De rust opzoeken in Amsterdam

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met NS / Foto’s: Bette de Wit

Een paar weken geleden stapten Bette en ik op een gure, mistige maandagmorgen in de trein naar Amsterdam. We gingen op ‘excursie’! In de trein naar huis keek ik terug op en superleuke dag en ik vind het leuk om dit ook met jullie te delen.”

Bijna wekelijks maak ik wel een keer gebruik van de verbinding tussen Rotterdam en Amsterdam en ik ben altijd weer blij dat dat met de trein zo gemakkelijk gaat. Waar ik nog meer blij mee ben? Met mijn te gekke stagiaire! Met Bette op pad gaan is altijd gezellig en goed. Dat komt vooral doordat we aardig hetzelfde denken over wat we leuk vinden om te doen. Beiden houden we niet van drukte of mensenmassa’s, we zijn graag buiten, hebben interesse in kunst en cultuur én we houden allebei van goede koffietjes drinken. Nu denk je misschien; als je niet van drukte houdt, waarom ga je dan naar Amsterdam? Omdat je in onze hoofdstad ook prima de rust kunt opzoeken. Je hoeft helemaal geen last te hebben van massa’s toeristen of allerlei prikkels en veel lawaai. Dat wilde ik Bette vandaag laten zien.

Natuurlijk vond ik het ook erg leuk om Bette mee te nemen naar mijn oude buurtje – de Indische Buurt – waar ik zes jaar met veel plezier heb gewoond. De Indische Buurt ligt in Amsterdam Oost en het is niet een buurt waar je snel belandt als je de stad niet zo goed kent. En dat is eigenlijk jammer, want heel stadsdeel Oost is erg de moeite waard. Het is er gezellig, groen en gemoedelijk. Ik vind het er ook nog best wel rustig (in ieder geval rustiger dan in het centrum, natuurlijk) en ik ken er een hoop leuke adresjes. In deze blogpost zal ik enkele adressen met jullie delen.

Een beetje verdwalen in het groen

Ik heb dus zes jaar in Amsterdam gewoond maar ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik nooit uit mezelf naar de Hortus ben geweest. En dat terwijl ik zo van planten houd! Wanneer ik op stedentrip ben naar Europese steden check ik altijd of er een botanische tuin is, want soms vind ik het leuker om daarheen te gaan dan naar een museum. Maar in mijn eigen stadje was ik kennelijk niet op het idee gekomen om te gaan.

Bette en ik besloten met openingstijd (10:00 uur) bij de hortus te zijn. Dat bleek een schoot in de roos: want waren de eerste bezoekers en zeker een halfuur lang heb ik het idee gehad dat er helemaal niemand anders in de tuin was. We dwaalden wat door de kassen en door de tuin, verwonderden ons over de herfstkleuren en over hoe stil het hier is – terwijl je toch echt míddenin de stad bent. Wat een lekker begin van onze week!

Zoals jullie weten ga ik ook heel erg graag naar musea en natuurlijk zijn er in Amsterdam allerlei musea die heel erg de moeite waard zijn. Maar ik vind persoonlijk dat een mooie botanische tuin zoals de Hortus absoluut niet onderdoet voor een museum. Of sterker nog, ik zie het eigenlijk als een levend museum want het ziet er ieder seizoen weer anders uit. Een bezoek aan de Hortus in het najaar kan ik je in ieder geval aanraden – het is er nu echt prachtig. Eind november barst het Amsterdam Light Festival los en daar doet de Hortus ook aan mee. Ik herinner me prachtige lichtinstallaties in en rond de tuin, heel indrukwekkend is dat. Het Amsterdam Light Festival, met lichtinstallaties door de hele stad, vindt plaats van 29 november tot en met 20 januari en is een grote aanrader om een stadswandeling met gids te boeken. Je komt dan ook langs de Hortus – dat mag je echt niet missen.

Mijn oude buurtje

We pakten tram 14 (richting Flevopark) naar mijn oude buurtje. Het leek me leuk om Bette te laten zien waar ik gewoond heb al die jaren. Mijn oude huis staat nog altijd in de steigers en er is een hoop veranderd, maar toch voelde het vertrouwd. Wat liggen er hier een hoop herinneringen, niet te geloven.

Zoals bijvoorbeeld aan alle koffietjes die ik dronk bij Studio/K. Oh en alle films die ik hier zag. Studio/K was mijn favoriete hang-out voor bijkletsen met vrienden, films kijken (het is ook een filmhuis) en ik heb er ook heel wat uren zitten tikken voor de Groene Meisjes. Op een gegeven moment gingen ze hier ook nog heel goede vegan maaltijden serveren en toen hoefde ik nooit meer ergens anders naartoe. Bij wijze van spreken dan hè? Bij Studio/K is het op ochtend eigenlijk altijd wel lekker rustig, niet alleen op maandag. Vind een fijn plekje op een vintage stoel of bank, neem je boek mee en geniet in alle rust van je thee of koffie!

