Wie van jullie heeft afgelopen weekend de laatste aflevering van Derek gekeken? We did en och man, we hebben weer gehuild – zowel van het lachen als van de ontroering. Vorig jaar keken we de beide seizoenen Derek in één weekend uit en toen moesten we vervolgens bijna een jaar wachten op een vervolg. Het vervolg is helaas een eenmalige special, de állerlaatste aflevering. Zo ongelooflijk jammer.
Voor wie Derek nog niet kent, volgt hier een korte uitleg. Derek is een Netflix serie die gaat over het leven in een verzorgingstehuis voor ouderen. Derek (gespeeld door de briljante Ricky Gervais) doet vrijwilligerswerk in het tehuis en is zelf niet oud, maar heeft een verstandelijke beperking. We kunnen zonder aarzelen zeggen dat Derek de liefste persoon is die je ooit zult ‘tegenkomen.’ Hij is, in al zijn eenvoud (en dit is ábsoluut niet neerbuigend bedoeld,) de goedheid zelve. Hij ziet altijd het beste in anderen, heeft alles voor zijn vrienden over en houdt enorm veel van dieren. De allerbelangrijkste les die je leert uit de serie Derek is: “Kindness is magic.”
Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien wat vreemd, want oké, we hebben het over een fictief persoon uit een televisieserie. Maar het is zo en dus zeg ik het toch: ik heb heel veel van Derek geleerd. Net als dat ik ook heel veel van mijn broer, die verstandelijk gehandicapt is, geleerd heb. Sommige mensen houden je ongemerkt een spiegel voor. In al hun goedheid en onwetendheid, laten ze je nadenken over jezelf. En soms is dat precies wat je even nodig hebt.
Sinds drie weken doe ik iedere ochtend een meditatie oefening. Nu ben ik nog niet zo’n geoefende mediteerder (noem je dat zo?) en dus gebruik ik hiervoor een app. Deze app heet ‘Stop, Breath, Think’ en bevalt mij heel erg goed. De oefeningen die ik het liefste doe zijn Compassion, Being Present, Gratitude en Kindness.
De Kindness oefening maakt iedere keer weer diepe indruk op mij. In de meditatie word je aangemoedigd om na te denken over drie verschillende mensen. Eén persoon die dicht bij je staat en voor wie je het makkelijk vindt om warme gevoelens te hebben, één persoon die ‘neutraal’ voor jou is (bijvoorbeeld een collega van een andere afdeling, die je niet heel goed kent) en één persoon waarmee je minder goed kunt opschieten, of iemand die bepaalde frustraties bij jou oproept. De bedoeling van deze oefening, is dat je voor alle drie de personen een oprechte wens voor geluk en voorspoed kunt uitspreken. En het uitspreken is nog niet het moeilijkste – maar het voelen, dat is vaak een heel ander verhaal.
Deze oefening heb ik nu een paar keer gedaan en het lukt me steeds beter. En los van de oefeningen, merk ik ook dat ik in mijn dagelijks leven steeds vaker kan denken: ik gun iedereen even veel geluk. Het feit dat iemand mij frustreert zegt waarschijnlijk meer over mij dan over diegene en het is aan mij om hierin een positieve keuze te maken.
Persoonlijk ben ik van mening dat mensen zich veel te veel met elkaar bemoeien. We vinden van alles wel iets. We vinden van íedereen wel iets. Dat vinden van, dat houd je misschien nooit helemaal tegen. Maar het altijd maar willen uitspreken van al die meningen die zich in ons hoofd opstapelen, dat leidt toch negatieve dingen. Het leidt tot frustraties, discussies, misschien zelfs tot ruzies en wat heeft het voor nut? Het enige dat we uiteindelijk ermee bereiken is dat we ons tijdelijk een beetje beter over onszelf voelen. Totdat we die spiegel weer eens voorgehouden krijgen en we misschien toch moeten concluderen: die gedachten van mij, die zijn niet bepaald ‘kind.’
