Het heeft even geduurd voordat ik mezelf feminist durfde te noemen. Daar gingen wel wat Miranda July boeken en toespraken van Chimamanda overheen. Toen ik steeds meer feministen leerde kennen wist ik: ja, ik ben er eentje. Dat klinkt als een halve coming out, maar dat valt allemaal ook wel weer een beetje mee. Toch vind ik het tof om het over dit onderwerp te hebben, omdat het mij bezighoudt momenteel. Het leuke is dat ik daardoor weer meer berichtjes en vragen binnenkrijg van lezers, die zich ook voor het feminisme interesseren. Het onderwerp leeft behoorlijk momenteel en dat vind ik tof om te zien.
Misschien denk je nu: maar Merel, hoe uit zich dat dan bij jou, dat hele feminist zijn? Nou, eigenlijk is er niet per se heel veel bijzonders of iets drastisch veranderd. Het zit hem misschien nog wel het meeste in de boeken die ik lees en de mensen die ik volg op social media. Ik draag nog geen t-shirts met provocerende teksten erop en ik scheer mijn benen nog – om maar meteen even twee vooroordelen over feministen van tafel te vegen.
Een lieve vriend van me vroeg bezorgd of ik nu ‘zo’n mannenhatende feminist’ zou worden. Waarop ik flawless like Beyonce (ook feminist!) sprak: ‘lieverd, daar heeft het helemaal niks mee te maken.’ Aan mijn sympathie voor mannen verandert helemaal niks. Ik ben me ‘gewoon’ bewuster van het feit dat ik gelijke rechten (en plichten) wil voor iedereen. Ongeacht gender, seksuele voorkeur, leeftijd, afkomst of geloofsovertuiging. Het is me ‘gewoon’ steeds meer gaan opvallen dat kansen en rechten nog helemaal niet altijd zo gelijk zijn als we misschien geloven dat ze zijn – en dat moet veranderen.
Dat er op Internationale Vrouwendag nog mensen zijn die zeggen ‘wat een onzin, deze dag is niet nodig want we zijn allemaal gelijk,’ vind ik echt ongelooflijk. Deze mensen volgen duidelijk het nieuws niet of praten niet met mensen in hun omgeving. Die absolute gelijkheid, die is er namelijk nog nooit geweest en ik ben maar wat blij dat er steeds meer feministen, mannen en vrouwen, komen die zich hiervoor inzetten.
Ik ben zelf nog maar een beginner. Ik weet nog praktisch niks. Dat bleek wel toen ik vorige maand naar een feministische pubquiz ging (in Berlijn, uiteraard,) en van de 26 vragen er misschien 4 kon beantwoorden. Ik heb eigenlijk nog maar amper films of documentaires gekeken en ik heb vast nog geen 5% van de feministische literatuur gelezen. Maar dat is oké. Feminisme gaat niet over wie het meeste weet of wie de hoogste punten scoort. Ik vind het een boeiend onderwerp en het legt meerdere puzzelstukjes op een plek voor mij. En daarom past het bij me.
Al van jongs af aan heb ik me boos gemaakt over en voor mensen die minder kansen kregen dan anderen. Hoezo vind je als zwarte transvrouw alleen een baan als fotomodel of actrice, als je ‘heel goed gelukt bent?’ Waarom kan je niet ‘gewoon’ advocaat zijn en dat mensen dan niet duizend keer moeten benadrukken hoe knap het van je is? Wat maakt haar in vredesnaam anders dan haar collega’s? Waarom verdienen vrouwen over het algemeen minder dan mannen en waarom zijn er, in verhouding, nog zo weinig vrouwen die topfuncties bekleden? En waarom moet er, als een vrouw wel een topfunctie bekleedt, in ieder interview gevraagd worden naar haar kinderwens of wat haar man ervan vindt dat zij de kostwinner is?
Waarom moeten homoseksuele of transgender vluchtelingen een nog moeilijker tijd hebben dan hun vluchtende landgenoten die ‘gewoon’ hetero zijn? Waarom maken we überhaupt nog onderscheid tussen ‘gewoon’ en ‘afwijkend van de norm?’ Waarom willen mensen bij homoseksuele relaties altijd weten wie het mannetje en wie het vrouwtje is? Waarom knijpen we massaal onze billen samen als het zoontje van vriendin X een barbiepop voor zijn verjaardag wil?
Hoezo worden er nog dagelijks duizenden vrouwen mishandeld of misbruikt – gewoon omdat mannen dit denken te kunnen doen? Waarom geeft het blootgeven van een beetje buik of borst mensen nog altijd een vrijbrief om elkaar hierover lastig te vallen? Waarom noemen we elkaar nog zo gemakkelijk slet of hoer of zeggen we dat vrouwen dingen zelf uitlokken? Hoezo moeten meisjes altijd maar lief zijn en lachen? Waarom word ik meteen voor bossy uitgemaakt, als ik een keertje op mijn strepen ga staan?
Maar ook: waarom zijn er douchegels en parfums voor mannen en vrouwen en mag ik niet gewoon zelf weten welke geur ik wil dragen, zonder dat iemand dit al voor mij heeft bedacht? Waarom bepaalt de mode industrie voor mij welke kleding ik mooi zou moeten vinden? Misschien voel ik me wel prettig in iets heel anders.
Zo kan ik uren doorgaan. Voor mij is het duidelijk: ik laat me niet tegenhouden om te doen wat ik wil, omdat society voor mij heeft bedacht dat er grenzen voor mij zijn. Dat vind ik liever zelf uit.
Maar ik bepaal ook lekker zelf of ik mijn benen wel of niet wil scheren. Of en welke anticonceptie ik wil gebruiken en of ik wel of niet vaker naar feministische pubquizes wil gaan. (het antwoord op de laatste vraag is een volmondig ja.) Welke boeken ik op mijn leeslijst zet en naar welke feministische bijeenkomsten ik wel of niet ga – dat zoek ik allemaal graag zelf uit. Ik heb geen behoefte aan een label. Ik noem mezelf feminist, maar wat voor ‘soort feminist’ ik ben, daar heb ik niet over nagedacht.
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/hg3umXU_qWc” align=”center” maxwidth=”1000″]
Maar, waarom wil je er dan toch zo graag over praten? Omdat ik het oprecht een heel belangrijk onderwerp vind, waar veel mensen nog veel over moeten leren – ik ook.
