Vier jaar geleden schreven we het artikel ‘How to become a happy veggie.‘ Alles wat we in dit artikel bespraken, is nog altijd op ons van toepassing. Toen wij net in aanraking kwamen met de vegan lifestyle, waren we, heel eerlijk gezegd, een beetje bang dat we veel erg ‘strenge’ mensen zouden aantreffen. Gelukkig weten we inmiddels dat er naast die strenge mensen, die er inderdaad zijn, ook heel veel heel blije en relaxte vegans rondwandelen in Nederland en België. Eén daarvan is absoluut (maar dan ook echt 100%) Lisa, van het blog Lisa Goes Vegan. Ik vroeg haar, als blogvriendin, of zij misschien wat tips met jullie, onze lezers, wilde delen. Persoonlijk denk ik namelijk dat iedereen zo’n blije veganist als zij zou willen zijn ;)
Een paar dingen die mij opvallen als ik Lisa zie en/of spreek? Ze is meestal vrolijk, maar dan echt op enthousiast manier, ze bruist van de energie, zit altijd vol met goede plannen en ideeën, ze is ambitieus, lief en oprecht geïnteresseerd in wat een ander te vertellen heeft. Ze is een fijn persoonlijk om mee samen te werken of om urenlang mee te kletsen over alle lekkere vegan taartjes die er te eten zijn in het leven. Los van dit alles is ze serieus en intelligent – ze weet precies wat ze doet. Ze is veganist ‘voor de dieren en de wereld’ en deze lifestyle is dan ook absoluut geen modegril voor haar.
Lisa is happy om vegan te zijn en dat straalt ze ook uit. Maar net als dat wij daarmee te maken hebben, loopt ook zij tegen vooroordelen aan. Mensen hebben nu eenmaal een bepaald beeld bij ‘de veganist.’ Veel mensen denken dat veganisten mensen zijn die zichzelf van alles ontzeggen, om de wereld maar voor een stukje te redden. Het is waar dat er dat soort veganisten zijn (en dat is prima, als mensen er zelf maar gelukkig van worden,) en het is ook waar dat veel vegans toch wel bezig zijn met het beter/mooier maken van de wereld (ik ga niet liegen, dat proberen wij ook,) maar er zijn ook heel veel mensen die vrij ‘losjes’ in deze lifestyle staan. Dat ziet de buitenwereld alleen niet altijd, waardoor je als vegan nog wel eens iets naar je hoofd geslingerd krijgt. ‘Niet zo’n geitenwollensokkenbreier worden hè?!’ ‘Je wordt toch niet zo’n ongezellige wortelsapdrinker hè?!’ Saai, suf, sober, ongezellig… Lisa is niks van dat al. Vandaag deelt ze haar tips om een vrolijke veganist te worden en te blijven.
Lach!
Dit is je visitekaartje. Als je met een chagrijnig of veroordelende blikt loopt, is niemand tot je aangetrokken. Zo zullen mensen minder snel geïnteresseerd zijn in wat je te vertellen hebt. Dit geldt natuurlijk voor nog tienduizend andere situaties in je leven – lachen maakt aantrekkelijk.
Wees geen betweter
Tuurlijk heb ik mijn sterke mening wat betreft de bio-industrie en als je mij ernaar vraagt zal ik ook zeker zeggen wat ik ervan vind en waar ik voor sta. Dit hoef je echter niet betweterig te vertellen of als waarheid te verkondigen. Natuurlijk is dit mijn waarheid en ik wéét dat dit het juiste is. Alleen geef je – als je het als dé waarheid verkondigt- de ander geen ruimte om een ander standpunt in te nemen. Dan krijg je geen interessant debat maar wordt het meer éénrichtingverkeer. En dat worden nooit constructieve gesprekken, dat weten we allemaal.
Als reactie op bijvoorbeeld ‘maar dat valt allemaal wel mee toch?’ reageer ik met ‘Jammer genoeg ben ik er achter gekomen dat dit niet mee valt en er erg veel dierenleed gepaard gaat bij de productie van melk/ei.. etc, zoals…, wist je dat?’
