Voordat ik aan deze blogpost begin even een kleine disclaimer. Ik weet dat er mensen zullen zijn die dit artikel lezen en denken: ‘Merel, ik vind je een aardige meid (dat hoop ik dan hè,) maar vandaag kan ik me even niet in je verhaal vinden.’ Dat snap ik. Ik weet dat het zo kan zijn dat je je momenteel gewoon ronduit klote voelt en dat je even helemaal niet vindt dat je een leuk leven hebt. Ik weet dat het niet altijd makkelijk is om dankbaar te zijn, of om de positieve dingen in het leven te zien. Die periodes heb ik zelf ook en ik ken het gevoel maar al te goed. Toch wil ik vandaag even bij dit onderwerp stilstaan, omdat het me bezighoudt momenteel. En die dingen die in mijn hoofd omspoken, die deel ik graag met jullie. Misschien voel je even niet met me mee, maar denk je op een later moment terug aan dit artikel en denk je er anders over.
Terwijl ik dit schrijf zit ik bij de Coffee Company. Ik zit achter mijn laptop en heb een sojalatte besteld. De barrista maakte een hartje in mijn sojamelkschuim en dat vond ik een mooi begin van de maandag. En dus van de nieuwe week. Maandagen zijn dingen waar ik gemixte gevoelens over heb. De ene maandag schreeuw ik van de daken: HAPPY MONDAY EVERYBODY! en de andere maandag loop ik liever weg voor de realiteit die ‘een nieuwe week’ heet. Maar vandaag is een goede maandag en het hartje in mijn melkschuim symboliseert dat voor mij.
Terwijl ik hier een beetje over zit na te denken, staat er opeens een jongen naast me aan mijn tafel. Hij kijkt een beetje ongemakkelijk om zich heen en zonder veroordelend te zijn, heb ik binnen een paar seconden door dat het een dakloze jongen is die het heel ongemakkelijk vindt om hier bij de Coffee Company naar binnen te stappen. Hij valt dan ook een beetje uit de toon tussen alle hippe mensen en zakenlui met laptops (including me) en moeders met kinderwagens. Om eerlijk te zijn: de jongen ruikt niet heel fris en ziet er een beetje onverzorgd uit. Dat doet hij vast ook allemaal niet voor zijn plezier, zeg ik in mijn hoofd meteen tegen mezelf.
De jongen wil duidelijk iets zeggen of vragen, dus ik doe mijn koptelefoon af. Hij vraagt of hij zijn telefoon misschien even mag opladen aan mijn laptop. Hij vraagt het zo aarzelend en verlegen, dat ik de schaamte van hem af zie druipen. Natuurlijk mag de jongen zijn telefoon opladen aan mijn laptop. Hij geeft me zijn telefoon en sprint bijna naar buiten. Hij wil duidelijk niemand tot last zijn en dat raakt me. Vijftien minuten later komt de jongen weer naar binnen om zijn telefoon op te laden. Ik zeg hem dat de telefoon pas 20 procent opgeladen is en dat het echt geen probleem is om hem nog wat langer de tijd te geven. De jongen antwoordt: “20 procent is alles wat ik nodig heb, ik ben een rijk mens.” Hoewel dit misschien een ietwat filosofische gedachte is, in deze context, glimlachen we naar elkaar en snap ik wel wat hij bedoelt. Ik vraag de jongen of hij echt niet de telefoon nog wat langer wil opladen of iets anders nodig heeft, maar het is goed zo. De jongen bedankt me wel drie keer en verlaat de Coffee Company. Als hij buiten staat glimlacht en zwaait hij naar me. De jongen laat me achter met vragen als: waar zou hij nu naartoe gaan? Waarom zou hij zelf geen lader hebben? Waar zou hij vannacht slapen?
Ik staar nog wat naar buiten en zie een vader met een kind in een rolstoel voorbij lopen. De vader maakt grapjes, het meisje ligt lekker onder een dekentje en lacht. Ik neem nog een slok van mijn sojalatte en word opeens overspoeld met gevoelens als: er is zo ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Bijvoorbeeld voor het feit dat ik kan lopen. Dat ik een dak boven mijn hoofd heb, ook al zeur ik vaak over de staat van mijn woning. (daar schaam ik me dan ook meteen voor) Dat ik thuis, terwijl ik op de bank zit, mijn telefoon kan opladen, in plaats van anderen te moeten vragen om een lader. Dat ik geld heb om een sojalatte te kopen. Dat ik een laptop heb om op te werken, ook al is het niet het nieuwste model. Dat ik werk mag doen dat me iedere dag blij maakt. Dat ik niet op de vlucht hoef voor een oorlog of andere gevaarlijke omstandigheden. Dat ik vrienden heb met wie ik kan praten. Dat ons blog gelezen wordt door gelijkgestemden. Dat ik kan lezen en schrijven en op die manier in staat ben om mijn gevoelens en gedachten over dingen te uiten.
Ik heb gewoon een heel leuk leven. Er zijn genoeg dingen die ik graag anders zou willen zien. Mijn leven is verre van perfect. Maar het is veilig, leuk en gezond genoeg. Wat heb je dan nog meer nodig? In periodes van drukte vergeet ik nog wel eens om de tijd te nemen en eens stil te staan bij dit soort dingen. Herkennen jullie dat? Een dag als vandaag laat me weer inzien hoe belangrijk het is om dit toch te doen.
Voel je vrij om je gedachten over dit onderwerp op te schrijven bij de comments. Liefs!
Ps is je iets opgevallen aan de foto bovenaan dit artikel? :)
mooi :) dankjewel.
Tijdens de donkerste dagen van het leven is het moeilijk je ogen te openen voor de kleine dingen. Het lijkt al erg lang geleden, dit gevoel te hebben gehad wat jij zo perfect beschrijft.
Maar ik merk dat er verandering onderweg is, het feit dat ik kon mee-voelen wat je hier schrijft is het bewijs. Bedankt om me erop te wijzen.