Ik vind het lastig om het woord ‘kindness‘ goed in het Nederlands te vertalen. Is het aardig zijn? Is het oprecht zijn? Rekening houden met anderen? Volgens mij is het een beetje een combinatie van van alles. Ik kijk naar uitspraken die Derek doet en dan denk ik: ja, dat is kindness. Ik zal een paar voorbeelden geven:
‘It is better to be kind than to be clever or good looking. I’m not clever or good looking. But I’m kind.’
‘Just be good. I’m good. Not because I believe I’ll go to heaven, but because when I do something bad, I feel bad. And when I do something good, I feel good.’
‘You gotta worry about what’s best for Hannah. ‘
‘ I loves all animals.’
Derek doet me erg aan mijn broer denken. Ik ken geen oprechter persoon dan hij. Als hij blij is, is hij blij. Is hij boos, dan is hij boos – hij zal nooit doen alsof. Waarom niet? Omdat hij niet weet hoe dat werkt. Wij zijn de wereld heel ingewikkeld gaan bekijken. We doen ons beter voor dan we zijn, we vergeten de wereld om ons heen soms volledig, want in de kern van de zaak zijn we veel (waarschijnlijk te veel) met onszelf bezig. We hebben onze mening over praktisch iedereen – ook mensen die we absoluut niet persoonlijk kennen – al gevormd en we zijn niet bang om deze te uiten. Natuurlijk, voor ‘onze eigen mensen,’ (oma in het bejaardenhuis en onze best vriend) staan we altijd klaar. Maar voor vreemden? Voor mensen die we eigenlijk niet zo geweldig vinden? Waarom zouden we daar aardig tegen moeten doen?
Ik weet niet of jullie het wel eens merken, maar mij valt echt op dat er mensen zijn die gewoon kunnen schrikken als je aardig tegen ze doet. In de rij bij de supermarkt, op straat, wanneer je iemand hulp aanbiedt of gewoon vriendelijk gedag zegt. Misschien is het een ‘grote stad dingetje,’ en herkennen de mensen die in kleinere steden of dorpen wonen dit totaal niet, maar ik loop er regelmatig tegenaan. Ik vind het moeilijk dat mensen vaak zo agressief zijn in hun uitingen. In het verkeer, aan de telefoon of op internet, ik hoor zóveel boze woorden en geïrriteerde stemmen.
Voor mij hoeft echt niet iedereen de hele dag naar elkaar te glimlachen, elkaar vriendelijk gedag te zeggen, praatjes te maken of complimenten uit te delen. Maar we zouden wel een beetje van Derek mogen leren. Iets vaker aan de ander denken, dan aan onszelf. Goede dingen doen, gewoon omdat je er een goed gevoel van krijgt. (en niet omdat je dan een goed gevoel óver jezelf krijgt) Gewoon eens sorry zeggen en het menen. Rekening houden met andermans gevoelens en een beetje meer geduld tonen. Elkaar eens een oprecht compliment geven, ook als het geen Nationale Complimentendag is.
Kindness is magic – ik denk écht dat dit waar is. Volgens mij zou de wereld er compleet anders uitzien als alle miljoenen mensen die de afleveringen van Derek hebben gekeken, een beetje zullen toepassen van wat ze van hem hebben geleerd. We zouden zóveel verder komen met z’n allen, denken jullie ook niet?
Dankjewel voor het lezen. Sowieso, dankjewel dat je hier misschien wel dagelijks terugkomt om onze verhalen te lezen en berichtjes achter te laten. We waarderen dat enorm. We zouden het ook heel leuk vinden als je op dit verhaal wilt reageren.
Ik denk dat “goed van hart” het woord “kind” misschien het beste benadert?
En in een harde wereld, is “kind” precies wat jullie (en jullie blog) zijn.
Goed van hart vind ik een prachtige vertaling.
Wauw, ik vind dit een mooie en inspirerende blog.
Ik denk dat ‘aardigheid’ iets is wat je door kunt geven aan anderen (die het weer door kunnen geven zodat je een ketting krijgt). Soms kan dat iets heel kleins zijn als een glimlach of gewoon even een praatje of inderdaad: een compliment. (Of tijd, of iets zelfgemaakts of..of..). Iedereen heeft denk ik ook wel een eigen manier van aardig zijn die het beste bij hem of haar past.