Verder: veroordeel niet. Zeg gewoon: ik doe dit, hier voel IK mij goed bij. Zeg niets over anderen behalve als in: misschien ga jij je er ook wel beter door voelen. Dit is iets wat iemand zelf moet uitzoeken – het heeft geen zin om iemand te pushen of hem of haar iets op te leggen.
Probeer je niet beledigd te voelen
Voel je niet beledigd als iemand het niet eens is met je keuze. Zie het als een uitdaging. Ik denk dan altijd hmm.. hoe ga ik deze persoon duidelijk maken dat dit inderdaad de juiste keuze is? Bekijk of mensen ervoor openstaan een inhoudelijke discussie aan te gaan. Anders laat je het voor een volgende keer en laat je mensen eerst wennen aan het idee.
Bemoei je met je eigen maaltje
Stel, je gaat met vrienden uiteten in een restaurant. Je hebt gebeld/geïnformeerd van tevoren en joepie! Je kan plantaardig eten. Heel fijn dus jij zit goed. Tijdens het bestellen, hoop je met elke vezel in je lijf dat je vrienden lekker vega meedoen. Maar dan opeens hoor je één van je vrienden zeggen: ‘Voor mij graag de lamskoteletjes’. Tja, op dit moment spring jij niet een gat in de lucht (I feel ya) MAAR, probeer het echt van je af te zetten en blij te zijn dat je jij wél een lekker verantwoord (en/of gezond) maaltje hebt. Geniet daarvan en zet eventuele wrok-gevoelens van je af. Dan voel je je beter in plaats van wanneer je de hele avond met samengeknepen billen gaat zitten, afvragend wanneer je uitbarsting gaat komen. Mijn advies: áls je er toch iets van moet zeggen; zeg slechts één keer iets (in de vorm van een grapje) en laat het daar dan vervolgens bij.
Het gebeurt zo vaak dat mensen zich excuseren voor wat ze eten. Toch heb ik hoop dan, want dat betekent dat ze het wel wat doet. In combinatie natuurlijk met het feit dat ze mij geen rotgevoel willen geven. Maargoed, bij deze: je hoeft niet mij excuses aan te bieden. Ik ben niet diegene die een rotleven heeft gehad en geslacht is.
Besef dat je jouw steentje bijdraagt
Soms kan het knap lastig zijn om de mens van nature als goed te zien. Bijvoorbeeld wanneer je leest over alle verschrikkelijke misstanden in de wereld die mensen én dieren aangaan. Bedenk dat er ook enorm veel goede mensen/dingen in de wereld zijn. En ja, JIJ kan een verschil maken en sterker nog; jij maakt al een verschil door (minder) geen vlees, zuivel of ei te eten. Of dat nou 2x of 7x in de week is. Denk niet dat je slechts een nummer of een onbelangrijk puntje in de mensenmassa bent. Jouw keuzes maken wel degelijk een verschil en misschien gaan jouw keuzes er ook weer voor zorgen dat anderen weer keuzes maken… je weet niet hoe het gaat in het leven.
Uiteindelijk komt het erop neer dat ik graag uitstraal hoe ik me van binnen voel. Ik lach, ik straal, ik heb veel energie, ik eet ontzettend lekker en ik wil dat graag allemaal met anderen delen – je kunt er niet omheen dat dit een effect heeft op de mensen om je heen!
Lieve Lisa, wat ben je toch een leuk en positief mens! Dankjewel voor het delen van je tips.
En jullie? Hoe pakken jullie dit aan? Hoe sta jij hierin? Laat het ons weten! Ben je geïnteresseerd in meer van Lisa’s verhalen? Check www.lisagoesvegan.com!
Foto’s door www.puurbydyana.nl.
Ah, wat een onwijs leuk en positief artikel op de vroege ochtend. Prachtige foto’s ook!
