Een paar weken geleden ben ik afgereisd naar het moederland: Friesland! Wie mij al langer volgt weet dat natuurlijk al lang, maar voor wie hier toevallig langskomt of nieuw is: hi, welkom en ja, ik ben geboren en getogen in het mooie Fryslân. Nu moet ik er wel meteen bij zeggen dat ik er al zo’n 25 jaar niet meer woon en omdat ik er ook geen familie meer heb, kom ik er niet heel vaak. Des te leuker dus dat ik werd uitgenodigd voor een perstrip!
‘Arcadia‘ was de gelegenheid waarvoor ik naar het noorden treinde. Dit is een driejaarlijks cultureel programma (en de laatste editie zal in 2028 plaatsvinden) dat honderd zomerdagen lang te bezoeken is in de provincie Friesland. Van 6 mei tot en met 28 augustus 2022 kun je genieten van muziek, theater, exposities, lezingen, literatuur & poëzie, fotografie, wandelingen en meer. Het programma wordt gemaakt door Nederlandse en internationale kunstenaars en de de rode lijn is de toekomst van ons landschap en erfgoed.
Dat de wereld, het klimaat en de manier waarop mensen met elkaar omgaan is veranderd hoef ik jullie denk ik niet te vertellen. Dat merken we iedere dag. De centrale vraag van Arcadia is: ‘In welke wereld wil jij leven?‘ En dat is een belangrijke vraag, want begint het niet allemaal bij bewustwording? Vervolgens wil je erover praten met anderen en de stap die daarna volgt is actie ondernemen.
Arcadia bestaat uit een breed programma. Om er een paar programmaonderdelen te noemen: Bosk (een wandelend bos in de binnenstad van Leeuwarden,) De Oergong (een midzomerconcert op het Wad,) Broei (een podium voor jonge (woord-)kunstenaars,) Gaia (een verlichte wereldbol van zeven meter doorsnee) en Paradys (een bijzondere expositie in de bossen van het Oranjewoud.)
Tijdens mijn bezoek bezocht ik Bosk in Leeuwarden, het Fries Museum (ook in Leeuwarden) en Paradys in Oranjewoud, vlakbij Heerenveen. Hoewel er natuurlijk nog veel meer te doen is tijdens Arcadia, kreeg ik op die manier toch een beeld van het programma. Uiteraard knutselde ik er nog wat bezoekjes aan leuke horecagelegenheden en winkels aan vast, zodat ik jullie met genoeg tips voor een heel weekend op pad kan sturen.
De treinreis naar Leeuwarden duurde door werkzaamheden op het spoor wat langer dan gehoopt, dus toen ik in Leeuwarden aankwam en kon neerploffen op het terras van Bowls ‘n Rolls was ik érg blij. Ik kreeg een heerlijk verse pokébowl en kunnen we het even hebben over hoeveel geluk ik had met het weer?! Als dit je uitzicht is tijdens je lunch, dan heb je het best goed voor elkaar, toch?
Tijd om op pad te gaan! Mijn eerste stop: Bosk. Dit is een rondreizend bos in de binnenstad van Leeuwarden en moet je nou kijken hoe groen de stad erdoor wordt! We hebben het niet over een paar boompjes in wat bakken; Bosk bestaat uit duizend (grote en kleine) bomen die van locatie wisselen. Op iedere houten kist (waar de bomen dus allemaal in staan, want ze moeten te verplaatsen zijn,) staat een QR-code die je kunt scannen voor meer informatie over de desbetreffende boom. Er hangen vogelhuisjes, je hoort bosgeluiden; ik vond het een heel grappige ervaring zo middenin de stad.
Daarna was het tijd voor iets cultureels: ik bracht een bezoekje aan het Fries Museum. Kan die ook mooi weer op mijn ‘deze musea heb ik nog nooit bezocht’ lijstje. (ja, echt, dat is één van mijn punten op mijn ’22 for 2022′ lijst, kijk maar)
Ik bekeek de expositie À la campagne: het Franse licht van Maris tot Monet. En het grappige is; hier kun je het werk van de beroemde Franse impressionisten bekijken dat normaal in het Boijmans van Beuningen in Rotterdam hangt. Friesland-Rotterdam… snap je?
Links op de foto zie je ook nog een snapshot van de expo Swiet/Swit. Deze (kleine) expositie vind je op de begane grond van het museum en stelt vragen over de evolutie van mens en natuur. Heel boeiend!
