De afgelopen tijd heb ik op verschillende plekken in Amsterdam erg lekker vegan gegeten. Ik krijg heel geregeld vragen van jullie over waar in Amsterdam of Rotterdam (de twee steden waar ik het meeste ben,) je als vegan het beste uiteten kunt gaan, dus ik dacht: bundel de boel weer eens voor jullie. Hierbij een update, gemaakt in de zomer van 2019.
Foto’s: Sam van Rij
Het leuke van al zeven jaar een blog hebben, is dat er altijd een heel dik dagboek is waarin je kunt terugbladeren. Het is soms heel verhelderend om een beetje terug in de tijd te gaan. Dan zie ik wat ik geleerd heb, over welke onderwerpen ik anders ben gaan denken en hoe ik als persoon veranderd ben. Over sommige dingen ben ik kritischer gaan denken, terwijl ik op andere terreinen juist milder voor mezelf ben geworden – ik vind dat erg boeiend om te zien.
Het was vrijdag Bette’s laatste stagedag.
Ja, ik weet het. Erg hè? Ik huil ook nog een beetje.
Sms ‘REISMEISJE AAN’ naar 0909belmijniet
Het is inmiddels een beetje een traditie geworden om aan het einde van het jaar op een rijtje te zetten welke reisjes ik zoal gemaakt heb dat jaar. Het ene jaar zijn dat er heel veel, of heel veel in het buitenland, en het andere jaar zijn het er minder en bleef ik dichterbij huis. Dit jaar was reistechnisch gezien best wel een rustig jaar voor mij en dat was helemaal prima. Veel reizen kan voor iemand die het liefste thuis is (lees: snel last van heimwee krijgt) veel stress geven en je kunt je afvragen waarom je jezelf dat per se aan zou willen doen als het niet hoeft. Dit jaar hoefde ik voor werk niet heel vaak naar het buitenland en daar was ik helemaal oké mee. Toch maakte ik een paar heel toffe trips en ik ga ze voor je op een rijtje zetten met de leukste foto’s erbij.
Foto’s: Bette de Wit
Eén van de dingen waar ik heel erg blij mee ben dit jaar, is dat het me eindelijk lukt om vaker naar buiten te gaan. Dit jaar ben ik vele malen meer buiten geweest (en dan bedoel ik natuurlijk: de natuur in) dan de jaren hiervoor. Steeds vaker krijg ik de kriebels en wil ik de stad uit. Misschien heb ik het buitenmeisje in mij eindelijk een beetje omarmd, of misschien word ik gewoon oud en krijg ik andere behoeften. Hoe dan ook, ik voel me er goed bij en buiten zijn, bij weer of geen weer, doet me altijd goed. Bette en ik reden vorige week naar landgoed Amelisweerd, vlakbij Utrecht, waar we wandelden en waar we ook heel lekker aten bij de Veldkeuken.
