Elkaar inspireren om bewuster te leven

Een tijdje geleden organiseerde ik een brunch voor vrienden. Ik kwam net terug uit Nepal en vond het wel eens tijd worden om mijn huisje goed in te wijden. Het paste voor mijn gevoel wel in het ‘de komende tijd wil ik lekker thuis zijn’ plaatje. Lekker eten, goede wijntjes en goed gezelschap. We zaten nog tot ‘s avonds met elkaar aan tafel – met alleen nog wijn en restjes borrelhapjes – veel fijne gesprekken te voeren. Ik voelde me heel erg gelukkig en alles klopte.

Ik vind het leuk om een paar keer per jaar zoiets te organiseren. Zoals vorig jaar, toen had ik een duurzame high tea georganiseerd – trouwe lezers zullen het zich misschien nog herinneren. Het zijn de perfecte gelegenheden om eens lekker bij te praten en echt de tijd voor elkaar te hebben. Ik regelde ook nu weer een cateraar (Picknick Rotterdam, jullie zijn geweldig!) en stylist Anne (Inspire Styling ) kleedde de tafel mooi aan. Natuurlijk maakte Aline foto’s. Zo hadden wij alle tijd om alleen maar lekker te eten en heel veel te lachen met elkaar.

Iedereen doet zijn best

Het mooie vind ik bij dit soort samenkomsten altijd – ook met andere vrienden – dat we naast heel veel lachen, ook heel veel goede dingen met elkaar bespreken. Zo praatten we dit keer veel over hoe we allemaal op onze eigen manier ons best doen om bewust in het leven te staan. Misschien is mijn manier de meest opvallende manier, omdat ik een blog over groener leven heb en er dus iedere dag mee naar buiten treed. Maar dat wil niet zeggen dat mijn vrienden minder doen dan ik. We doen gewoon allemaal andere dingen – en dat is volgens mij alleen maar positief. Ik wil in mijn dagelijks leven, en ook hier op mijn blog, deze gedachte graag leidend laten zijn. Iedereen doet zijn best, daar vertrouw ik op.

Interesse

Dat iedereen zijn eigen ding doet, dat heeft volgens mij met verschillende zaken te maken. Bijvoorbeeld met waar je interesse ligt. Zo is mijn vriend Dirk Jan stylist en dus altijd met mode bezig. Dat is zijn grote passie en dat is alleen al leuk, want mijn interesse heeft het amper, dus ik kan veel van hem leren. Hij zal zich dus eerder verdiepen in hoe je op het gebied van mode bewustere keuzes kunt maken.

Dirk Jan vertelde over hij het liefst tijdloze items van goede kwaliteit kiest, die lang meegaan en die heel erg lang nog te combineren zijn en nooit uit de mode raken. Zelf heeft hij gemerkt dat hij veel minder impulsaankopen doet dan vroeger, waardoor hij de kleding die hij heeft ook écht draagt. Dat is alleen al een manier van duurzaam met mode omgaan. Verder zijn er op het gebied van mode natuurlijk heel veel interessante dingen te onderzoeken: eerlijke merken, duurzamere materialen en bijvoorbeeld zoiets als het leasen van een spijkerbroek of het (uit-)lenen van kleding via een kledingbibliotheek. Bovenop alles stelt Dirk Jan dat de morele waarden van een klant altijd leidend moeten zijn. Soms helpt hij mij wel eens met het uitzoeken van kleding – zoals toen ik laatst voor het eerst een televisieoptreden had. Dirk Jan luistert dan heel goed naar mijn wensen en respecteert het dat ik misschien andere keuzes maak dan hij zou doen. Zo kun je over en weer veel van elkaar leren.

