Een dagje kunst&natuur snuiven op De Hoge Veluwe

Twee weken geleden reed ik op een witte fiets door Nationaal Park de Hoge Veluwe. Over de heide, die toen net een beetje in bloei kwam, tussen een paar regenbuien heen bewegend, richting het Kröller Müller museum. Samen met een gezellige club mensen (natuurfotografen en influencers blijken een goede match,) verkenden we de mooie omgeving van Otterlo. Ik beleefde hier echt een topdag en mocht jij binnenkort ook richting de veluwe willen, dan heb ik een paar tips voor je!

Vanuit Rotterdam is het een uur en een kwartier rijden naar de Hoge Veluwe en doordat het zomervakantie was en er helemaal geen files stonden, was ik er voor mijn gevoel ook echt zó. Misschien vind je dit heel sentimenteel van me hoor, maar ik voel op dit soort dagen altijd heel veel dankbaarheid om in Nederland te wonen. Ik vind het namelijk echt geweldig dat we in ons kleine landje zo’n grote diversiteit aan natuur hebben én dat je binnen no-time op een plek kunt zijn die in niks lijkt op je eigen woonomgeving. Je kunt gewoon één dagje op vakantie op deze manier. What’s not to like?

First things first: hoe kom je het park op?

Aangekomen in Otterlo parkeerde ik mijn auto bij de ingang van Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Hier koop je vervolgens een kaartje (€13,05 per persoon,) om het park op te mogen (zonder auto, in mijn geval) en als je weggaat, haal je een uitrijkaart voor €4,65. Hoewel ik zeker vaker op de veluwe ben geweest, herinner ik me niet dat ik deze move eerder heb gemaakt. Hierdoor twijfel ik dus ook of ik ooit eerder echt in Het Nationale Park ben geweest, of alleen op de heide eromheen. Maakt ook niet uit, ik was er nu :)

Kilometers maken op iconische witte fietsen

Als je het park oploopt, kom je meteen de beroemde witte fietsen tegen. Er staan maar liefs 1800 exemplaren op je te wachten die je gratis mag gebruiken tijdens je verblijf in Het Park. Wist je dat de iconische fietsen al vijftig jaar op de Hoge Veluwe staan? En ze blijven een succes! Ze zijn dan ook wel echt ideaal, want je hebt best wel wat kilometertjes te maken en op een fiets gaat dat toch een stuk vlotter dan wandelend. We pakten de ‘lange’ route naar het Kröller Müller museum. Dat is tien kilometer en de route brengt je langs de mooiste plekken in het park. Onderweg heb ik denk ik wel drie keer geroepen dat ik het gevoel had dat ik op een eiland was. Het deed me denken aan fietsen door de duinen op Terschelling en voor mijn gevoel was ik even helemaal ‘los’ van de omgeving. Je rijdt het park op en de wereld eromheen lijkt heel ver weg. Ik vind dat een heerlijk gevoel; echt even loskomen van alles heb ik soms gewoon nodig.

Twee indrukwekkende musea, één beeldentuin

In mijn jeugd ben ik, vanuit mijn middelbare school in Zutphen, wel eens naar dit geweldige museum midden in het bos geweest. Toen ik het terrein opliep herinnerde ik me weer dat ik het destijds indrukwekkend vond; en dat vond ik het nu nog steeds. We bezochten eerst een expositie over bomen en vogels (die heet ‘Door de bomen het bos’ en is te bezoeken tot en met 15 september – nog een maandje dus!) die ik heel mooi vond. Daarna was het tijd voor een lekkere lunch en een bezoek aan de beeldentuin. Als je het hebt over indrukwekkend… wow. Ik vind het overigens echt veel te bescheiden dat dit de beeldentuin wordt genoemd. Het is eerder een beeldenpark! Het is gigántisch. En er is zó veel kunst te vinden. Het ene werk nog bijzonderder dan het andere. Ik zou alleen al voor de tuin zeker een uur tot anderhalf uur uittrekken.

Overigens kun je de witte fiets gewoon bij het museum parkeren en later, als je weer weggaat, er weer eentje oppikken. Het hoeft natuurlijk niet, je kunt ook rechtstreeks naar het museum. Maar als je dan toch in de buurt bent… tsja, dan zou ik denken dat je ook wel even een stukje van het park zou willen zien. Wij fietsten weer terug over de heide richting parkeerplaats. Vanuit daar verplaatsten we onze auto’s naar het centrum van Otterlo.

Misschien denk je: ‘die meid had wel weer even genoeg cultuur gesnoven,’ maar nee! We maakten namelijk ook nog een stop bij het Nederlands Tegelmuseum. En hoewel dit een museum van zeer bescheiden formaat is; vergis je absoluut niet over de hoeveelheid (soms eeuwenoude) tegels die er te zien zijn. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden. Het klinkt ook een beetje muffig hè, tegels? Toch heb ik echt heel mooie en speciale dingen gezien. Ik vind het dus wel een aanrader!

Lekker eten en drinken op de Hoge Veluwe

Eerlijk is eerlijk: na dit bezoekje had ik wél mijn portie kunst gehad. Op een gegeven moment ben ik verzadigd en zie ik eigenlijk niet meer wat ik zie; snap je wat ik bedoel? Het was tijd voor een borrel. En die werd geweldig verzorgd bij het gloednieuwe KOE, net iets buiten Otterlo, tussen de weilanden. Het is hier echt super mooi en de eigenaar, een jonge gast die duidelijk met heel veel passie onderneemt, was heel gastvrij. Ben je in deze omgeving aan het fietsen of wandelen? Zorg dan zeker dat je een stop kunt maken bij KOE, want dat is meer dan de moeite waard.

Hoe sluit je een dag op de veluwe af? Juist, tussen de bomen natuurlijk. Dus we reden terug, richting heide en bos, en streken neer bij de Wever Lodge. Van een vriendin begreep ik dat je hier ook geweldig kunt overnachten, dus misschien ga ik dat nog wel een keertje doen. Het is hier namelijk prachtig én je staat met een paar stappen op de heide. Zonder overdrijven. Bij dit hotel/restaurant organiseren ze regelmatig heel leuke events en dat was deze keer een buitenbios. Helaas liet het weer het niet helemaal toe en werd de buitenbuis toch een binnenbios. Nederlandse zomers be like… Het team van de Wever Lodge verzorgde een fijne barbecue voor ons en dat was voor mij toch wel echt een topmanier om deze toch al erg geslaagde dag af te sluiten.

Wat is er beter dan een hele dag buiten zijn en mooie dingen zien? Ik hoop je met deze blogpost te inspireren om ook een dagje, of misschien een weekendje, naar de Hoge Veluwe te plannen. Het is er zó mooi en er is zoveel te beleven!

Bedankt voor de uitnodiging Ede Marketing. En dankjewel Laura voor je goede zorgen!