Ik zou jullie willen vragen om naar de Tedtalk van Chimamanda Ngozi Adichie te kijken. Dit prachtige mens verdient een everlasting rainbow in haar achtertuin, zo geweldig en inspirerend vind ik haar. Ze zegt precies de goede dingen.
Ik ben nu enorm benieuwd naar hoeveel van mijn lezers zichzelf als feminist identificeren. Hoe lang ben je al met het onderwerp bezig? Wil je er iets over kwijt? Laat van je horen bij de comments!
Merk dat ik mij er steeds meer mee ga bezighouden en mij ook steeds drukker maak om bepaalde onderwerpen. Ik ben nog geen full blown feministe maar ben er wel mee bezig en denk dat het ook nodig is want er gebeurt nog teveel wat niet door de beugel kan.
Ik ga uit van “feminism is the radicale notion that women are people” en aangezien ik mezelf ondanks het Poes Minoes syndroom toch wel grotendeels mens voel, ben ik feminist. :-D
Het valt me op dat veel mensen (van alle genders) weinig over het feminisme weten (vooroordelen galore!) en dat vind ik jammer, zeker met alle info die tegenwoordig beschikbaar is. Ik hoop dan ook dat veel mensen zich door dit stuk laten inspireren! :-)
Oeps, “Radical notion” dus. Type op mijn foon. :-D
Hmmm na je artikel heb ik wel het gevoel dat ik mij er meer in zou moeten verdiepen. Want eerlijk gezegd ben ik er niet zoveel mee bezig. Maar eens dat we allemaal eerlijke kansen en dezelfde rechten zouden moeten krijgen ongeacht geslacht of ras!
Ik ben er ook echt mee bezig en noem mezelf ook feminist! Kan me er zooo boos om maken; van het feit dat marvel geen vrouwelijke superhero poppetjes uitbrengt tot vrouwen die nog steeds minder betaalt krijgen! Goed dat je hier op jouw platform aandacht aan besteedt!!
Dit is echt zo’n interessant onderwerp! In de prehistorie op de middelbare school heb ik een keer een verslag geschreven over het feminisme, echt een van de leukste verslagen die ik ooit heb gemaakt denk ik. Ben er verder eigenlijk nooit meer mee bezig geweest totdat ik twee(?) jaar geleden de He for She speech hoorde van Emma Watson op YouTube, die heb je vast ook wel gezien, zó inspirerend. Vervolgens heb ik me nog een tijdje bezig gehouden met het #gamergate debakel voor een gameblog (#gamergate was een rel in de gamewereld waarbij belangrijke vrouwen in de gameindustrie bedreigd werden), maar toen werd ik toch wel een beetje naar van en heb ik het weer even laten liggen. Maar het is inderdaad een fijn idee dat steeds meer mensen zich er mee bezig houden want het is eigenlijk maar vreemd dat die gelijkheid er nog steeds niet is. Zou het ook zeker leuk vinden om er meer over te lezen op De Groene Meisjes! (:
Wat goed dat je hier aandacht aan besteed! Ik zie mezelf wel als feminist, maar ik ben nog heel erg lerend. Het ontbreekt me nog aan de nodige kennis. Ik vind sowieso dat veganisme en feminisme heel goed bij elkaar passen, omdat je bij allebei met compassie met mensen en/of dieren omgaat. Nu ik veganisme onder de knie heb, is feminisme en logisch vervolg om me in te verdiepen.
Inderdaad, voor mij gaan veganisme en feminisme ook hand in hand. Ik zie ze als twee sub-movements die zich baseren op dezelfde principes: gelijkheid voor alles en iedereen, respect voor andermans leven en zo min mogelijk schade doen aan onze omgeving met onze eigen manier van leven :)
Als ik dit zo lees zit er in mij ook een beginnende feminist :). Ik vraag me dezelfde dingen af als jij hierboven. Ongelijkheid is een echte allergie van mij. Ik zal binnenkort (moet nu naar werk) het filmpje hierboven eens bekijken.
Wauw, wat een interessant onderwerp :) Vooral die dingen als inderdaad wat de mode-industrie ons ‘oplegt’. Maar valt dat niet een beetje meer onder gender studies dan echt feminisme of ongelijkheid tussen man en vrouw? Ik bedoel, de reclamewereld moet wel een beetje contrasten hebben om op in te spelen, kan me juist voorstellen dat jonge mannen zich met een bepaald geurtje zelfverzekerder voelen als ze een avondje vrouwen gaan versieren ofzo, daar spelen ze op in natuurlijk. Maar nee, lekker doen waar jij je goed bij voelt! Ik scheer m’n benen ook vaker niet dan wel, loop meestal zonder beha rond en ben de broodwinner van mijn toekomstige gezin. En I love it.
Zo herkenbaar dit! Ik noem me zelf geen feminist maar heb het vaak naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Mijn vriendje is Amerikaans en noemt me liefkozend vaak hippie of feminist. Ach, ik doe gewoon lekker wat bij mij past. Hoeft geen sticker op.
Weer een top artikel! Ik ben juist door jouw artikelen en vooral je snaps me er voor gaan interesseren, nu vooral dus heel veel aan het lezen erover. Ik merk wel dat ik er hiervoor vooral een verkeerd beeld van had. Eigenlijk is feminisme iets heel moois.
Ik vind het belachelijk dat niet gewoon elke vrouw feminist is. Een feminist is gewoon iemand die is voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen, die voor gelijke rechten en kansen is. Daar moet je helemaal geen moeilijke boeken voor lezen. Ik kan er me zo kwaad in maken als vrouwen zeggen dat ze geen feminist zijn. Hoe kan dat nou?
En inderdaad dat er mensen zijn die durven zeggen dat Internationale Vrouwendag helemaal niet nodig is of dat er toch gelijkheid is of dat het hier in het westen allemaal wel meevalt, daar valt mijn mond van open! Hoe komen ze erbij? Of nog erger mannen die beginnen zeuren over wanneer het Mannendag is. Of vrouwen die vinden dat ze met Vrouwendag bloemen moeten krijgen of denken dat het draait om kleding en make-up. Daar draait het helemaal niet om!