Je moet ergens beginnen

Ik heb gemerkt (aan mezelf en aan anderen,) dat bewustere keuzes gaan maken alles te maken heeft met gewoon ergens beginnen. En vaak begin je dan met iets wat je makkelijk vindt, of iets dat dichtbij je staat. Voor veel mensen betekent dat dat er eerst naar voeding wordt gekeken. Bewuster met eten omgaan is niet meer zo moeilijk tegenwoordig. Vegetarisch, veganistisch, biologisch, fairtrade… je komt het overal tegen. En je komt het niet alleen overal tegen, het wordt ook steeds beter en leuker. Deze hele brunch was vega(n) en de wijnen waren biologisch. Al mijn vrienden, die niet vegetarisch eten (ik ben de enige met een afwijkend eetpatroon,) merken op dat ze helemaal niks hebben gemist en dat ze heerlijk hebben gegeten. Er werden foto’s gemaakt van de labels op de wijnflessen, omdat biologische wijn toch wel heel erg lekker is, en het eten was op voordat we het doorhadden.

We bespreken hoe het steeds makkelijker is om vlees te laten staan. Mijn vrienden merken op dat ze vinden dat het helemaal niet nodig is om iedere dag vlees te eten. Of dat wanneer je wél vlees of vis eet, je ook wel iets bewuster kunt kijken naar wat je dan koopt of bestelt in een restaurant. Je snapt dat ik dat natuurlijk fantastisch vind om te horen, ook al zal ik altijd iedereen in zijn waarde laten en heb ik er verder weinig oordeel over als mensen wel vlees of vis eten. Het is toch mooi om te zien hoe we allemaal kleine stappen zetten en allemaal ons best doen, binnen onze mogelijkheden. Zo eet ik zelf bijvoorbeeld niet volledig biologisch, maar waar mogelijk (dat wil zeggen: binnen mijn budget,) gebruik ik zoveel mogelijk biologische producten. Zo heb ik standaard de plantaardige producten van Provamel in huis (en zoals jullie weten, heb ik een langdurige samenwerking met dit biologische merk,) en probeer ik zoveel mogelijk volgens de seizoenen te eten. Ik kijk naar welke producten en merken bij mijn waarden passen en daar is Provamel een heel goed voorbeeld van. Het merk is bereikbaar en betaalbaar, en het maakt producten die ik iedere dag nodig heb. Aan superfoods of allerlei poedertjes en  vitaminesupplementen doe ik niet. Laat mij maar gewoon ‘normaal’ eten, maar dan met plantaardige en waar mogelijk biologische vervangers. Zoals een biologisch en plantaardig alternatief voor kookroom in mijn soep. Of biologische haverdrink in mijn koffie. Ik hoef niks te missen!

Achtergrond en ervaring

Michelle en Precilla (nichtjes,) vertellen over hoe zij van huis uit hebben geleerd, van hun moeders, dat voedselverspilling absoluut not done is. En het is grappig, want sinds Precilla vaker bij mij over de vloer komt, staat mijn koelkast aanzienlijk voller met bakjes met allemaal restjes eten dan daarvoor. Eten weggooien, dat doe je gewoon niet, hebben zij geleerd. Zo zat ik gisteravond nog een restje nasi te eten en staat er een bak soep in mijn vriezer. Het is ook leuk, want Precilla weet van niets iets te maken. Een restje verse kruiden? Kan prima door de soep. En beetje rijst? Oh, kan ook eigenlijk ook best door de soep. Eigenlijk kan altijd alles door de soep, heb ik de laatste tijd geleerd ;)

Precilla heeft tijdens haar werk in de horeca in Nieuw Zeeland ervaren hoe vreselijk veel eten er wordt weggegooid door restaurants. Daar moeten toch oplossingen voor zijn? Het is bijna niet voor te stellen dat dit vandaag de dag nog kan gebeuren. Michelle, die nu in de horeca werkt, vertelt dat gelukkig tegenwoordig bij veel restaurants de extra’s, naast de hoofdmaaltijd (zoals frites en salade,) optioneel worden aangeboden. Zo voorkomen veel restaurants zoveel mogelijk dat deze producten zoveel worden weggegooid. Het zijn inderdaad vaak de frietjes en de blaadjes sla die blijven liggen – zonde! Het lijkt me een goede manier om gasten bewuster te laten nadenken over wat er op hun bord ligt.