Dank je wel voor het compliment van de foto’s! *trots* :) xx
Wat een heerlijk artikel! Dit zijn precies de dingen die ik nastreef bij natuurvoeding. Ook daarin is het soms lastig om om te gaan met de blikken van anderen maar ik voel nu niet meer de behoeft om mezelf te verdedigen maar eerder uit te leggen. En dat doe ik met liefde :-). Een lekker positief verhaal in de ochtend, fijn om zo te beginnen!
Leven en laten leven. Iedereen heeft zijn ding en kiest daar bewust voor. Het enige wat je kan doen is het accepteren en loslaten.
Leuk en positief artikel!
Precies :) daar zou de wereld een heel stuk gezelliger van worden!
Fijn artikel! Iedereen in zijn of haar waarde laten is zo belangrijk.
100% mee eens!
Indd een mooi artikel.
Ik mag dan wel geen veggie of vegetarier zijn, maar ik probeer wel op te letten dat ik weinig vlees eet.
Hele mooie tips, ze zijn inspirerend.
Misschien toch nog even beter gaan op gaan letten wat ik eet.
Bedankt voor de tips dus!!
Wat een fijn artikel om te lezen. Wat mij betreft kan het niet vaak genoeg gezegd worden dat veganistisch eten echt niet alleen maar ontzeggen is. Zelf eet ik dan niet veganistisch, wel gluten- en lactosevrij, maar die opmerking over de geitenwollensokken krijg ik daardoor al héél vaak te horen. Kan me dus goed voorstellen dat jullie dat nog vaker horen. En wat een leuke blog heeft Lisa, ik kende hem nog niet maar ik ga hem zeker even doorspitten. ^^
Mooi artikel. Lachen en vrolijk zijn en anderen hun mening respecteren is inderdaad minstens even belangrijk als het goede proberen doen door vegan te eten.
Het lijkt me best vervelend, die domme reacties van andere mensen. Ik volg nu een speciaal dieet voor mijn gezondheid en ik heb nu al het gevoel dat ik me daarvoor constant moet verantwoorden en mezelf verdedigen, ik denk dat het als je vegan eet nog 100 keer moeilijker is.
Ach, je went eraan ;) Voor mij is het vooral dat ik denk: laat maar komen die opmerkingen, ik laat me er niet door raken, want ik doe dit voor mezelf en uit mijn eigen keuze. Maar ik denk dan ook wel dat ik vrij stevig in mijn schoenen sta. Ik kan me voorstellen dat als je het al lastig vind om om te gaan met kritiek of met mensen die erg op je letten, het dan wel vervelend kan zijn. En dat is zo onnodig, want als mensen gewoon eens lekker met zichzelf bezig zouden zijn… .Zou het een heel stuk makkelijker maken ;)
Fijn artikel. :) Ik was aan het begin (of soms nog steeds in discussies) wel echt een betweter haha, maar probeer dit echt af te leren (ook omdat ik merkte dat het alleen maar averechts werkte). Ik merk dat mensen door mijn keuzes automatisch ook gaan nadenken over hun keuzes.
“Het gebeurt zo vaak dat mensen zich excuseren voor wat ze eten. Toch heb ik hoop dan, want dat betekent dat ze het wel wat doet. In combinatie natuurlijk met het feit dat ze mij geen rotgevoel willen geven. Maargoed, bij deze: je hoeft niet mij excuses aan te bieden. Ik ben niet diegene die een rotleven heeft gehad en geslacht is.”