Sorry dat deze comment zo lang begint te worden, maar ik begin me echt weer kwaad te maken. Toevallig heb ik net gisteren op Twitter heel wat vreemde, nare reacties gehad op een onschuldige, luchtige opmerking over een tv-programma over een man die vrouwen wou ‘versieren’ op een nogal onhandige manier. Had helemaal niets met feminisme te maken of gelijke rechten voor mannen en vrouwen of wat dan ook. Krijg ik ineens van een wildvreemde de vraag of ik zo’n ‘mannenhatende feministe’ ben. Maar kom, dat was maar een ‘grapje’, zei hij dan later. Een van zijn vriendjes reageerde er dan later op met ‘Feminisme, dat verklaart de creep shaming’. Uh?! Geen idee waar dat vandaan kwam. Enfin, ontstaat er een hele discussie die eigenlijk nergens op slaat, het begint zo’n beetje te ontaarden in een soort van ‘machtsstrijd’, die jongen begint mij daar een beetje belachelijk te maken en uit te dagen.
Later kom ik dan via een van die 2 accounts terecht op een Twitter account met de naam ‘Anti Feminist Comics’ waarop feministes gewoon belachelijk gemaakt worden, waarop een beeld geschetst wordt van feministen dat gewoon totaal niet klopt. Niet te geloven gewoon. Dat je het niet vanzelfsprekend vindt dat mannen en vrouwen gewoon gelijke rechten zouden moeten hebben, vind ik al te erg voor woorden, maar dat je ook nog ANTI feminisme bent, daar kan ik echt niet bij! En er blijken nog heel wat meer van die accounts te bestaan. Echt ziek gewoon.
Ik denk dat (nog) niet iedere vrouw feminist is, omdat nog steeds veel mensen niet weten wat het precies inhoudt. Als je uitlegt dat het simpelweg gaat om gelijke rechten voor mannen en vrouwen, denk ik dat iedere vrouw zich daar wel bij aan sluit. :)
Dat kan zijn, dat er veel vrouwen zijn die denken dat feminist zijn betekent dat je een mannenhater bent en je okselhaar en beenhaar niet scheert en dat je daarvoor ingewikkelde boeken moet lezen en workshops volgen en percentages en cijfers uit je hoofd kennen enz.
Maar ik ken ook gek genoeg heel veel vrouwen die gelijke rechten voor mannen en vrouwen gewoon simpelweg niet nodig vinden. Die het wel goed vinden zoals het nu is of zich daarbij neerleggen, ‘omdat het nu eenmaal altijd al zo is geweest’. Die het wel oké vinden dat zij terwijl ze net als hun partner fulltime werken er het huishouden en de zorg voor de kinderen op hun eentje nog eens bijnemen terwijl hun man kan doen wat hij wil, om maar iets te noemen.
Dat is dan toch hun eigen keuze en als zij daar gelukkig mee zijn dan is dat toch prima. Ik vind niet dat wij daar over moeten oordelen. Niet iedereen is hetzelfde.
Hey Ilse,
Ik ben helemaal voor gelijke rechten voor mannen, vrouwen, etnische groepen, mensen met rood haar, ouderen en jongeren en alle andere groepen die je maar kan bedenken. Mijn probleem met sommige feministen is dat ze problemen die mannen hebben bagatelliseren. Terwijl mannen, zoals anderen hier ook al zeiden, ook echt wel hun eigen problemen hebben. Hoe veel jonge mannen staan niet onder druk om gespierd en mannelijk te zijn? Als ze voor hun eigen kinderen willen zorgen doet dit voor de buitenwereld afbreuk aan hun mannelijkheid, en ze krijgen maar liefst 3 dagen vrij als hun kind geboren wordt. Probeer vooral als man geen begrip te krijgen als je door een vrouw mishandeld bent.
Het is een kleine groep mensen die zich feminist noemt die dit soort dingen niet als een probleem ziet maar het maakt wel dat ik er liever niet mee geassocieerd word.
Daar is het feminisme nou juist ook voor! Het doorbreken van stereotype genderrollen die er nu om het man- of vrouw zijn hangen, niet alle mannen houden van bier drinken en voetballen en niet alle vrouwen houden zich 24/7 met kleding en make up bezig. De serie van Wiegertje Postma op Vice.com over seksisme zijn heel goed, ze beschrijft op een grappige manier hoe er in de media de hele tijd deze stereotype rollen gefocust wordt. Ook het boek “Asking for it” van Kate Harding is heel interessant, over ‘rape culture’.
Eens met Ilse, hierboven. In Nederland is er zo ontzettend veel domme, conservatieve onwetendheid over wat feminisme is. Ik sprak me er nooit zo over uit, totdat 2.5 jaar geleden ik naar Kopenhagen verhuisde en dus vlakbij Zweden kwam te wonen. In Denemarken heeft feminisme dezelfde reputatie als in Nederland (gatver, dan ben je een niet-scherende mannenhater), maar in Zweden wordt iedereen zo ongeveer geboren als feminist. Daar ben je bijna een paria als je zegt het niet te zijn, ook als man. En dat heeft mijn ogen geopend. Ook Zweden is geen paradijs, maar ze begrijpen wel veel beter hoe je grote stappen maakt naar een wereld met gelijke kansen voor iedereen. Oja en tip voor hilarische podcast over zoekende feministen: http://www.theguiltyfeminist.com.
Zo waar! Toen ik naar Zweden verhuisde duurde het volgens mij niet langer dat 3 maanden voor ik mezelf vol overtuiging feminist noemde. Mijn vriend is ook feminist. Ik weet dat dat bij veel (Nederlandse) mensen het idee opwekt dat hij een doetje is -whatever dat ook moge betekenen- maar het is een van de allerbeste eigenschappen die een man voor mij kan hebben :) Het voelt als een gigantische opluchting van iets waarvan ik helemaal niet eens zo erg doorhad dat ik ermee in de knoop zat. Het valt gewoon niet te vergelijken met ex-vriendjes, ook al waren die in principe ook niet slecht ofzo.
Wat ik vervelend vind aan internationale vrouwendag, is de manier waarop het wordt gevierd.
Ik woon in China, en hier wordt het aangegrepen als een extra reden voor mannen om kadootjes (bloemen, lingerie of kleding) voor hun vrouw te kopen, haar mee uit eten te nemen en dat soort dingen. En je ziet de afgelopen jaren steeds meer advertenties rond internationale vrouwendag voor plastische chirurgie, permanente ontharing en dergelijke, omdat “Je het verdient!”
