Beeld: Bette de Wit
‘We often celebrate vulnerability as a strength in other people, but we tend to see it as a weakness in ourselves.’ Deze uitspraak van – hoe kan het ook anders, – Brené Brown, aka de koningin van de kwetsbaaheid, leek me een geschikte om deze blogpost mee te beginnen. Als je het mij vraagt dan is oprechte kwetsbaarheid het absolute streven in menselijke relaties. Ik vind mensen die hun kwetsbaarheid durven te tonen de meest aantrekkelijke mensen die er zijn. Ook voel ik me het meest op mijn gemak als ik weet dat ik mijn kwetsbaarheid mag tonen bij anderen. In theorie ben ik all about ‘radical vulnerability.’ Toch merk ik dat het niet altijd vanzelf gaat. Bij mij niet, bij anderen niet. Immers, waar kwetsbaarheid is, liggen afwijzing en schaamte op de loer.
