Natuurlijk schrijf ook ik een jaaroverzicht. Ik weet dat je er waarschijnlijk al zo’n dertienduizend hebt gelezen, maar het hoort er gewoon een beetje bij. Ik vind het prettig om terug te kijken op wat ik dit jaar allemaal meemaakte, leerde, ontdekte en te verwerken kreeg. Het was een leerzaam en interessant jaar, zo kan ik het denk ik wel samenvatten. Er is een hoop dat ik wil meenemen naar 2018, maar laten we eerst even terugblikken.
Ja hoor mensen, het wordt tijd om ons voor te bereiden op de winter. Eigenlijk doe ik al weken alsof het winter is, met al die liters thee en koffie die ik drink en al die soepjes die ik kook en al die boeken die ik lees terwijl ik onder een dekentje op de bank lig. Ik ben een wandelend cliché geworden en ik vind het eigenlijk wel eventjes prima voor nu. Naomi en ik hebben weer een flinke leeslijst voor je. Misschien zitten er nog boeken tussen die je cadeau zou willen vragen of geven met de feestdagen. Hopelijk zit er voldoende voor je tussen om de komende decembermaand lekker lezend mee door te komen. Laten we snel beginnen!
Waarschuwing: dit wordt een vrij lange editie van de Boekenclub. Naomi en ik hebben een hoop met je te delen. Eigenlijk hebben we een regel voor onszelf: drie boeken per persoon. En dan bedoel ik: om hier te delen, niet om te mogen lezen in een maand, want daar zou nooit een restrictie op mogen liggen. En als die er al was, dan hielden we ons er toch niet aan. The rules do not apply. Maar we hebben vandaag meer voor je, want er was gewoon meer. En daarrnaast hebben we dan ook nog een paar toffe literaire events voor je. Dus kort samengevat: ga er maar even goed voor zitten.
Ik leerde Eline kennen op een donderdagavond, in de rij voor het toilet, tijdens de pauze van een literaire avond. Dit klinkt als het begin van een succesverhaal. Stiekem hadden we elkaar die avond al gespot en kenden we elkaar al van Instagram. Eline droeg voor uit eigen werk en ik was meteen heel erg onder de indruk. We besloten: laten we thee gaan drinken. Toen bleek dat we niet uitgepraat raakten en maakten we plannen voor gastblogs die Eline gaat schrijven voor de Groene Meisjes. We willen wat dingen kwijt, over feminisme en over boeken enzo. Dat mag gewoon hier. Waarom ik Eline zo leuk vind? Omdat ze me GIF-jes van Lena Dunham stuurt. Heel veel meer hoef je ook niet te doen om mijn hart te winnen. (nouja en verder is ze gewoon ontzettend getalenteerd en lees ik haar verhalen heel erg graag)
Een maand geleden begon mijn verlof. Ik schreef erover in deze blogpost, waarin ik uitlegde waarom ik mezelf een periode vrij gun en wat ik met die tijd ga doen. Vandaag is die verlofperiode alweer op de helft. Ik kan dat niet geloven. En dat is onder andere omdat het me nog niet helemaal is gelukt om écht vrij te nemen – terwijl dat eigenlijk wel de bedoeling was. Goed, laat ik maar gewoon bij het begin beginnen.