Dit vind ik soms wel echt lastig. Iemand zei een keer tegen me gezegd dat ze geen kip meer durfde te eten bij mij in de buurt omdat ze zich veroordeeld voelde (na vele respectvolle discussies, waarbij de conclusie was dat we heel erg van mening verschilden in wat een menselijk lichaam nodig heeft, dus “agree to disagree” en verder met ons leven. Bovendien was ze al veel minder vlees gaan eten dus ik was alleen maar blij). Toen dacht ik A: hoe slecht denk je over mij als je denkt dat ik zo judgemental ben, en B: dat is toch echt je eigen geweten en niet dat van mij. Of als je samen met iemand in hun huis kookt: “Vind je het erg als ik vlees toevoeg in mijn maaltijd en het bij jou weg laat?” Erg geladen vraag is dat. Natuurlijk vind ik dat erg, maar ik kan je moeilijk tegenhouden in je eigen huis (zolang het niet in mijn huis gebeurd, vind ik het daarom “prima”). Vind het op dat soort momenten wel lastig om positief te blijven haha. Naar buiten lukt het wel, maar van binnen denk ik dan toch “je voelt je blijkbaar toch ergens schuldig, doe er wat mee en laat je spekjes weg in plaats van sorry tegen mij te zeggen.” Ik vind dat lastiger om van me af te zetten dan iemand die gewoon compleet van mening verschilt.
Oh ja, daar kan ik me helemaal in vinden. Ik zeg dan ook altijd iets van: “you do you, I do me.” Maar natuurlijk stel ik liever voor om iets anders te koken, waar gewoon helemaal geen vlees bij komt kijken, bijvoorbeeld.
Ik ben nogal een initiatiefnemer. Wanneer ik bij anderen ga eten, dan zorg ik altijd dat ik iets heb voorbereid. Of dat ik iets meeneem, of dat ik kook of dat we samen koken. Door het voortouw te nemen heb ik veel van dit soort situaties (zoals jij beschreef,) weten te voorkomen. Ik heb ook helemaal geen zin in die discussies iedere keer, dus doe ik het zo :)
Super als je zo in het leven staat en ik weet zeker dat mensen zoals zij (en jullie) zoveel anderen inspireren! Goede tips!
Ik heb zelf een groot tekort aan energie door ziekte. Hoewel ik best positief in het leven sta, vind ik het soms wel jammer dat ik niet bepaald het boegbeeld ben van de energieke, altijd vrolijke veganist. Denk namelijk dat je daar zoveel mee kan bereiken :)
Maar dat mag je jezelf absoluut niet kwalijk nemen he? Je doet wat je kunt! <3
Wat een fijn artikel, leuk om te lezen dat het ook zo kan. Ik heb in mijn omgeving een paar “zure” veganisten en dat maakt het er niet altijd even aantrekkelijk op om over het onderwerp te beginnen.
Ik heb altijd al weinig vlees gegeten maar vanwege gezondheidsredenen is het verstandiger om helemaal met vlees te stoppen, dit is nogal lastig en dan zou het fijn zijn als iemand in mijn omgeving een vrolijke veganist was omdat ik toch nog wel tegen wat dingen aanloop. Gelukkig zijn jullie er, voor bergen informatie :)
Ahh, ja en gelukkig zijn er echt miljoenen super leuke vegans! Maak je geen zorgen, alles komt goed ;)
wat een fijne blog (schrijven jullie ooit blogs die niet interessant zijn? :)
Dankjewel om dit te delen! Ik wordt ook erg vrolijk van jullie blog! :)
liefs,
Naduah
Dat is lief van je, dankjewel!
Ik probeer vooral naast veganist ook nog allerlei andere dingen te zijn: logopedist, hardloper, creabea etc. Op die manier kennen mensen mij niet alleen als Selma de veganist. Het is een onderdeel van mij, maar niet het enige. Wel vind ik het belangrijk om gewoon lekker mezelf te zijn als het toch over veganisme gaat. Ik probeer me niet al teveel van anderen aan te trekken, alhoewel dat best moeilijk is. Ik ben geen veganist omdat anderen dat zo leuk vinden, maar ik vind het wel belangrijk om een positief beeld van het veganisme achter te laten.
Dat zeg je mooi!
Wat een goed artikel! Ik vind vooral de tips om je met je eigen maaltje te bemoeien een goede. Ik merk vaak dat mensen die aan “afwijkend” eetpatroon volgen (wat dat dan ook is), de neiging krijgen om dat continue ter sprake te brengen.
En dat wekt onwijs veel wrijving op bij anderen! Ik merk ook dat mensen een stuk meer geinspireerd raken doordat ze zien hoe blij & goed ik me voel, dan door een discussie over het onderwerp!