Mooie reactie. Ik hoop dat je snel op het punt zult zijn dat je de leuke dingen weer volop kunt zien :)
Kan me helemaal in je verhaal vinden, mooi geschreven. Ik heb het idee dat je jezelf tekort doet als je van mening bent dat je leven verre van perfect is. Kijk waar je nu staat, wensen en dromen hebben zorgt er voor dat je ambities wakker blijven om verder te komen(en dat hoeft niet altijd met je baan/carriere te maken te hebben)
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik bedoel er meer mee te zeggen: ook mijn leven is niet perfect, ook al lijkt dat door social media misschien soms wel zo. Regelmatig krijg ik van jonge meisjes berichtjes als: jij bent zo sterk, je hebt zo’n geweldig leven, enz. Dat is natuurlijk heel lief en goed bedoeld, maar ik vind het belangrijk om te laten zien dat ook achter mooie plaatjes soms momenten van balen en tegenslagen zitten. Zoals bij ieder mens :)
Merel, heel mooi artikel. Ik weet dat je gelijk hebt en de gedachten en gevoelens die je nu beschrijft heb ik vaak ook. Alleen staan we er niet altijd genoeg bij stil. Er gaan veel dingen fout en ja niet alles loopt zoals ik het wil (dankjewel perfectionisme?). Als ik op school zou zeggen wat jij nu beschreef, en waar ik volledig mee akkoord ga, zouden ze me raar bekijken (nog meer als anders hha ) Toch denk ik ook dat de maatschappij en alles wat er rondhangt, ‘medeplichtig ‘ is aan het feit dat we ons niet ‘gelukkig’ voelen, omdat we dit of dat niet hebben. Wat volstrekt niet logisch is!! Bedankt voor je artikel, en wat valt op op de foto? Ik denk een mooie Smiley ☺. Ps: jullie ebook heb ik al besteld ? xx
Oh ik bedoelde niet ebook, die heb ik al. Het is jullie nieuwe boek dat ik bedoel natuurlijk!!☺
Mooi gezegd! Een smiley inderdaad :) onbedoeld, zag het pas bij het inladen van de foto’s. I see faces :)
Mooi geschreven en ik voel het precies zo! Wat ik heel erg jammer vind, is dat ik door alle wilde verhalen in de media soms wantrouwend geworden ben. In t geval van de jongen die zijn telefoon wil opladen zou ik al meteen denken: wat wil hij van me? is dat wel veilig? zet ie dan niet een of ander virus op mijn laptop? Pff… erg he!
Je hoeft je niet te schamen voor die gedachte, denk dat veel mensen het herkennen. Ik probeer toch van het positieve uit te gaan en mensen vertrouwen te geven. Natuurlijk moet je daar mee uitkijken, want je kunt ook op je hart worden getrapt. Maar ook dat hoort erbij in het leven.
Ik ben ook wel een beetje zo, hoor.. Laatst vroeg een jongen mij op straat of ik 10 Euro kon wisselen. Ik kon het niet, maar dacht ook wel gelijk: wat als hij iets van me jat tijdens het wisselen, of wat als hij zo’n truc bij me doet??? Erg, want de kans is groter dat hij gewoon goede bedoelingen had ;)
Helaas heb ik hier ook heel erg last van en dit vind ik erg jammer.
Dikke like! Mooie post, ik had t zo ook kunnen schrijven! Ben het helemaalmet je eens ? xx
Heel fijn artikel om de dag mee te beginnen. Ontzettend sterk geschreven, complimenten! Die foto bovenaan het artikel is wel toepasselijk haha!
Heel erg mooi, dankjewel voor dit artikel!
Bewust mijn ochtend, dankzij dit stuk, iets anders gestart ;-)
Dat vind ik leuk om te horen :)
Aaah zo’n mooi artikel Merel! Ik heb dat heel vaak, dat ik s ochtends zo blij kan zijn met warm water uit de kraan en dat ik dan ook nog alles in huis heb om koffie te maken. We hebben het zo goed en we hebben zo veel.
Je hebt gelijk. We leven in absolute luxe en dat mogen we ons iedere dag realiseren!
Prachtig geschreven…en helemaal mee eens!! Fijne dag!
Lisanne
Ik vond dit erg leuk om te lezen, de laatste tijd probeer ik vaker stil te staan bij de dingen die wel goed gaan, die ik heb gepresteerd en waar ik nu ben in mijn leven. En af en toe ècht om je heenkijken kan je ogen extra doen openen. Sinds ik in de psychiatrie werkzaam ben is het nog confronterender, zoveel mensen die om zoveel verschillende redenen het nu zwaar hebben. Door iets voor een ander te kunnen betekenen geef ik een extra waarde aan mijn leven en waardeer ik mijn gezondheid (lichamelijk en geestelijke) des te meer. merel bedankt voor mijn mindset meteen in de vroege ochtend “resetten” ;)
Heftig werk, lijkt me. Maar wel heel mooi en interessant!
Heel mooi artikel Merel! Ik ben van mening dat het erg belangrijk is om af en toe stil te staan bij de dingen die hebt in het leven, in plaats van altijd maar te verlangen naar meer.
Ik had laatst zo’n moment. Ik liep alleen door het park. Tassen gevuld met verse groente en fruit en leuke ontdekkingen bij de toko. De zon scheen. En ineens realiseerde ik me hoe goed ik het heb! En hoe trots ik op mezelf ben! Ik heb een lieve vriend waarmee ik al 3.5 jaar samenwoon, in een leuk huis ín de binnenstad, leuke familie, lieve katjes, een baan…ik mag in mijn handjes knijpen. Zoveel mensen hebben dit niet en dat maakt mij verdrietig. Stilstaan bij de dingen die je hebt, maakt je dankbaar.
Absoluut. Toen ik vanmorgen jouw tweet las over dat je ons boek had besteld, had ik ook weer even zo’n moment. Het is zo fijn als mensen waarderen wat je doet. Ook nu ik de reacties op dit artikel lees. Ik ben daar heel dankbaar om en heb vandaag daarom eigenlijk niks anders nodig. Dus dankjewel :)
Ahw ik checkte nog even of jullie toevallig gereageerd hadden op mijn comment, en ja! Superfijn dat het je zo blij maakte:) Graag gedaan! Ik vind jullie gewoon ontzettende toffe chicks, die hard werken, lief zijn voor anderen en de wereld een beetje mooier willen maken. Daar sta ik honderd procent achter dus ik kon ook niet anders dan het boek alvast pre-orderen:) Hopelijk komen jullie richting Utrecht voor een signeersessie, zou ik heel leuk vinden!
Het is heel moeilijk om dit gevoel iedere dag te hebben maar op veel dagenheb ik ook van die momenten vol dankbaarheid! Gelukkig kunnen wij doen waar we zin in hebben…
Ja, dit herken ik ook :) Vaak als ik mezelf hoor zeuren over kleine dingen die ontzettend onbelangrijk zijn, dán komt die gedachte. Dat ik zo ontzettend veel kan, mag, ben, heb en ik zeur over kleine dingetjes omdat er gewoon niets groots is om over te zeuren.
Dat zeg je mooi :)
Wow herkenbaar, ik kreeg tranen in mijn ogen van dit stukje. Zit een beetje vol in mijn hoofd maar dit stukje geeft me meteen weer ruimte. En trek in een latte! ;-)
Dankjewel lieve Merel!
:) Graag gedaan Jolanda. En ik hoop dat je van je latte hebt genoten!
Potjandorie wat heb je een dikke partij gelijk. Je artikeltje raakt me vandaag enorm omdat ik exact hetzelfde dacht vanmorgen. Ook ik heb het gelijk maar even op papier gezet. Hopelijk hou ik daarmee de gedachte wat langer vast. Ik doop vandaag om tot dankbare dinsdag ;)
– X Marloes
Mooi initiatief! Ik doe mee! Ik ben er dankbaar voor dat ik nu met mijn lieve vriend en onze kitties kan genieten van een kopje koffie voordat we gaan werken:)
Wat een goed artikel! Precies wat ik even nodig had op deze ochtend :) dank je wel voor het delen van dit soort persoonlijke verhalen! XX
Ik herken het gevoel, maar besef nu ook dat het al even geleden is dat ik dat zelf meemaakte. Maar jouw artikel laat me ook beseffen dat dat wel weer komt en dat het over een tijdje vast weer beter gaat. Heel erg mooi geschreven, dankjewel!