Na het museum vond ik het tijd voor een ijsje. Mijn alltime faves: bloedsinaasappel en citroen sorbet. Precies wat je wilt op een warme dag. Ik struinde door een paar kleurrijke straten van de binnenstad van Leeuwarden en ik had het gevoel dat ik hier nog nooit was geweest. (dat zou trouwens ook heel goed kunnen, of ik ben het gewoon vergeten)
Onderweg kwam ik de duurzame conceptstore Nørd tegen. Als je net als ik een beetje een groen meisje (X/M/V) bent, dan moet je hier naartoe. Ik kon het niet laten en kocht een heerlijk natuurlijk parfum van Abel. Best wel prijzig, maar hey, het was toch een soort van vakantie hè? (Jep, zo praat ik dingen voor mezelf goed)
Mijn laatste programmaonderdeel voor vandaag was de expositie Bosk by Obe, vlak naast de beroemde Oldehove. Toen ik deze expositie bezocht werd hij nog opgebouwd, dus ik heb hem niet helemaal kunnen bekijken. Wat ik eruit heb meegenomen: je loopt door een donkere ruimte met allemaal tv-schermpjes. Op die schermpjes hoor en zie je mensen praten over het klimaat, de toekomst van de planeet, onze (al dan niet slechte) gewoonten, enzovoorts. Een wandeling langs de schermen duurt misschien tien minuten en in die tijd word je bestookt met meningen: wat doet dat met je? Best iets om over na te denken. Ik vond het tof bedacht.
Ik sloot deze zonovergoten dag af met een etentje bij Proefverlof. Echt een leuke locatie, in een oude gevangenis. Ik zat heerlijk op het terras (ik neem een boek mee als ik in mijn eentje uit eten ga) en ik at een goede vegan&glutenvrije maaltijd. Helemaal in mijn nopjes!
De volgende ochtend pakte ik een Greenwheels auto bij station Leeuwarden, want ik ging naar het Oranjewoud (vlakbij Heerenveen) en dat is met het OV niet heel erg goed te bereiken. Ik bedoel, het kan wel, met een pendelbusje enzo, maar op zondagochtend vond ik dit toch een meer relaxte optie. Met twintig minuten rijden stond ik middenin de natuur en wow, wat is het hier prachtig. Ik begon met een koffie op het terras bij hotel Tjaarda (middenin het bos) en pakte daarna de kaart van Paradys erbij.
Paradys is een heel bijzondere (en heel grote) kunsttentoonstelling in de natuur. Je komt er in en om landgoederen allerlei werken van vijftien gerenommeerde kunstenaars tegen. Zo zie je hierboven op de rechterfoto het werk van kunstenaar Diana Scherer, met de titel ‘Harvest Recasted.’ Dit zijn jurken gegroeid uit natuurlijke materialen die middenin het bos worden tentoongesteld. Bijna onwerkelijk, want als je niet goed kijkt, dan denk je dat het bomen zijn. Ik vond het heel indrukwekkend.
Het idee van Paradys is dat je een fiets pakt en een route van ongeveer drie uur volgt. Onderweg stap je steeds even af, loop je een stukje (bijvoorbeeld het bos in) en bekijk (en beluister, met een audiotour) de kunstwerken. Hier kun je dus gerust een dagvullend programma van maken, bijvoorbeeld met een picknick onderweg.
Wat je niet ziet op de foto is dat ik een INTENSE hooikoortsaanval had deze dag. Heel slim van mij ook dat ik geen medicatie bij me had. Maar goed, ik heb toch heel erg genoten van de natuur want het Oranjewoud is prachtig en het was heerlijk om dit weekend zoveel buiten te zijn.
Nadat ik de Greenwheels terug gebracht had naar Leeuwarden was het tijd om de trein naar Rotterdam weer te pakken. Wat een weekend! Ik vind het na zo’n tripje altijd heerlijk om in de trein, met een chill muziekje aan, terug te blikken op het weekend. Dan scroll ik door alle foto’s die ik heb gemaakt en bedenk ik alvast welke ik in deze blogpost wil verwerken. Ik post wat stories en denk alvast aan mijn volgende bestemming. Het is zó fijn om dit soort dingen weer te kunnen doen <3
Arcadia is nog tot en met 28 augustus te bezoeken. En ik zou zeggen: ben je van plan deze zomer wat leuke uitjes in Nederland te plannen, denk dan vooral aan Friesland. Het is een prachtige provincie (en dat zeg ik niet omdat mijn roots er liggen, maar gewoon omdat het zo is) en mede vanwege Arcadia is er enorm veel te beleven. Enjoy!
Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Visit Friesland en Arcadia. Dankjewel voor de uitnodiging!
Zoek je voor je 22 voor ’22 nog films die eerder dan je geboortejaar zijn uitgekomen?
To kill a mockingbird (over racisme).
All quiet on the Western front (Na bijna een eeuw nog steeds indrukwekkend)
Iets van Hitchcock.
One flew over de cuckoo’s nest (Boek en film leidden tot vragen over psychiatrische behandelingen.)
E.T. (maar die heb je vast al gezien)
Amadeus
Wan Pipel (bekende Surinaamse film, die witte Nederlanders meestal niet kennen)