Gisteren had ik opnames voor een televisieprogramma en het ging over bewust boodschappen doen. En dan ging in het dit specifieke geval over het zo min mogelijk kopen en verspillen van plastic en andere verpakkingsmaterialen. Een hele wereld op zich, dat realiseerde ik me maar weer eens terwijl we op verschillende locaties aan het filmen waren. De presentatrice van het programma noemde mij ‘een donkergroen meisje’ en ik kon alleen maar denken: wel nee joh! Ik ben bij lange na nog niet groen genoeg. En dat is ook zo. Er zijn nog duizend (met gemak) dingen die ik nog anders of beter kan doen, daar ben ik me heel goed van bewust. Ik ben me er ook van bewust dat er mensen zijn die vele malen groener zijn dan ik – en dat is ok, heb ik besloten.
Soms vind ik het gewoon best wel heel lastig om de groenste keuze te maken. Mag ik daar eerlijk over zijn? Het lijkt misschien allemaal alsof het heel gemakkelijk gaat en alsof alles vanzelf gaat, maar geloof me maar als ik zeg dat dat niet zo is. Ook ik struggle met allerlei keuzes en loop tegen dingen aan die ik niet per se leuk vind, of die me zelfs niet altijd trots op mezelf laten zijn. Hoewel groener leven echt heel goed kan en zelfs met gemakkelijke, kleine aanpassingen te realiseren is, is écht groen leven (diehard groen dus,) echt niet zó vanzelfsprekend als het misschien lijkt. Ik zou die schijn nooit willen ophouden voor jullie. Nou, daar gaat dit audioblog over. Over de gedachten van een groen meisje en over tegen welke (verwarrende en ingewikkelde) keuzes ik soms aanloop in deze lifestyle.
[iframe id=”https://www.podbean.com/media/player/45ny6-6131f4″ align=”center” maxwidth=”1000″]
Veel luisterplezier! Laat je me weten wat je van het verhaal vond? Of misschien wil je zelf ook iets kwijt over dit onderwerp? Ik lees je reacties heel graag bij de comments onder dit artikel!
Heerlijk! Wat fijn zo’n stem galmend door m’n chalet deze ochtend..
Wat is de wereld heftig he?!
Maar we kunnen het!
Inspireren, enthousiast zijn, lief lachen en omarmen.
Soms een beetje meer, soms een beetje minder.
Ps zat gisteren ook nog huilend op de bank, over wat ik m’n kind later nou mee geef? Boodschappen sponsor ik grote ketens:( catering bezorg ik met de auto:( en ook al scheid ik alles, al dat plastic:( gelukkig bestaan er ook plantenstekjesruilforums en heb je eigenlijk niks nodig..hoe nodig is die winterjas?
Mintgroen is ook mooi, dat dan weer wel;)
Groene knuffel, mosgroen! Ook al zo’n fijne kleur:)
Dit klinkt zeer bekend, vooral het stukje over kleding. Daar worstel ik het hardste mee. Fast fashion laat ik al enkele jaren links liggen. Wat voor velen ook raar lijkt, want wie is daar nu in godsnaam mee bezig?! Ik loop graag 2e handswinkels binnen maar het moet je al heel erg meezitten als je iets vindt naar je smaak en dan nog in je maat.
Voor de mensen die er niet mee bezig zijn doe je al vaak meer dan genoeg, maar voor jezelf, dat is een heel andere zaak.
Ik trek me op moeilijke dagen op aan het feit dat ik er tenminste mee bezig ben – en dat is toch ook al iets! :)
Ik luister ‘m gewoon nog een keer, dat mag best met zoveel ware woorden. Omdat ik niet geloof in anderen de maat nemen qua groenheid, vind ik dat je je eigen struggles ook moet koesteren. Daarom maak ik lijstjes van dingen die ik al doe en dingen die ik ook belangrijk vind, maar nog niet doe. Soms uit gemakszucht, soms omdat ik er geen invloed oo heb (de isolering en energielevering van mijn studentenhuis bijv.). Maar ook van hoe vaak ik vega/vegan eet en van de dingen die ik koop bijv. Niet elke stap lukt of lukt meteen, maar ik merk dat ik er door dingen op te schrijven bewust of onbewust toch mee aan de slag ga. Ik lees, praat en schrijf meer over de onderwerpen en voer stapje voor stapje veranderingen door. Door mijn lijstjes er af en toe bij te pakken en aan te vullen weet ik wat ik wil en hou ik dingen vol. Dan voorlopig maar zeer lichtgroen, maar wel geïnspireerd en gemotiveerd. Koester al je groene kanten maar ook je groene geklungel, dat zo blijf je geïnspireerd om te blijven streven naar dingen. Je bent een inspiratie voor velen en dat mag je ook op je groene conto schrijven.