Ja, het is een happy face. ;-)
Ik vind het een mooi artikel trouwens. Er mag vaker bij stil gestaan worden. Veel is vanzelfsprekend geworden. Mijn zoontje is gedeeltelijk rolstoelafhankelijk, hij kreeg zijn eerste rolstoel toen hij 6 was. Voor ons heel erg moeilijk want we waren bang dat hij zich anders zou voelen of niet geaccepteerd zou worden. Hij wist het mooi te omschrijven. Met een hele grote lach op zijn gezicht zei hij: “Eindelijk kan ik weer meedoen met mijn vriendjes.” Dat was voor mij het moment dat heel veel van me afviel. Hij was zielsgelukkig dus waarom zou ik dat niet zijn?
Geweldig om te lezen Laura. Kinderen zien dit soort dingen vaak beter/helderder dan wij. Waarom het moeilijker maken dan het is? Prachtig!
Mooi artikel! Ik moest gisteren toevallig ook veel aan dankbaarheid denken, ik las een boek uit over iemand met kanker en die uiteindelijk overleed. Toen dacht ik: potverdikke ik ben gewoon in goede gezondheid terwijl sommige mensen zo vreselijk ziek zijn. Daar mag ik wel eens vaker bij stil staan, hoeveel geluk ik daar mee heb. En ik vind t altijd leuk om je persoonlijke artikelen te lezen :-) fijne dag vandaag!
Mooi artikel om de dag mee te beginnen want om een of andere reden hou ik minder van dinsdag dan van maandag ;) het is niet perfect, en soms doet het pijn, maar ik heb zeker een heel leuk en gelukkig leven… Misschien is het soms minder leuk omdat al het andere al zó leuk is! Soms sta ik stil bij het feit dat ik zoveel geluk heb, al is het maar door het toeval in een veilig land bij een warm gezin geboren te zijn..
Mooi! We hebben het hier zo goed maar dat beseffen we niet, ik besef het me ook nooit! Laatst keek ik wel om me heen in mijn huisje (éénkamerhuurwoning dan wel) en toen dacht ik bij mezelf: ik heb gewoon een huis voor mezelf! Dan wel niet echt VAN mezelf, want geen koopwoning, maar ik heb wel gewoon een huisje, mijn eigen plekje. En ik ben dan wel een beetje zoekende naar wat ik wil met mijn leven maar ik heb wel een baan, een dak boven mijn hoofd, genoeg kleren, genoeg geld voor boodschappen… en mensen die om me geven, dat besefte ik me de laatste dagen ook een paar keer echt, wat voor lieve vriendinnen ik wel niet heb en dat ze me het écht waard vinden. Daar stond ik nooit zo bij stil maar nu besef ik het me opeens.
Ik heb een boekje waarin ik elke dag drie dingen op schrijf waarvoor ik dankbaar ben die dag. Op sommige dagen kan ik er wel twintig opschrijven, maar op sommige dagen voel ik me zo shit dat ik er nauwelijks één kan bedenken. Maar toch doe ik, en het helpt me altijd om toch weer positief te worden en in te zien dat de stress of zorgen die ik soms heb eigenlijk niet zo veel voorstellen.
Ik las ooit eens over zo’n dankbaarheidsdagboek en was er altijd een beetje skeptisch over, maar ik vind het nu heel fijn om elke dag even stil te staan bij de goede dingen van die dag en om, als ik terug blader, te zien wat voor leuk en goed leven ik eigenlijk heb.
Mooi. Ik herken het wel. Zit ik dan in Australië te mopperen over de deadlines die ik heb en de rommel die van mijn kamer heb gemaakt. Voor iedereen die thuis zijn normale gang van zaken leeft klinkt dit natuurlijk bizar – het is eigenlijk ook bizar. Soms ben ik bang dat ik vergeet te genieten hier of dat ik niet dankbaar genoeg ben voor de mogelijkheden, voor de plek waar ik ben, voor de lessen die ik hier leer. Maar het grootste gedeelte loop ik hier wel rond met een ijs koffie van de Gloria Jeans – een brede lach op mijn gezicht – en denk ik: Damn, dat ik dit toch mag doen is wel heel bijzonder. Ik voel me zo gezegend.
Vergeten te genieten zou doodzonde zijn! Wel doen hoor ;)
Heel mooi geschreven!
Ik herken je gevoel goed, af en toe probeer ik om die reden ook wat te doen voor mensen die het minder goed hebben, vrijwilligerswerk, of bijv fruit brengen naar de “soepbus” die eten uitdeelt, of iets anders kleins.
Iemands telefoon laten opladen ;)
Ik vind dat zelf heel fijn om te doen, ook al kan ik elke keer wel huilen als ik het doe omdat ik over empathisch ben ;)
Bij de vrijwilligers organisatie RotterdamCares (hebben ze ook in Amsterdam) kan je per activiteit inschrijven, zodat je wanneer jij kan/zin hebt iets kan gaan doen.
dansen met ouderen, spelletjes met daklozen, koken met geestelijke gehandicapten noem maar op!
Misschien is dat ook wel iets voor jou?
Ik heb een beetje een brok in mijn keel. Omdat het zo mooi is en omdat ik me zo bewust ben van het feit dat ik er ook veel te weinig bij stil sta. Hallo, ik heb een prachthuis in Berlijn. IN BERLIJN! En toch zijn er dagen dat ik het allemaal echt niet meer zie zitten, dat mijn energie ver beneden peil is omdat ik te veel aan mijn hoofd is, omdat dat prachthuis allemaal niet af wil komen en klusjesmannen verstek laten. Omdat omdat omdat.. er zijn altijd zoveel redenen om ontevreden te zijn terwijl er vaak minstens zoveel redenen zijn om wél van het leven te genieten. Maar op een of andere manier hebben die negatieve redenen vaak de overhand. Tijd om daar eens iets aan te doen.
Ah lieverd, je hoeft je niet slecht te voelen over het feit dat je er soms gewoon even helemaal doorheen zit he? Dat mag. Dat heb ik ook. Dan jank ik een uur lang over HOE KUT ALLES WEL NIET IS. Een uur later denk ik dan: hmm, valt ook eigenlijk wel mee. Niks menselijks is ons vreemd. Jullie huis wordt vast nóg prachtiger!
