Stiekem vind ik tags invullen echt heel erg leuk. Het is een beetje zoals je vroeger een vriendenboekje van een klasgenootje mocht invullen. Awesome vond ik dat. Gisteren had ik een lunchafspraak met de lieve Sophie van het populaire blog Naoki. Sophie is een echt blogvriendinnetje geworden de afgelopen jaren. We houden elkaars blogs goed in de gaten, volgens mij lezen we praktisch alles van elkaar. Vorige week plaatste Sophie de ‘Project Positief Tag’ die ze bij Dagmar Valerie had gevonden. De tag sprak me erg aan, omdat ik denk dat het vragen zijn waar iedereen zo nu en dan eens even bij stil zou mogen staan. Positief in het leven staan is heus niet altijd makkelijk. Als het iedereen zo ontzettend makkelijk af zou gaan, dan zou de wereld er heel anders uitzien. En juist daarom is het zo goed om bewust bezig te blijven met een positieve houding in het leven. Ik vulde de tag in en de antwoorden lees je hieronder!
Stressvrije week
Vorige week maandag zat ik om kwart over zeven in de trein en ik voelde aan mijn water dat dit een zware week ging worden. Op school is er een nieuwe periode begonnen en dat betekent: nieuwe klassen, nieuwe vakken, een nieuw rooster en een extra dag werken. Zo’n begin van een periode is altijd rommelig en best wel heftig. Daarbij komt dat het de week hiervoor toetsweek was geweest en ik wist dat er een enorme berg nakijkwerk op mij lag te wachten. Dit alles overdacht ik eens op die vroege maandagmorgen en ik kwam tot de conclusie: ik moet het rustig aan doen deze week, anders val ik om. Ik riep (op Twitter en aangekomen op mijn werk) deze week uit tot ‘Stressvrije Week.’
De 25 food vragen tag!
Fairtrade koffieworkshop
Afgelopen zaterdag hadden wij de eer om bij een interessante koffieworkshop (een samenwerking tussen Max Havelaar/Fairtrade NL en Mister Kitchen) aanwezig te zijn. We wisten alleen dat we kennis zouden gaan maken met een Peruaanse koffieboerin en dat we zouden gaan zien hoe koffiebonen worden gebrand. Verder was het een grote verrassing.
Gedachten van een groen meisje
foto: Danique van Kesteren // 88forever.nl
Ik zie mezelf nog staan bij de snackbar. Al van jongs af aan had ik een hang naar de kaassoufflé en kon de frikandel speciaal mij gestolen worden. Dat maakte dat ik dacht: zie je, ik hou veel meer van kaas dan van vlees en dus kan ik best wel vegetariër worden. Ik moet ook hebben gedacht: “desnoods eet ik de rest van mijn leven alleen nog maar kaassoufflés.” Op dat moment realiseerde ik me nog niet eens dat er ook vlees in huzarensalade zat. Of gelatine in drop en chocolademousse. Ik realiseerde me amper dat kip-kerrie salade daadwerkelijk kip bevatte. Immers; het leek niet eens op kip. Ik had geen idee dat het leven van een vegetariër over meer dan kaassoufflés alleen zou gaan.