Wat een bemoediging door de herkenbaarheid.
Maar dan ook alles, geloof ik.
Ik wil idd me niet met anderen vergelijken, in hoe groen ik leef, ik wil me wel graag laten inspireren.
‘Jij doet al zoveel.’ Die zin krijg ik ook, ik krijg er jeuk van en een beetje nijdigheid. Nee, denk ik soms grimmig, de rest doet zo bedroevig weinig.
Maar die gedachte is niet respectvol, ook niet eerlijk. Ieder zijn proces, zoals ik me wil laten inspireren, mogen anderen ook kiezen waar zij hun inspiratie vandaan halen. Maar het dilemma blijft; de wereld staat in brand, het vuur woedt door. En daarom vind ik dat ik niet te streng voor mezelf ben.
Haha, dat herkenbaar. Misschien zijn we wel allemaal beginnelingen en blijven dat ook zolang we ook nog vol van bv cultuur in ons geen willen blijven genieten ipv je terugtrekken in de Ardennen zoals Green Evelien. (overigens wel een inspirerende dame!) Ik ploeter al ruim 10 jaar hiermee en heb daar ook een poosje veel verslag van gedaan op groengedoe.nl. Voor mezelf kom ik er nog redelijk uit; ik koop bv heel weinig nieuwe kleren maar scoor veel bij kledingruils en 2ehands winkels. Verder hebben we gaan auto naar zoonlief groeit zo hard dat echt verantwoorde kleding voor mij onbetaalbaar is. Alstie straks is uitgegroeid wellicht. We blijven ons best doen en twijfelen maar er ook iets in lachen af en toe ;-)
Haha, dat herkenbaar. Misschien zijn we wel allemaal beginnelingen en blijven dat ook zolang we ook nog vol van bv cultuur in ons leven willen blijven genieten ipv je terugtrekken in de Ardennen zoals Green Evelien. (overigens wel een inspirerende dame!) Ik ploeter al ruim 10 jaar hiermee en heb daar ook een poosje veel verslag van gedaan op groengedoe.nl. Voor mezelf kom ik er nog redelijk uit; ik koop bv heel weinig nieuwe kleren maar scoor veel bij kledingruils en 2ehands winkels. Verder hebben we gaan auto naar zoonlief groeit zo hard dat echt verantwoorde kleding voor mij onbetaalbaar is. Alstie straks is uitgegroeid wellicht. We blijven ons best doen en twijfelen maar er ook hard om lachen af en toe ;-)
Dit is echt zo herkenbaar! Die vragen waar je mee zit, hebben geloof ik zo veel andere groene meisjes of jongens. Soms weet je gewoon even niet meer of je nu wel of niet goed bezig bent. En welke keuzes je moet maken. En dan die vraag: maar wat voor nut heeft het nu eigenlijk? Daar probeer ik ook maar niet te veel bij stil te staan, maar vooral te doen wat goed voelt voor mezelf!
Mooi onderwerp weer. Het is heel herkenbaar, want ik zit zelf ook met veel van die gedachtenstruggles. Ik wil inderdaad voornamelijk fair fashion kopen en dat doe ik al veel meer, maar niet alles kan ik altijd fair vinden. Zo vind ik BH’s sowieso al een hele opgave en fair is het eigenlijk niet te doen. Dat is maar een voorbeeld, maar daardoor moet je wel lastige keuzes maken. Ik maakte me er soms echt heel erg druk over, totdat het niet meer leuk was. Ik probeer het nu wat lichter op te vatten. Ik doe wat ik kan en als er een fair alternatief is koop ik dat zo veel mogelijk. Dat stukje bewust zijn en proberen daarnaar te streven is al de goede kant op :)
Wat een mooi verhaal, dat heb je goed verwoord! Ik vind dit ook heel lastig, ik wil het graag goed doen, maar wat is goed? Ik vind jouw kleur groen in ieder geval heel inspirerend.