Dank je wel voor dit mooie en persoonlijke verhaal. Ik herken veel van wat je zegt. Drie dagen in de week werk ik op een revalidatiecentrum en word ik geconfronteerd met het feit dat je leven er (soms letterlijk) in 1 klap totaal anders uit kan zien. Niemand die het aan zag komen, niemand die er om vroeg. Het werk dat ik daar doe is ver onder mijn niveau, maar juist daarom heb ik de ruimte om dat kleine beetje extra te geven wat voor mensen een verschil maakt. Een persoonlijke wens op je servet bij je ontbijt, als je al maanden in bed ligt. Iemand die weet wat jij lekker vindt, terwijl anderen het telkens weer komt vragen, of soms gewoon maar doet. Een beetje huiselijkheid in zo’n onpersoonlijk gebouw. Dat is het enige wat ik kan doen, terug kan geven van mijn geluk wel gezond te zijn. Het mooie is, dat als je jouw geluk, op wat voor manier dan ook, kunt delen jouw geluk eigenlijk ook alleen maar groter wordt. En een vriendelijk woord, dat is toch zo gemaakt..?
Wow, wat een prachtige baan! Je betekent vast heel veel voor deze mensen.
Je zegt precies wat ik voel. Ik kan me ontzettend klote voelen om dingen waar ik niet tevreden mee ben, maar als ik dan zie om wat voor kleine dingen anderen kunnen genieten, zie ik ook weer lichtpuntjes :)
Wat een prachtig artikel weer! Ik kan me hier helemaal in vinden en voel het even heel diep. Ik ben zelf de laatste tijd meer hiermee bezig, omdat ik positiever in het leven wil staan. Zo ben ik begonnen met de 100happydays challenge en ik vind het heerlijk hoeveel besef ik nu heb van kleine of voor mij grote gelukkige dingen. Natuurlijk zit het ook wel eens tegen en ben ik echt niet altijd positief, maar dan probeer ik te denken dat ook dat weer voorbij gaat. Zoals de tijd ook gewoon voorbij gaat en er weer een nieuwe dag komt. Bedankt voor dit mooie stuk op deze ochtend!
Graag gedaan :) En heel veel succes!
haha die smiley in de foto past bij je heerlijke verhaal,mooi geschreven merel!
Heel mooi verwoord! De meeste mensen zijn tegenwoordig zo druk en gestrest dat ze de mooie dingen om hun heen vergeten. Alles lijkt zo vanzelfsprekend tot je met je neus op de feiten wordt gedrukt. Gelukkig zijn kan voor mij al met de kleine dingen. En probeer ook op momenten dat t even minder gaat me toch te bedenken waar ik dankbaar voor ben en dan valt alles best wel mee.
:)
Dankje
Merel, je weet de spijker altijd weer goed op zijn kop te slaan. Prachtig geschreven en een goede boodschap! Mooi hoe zo’n iemand zo positief in het leven kan staan en dat zo aanstekelijk kan werken. Ik probeer me er dagelijks aan te herinneren dat vrijheid en gezondheid zo belangrijk en niet vanzelfsprekend zijn. Dan heb ik het nog niet eens over eten en drinken, het lijkt allemaal zo normaal, maar dat is het niet. Mijn vader is mijn grote voorbeeld wat dat betreft. Sinds mijn 12e chronisch ziek maar ik heb hem nooit horen klagen. Tevreden zijn met de dingen die je wel hebt is volgens mij een keuze (die echt niet altijd makkelijk is!) en ik probeer daar elke dag weer bewust voor te kiezen.
Lieve Marjolein, je hebt (blijkbaar!) veel van je vader geleerd, want je bent 1 van de meest positieve mensen die ik het afgelopen jaar heb leren kennen!
Prachtig artikel en een prachtig gebaar, Merel! Toevallig stond ik er gisteren ook zo bewust bij stil door een programma op TLC: ‘Born without limbs’. Dat riep echt wel ‘wat zeur ik nou?’ bij me op. Om maar te zwijgen van de ellende die de vluchtelingen nu meemaken.
Wat een prachtige artikel. Op één of andere manier had ik het echt even nodig. Het heeft me met beide benen op de grond gezet. Sinds eergisteren woon ik voor het eerst op mezelf en ik loop heel de tijd met een zenuwachtig gevoel rond omdat ik het gevoel heb dat ik de situatie niet onder controle heb. Ik maak me om de kleinste dingen druk en ik kan helemaal niet genieten. Terwijl ik dat wel zou moeten! Ik heb een prachtige kamer met fijne spullen, ik kan compleet veganistisch gaan eten omdat ik nu elke dag zelf moet koken. Mijn vriend en familie hebben me zo lief geholpen en de wereld ligt aan mijn voeten (letterlijk, ik woon naast het treinstation). Ik ben gezond, mijn opleiding is gaaf en mijn vriend woont opeens 2 minuten van mij vandaan in plaats van 2 uur. Ik heb zoveel om dankbaar en blij te zijn. Dankjewel voor dit verhelderend stuk, Merel, want ik zou me de koning te rijk moeten voelen. :)
Ah Daphne, het komt allemaal goed! Ik herken je gevoel, die onwennigheid. Neem de tijd om met een drankje op je eigen (!) bank te zitten en om je heen te kijken. Je moet het eventjes laten bezinken allemaal. Je zult zien, over een week of 2 voel je je een heel ander mens! Veel geluk in je eigen huisje :)
Amen! Ik kan me hier heel erg in vinden :) Sommige dagen voel ik me niet fijn en mopper ik overal om, maar dan denk ik aan de dingen die ik mag/kan doen en voel ik me meteen anders. Ookal heb ik het niet altijd naar mijn zin op m’n werk, toch ben ik blij dat ik werk heb (en een fijne collega). Ookal baal ik dat ik nog thuis woon, ik heb een dak boven mijn hoofd en geen ruzie met m’n ouders. Zo kan ik nog wel even door blijven gaan :)
Zo is het! Mooi dat je het zo kunt zien :)
Ik zat net vandaag in een dipje, maak me zorgen over van alles en vooral het vinden van een bijbaantje (naast m’n studie), wat ik echt heel hard nodig heb..
Door dit artikel voel ik me echt al veel beter en besef ik me met hoeveel dingen ik wél geluk heb en waar ik wel allemaal heel blij en dankbaar voor ben :) Dus dankjewel voor dit inspirerende artikel! Ga ‘m meteen opslaan in m’n bladwijzers :)
En die foto gaf me een glimlach op m’n gezicht :)
Wat fijn om te horen Hilde. Ik duim voor je dat je heel snel een (leuke!) bijbaan vindt! (ik heb geen idee waar je woont, maar in Almere en Amsterdam zoekt WAAR winkelmedewerkers. Check de website: ditiswaar.nl)
Dat is lief! Dankjewel!