Dus: niets tegen de dag op zich (integendeel), maar wel de manier waarop er aandacht aan wordt besteedt.
ja ! ergerlijk hé ! Of dan gaan ze speciaal voor vrouwendag een hele dag vrouwenmuziek draaien op de radio. Kan dat anders dan niet misschien ?
Ik heb hier ooit een hele Whatsapp discussie over gehad met een man. Die kon echt niet geloven dat je als vrouw in Nederland reden zou hebben om je onveilig te voelen op straat. Als ik dan vertelde over dingen die ik zelf vaak genoeg meemaak en meegemaakt heb, wuifde hij alles weg. Kortom: gelijke rechten en behandeling voor mannen en vrouwen, zover zijn we echt nog niet, ook niet in Nederland. En ik maak me al sinds mijn tienertijd kwaad over hoe oneerlijk het wel niet is en loop er nu nog steeds tegen aan. Ik heb er alleen nooit het labeltje feminist aan gehangen.
Ik vind het ergens een moeilijk onderwerp. In de kunstwereld –waar ik in zit– is zowaar iedereen een feminist. En als je geen feminist bent, dan ben je toch op z’n minst een activist. Ik heb het daar wel eens moeilijk mee omdat er van mij verwacht wordt dat ik een feminist ben. Ja ik ben een vrouw, en ja ik ben voor gelijke rechten, maar ik noem mijzelf geen feminist. Ik weet niet of dit voortkomt uit een vreemde ‘rebelsheid’ om tegendraads te zijn in het kunstmilieu, (zo zou ik het zelf niet willen typeren) maar ik merk van mezelf dat ik mij oprecht niet zo sterk politiek positioneer. Zelfs als ik projecten doe met bepaalde kunstenaars die als feminist worden getypeerd, dan zal het project als een feministisch project genoemd worden door anderen. Ik werk niet samen met mensen vanwege een label! Ik collaboreer omdat ik voor mensen en hun werk val, aangetrokken wordt door hun poëtische beeldtaal, de manier waarop ze in het leven staan en wat ze kunnen losmaken met hun werk. Feminisme.. Moeilijk onderwerp blijft het..
You go Merel! Ik kan niet meer anders dan mezelf volmondig feminist te noemen :) Ken je ook ‘Bad Feminist’ van Roxanne Gay (mooi boek, Ted Talk onder dezelfde titel).
Ik heb me heel lang geen feminist willen noemen, om het labeltje wat eraan hangt. Dat er ook in Nederland nog lang geen gelijkheid is op veel gebieden, dat klopt zeker. Waar ik dan weer de kriebels van krijg, is dat vervolgens anderen op willen leggen hoe je als feminist moet denken; zo kan ik al tijden geen betaald werk krijgen, en ik heb geen behoefte aan een topfunctie in het bedrijfsleven, waardoor ik volgens een zekere minister waarschijnlijk ontzettend on-feministisch ben, want ik ben afhankelijk van mijn man. Ik vind dat op je eigen manier ambitieus mogen zijn – wat voor gender of wat dan ook je ook hebt – er ook bijhoort.
De laatste tijd durf ik vaker in mijn hoofd toe te laten dat het een – ik ben geen carriëretijger die alles zelf wil kunnen doen – niets uitmaakt voor het ander – ik vind dat iedereen gelijke rechten hoort te hebben.
Wat interessant dat je je daarin begint te verdiepen! Ik ben zeker benieuwd naar meer blogposts over dit onderwerp! Zodra je je bewust wordt van zulke ongelijkheden is het heel moeiljk om je daar zomaar bij neer te leggen.
Ik vind het persoonlijk best wel een moeilijk onderwerp.
De meer serieuze thema’s zoals bijvoorbeeld vrouwenbesnijdenissen of de schending van fundamentele mensenrechten zijn voor mij toch vooral een ver-van-mijn-bedshow. Dat is iets waarover iedereen hier het eens is dat zoiets vandaag de dag totaal onaanvaardbaar is, maar wat kan ik daar nu in mijn eentje tegen beginnen?
Langs de andere kant heb je de meer subtiele vormen van seksisme waar ik wel mee te maken krijg. Zoals het feit dat je een doos papieren zakdoekjes op je bureau kan zetten wanneer je verkouden bent, maar als je je regels hebt moet dat allemaal ‘stiekem’ gebeuren. Of het feit dat er mannen- en vrouwentoiletten zijn! Na een half jaartje in Zweden gewoond te hebben waar unisex toiletten de norm zijn, vind ik het echt absurd dat ik naar een ‘vrouwentoilet’ moet in België. En zo kan ik nog wel even door gaan…
Ik zou je een heel essay kunnen schrijven over mijn mening over feminisme, maar ik ga het kort houden! Ten eerste, ken je Clara Henry? Zij maakt heel interessante filmpjes over feminisme op haar Youtubekanaal. De meeste zijn in het Engels ondertiteld dus checken die handel zou ik zeggen :D Ten tweede, hoe kom jij precies tot de vaststelling dat vrouwen minder verdienen dan mannen? Ik vind dat best een heel genuanceerd verhaal dat wel direct gelinkt is aan feminisme maar niet op de manier zoals sommigen het presenteren. Ik ben heel benieuwd naar jouw visie hierop!
Ik heb lang getwijfeld of ik mijn reactie wel ‘durfde’ te plaatsen. Zeker na het lezen van sommige reacties. Ik vind het idee van een feminist heel mooi en natuurlijk ben ik absoluut voor gelijke rechten voor iedereen, maar dat maakt mij nog geen feminist. Ik ben zeker geen anti-feminist, maar ik hang er een beetje tussen in.
Zo vind ik dat iedereen zijn eigen keuzes moet maken wat betreft carrière en relaties, maar niet dat er geacht moet worden dat alle vrouwen maar moeten streven naar de top. Ik hoef bijvoorbeeld geen CEO van een of ander groot bedrijf te worden, maar ben tevreden met een parttime baan en daarnaast lekker het huishouden en voor de kinderen te zorgen. En niet omdat het altijd zo geweest is, maar omdat IK dat wil. Uit sommige reacties hier krijg ik bijna het gevoel dat ik me moet schamen omdat ik daar oké mee ben.
Tuurlijk vind ik dat de kansen voor een man en vrouw gelijk moeten zijn en dat het helemaal oké is als een vrouw bijvoorbeeld van dingen houdt die getypeerd worden als ‘mannen dingen’ zoals gamen en voetbal. Maar dat maakt mij niet meteen een verfijnd feminist.