Mooie toevoeging! Kan ik me helemaal in vinden.
Ja, Lisa is een heel leuke lieve vegan dat zie je al direct aan de foto’s en verhalen op haar blog altijd:)! Het grappige: ik ken zelf alleen maar leuke vegans! Toevallig gisteren nog een vegan diner gehad in Amsterdam via With Locals. Onwijs leuke manier om like minded mensen te ontmoeten en juist te beseffen wat een leuke mensen vegan zijn:)!
Ja ik moet ook zeggen dat ik ‘in person’ alleen maar leuke vegans ken hoor. Maar op internet kom ik nog wel eens wat negativiteit tegen en dat is zo onnodig en zonde van de energie!
Ja, dat snap ik! Het is online misschien ook makkelijker om ‘stom’ te doen (helaas),omdat het iets verder van je af staat. Maar laten we het leuk houden:)!
Wat een leuk positief artikel! Zulke basisprincipes zijn voor iedereen van toepassing wat mij betreft!
Oh absoluut!
Wat een vrolijke en fijne foto’s zijn dit! inspirerend artikel voor mij weer!
Dat is fijn om te horen!
Dank je wel voor je lieve compliment over de foto’s *trots* :) xx
Wat een fijne tips! Inderdaad heel lastig omdat mensen altijd hun oordeel en mening al over je klaar hebben liggen, zodra je een andere gewoonte/levensstijl als zij hebben. Ik heb altijd het idee dat mensen zich aangevallen voelen als ik zeg dat ik liever geen vlees eet, ik krijg ook vaak te horen dat je wel echt vlees nodig hebt om gezond te kunnen zijn haha.
Ik ben al een tijdje fan van Lisa, juist omdat ze (net zoals jullie overigens) zo positief en enthousiast overkomt! En WOW wat staat dat pak haar goed!!!!
Ik vind het overigens vrij vervelend dat mensen altijd tijdens het eten over veganisme beginnen, ik vind dat zo’n slecht uitgekozen moment aangezien ik niet iets ga zeggen over wat iemand anders aan het eten is maar wel graag wil uitleggen waarom ik zelf vegan eet. Maar tijdens het eten vind ik dit ongepast, als in, ik zou nooit iets zeggen over wat er bij diegene op zn bord ligt omdat ik niet zijn eetlust wil verpesten (stiekem natuurlijk wel gnagna) en het leed op dat moment al geschied is. Wel zeg ik iets over wat er op mijn bord ligt (hoe lekker het is yumm) of laat ik het proeven oid om op die manier toch iets positiefs over vegan eten over te brengen.
Haha, zo met je eens! Maar denk dat het komt doordat je tijdens het eten juist herinnerd wordt aan die onderwerpen, door wat er wel of niet op je bord ligt.
Ah Amie wat lief!! Dankje voor het compliment!! Liefs, Lisa
De enige keer dat ik Lisa heb gemeet, was per toeval in Camden, Londen. Ik was aan het bestellen en de man vroeg waar ik vandaan kwam én gelijk hoorde ik naast mij: HEY WIJ OOK! Ik keek opzij en schreeuwde bijna ‘LISA!!’ uit alle enthousiasme die ik op dat moment in me had zitten. Ze is echt een schat van een mens en zo’n tof persoon! Ik vier vandaag (een beetje) dat ik op 1 maart 2015 vegan werd en ik heb er geen moment spijt van! Al die vegan bloggers, maken mij ook een hele blije vegan :)
Aahhh ik zie het helemaal voor me! En sterker nog, ik herinner me dit nog, van op Snapchat! Zo grappig!
Wat een fijn artikel!
En wat super tof dat mijn foto’s hierbij geplaatst zijn, en jullie mij hier ook vermeld hebben.
Mijn dank is enorm groot! Hele dikke knuffel & alle liefs Dyana
Natuurlijk! Hartstikke fijn dat we je foto’s mochten gebruiken. Ze zijn prachtig!