Biologische bananen niet uit Brabant, ik moest heel hard lachen, zo herkenbaar. Ik heb een keer het verstandig zwichten opgepikt. Daar kan ik wel wat mee. Soms heb je verkeerd speelgoed gekocht voor je kindjes, maar ze spelen er zo leuk mee. Of gisteren zag ik een praktische tas voor m’n werk, niet fair waarschijnlijk, maar in elk geval geen leer. Ik wil het niet meer anders zien, maar moet voor m’n eigen rust soms zwichten. Het lastige is voor mij om dan dat speelgoed of die tas te accepteren, er van te genieten. Het blijft soms knagen. Morgen weer een dag ?
Heerlijke podcast na een pittig dagje met mijn kleine kindjes op vakantie.heel herkenbaar en op het goede moment, griekenland is een heerlijk land maar vol met plastic, plastic flessen water, alles verpakt etc etc neem ik mijn eigen tasje mee wordt er doodleuk toch een plastic zakje omheen gedaan. Ik probeer het maar voor even los te laten en als het sommige dagen toch lukt om verpakkingsvrij te zijn en in mijn eigen tasje ben ik extra trots… alle kleine beetjes helpen denk ik maar als het allemaal wat tegen zit. Ik denk dat ik appel groen ben..
.
Je bent zeker niet de enige die tegen haar eigen idealen opbotst! Ik kan ook behoorlijk last hebben van het feit dat als ik iets eenmaal weet, ik niet meer kan doen alsof ik dat niet weet. En aangezien ik verre van perfect ben, liggen er dus dagelijks tig schuldgevoelens op de loer van dingen die ik ‘anders’ maar vooral ‘beter’ had kunnen aanpakken. Vermoeiend. De herkenning in je verhaal is fijn. Jij doet je best, ik doe mijn best, we doen allemaal ons best en dat gaat de ene keer beter dan de andere keer. Ik vond de tip van H* over die lijstjes wel goed. Misschien ga ik dat ook eens proberen. Bedankt weer Merel voor deze audioblog!
Ik merk dat ik sinds ik zero waste leef en erover Blog op emmajohn.nl zoveel makkelijker keuzes kan maken. Boodschappen zonder plastic, kleding tweedehands, reizen met de trein. En dat allemaal zonder dat m’n leven ineens stommer of duurder is geworden. Natuurlijk ben ik ook geen ultieme donkergroene wereldredder maar ik heb wel gemerkt dat eigenlijk alles een kwestie van gewoonte is. :) als je tips nodig hebt, let me know!
Herkenbaar, zeker bij kleding vind ik het moeilijk om iets te vinden dat eerlijk is en me goed staat. Sindsdien koop ik dingen waar één goed kenmerk aan zit dus bijvoorbeeld tweedehands óf biologisch katoen óf fairtrade etc. En ik wijk van dat standpunt af als ik zeker weet dat het een kledingstuk is waar ik lang plezier van ga hebben.
Ik snap niet dat merken niet meer doen om hun kleding fair trade te maken, de lonen in bijvoorbeeld Bangladesh liggen zo laag dat het maar een euro per kledingstuk extra zal kosten… weet iemand hoe dit zit?
Merel, wat fijn deze audioblogs! Het is de eerste die ik hoor en het is erg fijn om naar te luisteren :) Ik ga maar eens opzoek naar alle vorige. Oh en je gedachtenspinsels zijn zeer herkenbaar, soms een pauze nemen, of mij wat minder druk maken, zorgt ervoor dat mijn batterij weer wat kan opladen.