Anyway, dit wordt een super lang verhaal :’). Merel, ik vind het wel heel goed dat je er aandacht aan besteed. Ik weet er zelf namelijk ook niet heel veel vanaf en ik denk dat het zeker in de huidige maatschappij een steeds belangrijker wordend onderwerp is. Mooi stukje. :)
Hi Shelley!
Dit is nu juist waar het om gaat denk ik. Helemaal prima als jij thuis wilt blijven bij de kinderen. Net zoals het helemaal prima is als je CEO wilt worden.
Waar het om gaat is de vanzelfsprekendheid waarmee men ervan uitgaat dat vrouwen thuis willen blijven, thuis zouden moeten blijven, of dat kinderen & werk combineren een vrouwenaangelegenheid is.
Het idee is dat wat je ook wilt doen in het leven prima is, en dat je geslacht hierin geen rol speelt. En dat is helaas nog lang niet altijd het geval, vanwege het “vrouw zijn” worden veel vrouwen nog in een bepaald hokje gestopt, ook als ze dat niet past.
Elke vrouw is feminist. Alleen moeten sommigen dit nog even beseffen!
Ik ben zelf erg geïnteresseerd in het kruispuntdenken & gender binnen het feminisme. Dus een samenhang tussen de vele kenmerken van mensen en hoe dat elkaar beïnvloedt.
Tip voor jou:
je hebt het genderinstituut bij de radboud uni van nijmegen. Veel informatie voor als je dat interessant vind en daarnaast kun je via daar ook informatie vinden over het tijdschrift Raffia.
Daarnaast heb je Atria (kennis instituut over vrouwenemancipatie).
Beide leuk om te volgen voor informatie, updates uit nl, acties en lezingen.
Ik sluit me hier helemaal bij aan bij Shelley. Ook ik ben 100% voor gelijke rechten voor iedereen. Maar ik wil me geen feminist noemen. Snap zelfs niet waarom ze er een naampje voor hebben bedacht :-)
Iedereen moet gewoon doen waar hij of zij gelukkig van wordt. Niet iedereen is hetzelfde of ambieert hetzelfde. Gelukkig hoeft dat ook niet. Ik vind het alleen belangrijk dat iedereen dezelfde kansen en mogelijkheden heeft.
Dan is het aan jezelf wat je ermee doet.
Ben ik een feminist of niet? Het liefst wil ik geen etiket. Want iedereen met een etiket: vrouw, homosexueel, transgender, mohammedaan, autist, adhd-er, buitenlander, gereformeerde, gehandicapte, etc., wordt door de mainstream met macht en geld minder “schadelijk” gemaakt door ze weg te zetten achter een etiket. En een etiket betekent bijna altijd focus op de beperkingen van een bepaalde groep, beperkingen zoals deze zijn gedefinieerd door deze machtige mainstream. Veiligheid betekent helaas voor veel mensen dus aansluiten aan die mainstream. En zo wordt deze groep nog sterker.
Ik kan hier zo verdrietig van worden. Waarom focussen we ons niet op mooie, sterke kanten van ieder individue (en daarmee ook op de mooie en sterke kant van ieder etiket). Wat zou dat veel leed besparen en ook zoveel meer voor de wereld opleveren. Want sterke kanten, capaciteiten, unieke vaardigheden van ieder mens zouden de maatschappij zo’n boost kunnen geven en het leven zoveel mooier en zinvoller kunnen maken.
Merel, fijn dat je deze blog hebt geschreven en hopelijk weer wat ogen hebt geopend voor de schrijnende ongelijkheid die overal zichtbaar is als je er naar kijkt.
Ik vind zelf equalist een mooier begrip. Mannen moeten in zekere zin ook aan bepaalde verwachtingen voldoen. Hopelijk vallen deze verwachtingen voor vrouwen én mannen allemaal weg en worden we gewoon gezien als gelijken, als levend wezen.
En waarom vinden en denken vrouwen van mijn leeftijd (1962) nog steeds dat de man in huis de beslissende stem heeft in wat dan ook?
En waarom hangen jonge meiden/vrouwen, in aanbidding opziend, aan de arm van hun vriend terwijl deze weer een potje alfa-mannentalk weggeeft?
Ik ben trots op het feit dat mijn puberdochter laatst tijdens de les filosofie op school antwoordde dat zij later haar leven zo wil vormgeven dat zij, wat er ook gebeurt, financieel en sociaal zichzelf kan voorzien van een goed leven zonder daarbij persé te moeten samen leven/trouwen met een partner. En dat je om zwanger te worden ook naar de spermabank kon gaan of een goede vriend om een donorschap kon vragen. Haar klasgenoten vielen stil en zelfs de docent moest even schakelen. ☺?
Ik weet niet of ik iets ben. Maar ik zou het fijn vinden als ik ‘gewoon’ mocht kiezen thuis te blijven, en dat niet de regering/maatschappij beslist dat iedereen ‘moet’ werken, terwijl mijn man genoeg verdient voor ons. (Maar omdat hij straks alleen voor zichzelf AOW krijgt, en 9 jaar ouder is dan ik ben ik min of meer verplicht om ook te werken voor ‘later’ terwijl het nu totaal niet nodig is. Ik bezet dus een werkplek van iemand die het misschien WEL nodig heeft. Maar ja, om op mijn 56e nog eens aan werk te komen gaat waarschijnlijk ook niet lukken…)
Ondertussen krijg ik mijn huishouden niet voor elkaar zoals ik dat wil, omdat ik werk. En lichamelijk is het ook een drama, ik ben er niet voor in de wieg gelegd.
Ik hoef geen gelijkheid, ik hoef geen hoge baan, ik zou graag gewoon ouderwets het huishouden doen, gezond eten op tafel zetten, zodat mijn man zich op zijn werk kan concentreren, en niet als hij thuiskomt ook nog eens moet stofzuigen en de was vouwen.
Maar misschien is dat ook wel heel feministisch.
Weer een mooi voorbeeld van hoe dom de gemiddelde feminist is.
thanks dear! :)
Hey Justin,
Ik heb het gevoel dat je met wat opgekropte gevoelens zit. Wil je er over praten? Let me know ??
Mijn dochter is 16 en stamt uit een, door gezondheidsredenen van mijn kant, traditioneel gezin maar werd door mij met een gezonde dosis feminisme opgevoed.