Gewenning

Bianca’s vriend, Andrew, komt uit Australië. Binnenkort vertrekt ze voor een tijdje naar down-under om te kijken hoe het leven daar is. Andrew heeft zich het afgelopen festivalseizoen enorm verbaasd over hoe gemakkelijk wij zijn met het van ons afgooien van afval. Met ‘wij’ bedoel ik, wij in Nederland. Natuurlijk, op ieder festival lopen schoonmaakploegen rond – maar waarom moeten we al dat afval in de eerste plaats van ons afgooien? Volgens Andrew gebeurt dit in Australië gewoon absoluut níet. Een goede zaak, lijkt me. Ik heb het ook nooit begrepen. Ik sleep nog liever de hele dag met een leeg plastic bekertje rond, als ik geen prullenbak kan vinden, dan dat ik het op de grond gooi. Het zit gewoon niet in mijn systeem.

Vanity vertelt over hoe ze zich niet meer kan indenken om plastic tasjes bij winkels mee te nemen. Het is een goede gewoonte geworden om altijd een eigen tas mee te nemen, of desnoods met armen vol met boodschappen over straat te lopen, mocht je een tasje vergeten zijn. Nog los van het feit dat al dat plastic verspillen absoluut onnodig is, is het ook nog zonde van je geld – een tasje kost misschien maar tien cent. Maar je zult maar iedere dag tien cent aan plastic tasjes uitgeven – dat is aan het einde van het jaar toch een flink bedrag. Soms heeft bewustere keuzes maken dus ook voordelen voor jezelf.

Van het onderwerp plastic kwamen we op papier. Simone vertelt hoe ontzettend blij ze is met haar e-reader (ook al moest ze eerst wennen aan het digitale lezen, wat ik snap,) en hoeveel het scheelt om niet meer al die papieren boeken te hoeven kopen. Voor mensen die veel lezen kan een e-reader echt een uitkomst zijn. Wel bespraken we: maar hoe duurzaam is zo’n e-reader nou echt? Immers, hij moet ook gemaakt en er zit een batterij in. Ik heb in een artikel gelezen dat een e-reader zichzelf ‘terugbetaalt’ in duurzaamheid, wanneer je 35 boeken op het apparaat hebt gelezen. 35 papieren boeken tegenover één e-reader dus. Simone en ik hebben de e-reader beide nog niet heel erg lang, maar we hebben er allebei al flink veel op gelezen – die 35 boeken gaan we met gemak halen. En trouwens, over die batterij: die gaat heel erg lang mee, dus hoef je niet vaak op te laden. En als je hem wel moet opladen, dan kan dat gemakkelijk met een usb-kabel, desnoods in een solar oplader, zoals een Waka Waka. (je snapt: iedereen aan de e-reader nu!)

Duizend manieren om groen te doen

Ik krijg heel vaak de vraag of ik veel vrienden heb die ook vega of vegan zijn. Ook vragen veel mensen: heb jij een heel netwerk van groene meisjes en jongens om je heen? Eigenlijk niet. Het is namelijk niet zo dat ik mijn vrienden wil selecteren op eigenschappen als: hoe eet jij? Ik geloof echt heel heilig dat iedereen op zijn eigen manier bewuste keuzes maakt en dat er niet één manier is om groen te doen. Daarmee zeg ik dus ook: mijn manier is ook niet dé manier. Ook ik heb nog heel veel te leren – bijvoorbeeld van mijn vrienden en familie. Volgens mij is dat ook alleen maar goed, want zo blijf je groeien in bewustwording, met elkaar.

Ik hoop dat de foto’s en de verhalen een beetje kunnen laten zien hoe ontzettend goed onze zondagmiddag was. Het was de beste zondagmiddag in heel lange tijd en ik hoop dat er nog heel veel gezellige etentjes, lunches, brunches en borrels mogen volgen in mijn fijne huisje in Rotterdam. Maar dan het liefst wel altijd met zulke leuke mensen, want dat maakt alles beter.

 – Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Provamel. De foto’s zijn gemaakt door Aline Bouma. –