!
Veganisme is een levensstijl gebaseerd op ethiek en de overtuiging dat dieren niet door mensen mogen worden geschaad of uitgebuit. Als veganisten geen dierlijke producten eten, is dat niet omdat we op dieet zijn.
Veganisten onthouden zich van het consumeren van dieren en hun producten in de vorm van voedsel, kleding en cosmetica!
Veganisten schuwen producten die op dieren zijn getest. Veganisten nemen geen deel aan evenementen of industrieën die dieren uitbuiten, of zoals rodeo’s, circussen en dierentuinen.
Dus geen dieet maar een levenstijl daar vegans elke vorm van dieren misbruik veroordelen.
Jij bent geen vegan maar je eet plant based! Dat is inderdaad een dieet. Net zoals vegetarisme een dieet is omdat het puur gaat over het aanpassen van je eetpatroon en er niet de overtuiging achter zit dat wij op geen enkele manier dierenleed moeten faciliteren.
(Voel de reacties van boze vegetariërs al aankomen maar door het nuttigen van zuivelproducten en eieren leven er miljoenen dieren onder erbarmelijke omstandigheden en eindigen uiteindelijk in slachthuizen. Geen melk, kaas etc. zonder kalf en geen ei zonder kip!)
Oei oei niet zo fel van leer trekken Coen! Merel legt heel goed uit wat ze bedoeldt en het feit dat jij zegt dat je de boze reacties al aan voelt komen betekent m.i. dat je weet dat je wel heel fel reageert. Nergens voor nodig joh, laat Merel fijne stukjes schrijven voor de mensen die haar met plezier volgen. Kritisch zijn mag heus, maar je toon kan best anders. Groet iemand die nauwelijks vlees eet en op sommige dagen zelfs alleen plantaardig eet!
Ik quote mijn eigen tekst:
“….en daarom ben ik er ook een paar jaar geleden mee opgehouden mezelf het label ‘veganist’ op te plakken.”
Wel goed lezen he? :)
Juistem Mere! ;-) En in de opmerking hier onder van Hester kan ik me helemaal vinden!
Een tijd geleden las ik ergens de quote: “We hebben niet een handvol mensen nodig die het vegan-dieet (of levensstijl 😉) perfect volgen. We hebben veel meer aan een massa mensen die het zo goed mogelijk volgen”. Daar kan ik me in vinden.
Wees niet te hard voor jezelf. Niemand is perfect.
Fijne blogpost weer, dank je !
Ik heb nog wel een vraagje: houd jij exact bij hoeveel eiwitten en koolhydraten en alles je binnenkrijgt ? Want ik geloof dat daar voor mij toch wel de grootste uitdaging ligt.. die maakt dat ik zelf soms twijfel of ik wel vegan wil blijven eten..
Ik eet zelf niet vegan, niet eens volledig vegetarisch. Ik vind het zo lastig, ik wil in het kader van mijn mentale gezondheid niet te streng voor mezelf zijn (ik heb een angststoornis en alles moet in mijn hoofd meteen perfect) en in mijn omgeving is er ook niemand vega. Zo lastig.
wat een fijn bericht!
ik vind het onderscheid ‘plantaardig’ en ‘vegan’ wel een fijne eye-opener, aangezien mijn motieven om geen dierlijke producten te eten meer in de milieu-hoek liggen danin de ethiek.
wij eten als gezin steeds minder dierlijke producten en hebben afgesproken in november een maand geheel plantaardig te eten om te kijken hoe groot die stap eigenlijk nog is. Voor mezelf denk ik dat het prima zal gaan, maar voor mijn kinderen met hun puberfeestjes en pizza-avonden wordt het nog best een uitdaging om ‘anders’ te zijn denk ik. Ik ben trots op ze omdat ze het uit eigen beweging willen proberen.
Kleine heads-up: de link naar “Ooit aten we dieren” doet het niet!
Hoi groen meisje Merel
Je beschrijft precies waar ik elk jaar in val: de verleidingen rond kerst en O&N zijn te groot voor mij…
Ik houd wel de suiker af tot 31 december; joechei!
Vlees en vis eet ik nooit, maar kaas en eieren sneuvelen op mij raw-vegan lifestyle lijstje….:(
Ik voel me dan beroerd en zorg nog slechter voor mezelf.
Misschien is steun van een andere zoekende wel heel fijn!!
OPROEP:
Culemborg/Tiel/ Varik, die contreien, is er iemand die mijn (raw) Vegan maatje zou willen zijn?
Steun, tips, hart onder de riem, op mn flikker geven, complimenteren, experimenteren etc etc…
[…] liever eerst eens bij de bib. Maar dit boek kocht ik toch, nadat ik erover las in een blogpost bij De Groene Meisjes. Of ik daar al spijt van had? Absoluut […]