Ik snap je. Ik heb een dochter van bijna 12 die steeds meer begint te begrijpen van de wereld om haar heen. Zo is ze sinds kort vegetarisch omdat ze filmpjes gezien heeft over het slachten van kippen en daar wil ze niet meer aan meewerken. Daarnaast heeft ze ook gehoord over de kledingindustrie en dat er in sommige fabrieken kinderen werken die jonger zijn dan zijzelf. Dat vindt ze verschrikkelijk. Nu heeft ze geluk dat ik goed kleding kan naaien en ik naai nu dus bijna al haar kleding van ondergoed tot broeken, shirts, truien en vesten. Alleen schoenen, sportkleding en jassen naai ik niet. Ze komt ook uit voor het feit dat ze zelfgenaaide kleding draagt, ze is daar heel open over. Ik vind dat heel knap van haar, ze gaat toch tegen de mainstream in en dat op deze leeftijd waar het voor veel kinderen juist erg belangrijk is om het “juiste” merk te dragen. Petje af voor haar, maar ook voor jou! Je doet inderdaad heel veel en soms moet je keuzes maken tussen je idealen. Koop je het ene omdat het beter is voor het milieu maar minder voor de mensen die het gemaakt hebben of andersom? Het blijft lastig.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk met de seizoenen mee te eten, liefst uit eigen tuin (we hebben een kas, fruitbomen, groetentuin) en anders zo lokaal mogelijk. Natuurlijk eten wij ook wel eens een meloen of een nectarine maar dan wel graag uit Frankrijk of Spanje en niet die uit Zuid Amerika. Zo was ik pasgeleden verbaasd toen ik zag dat het merendeel van de uien bij de supermarkt uit Nieuw Zeeland kwamen. Wat is er mis met onze eigen ui? En verder eten we in de winter dus geen sperziebonen of bloemkook maar meer boerenkool, zuurkool, prei en wortel. Vroeger was er in de winter namelijk ook geen bloemkool en de mensen die toen leefden hebben het ook gered ;).
Marjolein
Heel heel heel herkenbaar. En eerlijk gezegd fijn om te horen dat ook jij hier tegen aan loopt, want soms voel ik me zo suf dat ik m’n eigen idealen niet naleef. Heel veel doe ik al wel maar sommige zaken niet als het me te lastig of duur wordt en daar voel ik me dan niet altijd even goed bij. Dus dat mijn voorbeeld groen meisje Merel hier tegen aan loopt en eerlijk over is geeft me een fijn gevoel omdat ik niet de enige ben die hier tegen aan loopt.
Meid toch! Je doet het hartstikke goed en geen mens is perfect! Wat jij doet is al heel goed, en je hoeft helemaal niet helemaal “groen” te zijn, kijk eens om je heen? Welke mensen doen wat jij doet? Op internet lijkt alles perfect maar iedereen maakt wel eens “fouten” of doen iets waar ze eigenlijk niet achter staan.Internet is is mijn mijn ogen niets meer en minder dan FAKE. Iedereen is zogenaamd perfect. Doe waar jij je goed bij voelt, ook al zou je een keer kleding of wat dan ook kopen die niet “fair” is, je kunt niet alles goed doen.. Wij zijn geen wereldverbeteraars en dat gaan we ook nooit worden maar zoals jij het doet, daar mag je echt trots op zijn!
En oh ja…. Die kritiek wat ik toen wel eens las van jaren geleden ( zal nog wel gebeuren ) op jullie/jou blog, het breekt mijn hart. Vind dat je sterk in je schoenen staat en via internet is het altijd makkelijk om iemand zwart te maken en naar beneden te halen.
Ik voel je helemaal! Als je eenmaal iets weet kun je geen struisvogelpolitiek meer toepassen (kan wel maar wat betekenen principes dan nog?). Zelf ben ik dit weekend de mist in gegaan: en de druk om gezond te zijn, clean eaten, slank zijn, geen palmolie, genieten met mate, vrijwilligerswerk doen, ambities hebben, gelukkig worden. Vrijdag zat ik op de bank en toen dacht ik: waarom niet een keer wat flexibeler zijn, mijn geest wat bevrijden? Ik heb gehoor gegeven aan mijn craving naar chocoladepasta, pindakaas, oreo (vegan maar allemaal met palmolie…:s) en witbrood (vegan maar ongezond) en wilmersburgerkaas (vegan maar te kunstmatig). Afijn,gisteren, 3500 kcal en 500kg zwaarder door schuld en falen zat ik jankend op diezelfde bank. Dan vraag ik me af waarom ik zo een faler ben. Terwijl ik net als jij merel, ook perfectionistisch, idealistisch en (grotendeels) gewetensvol ben….waarom val ik dan steeds? Opstaan doe ik gelukkig wel weer naderhand.