Alles wat in je artikel geschreven staat daar ben ik het mee eens. Ik kan me kwaad maken als mensen mij vragen of ik minder ga werken als ik zwanger ben, maar mijn man niet. Dat ik raar aangekeken wordt omdat ik mijn eigen naam hou na ons huwelijk maar aan mijn man niets gevraagd wordt over zijn keuze voor achternaam. Dat en nog veel meer.. kennelijk maakt me dat feminist? Ik vind het normaal, nooit nagedacht over dat label. Ik vind wel dus dat meer mensen erover na mogen denken.
Maar ik merk ook dat ik voor mezelf uit moet kijken, dat ik die idealen niet te hoog hou en er zelf onderdoor ga. Zo heb ik nu besloten iets minder te gaan werken met mijn twee kinderen thuis. Omdat mijn ideaal van 4 dagen werken en twee kinderen gewoon ff te veel is voor nu. Dat vind ik de andere kant.
Ik moet zeggen ik lees niet specifiek feministische boeken, is dat verplicht als je feminist bent :D
Ik vind het een lastige kwestie. In principe ben ik voor gelijkwaardigheid tussen man en vrouw – tuurlijk ben ik daar voorstander van! Ik ben echter van mening dat we onze biologie niet hoeven te negeren en dat we niet moeten streven naar absolute gelijkheid (wat dus iets anders is dan gelijkwaardigheid!).
Ik vind het bijvoorbeeld logisch dat ik na de geboorte van ons kind thuis ben gebleven, en niet mijn vriend. Volgens sommige reacties zou ik me daar bijna voor moeten schamen ofzo, maar vanuit biologisch en evolutionair perspectief vind ik mijn keuze niet meer dan logisch.
Ik hou ook niet van het labeltje “feminisme” omdat de term impliceert dat het zwaartepunt ligt bij vrouwenemancipatie, terwijl het in mijn ogen meer om een evenwicht zou moeten gaan. Ook mannen hebben namelijk dit soort “struggles”. Zo krijg je als vader amper verlof na de geboorte van een kind en wordt bijvoorbeeld een mannelijke kindercrècheleider met argwaan bekeken.
Wat een goede TED talk, bedankt voor het delen! En bedankt voor je artikel. Ik heb mezelf nooit specifiek feminist genoemd, inderdaad mede omdat het woord een soort nare associaties oproept bij veel mensen. Maar dat ik voor gelijkheid ben, daar is geen twijfel over mogelijk. Het is ook belachelijk dat er nog steeds zóveel momenten en manieren zijn waarop mannen of vrouwen worden beoordeeld en aangesproken op hun sekse in plaats van op wie ze zijn als mens. Heel goed om dit te blijven benoemen.
Mijn moeder is een zelfverklaard feminist, en gaf bijvoorbeeld zowel mij als mijn broer een pop om mee te spelen (1 blanke en 1 zwarte, ook nog). Door al in de opvoeding uit te gaan van gelijkheid kun je al zoveel bereiken!
Hetzelfde als jij, denk ik. Omdat ik er nog niet zo veel over weet durf ik er ook niet zo echt voor uit te komen terwijl je het moet mogen zijn zonder ‘diploma’ hé!? Ik ben ook fan van Miranda en Lena Dunham en lees de Opzij en Caitlin Moran en Amanda Palmer en…
Er zijn zo veel geweldige vrouwen en vandaag reken ik jou daar ook bij! Bedankt voor deze mooie blog!
Wat fijn dat je dit ter sprake durft te brengen! Dan laat ik voor het eerst ook eens een reactie achter :-) Het roept altijd een heleboel reacties op en ik wil je graag steunen met een erg positieve reactie.
Zelf noem ik mezelf al meer dan 10 jaar feminist en heb wel al veel gelezen en het is deel van mijn werk – ik doe onderzoek naar taalveranderingen die voornamelijk door feministische bewegingen aangestuurd worden, zoals het veranderen van een pseudogenerisch “hij” naar bijv. “hij of zij”. Vijf jaar geleden ben ik naar Zweden verhuisd, en sindsdien valt me de ongelijkheid in Nederland – die er hier ook is, maar hier durven bijv. politieke partijen zich feministisch te noemen (ook enkele meer conservatieve partijen) – me veel meer op. Het zit in allerlei dingen. De reclames hebben nog veel meer die klassieke genderrollen in Nederland, ook reclame voor kinderspeelgoed (dat laatste mag hier niet uitgezonden worden). Het standaard “hij” in informatieve teksten. Het korte ouderschapsverlof voor mannen (in Zweden is het iets van 1.5 jaar als ik me niet vergis, wat door de ouders gedeeld wordt – en dit heeft een gigantische impact op de verdeling van de zorg van de kinderen en wie er werkt/thuisblijft, ook wanneer de kinderen ouder zijn). De manier waarop mensen in het nieuws beschreven worden. De weinige mannen achter kinderwagens in vergelijking met in Zweden. En dan ook precies waarover je schrijft: jezelf feminist noemen, dat vinden veel mensen ook wat gek, want… (vul maar aan).
Het valt me op aan grotere dingen, ook als ik de commentaren lees (waarmee ik niets bedoel te zeggen dat er iets goed of slecht aan is, alleen maar anders). In Nederland gaat het nog veel over het “vrouw mogen zijn”. Erkend worden. Een zeer belangrijke stap. Maar ik zou zeggen dat ik er zelf, in Zweden, meer bezig mee ben dat ik mag zijn – met welke combinatie van “masculiene” of “feminiene” eigenschappen dan ook. Dat ik de ambitieuze persoon mag zijn in een heteroseksuele relatie. En dat het ook helemaal oké is dat mijn vriend kan haken en 50% in het huishouden doet.
Dat mensen problemen hebben met het label en de implicatie dat het alleen om vrouwen gaat begrijp ik, maar het is het waard daaroverheen te stappen. Er zijn wel meer woorden die de lading niet helemaal dekken. Psychologie is ook al een poos niet meer de studie van de geest. Het feminisme van nu komt voor uit het feminisme van vroeger (waarbij het duidelijk is waarom het het feminisme genoemd werd) en ja, we kunnen er wel iets anders van maken, maar dat versplintert ook weer zo, en dat doet het gezamelijke doel van gelijkheid geen goed, terwijl de meesten van ons het juist daar helemaal over eens zijn.