Wow, dit is echt een artikel wat mij aan het denken zet. Hier in een klein dorpje is aardig doen ook wel zeldzaam hoor, er zijn regelmatig mensen die ‘schrikken’ wanneer je vriendelijk doet. Maar goed, ik ga je woorden onthouden want ik vind het ongelofelijk waar allemaal wat jij hier schrijft!
Wat fijn om te lezen!
Wat een prachtig verhaal, en zo waar! Echt iets om stil bij te staan, die mooie momenten in het leven zien en aardig zijn voor anderen, elkaar in waarde laten.. De wereld zou prachtig worden!
Bedankt voor dit mooie verhaal.
Liefs X
Wauw, helemaal waar! Volgens mij doen veel mensen er niet om, is het bijna een reflex om voor het minste gefrustreerd te raken en hun humeur te laten omslaan. Dit artikel is een soort ‘eye-opener’ vind ik, het laat me er weer even bij stilstaan dat al die frustraties en negatieve gevoelens eigenlijk bijna nooit echt ‘gegrond’ zijn! Als iedereen er nu en dan even aan zou denken dat we beter allemaal een beetje meer ‘kind’ zouden zijn, gewoon dat het even door je hoofd flitst, denk ik dat die flitsjes van kindness al snel hele mooie gevolgen zouden hebben, die het leven veel aangenamer maken voor iedereen
Wat heb je dat mooi verwoord. Dankjewel!
Groene meisjes, ik hou zo van jullie! Ik weet niet waarom maar ik kreeg tranen in de ogen bij dit artikel. Ik ga Derek zeker eens kijken. Mensen zouden inderdaad meer kindness aan de dag mogen leggen (ik inclusief) en de wereld zou zoveel zachter zijn.
Nu krijg ik een beetje tranen in mijn ogen van jouw reactie. Zo lief. Dankjewel <3
Mooi geschreven, en ik deel jullie visie helemaal! #powertokindness
Wat een mooi artikel en zo waar <3
Eén woord voor dit artikel: prachtig! Echt bijzonder hoe jullie andermans ogen (hopelijk) kunnen openen. Ook mij zet het aan het denken. Ben ik eigenlijk wel ‘kindness’? Ik vind het belangrijk hier regelmatig bij stil te staan. Ik ga de serie zeker kijken!
Erg mooie post, word er blij van dat jullie hier een artikel over hebben geschreven :) Ben het er helemaal mee eens!
Misschien is ‘milder’ zijn voor elkaar (én jezelf) hier ook wel een mooie toevoeging aan :)
En die app ga ik zeker downloaden! Altijd leuk om nieuwe manieren van mediteren uit te proberen :)
Je kunt vriendelijkheid niet weggeven…je krijgt het altijd terug!
dat vind ik een prachtige gedachte!
Mooie post! Ik merk zelf inderdaad ook dat sommige mensen een beetje vreemd opkijken als je iets vriendelijks terugzegt tegen de cassiëre of de deur voor iemand openhoudt (en ik kom uit een dorp).
Het is denk ik goed als meer mensen wat vaker stil zouden staan bij hoe ze zelf overkomen op anderen. Een lichte glimlach kan al een wereld van verschil zijn!
Oh wat maken jullie toch elke dag weer mooie verhalen, het zijn niet alleen de recepten maar ook de manier van denken waardoor ik oprecht van jullie verhalen kan genieten. Altijd open en oprecht naar ons toe. Variërend waar het over gaat, maar altijd uit de grond van jullie hart geschreven. Dank je wel!
Jij dankjewel voor je lieve reactie. De verhalen worden met heel veel liefde geschreven.
Bij het lezen van het artikel moest ik meteen denken aan het boek dat ik nu lees: Empathie van Roman Krznaric. Het sluit mooi aan bij dit thema.
De schrijver beschrijft hoe we door het ontwikkelen van 6 gewoonten ons empathisch vermogen kunnen vergroten en daarmee een revolutie kunnen ontketenen in menselijke relaties. Echt een aanrader om te gaan lezen!
Dankjewel voor de tip!
Oké, nu moet ik dus naar Derek gaan kijken. Thanks Girls :) nu ken ik Derek nog niet, maar het gevoel dat je in dit artikel beschrijft, doet me ook een beetje denken aan Forrest Gump. Vind ik ook een prachtige film, echt mijn favoriet!
