Het is precies twee jaar geleden dat ik een oproep op Twitter plaatste, waarin ik aangaf een huisje in Rotterdam te zoeken. Ik vond een huis, inderdaad via Twitter, en inmiddels woon ik er bijna twee jaar met heel veel plezier. Wie mij op social media volgt weet ik dat ik veel en vaak over Rotterdam (liefkozend ‘Rotje’ genoemd) praat, omdat ik verschrikkelijk gek ben op mijn nieuwe woonplaats. Of inmiddels is het niet meer zo nieuw allemaal meer, want ik woon er dus alweer twee jaar. Ik zal natuurlijk nooit een rasechte Rotterdammert worden, want daarvoor heb ik te veel omwegen gemaakt, maar dat ik me hier voor 100% thuis voel, dat is wel duidelijk.
In januari schreef ik een blogpost over het vrijwilligerswerk dat ik doe. Inmiddels zijn we bijna een halfjaar verder en heb ik weer wat meer ervaring opgedaan op dit gebied. Over (met name) mijn vrijwilligerswerk bij de Voorleesexpress krijg ik veel vragen. Ik besloot ze eens te bundelen en in een blogpost te beantwoorden.
Laatst kocht ik een oranje pak in New York. Ik zeg erbij dat het een oranje pak is, omdat: hoe vaak zie je nou iemand in een oranje pak en dat het ook nog mooi is? Ja, ik bedoel, ik zie ieder jaar op Koningsdag een heleboel mensen in oranje pakken, maar dat is niet het soort pak dat ik bedoel. Ik kocht een classy broekpak, maakte een foto van mezelf in dat pak en tweette iets in de trant van ‘omdat ik vrouwen in pak altijd zo leuk vind, besloot ik er zelf eentje te worden. Ik dacht altijd dat pakken geen goed idee waren voor dikke vrouwen, maar tadaaa!’ De reacties waren heel erg positief. Veel mensen wilden weten waar ik het pak vandaan had of vertelden me dat het me fantastisch stond. Ook kreeg ik een stuk of tien keer te horen: ‘dikke vrouwen? jij bent toch helemaal niet dik?’ En hoewel dat ongetwijfeld als compliment bedoeld is en ik niemand iets kwalijk neem, wil ik daar toch graag iets over kwijt.
foto: Aline Bouma
Kijk, het ding is, ik weet zelf ook wel dat ik te weinig blog momenteel. Ik ben niet gek, ik zie ook wel dat mijn laatste blog alweer van 20 april is en die van daarvoor van 9 april. Ook krijg ik dagelijks comments, die ongetwijfeld heel goed bedoeld zijn, die me eraan herinneren dat het jammer is dat ik zo weinig blog. Mijn mediabureau heeft me inmiddels gemaild om te vragen of alles ok is en ik kreeg een update van Google Analytics over dat ik de maand april alarmerend weinig bezoekers op mijn blog heb gehad.