Toevallig heb ik nu nog eventjes een baantje in Almere haha, maar woon op kamers in Nijmegen, dus ben daar op zoek naar een nieuwe baan :) Maar bedankt voor de tip! Is wel echt een hele leuke winkel! :)
Heel mooi artikel Merel :)
HET IS EEN SMILEY! :D Viel me gelijk al op toen ik de foto bovenaan zag. Mooi geschreven artikel, zal de rest van de dag blijer zijn dan voordat ik dit las. :)
Haha, originele foto, zag meteen de smiley <3 love it. Maar wat ik nog veel meer love, is je artikel. Wauw. Ik zit in zo'n dip dat ik het voor mezelf even allemaal niet meer zie zitten, maar damn, je hebt gewoon gelijk. Soms zou ik wel eens een dagje willen ruilen met iemand anders. Gewoon, omdat het ook anders kan.
<3 Stoer wijf.
Wat een prachtig artikel! Zo zie je maar dat iemand niet per se rijk hoeft te zijn om zich rijk te voelen.
Wat mooi geschreven, ik ben het helemaal met je eens! Liefs, Isa
Hoi, voor mij had je die intro weg mogen laten. Ik kreeg het idee dat er iets vervelends ging komen. Het lijkt een beetje alsof je je verantwoord voor een fijn positief stukje! Of misschien heb ik het niet goed begrepen? Ik heb jullie site net ontdekt en ervaar het als lekker en positief, dus mijn inziens past dit helemaal thuis bij jullie! En oh ja, de sinaasappel/munt risotto was smullen geblazen!
Lief dat je dat zegt. Ik schreef het omdat ik al vaker op dit soort artikelen reacties heb gekregen van mensen die zich gepasseerd voelden, omdat ik volgens hen geen rekening hield met mensen die zich niet gelukkig voelen (op dat moment.) Dat is natuurlijk absoluut niet mijn bedoeling en daarom schreef ik dat, om dat nog eens extra te benadrukken :)
Mooi geschreven Merel, ik probeer ook regelmatig stil te staan bij hoe goed ik het wel niet heb.
En wat betreft de argwaan naar andere mensen, die voel ik ook wel eens. Maar ik kies ervoor om mensen meestal het voordeel van de twijfel te geven. Dat heeft me al heel wat mooie momenten opgeleverd tegenover maar 1 vervelend incident. Vind ik nest een mooie score :-)
Precies, die instelling probeer ik ook te hebben :)
Ah zo mooi gezegd! We rushen zo vaak door ons leven om meer méér MEER te willen en we vergeten stil te staan bij hoe ‘rijk’ we al zijn. Geluk zit em in het weten dat je genoeg hebt. Mensen die altijd maar méér geld willen, een groter huis, een leukere wagen, nóg schoenen, luxueuzere reizen… die zijn nooit echt gelukkig want ze zullen altijd iemand vinden die in hun ogen méér heeft.
Ik sta de laatste tijd meer en meer stil bij wat ik heb. Hoe gelukkig ik ben als ik ‘s avonds met een hete kop thee onder mijn dekentje kruip in de zetel, terwijl mijn dochter zoetjes slaapt boven me. Er kan me dan zo’n tevreden gevoel overvallen. Wetende dat de zorgen die ik heb zo klein zijn. Mijn wensen zo groot maar zeker niet levensnoodzakelijk. En dat het goed is, heel goed zelfs, om mezelf te zijn, hier en vandaag :)
wow, dat is echt hoe ik me soms voel. ik kreeg kippenvel bij het lezen van dit bericht. het is goed om vaak stil te staan bij de kleine dingen en ook de kansen die we krijgen! dankjewel om ons er nog eens aan te herinneren :)
Mooi geschreven weer Merel! Heel cliché maar het zijn inderdaad de kleine dingen die het doen. ❤️ En wat voor de een een klein gebaad is, betekent iets groots voor de ander.
Heel mooi verhaal! En je hebt zo ongelooflijk gelijk! Ook al vind ik het soms heel moelijk om zo te denken. Als iets tegen zit of ik heb een off-day, dan lukt het niet altijd dit om te zetten in iets positiefs helaas. Maar daar wordt wel aan gewerkt hoor. Want als dat wel altijd lukt en ik altijd besef hoe dankbaar ik eigenlijk ben voor alles wat ik heb, dan ziet het leven er ook meteen nog mooier uit!
Wat een mooi en inspirerend artikel. Deze bewustwording die jij zo mooi beschrijft is iets wat ik zelf ook bewuster mee begin te maken. De afgelopen periode was er één met veel (diepe) dalen en dan is zelfmedelijden – helaas – heel aanwezig, maar nu gaat ‘t stukken beter en had ik gister echt een TOP dag! Zo’n prachtig artikel lezen vandaag houdt me dan in de goeie mindset. Het leven is mooi en ik heb zoveel om blij om en mee te zijn!
MErci!
Heel mooi geschreven, mooi stuk!! Ik heb net een monoloog van 2 pagina’s geschreven over van alles en nog wat – alles wat ik kon bedenken.. Niet dat dat interessant is, maar ik wilde het gewoon kwijt. Ik zag de smiley niet in de foto :’) maar ik lees het net in de comments. Ik weet niet of jullie doorhebben dat ik het vaak zeg, maar ik vind jullie echt heel erg tof en op sommige momenten dat ik me slecht voel wil ik wel één van jullie zijn.. Hopelijk klinkt dit niet te desperate haha ik bedoel het als een compliment.. Liefs, Maaike
Tsja, ik ben zo’n zuurpruim die hier niet vrolijk van wordt. Volgens mij gaat een leuk leven ook om liefde, vrienden en van jezelf houden. Misschien nog wel meer daarom dan om een dak boven je hoofd en een soja latte. Hoewel ik over dat eerste niet kan meepraten want dat heb ik gelukkig nooit meegemaakt.
Anyway, aan die eerste drie ontbreekt het bij mij. Ik heb geen leuk leven.
Lieve N, dan ben je geen zuurpruim, maar voel je je behoorlijk ongelukkig – als ik je verhaal goed interpreteer. Ik hoop dat je hierover praat met een professioneel iemand, want een beetje hulp kunnen we allemaal op z’n tijd gebruiken. Sterkte en liefs.
Ik herken het gevoel dat je beschrijft nog van vroeger, maar ik heb me al heel lang niet meer zo gevoeld. Ik weet dat ik heel veel heb om dankbaar voor te zijn, maar ik voel het gewoon niet meer. Weet niet wat er mis is met me.
An attitude of gratitude! Hier ben ik ook mee bezig en hoewel het niet altijd makkelijk is en tegenslagen of ‘bad days’ nou eenmaal bij het leven horen, je zal zoveel terugkrijgen als je dankbaar blijft voor kleine magische momenten in je leven! Leuk stukje dit! <3
Zo mooi geschreven. Gek hè, hoe je jezelf ineens kunt realiseren dat je eigenlijk op een bepaalde manier wel gelukkig bent. Je schrijft het zo mooi dat ik de koffie bijna kan ruiken :)
Mooi geschreven dit Merel! Reageren is voor mijn armen haast niet te doen, want ik heb een chronische spierpijn aandoening over mijn hele lichaam, maar daarom moest ik even reageren. Ik ben pas 25, maar helaas leef ik in het lichaam van een 80jarige met ernstige osteoporose. Ik zit in een rolstoel vanwege de ziekte van lyme en heb een hardnekkige eetstoornis. Vier jaar geleden was ik een blakend jong gezond ding en BAM ineens is mijn leven binnen een jaar extrem veranderd. Dus ik wil wel tegen iedereen schreeuwen: GENIET zolang je nog jong en gezond bent en niks mankeert! Gelukkig kan ik ook nog heel blij worden van prachtig A’dam (mijn stadje) en van jullie blog! Dikke knuf. X
Dit, precies dit! Ik ben het met alles eens; dat je niet altijd beseft dat dingen mooi zijn, dat dat logisch is en dat dat mag, maar dat het oh zo belangrijk is om het regelmatig wèl te beseffen en er stil bij te staan.
