Hoewel ik van nature wel een zachtaardig persoon ben, vind ik het soms toch moeilijk om dat te uiten. Dat kan zijn omdat ik het druk heb, stress voel of wanneer ik ingewikkelde dingen aan mijn hoofd heb. Dan is er weinig ruimte om die zachtaardigheid te tonen, ook al wil ik dat graag. Ik ben er inmiddels achter dat dat veel te maken heeft met weinig zachtaardigheid voor mezelf kunnen opbrengen – waardoor het nóg lastiger wordt om dit voor een ander te doen. Dit audioverhaal gaat over iedere dag de keuze maken om zachtaardig te zijn. Voor jezelf en voor de mensen om je heen. Want zachtaardige mensen, die kunnen we in deze wereld wel wat meer gebruiken.
Over vrijheid en slowbloggen
Het zal de meesten niet zijn ontgaan dat ik afgelopen week in Zwitserland zat. Man, wat een weekje heb ik daar gehad. Eerlijk gezegd had ik geen idee wat ik me bij het land moest voorstellen – behalve dan dat er bergen en heuvels zouden zijn. True, die zijn er. Maar dat het er zo mooi zou zijn? En dat ik het zó geweldig zou vinden om eens níet alleen maar in een stad te zitten, dat had ik niet gedacht. Die vijf dagen Zwitserland hebben me laten nadenken over van alles. Bijvoorbeeld over de vrijheid die ik heb en die ik nog meer wil gebruiken dan ik nu al doe.
Audioblog #9 – Does it spark joy?
Toen ik vorig jaar het beroemde boek van Marie Kondo las, en ik druk aan het opruimen sloeg, had ik niet kunnen bedenken dat de theorie op meer dan op het opruimen van mijn bezittingen zou gaan slaan. Maar toch is het zo. De vraag ‘does it spark joy?’ (de hoofdgedachte van de opruimtheorie) kan op zoveel terreinen van je leven van toepassing zijn – dat besefte ik eigenlijk helemaal niet.
Maar toen ik daar eenmaal achter kwam, en me bij allerlei ontastbare dingen (vriendschappen, werk, het verdelen van je tijd, hobby’s, relaties enz,) ging afvragen of het allemaal nog wel joy sparkte, zag ik in hoe belangrijk het is om iedere dag opnieuw keuzes te maken op basis van je intuïtie. Dat doe ik nu zoveel mogelijk en dat bevalt mij heel goed. Ik vertel er je vandaag meer over in mijn nieuwste audioblog. Veel luisterplezier!
Gastblog Prins: Moeder Voedselindustrie
Als kind eet je wat je moeder (of vader, maar laten we het voor het gemak even bij moeder houden) je voorschotelt. Je vertrouwt haar volledig, eet gretig maaltijd na maaltijd, zonder je ook maar af te vragen wat er precies op je bord ligt. Logisch, je bent een nog onwetend kind. Je moeder weet wat goed voor je is. Mijn beste vriend kreeg dagelijks gefrituurd voedsel als lunch. Of hij dat niet vreemd vond? Nee, hij wist niet beter en was het gewend.
Audioblog #8 – Een heel leuk leven
Het is zondag en de weersvoorspelling ziet er niet al te zonnig uit. Sterker nog, het kon wel eens de hele dag gaan regenen. Dat komt niet heel erg goed uit, aangezien ik vandaag naar festival Mundial ga. Terwijl ik hierover nadenk corrigeer ik mijn eigen gedachten: je hebt echt wel een heel leuk leven, als je je druk moet maken om wat regen op een festival.
En zo is het. Ik héb een heel leuk leven. Het is niet perfect en ik heb nog veel wensen en dromen – maar ik mag absoluut nergens over klagen. En nu ik terugdenk aan hoe ik gistermiddag ontzettend chagrijnig thuiskwam van een retourtje Kalverstraat – ja, wie doet dan ook op zaterdagmiddag?! – dan schaam ik me gewoon een beetje. Ik ben gezond en veilig, ik krijg zoveel kansen en de mensen om me heen zijn goed voor me. En ik hopelijk ook voor hen. Ik en de mensen om mij heen, wij hebben eigenlijk allemaal een heel leuk leven. Dat geldt helaas niet voor iedereen. Nou, en over dat onderwerp deel ik vandaag een nieuwe audioblog met je. Veel luisterplezier gewenst :)