Wat ongelooflijk herkenbaar! Ik vind het ook altijd lastig als mensen zeggen dat ik al genoeg doe, vind niet dat het zo werkt. Voor mij voelt het alsof er veel onrecht is in de wereld en het liefst zou ik aan niets daarvan bijdragen. Dat lukt me nog niet, maar dan denk ik altijd: don’t do nothing because you can’t do everything. En Merel, wees je soms ook wel gewoon even trots op jezelf? Want jij bent niet alleen zelf groen, jij helpt anderen daar ook bij. Dat is heel knap en heel mooi en daar maakt jou echt wel een tint groener, hoor! Heel veel liefs
Hallo,
Ik snap zeker je gedachten spinsels. Ik was op zoek naar een nieuwe spijkerbroek. Lastig te vinden, zonder gaten in de juiste kleur, highwaisted in de goede maat, biologisch katoen eerlijk geproduceerd en goede kwaliteit en dan ook nog naar mijn smaak en lengte!
Ik zal hem vast nog vinden alleen zal het even duren en had ik er echt een nodig.
Toen toch maar de H&M ingelopen.
Ik probeer goede keuzes te maken. Ik denk ook (zoals veel mensen zeggen) dat niet alles in een keer lukt. Elke keer kom ik een stapje verder en voor de een leef ik vast heel groen en voor de ander helemaal niet.
Ik denk dat ieder “groen” meisje/jongen hier tegen aanloopt. Mij inspireer je zeker.
Ook leuk om de reacties van andere mensen te lezen. Ik ken weinig “groene” mensen of mensen die hier mee bezig zijn. ( en dan komt weer de discussie wat is groen hea?) ;)
Groetjes
Wendy
Heel interessant! Het is heel moeilijk om grenzen te stellen. En iedereen stelt zijn eigen grenzen, ik ben al blij al iemand één keer per week vegetarisch eet. Ik vind je helemaal niet lichtgroen, je doet veel meer dan de gemiddelde mens. En er zijn zoveel mensen die helemaal geen principes hebben op vlak van dierenleed, milieu, gezondheid,…
Zo herkenbaar! vooral dat met de bananen. Soms heb ik ook problemen met vegan vs fairtrade producten, dan is de enige fair trade optie weer niet vegan. tja tja tja. Ik had me aan het begin van het jaar voor genomen om een jaar geen kleren meer te kopen en alles zelf te naaien. Omdat ik dat graag wat meer wilde doen. Maar dit resulteerde gewoon geen kleren kopen en geen kleren naaien. Ik heb nog een flinke collectie en heb bijna niets nieuws echt nodig. Maar nu ik wel weer kleding wil gaan kopen vind ik het heel moeilijk om eerlijke kleding te vinden die niet 10000 euro kost voor een sok. Maar het is ook goed om af en toe stil te staan bij hoe goed je het al doet (vergeleken met de gemiddelde nederlander) en dan mag je best een beetje trots op jezelf zijn hoor :)
Ik vind jouw stem zo mooi he! En je audioblogs zo leuk.
Deze is ook echt heel mooi. Ik struggle met hetzelfde hoor, en wie niet. Als je in een westers land woont kun je bijna niet anders dan een ander wezen, mens of dier, of de natuur uitbuiten. Maar ik denk dat gewoon je best doen al goed genoeg is. Als in: iedere stap in de goede richting is er één. En je hoeft niet perfect te zijn, want dat bestaat niet. Twee halve vegans maken één hele. Enzovoorts!
Nou, ik kijk uit naar je volgende autdioblog en een fijne dag nog!
Liefs,
Brenda
Dag Merel, wat een geweldige kans om Nepal te gaan bekijken. Maar vliegen er naar toe is niet zo GROEN…..
Het is natuurlijk te bespottelijk voor woorden dat luchtvaartmaatschappijen geen belasting betalen op kerosine…!!
Ze nemen erg veel vervuiling voor hun rekening en de kosten worden steeds lager in vergelijking met trein bijvoorbeeld….(ook die energie moet worden opgewekt ergens….en hoe…??? ) maar van dat goedkope vliegen gaat volkomen het verkeerde signaal uit ! Op dezelfde manier gaat er een verkeerd signaal uit van goedkoop en dier- en milieubelastend eten…..We zouden moeten de betere keuzes moeten belonen….! schone energie, producten van niet dierlijke afkomst….
hergebruik en bezinning i.p.v. : meer, meer en nooit genoeg. Evengoed hoop ik dat je een mooie reis gaat hebben en je ogen niet sluit/afwendt voor de praktijken die Tibet ook kent……
Groet, Jet
Ratificatie: Nepal !