Dank voor de herinnering aan iedereen via deze post!
Dankjewel voor deze mooie woorden. Ik zit met een glimlach achter mijn gezicht. Dit is precies hoe ik mij ook vaak voel als ik met mijn laptop en een lekkere koffie aan het werken ben.
Vaak voelt mijn leven als een grote rollercoaster, gaat het moeilijk en zie ik op tegen de nieuwe dagen die komen gaan met zoveel ‘MOETEN’ in mijn agenda.
Dan besef ik mij ineens dat ik niets hoef, ik mag leven zoals ik graag wil en heb hier ook de mogelijkheden toe. Ik ben een gelukkig en vrij mens. Ik ben rijk! Rijk in de zin van liefde, familie, vriendschappen, zelfontwikkeling, een fijn huisje en meer heb ik eigenlijk niet nodig. Zo’n besef brengt dan een innerlijke glimlach naar boven en ik prijs mijzelf gelukkig.
Wat een mooie blog. Dank je wel. Want ook als het leven zwaar is en je misschien niet zo’n leuk leven hebt, zijn er mooie momenten. Zo had ik hele spannende dingen vandaag en sloeg de stress alle kanten op. Maar nu, achteraf, waren er ook dingen die goed gingen. Ik kon ondanks de stress wel zien wat ik zo mooi vind aan mijn werk.
Prachtig! Ik herken me hier heel goed in. We voelen ons soms wat bezwaard om te zeggen dat we gelukkig zijn, of een heel leuk leven hebben, maar ik vind dat dit zeker gezegd mag worden! Wat fijn om te horen dat een leven fijn is! Dank voor het artikel :)
Dat vind ik ook :) Natuurlijk altijd rekening houdend met anderen, want ik kan me best wel voorstellen dat als jij je super rot voelt en iemand schreeuwt van de daken hoe happy hij wel niet is, dat dat best wel kan steken. Heb ik zelf ook wel eens meegemaakt. Maar uiten dat je dankbaar en tevreden bent, dat is gewoon goed, zo nu en dan :)
Heel mooi geschreven.
Vanmorgen kwam het al binnen en zojuist moest ik er gewoon op reageren.
Net gehoord dat een oude vriendin een herseninfarct heeft gehad en dan besef ik ineens dat ik het niet eens zo slecht heb in de WW ondanks ik vandaag na een 2e gesprek een afwijzing kreeg.
Door dankbaar te zijn voor wat ik momenteel wel kan en heb,ben ik positief ingesteld.
Uiteindelijk vind ik wel een leuke baan. In het begin reageerde ik uit angst dat ik mijn huis uiteindelijk moet verkopen of passie niet meer kan doen, echter met zo’n instelling vind je geen baan.
Uiteraard zijn er momenten (zoals vanmiddag) dat je even flink baalt, echter probeer ik de nadruk te leggen op het feit dat ik momenteel heel veel vrijheid heb en bijvoorbeeld extra kan werken aan mijn (groene) gezonde levensstijl en persoonlijke ontwikkeling. Uiteindelijk gaat deze periode mij sterker maken.
Wat dapper dat je je situatie zo durft te bekijken Petra. Ik weet zeker dat het in ieder geval een beetje zal helpen bij de verwerking van alles. En wat een verdrietig nieuws over je vriendin. Veel sterkte.
Heel fijn geschreven! Ik hou van dit soort artikelen, spontane hersenspinsels. En ik kan me er heel goed in vinden! Ik herkende meteen een lachend gezichtje in de foto bovenaan toen ik er langs scrolde :)
Wat een fijn artikel weer! Zo recht uit jouw hart en leven. Het lukt mij ook lang niet altijd, maar toch probeer ik wel zoveel mogelijk te genieten van alle goede dingen die er in mijn leven zijn. Spreken over alles wat niet goed is, is soms zo makkelijk. Maar het maakt jouw belevingswereld er niet mooier op. En ja, er gebeuren heel veel nare en verdrietige dingen, maar het helpt juist dan om dankbaar te zijn voor dat wat wel goed is! Bedankt voor deze mooie reminder :)
Wat fijn wat fijn!
Wat een goed artikel.
Voor mijn werk reis ik de hele wereld over & dan word ik soms echt even met beide benen op de grond gezet.
Jouw artikel sluit daar heel mooi op aan!
Heerlijk artikel Merel. Je hebt het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om een hele fijne sfeer te creëren in dit… ja, ik vind dit bijna gewoon een verhaal. Terwijl ik het artikel las, kreeg ik geen schuldgevoelens van ‘hee wat stom dat ik vaak zo ondankbaar ben’, maar juist een warm gevoel van gelukzaligheid. Ik bedacht me wederom hoe gelukkig ik ben met al het goeds in mijn leven. Tegelijkertijd vond ik het eigenlijk wel prettig dat ik even met mijn neus op de feiten werd gedrukt. Ik mag echt wel eens herinnerd worden aan dit soort dingen.
Over 5 minuten ga ik verder met mijn leer-sessie (heb vrijdag een deel-tentamen) en hoewel ik er net nog tegen op zag om weer in de literatuur te duiken, sta ik nu even stil bij het feit dat sommigen alleen kunnen dromen van een educatie zoals die van mij. Dat ik me wel even in mijn handjes mag knijpen dat ik deze periode volledig aan mezelf kan besteden. Dat ik de aankomende jaren egoïstisch kan zijn en me totaal kan focussen op mezelf: op mijn eigen ontwikkeling, zowel academisch als mentaal als sociaal en op alle leuke dingen die ik kan doen met vrienden.
Toen het einde van het artikel in zicht kwam, vond ik het oprecht jammer dat het niet langer door ging. Ik was écht fijn aan het lezen.
Bedankt voor het delen van -wat-het-ook-is-dat-jou-bezig-houdt. Ga zo door (:
Liefs
Wat lief, dankjewel <3 En veel succes met leren. Educate yourself, woman ;) hihi
Wat een fijn bericht! Ik kan me er 100% in vinden. Fijne week!
Su-per-fijn artikeltje weer. En helemaal raak!
Zó mooi! Het past helemaal bij het vak positieve psychologie dat ik nu volg voor mijn master, daarom vond ik het extra leuk en boeiend om te lezen <3
Lijkt me zo’n tof vak!