Nu moet ik ook echt zeggen dat mensen met een verstandelijke beperking mij een hoop kindness aangeleerd hebben. Ik ben door mijn werk in de gehandicaptenzorg aan de ene kant harder geworden, maar aan de andere kant ook veel rustiger en liever… Ik weet niet wat het is.. Misschien ben ik minder van het “ik-ik-ik” geworden..
Wauw, mooie blog. Doet me denken aan vorige week. Ik was voor mijn werk in Maleisië op reis, waar alles perfect voor ons geregeld was. Ik genoot oprecht van elke dag en alles wat we deden, ik was zo dankbaar dat ik daar mocht zijn. Toch kregen anderen het voor elkaar om te klagen tegen de organisatoren, omdat bijvoorbeeld een afspraak verschoof van 9 uur naar half 10 of dat het diner tot 23 uur ipv 22 uur duurde zoals in de planning stond. En het stomme was, ik ging weer klagen over de mensen die klaagden. Iedereen zou eens iets meer moeten genieten en anderen (in dit geval de organisatoren) moeten bedanken voor alles dat wel goed ging (en dat was een hoop), dan zal je zelf ook meer genieten van alles denk ik.
Wat goed dat je dit inzag! Wat bizar eigenlijk he, dat het blijkbaar ons “reflex” is om te klagen. echt lastig!
In een woord: prachtig. Dank jullie wel voor dit inspirerende stuk en voor alle blogs en heerlijke recepten die jullie plaatsen. Echt heel mooi dat jullie zo de diepte in gaan op de site. Het brengt mij steeds dichter bij de persoon die ik wil zijn.
En ik ga Derek ook meteen kijken!! Werk ook in de zorg, met ouderen dus een serie naar mijn hart!
Dan gaat het je absoluut aanspreken en raken!
Jullie artikelen voelen een beetje als zelfhulpboeken:-), zo fijn om te lezen elke keer.
Ik herken veel in de oefening over aardig denken over drie mensen. Ik merk dat ik vaak in een cirkeltje van negatieve/onaardige gedachten kom, en me hierbij laat meeslepen door anderen (vaak collega’s in mijn geval). Zonde, want ik voel me al minder leuk als ik de gedachten denk.
Ik ga de app downloaden, klinkt goed!
Oh en ik ga ook naar Derek kijken!
Zeker doen! Geniet ervan.
Fijn artikeltje alweer, ik hou van dit soort berichtjes! Ze geven een goed en positief gevoel :)
Wat een super mooi en inspirerend verhaal! Die app lijkt me echt heer erg interessant, ga ik even downloaden denk ik! En ik ben het helemaal met je eens: het is zo belangrijk om ‘kind’ (ja hoe vertaal je dat eigenlijk?) te zijn, zeker omdat er al zoveel negativiteit in de wereld is… Die serie klinkt heel erg goed trouwens!
Yep, zo waar. Ik merk dat als je zelf een brok aardigheid en blijdschap de wereld in stuurt, je er zelf ook gelukkiger van wordt. En al met een klein iets kan je iemand anders zijn dag beter maken.
Ik werd hier een paar jaar terug heel bewust van nadat ik de kerst in de UK was geweest bij m’n schoonfamilie. Op het vliegveld sprak een Amerikaan mij aan en vroeg of ik pijnstillers had. Ik vond hem eerlijk gezegd maar een beetje vaag, maar gaf hem mijn laatste pijnstiller. En toen kwam het verhaal er uit: hij was de afgelopen maand in de UK geweest voor de begrafenis van zijn Engelse vrouw die veel te jong aan kanker was overleden. Aangekomen in Amsterdam heb ik nog een tijdje met hem gepraat. Puur omdat hij zijn verhaal kwijt moest. En hij was blij dat er iemand oprecht luisterde.
Dat is de dag dat ik leerde dat een klein beetje oprechte interesse en aandacht een groot positief verschil kan maken in iemands dag.
Wat een prachtig voorbeeld, dankjewel!