Oké, genoeg gepraat. De samenvatting: Te gek dat je hier aandacht aan durft te wijden :-)
Enkele boekentips (er is niet bepaald een tekort aan, maar misschien heeft iemand er iets aan):
Sheryl Sandberg – Lean In (vond ik representatief als samenvatting van recent onderzoek naar de vraag waarom vrouwen niet hetzelfde werk doen als mannen terwijl ze daar alle kansen voor krijgen. Ook over het combineren van carrière en privéleven. Heel leesbaar. Ze heeft ook een TED talk!)
En over seksualiteit (en over de discussie wat er “normaal” is)
Marlene Zuk – Sexual Selections – What We Can and Can’t Learn About Sex from Animals
En video’s over hoe vrouwen neergezet worden in de reclamewereld:
“Killing Us Softly” (meerdere delen) door Jean Kilbourne.
Wat een goed artikel Merel! Door het luisteren naar podcasts, ben ik ook steeds meer op feministische informatie gekomen en ik vind het heel interessant om me erin te verdiepen. Vooral omdat ik er al een sterke mening over had, en het is fijn om dat te kunnen onderbouwen!
Jeetje, wat een goed artikel en jeetje wat een reacties! Ik zie wel dat iedereen eigenlijk hetzelfde wil: gelijkheid (gelijkwaardigheid) en dat wil ik natúúrlijk ook! Zo jammer dat mensen zo’n label aan het woordje feminist hangen. Ik snap het wel, eerst kende ik feminisme alleen maar van de Dolle Mina’s, en of ik daar nou op wilde lijken… :) Toch ben ik zeker weten iemand die gelijkheid heul belangrijk vind! Of je me dan feminist wil noemen of niet :)
Een onderwerp waar ik hier zeker nog meer over wil lezen!
Xxx
Sinds ik het boek ‘Het idee M/V’ van Asha ten Broeke heb gelezen, noem ik mezelf feminist. Dat boek heeft echt mijn leven veranderd, als in: mijn visie op de wereld en hoe er over mannen en vrouwen wordt gedacht.
Wauw, wat veel reacties al! Ik zag op twitter al wel eens iets over feminisme voorbij komen (zoals die pubquiz) en ik vind het leuk dat er nu op het blog ook aandacht aan wordt besteed. Ik ben mij sinds kort aan het verdiepen in het feminisme. Ik lees bijvoorbeeld artikelen op Vileine.com, een online platform dat is opgericht door Hadjar Benmiloud. Hartstikke interessant ^^
Er is inderdaad nog heel veel ongelijkheid, bij sommige dingen ook richting mannen. Volgens mij is het bij een scheiding namelijk nog steeds zo dat de man alimentatie moet betalen aan de vrouw en dat de kinderen naar haar toe gaan. Maar als die vrouw veel meer verdient dan die man, is het toch niet eerlijk als hij haar alimentatie moet betalen?
Of is dit inmiddels toch anders geregeld?
En inderdaad, het onderwerp ‘vrouwen en carrière en kinderen’. Ik kan me nog steeds een tweet herinneren van Iris van ikbenirisniet.nl dat ze al meerdere keren interviewverzoeken had gehad over het feit dat zij geen kinderen wil. Daar heb ik me zo ontzettend over verbaasd! Je bent toch niet verplicht om kinderen te willen?!
Ik noem mezelf al heel mijn leven heel overtuigd feminist, wellicht mede doordat ik opgevoed ben door een zeer overtuigde feministe ;) . En ja, er is – ook in onze contreien – nog veel werk op vlak van gelijke rechten en gellijkwaardigheid van vrouwen. En ja : ook ik scheer mijn benen, draag lippenstift en hou van mannen :)
Mooi artikel Merel
Wat fijn dat je hierover schrijft Merel! Precies alles wat je schrijft, voel ik ook zo. Eigenlijk voel ik me al jaren feminist, maar gebruik het woord eigenlijk nooit… Want inderdaad: labeltjes. En ik heb een hekel aan labeltjes. Althans, aan de vaak negatieve associaties die eraan hangen.
Zelf heb ik er ook wel bijna dagelijks mee te maken. Ik heb bouwkunde gestudeerd, en kom dus echt uit een wereld gedomineerd door mannen. (Misschien dat dit trouwens meer met vooroordelen te maken heeft, en minder met feminisme). Steeds als mensen vragen wat ik gestudeerd heb, en ik antwoord enthousiast met “Bouwkunde!”, krijg ik reacties als: “Huh, jij?! Dat had ik nou echt nooit achter je gezocht!” Waarbij ik vervolgens denk (en antwoord): “Uhh, want? Alleen omdat ik een vrouw ben? Omdat ik lang blond haar heb? Omdat ik soms op hakken naar school kom? Als je me zou kennen, zou je weten dat deze studie JUIST bij me past!” Maar goed, ik neem het mensen verder niet kwalijk, want het interesseert me verder vrij weinig.
Ik vind het zo jammer dat er tegenwoordig, blijkbaar, nog steeds gedacht wordt dat de bèta-studies ‘mannelijk’ zijn, en bijvoorbeeld de meer zorgzame studies perse ‘vrouwelijk’. En ik maar denken dat het ‘al’ 2016 is, haha. Overigens wel goed om te lezen dat er al zoveel reacties zijn onder dit artikel van vrouwen/mannen die the same mindsets hebben! En inderdaad, als vrouw zijnde wel of geen CEO willen zijn, parttime willen werken, of juist een huisvrouw willen zijn, wat maakt het uit. We doen gewoon lekker wat we zelf willen en waar wij ons fijn bij voelen :)
Hoop nog eens wat over dit onderwerp te lezen, leuk! You rock Merel!
http://time.com/4284168/game-of-thrones-maisie-williams-feminist/
Feminisme kort samen gevat: “You are either a normal person or a sexist”
En dit vind ik een hele fijne blog: http://stellingdames.nl/
Ik vind het een moeilijk onderwerp. Voornamelijk omdat ik niet achter ( alle) de normen en waarde sta van de 3de feministische golf. In mijn ogen wordt er teveel gekeken naar wat vrouwen niet hebben in plaats naar wat er mis gaat bij zowel mannen als vrouwen. Ik heb soms het idee dat er discussies worden gevoerd over , in mijn ogen, onbelangrijke zaken. Ik zou graag zien dat ´mainstream´ feminisme opkomt voor zowel mannen als vrouwen rechten en dat mis ik toch echt.