Prachtig verhaal en oh zo waar! Zelfs in moeilijke tijden moeten we hierbij stilstaan. Ik zit nu echt in een kut-situatie, maar ik probeer toch zoveel mogelijk dankbaar te zijn.
Wat mooi, Merel, en ik kan me juist wél erg goed vinden in je verhaal.
JUIST omdat ik vind dat mijn leven momenteel eigenlijk helemaal niet zo mooi is, en toch heel mooi tegelijk.
Ik struggle, iedereen strugglet (is dat een acceptabele vervoeging? haha) wel ergens mee en toch hebben we ook allemaal zoveel moois om naar te kijken.. en om gelukkig mee te zijn. Ondanks alles.
Misschien is het verkeerd en niet erg gezond om te vergelijken wiens situatie “erger” is, maar als ik veel verdriet heb om het verlies van mijn moeder afgelopen februari, en ik vervolgens bijvoorbeeld op televisie de vluchtelingen zie die werkelijk niets meer hebben – sommige mensen zijn zowel alle materiële bezittingen kwijt als alle familieleden, bizar – dan komt er toch zo’n gevoel van ‘jeetje, het kan dus toch nóg erger’ in me op en begin ik toch weer te kijken naar alles wat ik nog wél heb. En dat is best veel, ondanks dat mijn moeder in mijn ogen mijn alles was… en ik dacht dat het zonder haar echt geen zin meer zou hebben.
Het leven blijft een grote wirwar van gemengde gevoelens, emoties en ups & downs…. zolang je ook maar “on the bright side” blijft kijken en altijd, maar dan ook altijd dankbaar bent voor al het moois, hoe klein die dingen soms ook zijn.
Ook is het absoluut niet nodig om je te schamen voor het balen om onnozele dingen. Toen mijn moeder net een paar dagen overleden was (sorry voor de intense lading, ik wil het hiermee niet mega zwaar maken, maar dit is het beste voorbeeld dat ik kan verzinnen) kreeg ik van een vriendin via de app een foto met daarin een boete die ze had gekregen en dat ze daarvan baalde.
Absoluut iets wat ik normaal gesproken ook naar een vriendin zou sturen, maar op dat moment viel het een beetje in het niets bij wat ik net had meegemaakt. Zij schaamde zich dan ook enorm voor haar actie en voelt zich er tot de dag van vandaag nog rot over. Echter kreeg ik een week later zelf ook een boete en stuurde die naar een vriendin, en baalde ook van die boete, terwijl ik eigenlijk veel grotere dingen had om mij druk over te maken……..
Ach ja. Zo is het leven dus gewoon. Zolang je maar af en toe stilstaat en je gelukkig voelt met wat je hebt – en dat heb je bij deze gedaan.
Thanks for sharing.
Inderdaad! Ik denk dat het heel goed is stil te staan bij wat je hebt en daar blij mee te zijn ( want in nederland kun je blij zijn) maar tegelijkertijd denk ik ook dat het echt psychisch onmogelijk is altijd in een staat van dankbaarheid en geluk te verkeren. Iedereen maakt nu eenmaal ook ongelukkige gevoelens mee en rotdagen. Daarvoor zouden we ons ook niet schuldig hoeven voelen.
Eens! En nu heb ik griep! Maar heel dankbaar voor het feit dat ik die griep heb hier in Nederland, waar ik ondertussen lekker in mijn bed kan liggen, met een dak boven mijn hoofd en een waterkoker om thee te zetten :)
Ik werk sinds een aantal weken bij een tijdelijke asielzoekersopvang (erg basic, maar wel prima) en als je dan moeders met 5 kinderen ziet en oude mannetjes die misschien nog maar een paar jaar hebben, maar toch een mega reis achter de rug hebben. Dan sla je jezelf soms wel eens voor je hoofd als je weer eens loopt te zeuren over kleine dingen :)
Wat een mooi artikel. Ik werk in een ziekenhuis, en dat vind ik soms best pittig en hectisch werk. Als ik dan na een paar vrije dagen weer aan het werk ga, zie ik mensen die tijdens mijn vrije dagen moesten blijven en nog steeds ziek zijn en daar geen invloed op hebben. Dat zet mijn gedachten vaak wel in perspectief.
En ik heb een hele tijd naar de foto boven het artikel zitten kijken maar snapte maar niet wat je bedoelde.. Mooi dat iemand het verklapte, nu zie ik nog beter hoe mooi het is;-).
Fijn stukje Merel! Kwam precies op het juiste moment. Oh en ik zie een winky face in de foto ;-)
Wat beschrijf je dit mooi. Als ik naar mezelf kijk, zie ik dat mijn glas eigenlijk altijd halfleeg is. Ik vind mezelf stom, alles mislukt en het gaat me toch niet lukken. Maar als ik dan om me heen kijk, is alles zoveel positiever. Ik krijg een lief mailtje van een vriendin, ik fiets langs een schoolplein en zie kinderen vrolijk in de plassen rondspringen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik probeer aan het einde van elke dag wat positieve dingen van de dag op te schrijven in een witboek (zeg maar het tegenovergestelde van een zwartboek waar erge dingen in staan). Want ik merk dat mijn negatieve gedachtes (dat halflege glas) het niet beter maken. Ik wil graag positiever om me heen kijken en hoop dat ik met de tijd dan ook positiever naar mezelf kan kijken. En als ik dan dit stuk van jou lees, krijg ik een brok in mijn keel. Want ook ik, kom ‘s avonds thuis waar mijn laptop ligt en genoeg eten is. En daar mag ik best iets meer bij stilstaan. Dankjewel Merel!
Wat een mooi artikel. Bedankt voor het delen van je gedachten, Kerel!
Hihi, ik bedoel Merel :)
Hihi, ik moest hier heel hard om lachen :)
Ik ook! Misschien een beetje flauw, maar kan echt zo lachen om dit soort dingen.
hahahahaahha :’)
Wat een ontzettend mooi artikel. Ik begin mijn maandagen meestal met een chagrijnig gezicht omdat het weekend voorbij is en er moet dan ook niemand tegen me praten voordat ik mijn eerste koffie op heb. Dit artikel is zo puur en eerlijk en je hebt helemaal gelijk. We zitten soms maar wat te zeuren om niks. Ook al is het nu al donderdag, je hebt mijn dag goed gemaakt :). En volgende week maandag denk ik terug aan dit artikel en hopelijk stap ik dan mijn bed uit met een glimlach. Dankjewel voor het delen.