Ik keek gisteravond eindelijk de eerste aflevering van Derek en ik snap niet dat ik daar zo lang mee gewacht heb. <3 Ik kreeg helemaal een warm gevoel van binnen. Kindness is absoluut magic. Ik kan niet wachten om nog veel meer van Derek te leren. :)
Kindness is idd absoluut magic! En dank voor de tip, net begonnen met kijken.. <3
Ik stond te springen toen ik zag dat het vervolg online stond.. en was een beetje sip toen hét maar 1 aflevering bleef… maar het was gouwe ouwe Derek magie. Kindness is magic
Ik stond te springen toen ik zag dat het vervolg online stond.. en was een beetje sip toen hét maar 1 aflevering bleef… maar het was gouwe ouwe Derek magie. Kindness is magic! behandel eenieder zoals je zelf behandelt wil worden, en je goed voelen door ‘goed’ in het leven te staan. . Daar kunnen we allemaal wat van leren! Al pas je het maar een beetje extra per dag toe, weer een extra glimlach en extra positieve gedachte erbij! De wereld is een stuk mooier met Derek-wijsheiden..
Oeps.. sorry mijn telefoon sloeg Door. .. maar weet niet hoe ik de dubbele posts kan verwijderen met de tellie.. :o
Mooi stuk en sowieso een prachtig onderwerp waar ik me ook al een tijd bewust en graag mee bezighoud. Die kindness oefening wat je beoefent heet metta. Over dit begrip zul je op internet veel kunnen vinden als je er verdieping in zoekt (liefdevolle vriendelijkheid). Ik moest alleen wel lachen toen ik de intro las.. Ik dacht echt dat het over Derrick ging (wist niet meer hoe je het precies schreef). Haha…oftewel die goede oude Duitse krimi.. Ik dacht nog: wow, jullie zijn echt vintage in hart en nieren! Lol. Deze serie ken ik nog niet en ga ik zeker eens bekijken!
Haha, nee dat is net een beetje een ander programma ;) Bedankt voor de tip. Ik ga ‘metta’ googelen.
Bedankt voor het schrijven en delen.
Prachtig stuk dat je laat nadenken :)
Wat hebben jullie dit fijn omschreven.
Wij (mijn man en ik) hadden het er op weg naar de supermarkt even over. We kwamen een man tegen die hier in de buurt woont, en die ook een verstandelijke beperking heeft. Hij kan daardoor erg direct en fel reageren, en we merken vaak dat vooral jongeren in de buurt hem uitlokken. We merken dat hij nauwelijks nog op een vriendelijk gedag durft te reageren, zo erg eigenlijk …
Wat ongelooflijk triest. Misschien moeten jullie een extra vriendelijke opmerking tegen hem maken. Dat zal hem vast goed doen :)
Heel mooi blogpost! Ik word altijd zo blij van jullie!
Ik probeer zelf ook om zoveel mogelijk “kind” te zijn voor anderen. En voor mezelf. Ik kan enorm verdrietig worden van mensen die dat niet zijn. Ik voel me altijd een totale hippie als ik dat denk, maar kindness is voor mij echt de belangrijkste waarde die een mens kan hebben. Al de rest stroomt daaruit voort.
Zoals Ellen DeGeneres altijd als als de afsluiter van elke show zegt “Be kind to one another.”
Gotta loooove Ellen.
Hier in Rotterdam toch (gelukkig ) nog heel veel aardige mensen. Velen groeten elkaar en wordt je heel vaak een fijne dag toegewenst! Ik woon hier sinds een jaar en kom uit een klein dorp. Daar was de vriendelijkheid vaak ver te zoeken. Dus……..ook in de grote stad veel aardige mensen! !!
Prachtig artikel weer dames! Dit is iets waar ik, en anderen in mijn omgeving, ook heel vaak mee loop. Aardig en goed van hart zijn. Het is iets dat de wereld veel mooier maakt. Toch is het een interessant onderwerp in de Westerse Maatschappij.
Ik stond laatst in de Albert Heijn en kreeg de vraag of ik de zegels ook wilde. Geen idee waar die voor waren. Dus ik gaf ze aan de 60-jarige dame die na mij aan de beurt was. Ze schrok niet, maar was wel verbaasd. Terwijl zij uit een generatie komt waarvan, naar mijn gevoel, gemeenschapszin veel meer een rol speelde. Maar misschien is dat mijn aanname. Ik las de verbazing in haar ogen: dat een 25-jarig meisje haar zegels gaf. Dit veranderde al snel naar een sprankeling van vreugde (MAGIC!). En dat gaf mij ook een boost.