Ik ben er helemaal niet veel mee bezig, maar ik noem mezelf wel feminist. Omdat ik onderken dat mannen en vrouwen niet dezelfde rechten hebben, en ik wel wil dat ze dat hebben. Dat is voor mij de kern van het feminisme, en daarom ben ook ik feminist.
yes yes yes YES! Kom maar op met artikelen over feminisme, gender, seksisme enz! Ben het helemaal eens met het stukje: ‘waarom knijpen wij massaal onze billen samen als het zoontje van vriendin X met een barbiepop wil spelen?’ Van gender rules (als vrouw/man zijnde moet je je zus en zo gedragen en kleden, anders ben je niet vrouwelijk/mannelijk) gaan mijn haren direct overeind staan. NÚ weg ermee alsjeblieft!
Waarom schaffen we het woord feminist niet gewoon af en noemen iedereen die niet voor gelijke rechten is een sexist, en de rest normaal?? Zoiets?
Het feit dat het woord feminist bestaat en dat feministen zelfs als abnormaal beschouwd worden, is reden genoeg om mezelf feminist te noemen. In die zin dat ik voor iedereen voor gelijke rechten streef!!!
hallelujah, ik vind deze blog zo leuk! was altijd al fan van de vegetarische recepten maar de ‘diepere’ onderwerpen die steeds vaker voorbij komen vind ik mega interessant. Ik studeer gender en diversiteit in Belgie (waarbij de term ‘diversiteit’ slaat op de aandacht binnen de opleiding voor discriminatie van mensen met een beperking, donkere huidskleur, holebi’s etc) dus ben ook zeker met dit onderwerp bezig, super dat dit onderwerp ook een plaatsje op deze blog krijgt!
Amen to that! Ik heb voor mijn afstudeerportfolio zelfs een betoog geschreven over feminisme en alle bizarre vooroordelen die daaraan kleven. Ik neem aan dat iedere vrouw graag dezelfde kansen en rechten wil als mannen, dus in dat opzicht zijn we allemaal feministen. Ik kan me vooral boos maken over de manier waarop er soms over meisjes wordt gesproken die aangerand of verkracht zijn. Dat de politie dan vraagt wat je aan had of wat je aan het doen was om te kijken of je het niet zelf ‘uitgelokt’ hebt. Doe eens even normaal, zeg. Ik hoop dat we ooit in een wereld leven waar dat niet meer voorkomt.
Wat een goed artikel Merel, zo te lezen maakt het veel los bij je lezers. Ik wilde vragen of je tips hebt voor boeken en documentaires, maar tijdens het lezen van de reacties heb ik er maar even een notitieblok bij gepakt:-).
Ik vind het een heel interessant onderwerp, heb me er de afgelopen jaren nog niet erg in verdiept maar ik vind je artikel en de geposte ted-talk erg inspirerend. Dank daarvoor, ik ben heel benieuwd naar volgende artikelen.
Ik vind mezelf wel een feminist. Dat klinkt voor mij eigenlijk heel logisch als je vrouw bent, waarom zou je immers niet dezelfde rechten willen als mannen en hetzelfde behandeld willen worden? Maar bij één zin in deze blog zou ik een kanttekening willen maken namelijk de zin: “Waarom geeft het blootgeven van een beetje buik of borst mensen nog altijd een vrijbrief om elkaar hierover lastig te vallen?”
Ik vind namelijk niet dat mensen zich ‘sexy’ moeten gaan kleden. Dit onderscheidt tussen mannen en vrouwen heeft simpelweg te maken met hoe de hersenen van beide seksen van elkaar verschillen en ik vind dat vrouwen (en mannen ook, maar voor hen is het toch in mindere mate belangrijk omdat vrouwen nu eenmaal anders naar mannen kijken dan andersom) zich wel tot op zekere hoogte beschaaft moeten kleden. Natuurlijk blijft dit uiteindelijk je eigen verantwoordelijkheid en ik wil niemand iets verbieden of zo, maar het lijkt belangrijk om over na te denken op het moment dat je voor de spiegel staat. Want je lokt toch echt wel iets uit als je half naakt over straat gaat lopen. En dat wordt toch wel als steeds normaler gezien. Hoewel ik niet denk dat dat normaal zou moeten zijn.
Natuurlijk neemt dit niet weg dat iedereen zich in het uiterlijk mag uiten zoals hij of zij wil. Maar denk er alsjeblieft goed over na. Belangrijk is om na te denken of de kleding die je draagt en de andere uiterlijke kenmerken de boodschap uitdragen die je uit wil dragen en of ze laten zien wie jij bent en je je niet anders voordoet. En ik neem aan dat de meeste vrouwen, ook zij die zich zo kleden als eerder genoemd, zichzelf niet als ‘slet’ beschouwen of zo gezien willen worden. Het lijkt me niet dat zij de bedoeling hebben om door jongens en mannen nagestaard te worden, omdat ze zoveel van hun lichaam laten zien. Maar zo kleed je je toch en het lijkt me beter dat te vermijden.
Ja, ik denk wel dat ik een feminist ben, maar zal het niet snel zo noemen vanwege het mannenhatende vooroordeel wat aan de term kleeft
ZONDE! nergens voor nodig, echt niet. Ik was gisteren op een feministische avond, er waren mannen en het was hartstikke leuk want iedereen was aardig voor elkaar. No worries.
[…] een feministische pubquiz geweest. Wat ik hierover wil zeggen is: ik wist niet eens dat er zoiets bestond. En: wat een leuke […]
Ik ben veel met het onderwerp bezig. Ik zit bij een feminisme groepje, het heet he for she in Arnhem. We zijn nu ook bezig met het bedenken van een quiz om uit te voeren middelbare scholen, om scholieren van het onderwerp bewust te maken. Heel vet! Kijk ook eens op de site
https://www.huisvandejeugd.nl/
Hoi Marleen, ik vroeg me af of je misschien wat contactgegevens/site van jouw feministisme groepje hebt. Ben wel namelijk wel erg geinteresseerd :)
Hoi ik heb een vraag ik sta heel erg voor gelijke behandeling en alles en dat vrouwen de zelfde rechten moeten hebben als mannen en nog veel meer maar nu is mijn vraag stek ik zou een feminst zijn mag ik dan ook een relatie met een jonge? Of ben ik dan geen feminist ik zou hier graag antwoordt op willen