[…] Een heel leuk leven Ik las vandaag een fijne blogpost van @merelgroenemeisjes getiteld: Een heel leuk leven. Waarin zij precies beschrijft wat ik bedoel. Er zijn namelijk altijd genoeg dingen om dankbaar […]
[…] heel leuk leven Ik las vandaag een fijne blogpost van @merelgroenemeisjes getiteld: Een heel leuk leven. Waarin zij precies beschrijft wat ik bedoel. Er zijn namelijk altijd genoeg dingen om dankbaar […]
Wat een mooie blog! En wat een fijne gedachtengang! Ik word er helemaal blij van :-)
En ja, dat is heel herkenbaar, ik denk er ook best veel aan. Vandaag toevallig extra, want afgelopen dagen was ik heel erg verkouden/keelpijn en met weinig energie. En vandaag gaat het weer goed en ben ik zo blij dat het bij mij maar drie dagen duurde. Dat ik ten eerste veel energie heb om ‘belangrijke’ (vind ik dan) dingen te doen en dat ik ten tweede de fysieke mogelijkheid heb. Op blogs zitten zoveel jonge meisjes met fantastische ideeën waarbij het lijf niet meewerkt. Dus ja, ik heb ook een heel leuk leven! :-)
Wat vertel je dit mooi! En je hebt helemaal gelijk. De afgelopen maanden had ik het ook het gevoel dat er van alles mis was. We waren bijvoorbeeld op zoek naar een huis voor ons gezin, maar steeds als we wat zagen werd het voor onze neus weggekocht door mensen met een dikkere portemonnaie, daar baalde ik flink van.
Maar als je kijkt naar wat er in de wereld aan de hand is, dan zijn we toch zo ontzettend rijk. Veiligheid, gezondheid, een (eigenlijk toch best wel fijn) dak boven je hoofd. Wat maakt het dan nog uit dat die keuken of badkamer in je huis niet echt super is? Ik hoor ook af en toe de term “First world problems” langskomen en als ik daar aan denk dan schaam ik me weer dat ik zo ontevreden was met alles wat ik al had.
Groetjes, Marielle
Fijn artikel om te lezen. Sinds ik sinds januari ziek thuis zit, ben ik me maar al te goed gaan beseffen hoe blij iedereen moet zijn met alles wat hij wél kan, want het kan zo ineens anders zijn. Als je ineens bijna niets meer zelf kan, besef je je maar al te goed dat je blij moet zijn met alles wat je wel kunt. Ook al is dat vaak heel moeilijk. Ik vind het knap dat jij je dat in deze situatie ook beseft. We wennen zo snel aan alles, dat we vergeten dat veel dingen voor sommigen niet normaal zijn. Ik heb me voorgenomen om, als ik in de toekomst (hopelijk) weer beter ben, me dat te vaker te blijven realiseren ook al weet ik dat alles dan waarschijnlijk ook weer snel normaal wordt.
Wat een mooi artikel en ik kan me er juist heel goed in vinden al heb ik het op dit moment niet echt makkelijk maar het doet je beseffen dat het altijd nog slechter kan. Juist wat ik nodig had.
Goedemorgen,
We raken zo snel gewend aan die dingen die we meestal hebben: gezondheid, huisvesting, de mogelijkheid een opleiding te volgen, maar ook onze spullen, familie, onze vrijheid om te doen en laten, onze mogelijkheid om te dromen over zaken die we ooit nog wel eens zouden kunnen bereiken. We nemen die dingen gauw voor lief, omdat ze zo sterk behoren tot het meubilair van ons leven, maar wanneer we, symbolisch gezien, de bank weghalen valt het ineens op hoe vaak je dat ding gebruikt, hoe groot het gat is dat erdoor wordt achtergelaten. Dat werkt zo ook als we iemand anders spreken die die relatieve luxe niet heeft.
Al met al is de conclusie als volgt: alles is relatief, en soms is het goed om je referentiekader te verbreden, te zien dat wat voor jou (relatief) gewoon is, toch eigenlijk iets is om heel blij om/mee te zijn.
Mooi artikel, een prachtig begin van mijn werkdag.
Liefs,
Bo
Hey Merel,
What a lovely post. And you’re right, we might not have a perfect life but perfection is not what people need.
I’ve recently read an article on happiness (why the generation Y does not feel happy to be exact) and it said that happiness = expectations – reality. And I suppose, that’s how it is. The boy didn’t expect someone to be kind enough to let him charge his phone (or at least that easy) and he was happy when you agreed. And then there is us. We expect the world to be our oyster every day and for the world to revolve around us and when this does not happen we feel betrayed and unhappy. But we have so much already, we should stop expecting more and start enjoying what we have :)
Groetjes
Hoi,
Erg mooi hoe je dat opgeschreven hebt. Ik zit momenteel een beetje in de put omdat ik mijn job onverwachts verloren heb, maar door mijn ex-job besef ik ook hoe blij we mogen zijn dat we gezond zijn, dat we geld genoeg hebben om comfortabel te leven en dat we geen zware lasten aan ons been hebben. Dus ondanks de wrange smaak van het ontslag, probeer ik nu een nieuwe baan te vinden en ondertussen te genieten van wat ik voor de rest nog heb. Onze Westerse maatschappij vindt een baan erg belangrijk en die waarden zitten diep in ons genesteld…
Geniet er nog van!
Ik heb een heel leuk leven
Echt heel leuk
Alles is voor mij ontzettend fijn
Ik heb echt een heel keuk leven
Nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend leuk*
*Met dank aan Brigitte Kaandorp voor de inspiratie ;-)
Heel mooi!
Mooi hartverwarmend artikel! Happy autumn. ?❤⭐?
Wauw…, zo fijn geschreven. De boodschap komt op deze manier heel goed over. Echt een heel fijne blog dit en ben het er helemaal mee eens; je moet stilstaan bij wat je hebt! We hebben meer dan we denken :)
Liefs, Fré
Wat mooi geschreven! Ik heb vaak soortgelijke ervaringen (niet dat met die jongen en het opladen van de telefoon, maar qua besef) en soms overvalt het gevoel van dankbaarheid me echt. Dan krijg ik gewoon tranen in mijn ogen als ik bedenk hoe goed ik het heb. Nu ook, terwijl ik na mijn yogales in een koffietentje zit en jullie artikel lees :) Bedankt voor al jullie inspirerende verhalen en positiviteit, ik heb er heel veel aan!
Zo herkenbaar.
Het is goed om soms eens met je neus op de feiten gedrukt te worden.
Het is zo makkelijk om overal over te klagen en zeuren.
Relativeren.
Ik ben ontroerd. Tranen in mijn ogen. Misschien omdat ik zwanger ben en rete beroerd op de bank lig , maar ik vind het mooi geschreven en we zouden er met zijn allen vaker bewust van mogen zijn … we hebben zo’n rijk en lux leven !!
Dank je wel voor de mooie woorden. Heel mooi geschreven. En zo waar. Ik vind het soms ook zo moeilijk om stil te staan bij alles wat ik heb. Ik zie de kleine dingen, doordat ze zo vanzelfsprekend zijn geworden, soms zo snel over het hoofd.
Ha, het is een smiley! Wat je schrijft vind ik zo fijn weer. Het helpt me altijd heel erg als ik een mindere dag heb: even stilstaan bij de dingen die wél leuk zijn, al lijken ze soms zo ver weg. En dan wordt het vanzelf weer lichter :)