Maar is de maatschappij sowieso al niet veel individualistischer geworden? Over het algemeen zien we de wereld tegenwoordig minder als een gemeenschappelijk iets wat we samen delen. De gemeenschapszin en de compassie naar elkaar wordt, naar mijn gevoel steeds minder. We willen zo onafhankelijk mogelijk zijn. En omdat we onafhankelijk en individualistischer zijn geworden hebben we anderen ook minder nodig. Zou dit dan de reden zijn dat we deze onderliggende relaties daarom ook minder opbouwen of willen behouden? Dat we daarom ook minder aardig en met een goed hart elkaar behandelen? Het is in ieder geval iets waar ik graag over filosofeer en nadenk! Hoewel deze hypothetische aannames van mij vrij negatief overkomen, geniet ik elke dag van de momenten, mensen, projecten en blogs (zoals jullie!) die het verschil maken. :)
En jullie ook bedankt! Ik heb een leuke serie ontdekt! En die meditatie-app gebruik ik dankzij jullie ook al een tijd! Vooral de Compassion meditatie is erg fijn :)
Ubuntu!
Oh nee, dat komt helemaal niet negatief over! Het is realistisch. Maar soms zou ik wel willen dat het een beetje zou veranderen :)
Wat een heerlijke blog om te lezen! Ik keek gisteravond ook Derek en voelde me precies zoals jullie beschrijven.
Die serie, en die man raken me echt. Ik probeer heel erg goed te doen in het leven, maar schrik inderdaad vaak om hoe simpel iets maar hoe weinig mensen het doen. Of sterker nog, hoe het soms wordt opgevat. Ik word vaak als een engel gezien als ik een oudere dame eventjes help. Zo simpel om te doen toch!!
Vandaag werd ik bijvoorbeeld duizend maal schatje genoemd omdat een meisje vooraan in de kantine-kassarij haar portemonnee niet kon vinden. “Shit! Die ligt nog thuis!” Ze had een koffie al uit de automaat gehaald (dat stop je niet snel meer terug) en een croissantje. Met vier mensen (die geen woord zeiden) tussen ons zei ik “laat maar even staan, ik neem het zo bij mijn eten op als ik aan de beurt ben.” Ze was zo blij, een ongemakkelijke situatie kon ik simpel oplossen door 1,85 te betalen, en ik snap niet waarom die vier mensen voor me niks zeiden. Ze bood meteen aan het terug te betalen, en hoewel ik dat niet nodig vond, had iedereen haar in feite gratis kunnen helpen, waarschijnlijk had ze me nog “fooi” gegeven ook, had ik haar mijn rekeningnummer gegeven.
Wat ik probeer te zeggen met dit lange verhaal is: Het is zo zo zo makkelijk om goed te doen. Zo makkelijk. Het was makkelijker om te zeggen joh ik betaal voor je, dan om ongemakkelijk om me heen te kijken zoals de rest deed. En Derek is absoluut een persoon die dit inspireert, net zoals zo veel mensen om ons heen. Ik hoop dat mensen dit iets meer gaan inzien. Want het geeft niet een ander alleen een verdomd fijn gevoel, maar jezelf ook!
WAUW, wat een prachtig voorbeeld! dankjewel.
Ik moet hier serieus een beetje van huilen. (Ik ben gewoon heel emotioneel , verder is alles goed hoor)
Ik probeer dit ook altijd te doen, denk altijd “het minste wat ik kan doen is helpen en aardig zijn” en het loont vaak wel. Het loont alsin: je omgeving reageert met die heerlijke positieve vibe waar ik echt gek op ben. Mensen draaien vaak weg en kijken de andere kant op wanneer ze eigenlijk heel simpel iemand in 3 seconden (en voor niks) kunnen helpen. En wanneer je het dan wel doet, dan is de dankbaarheid vaak zo groot, terwijl wat je doet voor jou niet meer dan normaal is.