Andere plekken waar ik áltijd kwam zijn (buurt-)bar Joost (met veel leuke speciaal biertjes en je kunt er ook heel gezellig spelletjes spelen,) mijn vaste kapsalon Draagbaar en de Java Bookshop waar ik vele tientallen boeken heb gekocht. Dit is een heel toffe boekhandel die wordt gerund door twee of drie vrouwen die kennelijk een heel goede smaak hebben, want de collectie is altijd on point.

We wandelden door de prachtige Javastraat, die altijd in ontwikkeling is, en ik zag dat er alweer allerlei nieuwe tentjes zijn geopend in het halfjaar dat ik hier niet ben geweest. Zoals de CousCous Bar, van Nadia Zerouali (je kent haar misschien van haar kookboeken, ze is geweldig) waar je authentieke Marokkaanse couscous kunt eten. Natuurlijk is er ook een vegan variant. We zijn immers in Amsterdam. Wat een aanwinst voor de Javastraat is dit. Ik word er bijna weemoedig van: de Indische buurt is, als je het mij vraagt, nog altijd de allerleukste buurt van Amsterdam.

Hoewel het behoorlijk fris was buiten, besloten we onze wandeling nog een beetje te verlengen. Ik vind dat altijd wel lekker, een beetje door die kou heen wandelen en dan ergens opwarmen. We liepen door de Dappermarkt (waar het dan weer wat drukker is, dus die hebben we gauw weer achter ons gelaten) richting Oosterpark. Ken je dit park? Het is er prachtig, ruim en rustig. Echt een heel fijne plek. Als je helemaal door het park heen loopt (of je loopt door de Oosterparkbuurt door de mooie straten,) dan kom je uiteindelijk op de Wibautstraat uit. Je hebt er dan echt een leuk rondje Oost opzitten, dus ik kan je dit aanraden. Wij kozen ervoor om te lunchen bij het Volkshotel, waar het overigens stampvol zat met studenten en zzp’ers met laptops – ook dat is Amsterdam. Het was er druk, zeker, maar de sfeer was goed. En de tomaat-paprika-pompoensoep was lekker. Dat is ook wat waard.

Rust en ruimte in de stad

Ik hoop dat deze blogpost laat zien dat Amsterdam heus niet overal zo druk en vol is. Natuurlijk, toen ik later die week op avond ging eten bij vrienden en ik op mijn OV-fiets over de grachten croste en hier en daar moest uitwijken voor toeristen, toen dacht ik wel weer: blij dat ik hier niet meer woon. Maar dat neem ik meteen terug als ik naar de maandagochtend daarvoor kijk. Want die drukte, die moet je gewoon niet opzoeken als je daar niet voor in de mood bent. Je kunt er namelijk prima omheen. Naast de buurten rondom het centrum waar het al een stuk rustiger is, heb je ook nog de parken. Of je gaat met de pont naar de overkant van het IJ, een beetje verdwalen een Noord. Dat voelt alsof je een dorp bezoekt. Je hoeft jezelf niet te frustreren in de Kalverstraat of op het Spui. Nergens voor nodig.

Bette vond het heel tof om te zien waar ik al die jaren rond gewandeld en gefietst heb. Zij kent Amsterdam niet zo goed en zou uit zichzelf misschien niet heel gauw in Oost belanden. Daarom vond ik het extra leuk om haar eens mee te nemen naar mijn favoriete stadsdeel. We komen natuurlijk wel eens vaker samen in Amsterdam, maar dat is dan in het centrum als we naar een (bloggers-) evenement gaan. Maar deze maandag was compleet anders en daardoor heel erg leuk. ‘s Middags zaten we behoorlijk moe van al het wandelen in de trein terug naar Rotterdam. In een uurtje waren we weer terug in ons (ook zo) geliefde Rotje – dankjewel NS! Ik las mijn boek uit, Bette bekeek haar foto’s op haar camera. Het is heel ontspannen allemaal. Dit is het zoveelste treinreisje dat we samen maken en we blijven maar mooie herinneringen opdoen!

Ik denk alvast na over de andere buurtjes in Amsterdam die ik nog meer de moeite waard vind om Bette eens te laten zien. Ik zie ons wel op OV-fietsjes door Noord rijden, bijvoorbeeld. Er is nog genoeg te ontdekken! In elk geval staat er op de planning om nog een keer met haar naar Foam te gaan. Ik bedoel, als fotografiestudent moet je toch een keer in het leukste fotomuseum van Nederland zijn geweest. Hoewel ik gek ben op het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam, is Foam nog altijd mijn favoriet. Misschien moet dat onze kerstexcursie worden. En dat we dan ergens warme chocolademelk kunnen drinken en de feestdagen kunnen inluiden. Maar dan wel weer op een maandagochtend. Lekker rustig.