Waarom ik hierom moet huilen is omdat ik merk aan mezelf dat ik ook minder ‘kind’ ben wanneer ik me slecht voel. Hoewel het redelijk goed gaat qua stress en depressies, heb ook ik een mindere dag soms. En dat zijn de dagen dat ik achteraf denk “goh, daar had je net zo goed *simpel lief gebaar* kunnen doen”.
Gelukkig is dat weer motivatie om de volgende dag ‘beter’ te doen. Net als dit artikel daar motivatie voor is, evenals motivatie om weer meer te mediteren en te reflecteren.
Dankjewel voor de inspiratie en het momentje van bewustzijn :)
Lieve Sharon, kind zijn moet je ook voor jezelf hè? :) liefs!
Dit vind ik zo lief. Ik vergeet dat heel erg en zet het altijd op de laatste plaats, dus dit vind ik echt heel tof. :) Dankjewel.
Mooi geschreven! Ja, een beetje meer ‘kindness’ maakt van de wereld een betere plaats. We zouden het meer mogen beoefenen.
Ik heb een heel wijs kind. Over mensen als Derek, je broer en andere mensen/ kinderen die wij volwassenen soms ‘ beperkt’ of ‘ geestelijk gehandicapt’ noemen zei ze al toen ze klein was: ” mam, ze zien de wereld gewoon anders dan wij”. En recent zei ze, inmiddels 11 jaar: ” ze leven in een andere dimensie, ze weten misschien wel veel meer dan wij” . Gevolgd door: ” en ik denk dat ze vaak gelijk hebben”. Ik kan het hier natuurlijk alleen maar mee eens zijn, en zo blijft ook mama leren…
Je hebt inderdaad een heel wijze dochter! Wat mooi zeg.
Amen! Ik denk dat je helemaal gelijk hebt.
Het is helemaal niet lastig om aardige dingen te doen en het geeft je zoveel terug. Ik voel me zoveel fijner over mezelf als ik aardig ben. Dat is misschien een ‘egoistische’ denkwijze om aardig te doen, maar aardigheid wordt niet altijd gewaardeerd door iedereen. Dan vind ik het fijn om te denken dat ik in ieder geval zelf er blij van wordt.
Aan de andere kant merk ik ook wel dat er genoeg mensen zijn die het wel waarderen. Een klein gebaar kan al heel veel betekenen. Even de deur openhouden, een glimlach geven of wat dan ook.
Ik merk het bij mezelf ook. Soms heb ik een enorme rotdag, maar kan een klein gebaar van iemand me meteen weer heel blij maken. Ik hoop dat ik ook af en toe zo’n verblijdend persoon ben geweest voor iemand anders.
Ik krijg vaak te horen dat mensen blij worden als ze mij horen lachen. Daar word ik dan weer blij van. Spread the love! Spread the kindness! :)
Mooi! Het is inderdaad helemaal niet moeilijk om iets aardigs te doen. Het hoeft maar heel weinig moeite te kosten.
Jaaa ik dacht hier laatst nog over na! Ik heb een oom, oom A., die al zijn hele leven in de psychiatrie zit, een heel erg lieve man, inmiddels is hij al ver in de 60. Ik was in de kerstvakantie voor het eerst in tijden met mijn moeder mee op bezoek, maar anderhalf uur want dat is wel de max qua wat hij aankan, en toen we weggingen gaf ik hem een hand en een zoen op zijn wang, zoals ik bij al mijn ooms zou doen. Nu belde een andere oom van me, de broer van oom A., laatst naar mijn moeder, en zei dat hij van oom A. had gehoord dat hij het zo bijzonder had gevonden dat ik hem een zoen had gegeven, want die krijgt hij kennelijk niet zo vaak. Drie maanden later was hij er dus nog mee bezig, zo veel betekende dat kennelijk voor hem.
Een vergelijkbaar verhaal is van toen ik nog thuis woonde, mijn moeder werkte als vrijwilliger met een vluchtelingen, er werd gebeld op de huistelefoon terwijl ik alleen thuis was. Het was een man die ik maar moeilijk kon verstaan, maar ik zei goedemiddag meneer, mijn moeder is even niet thuis was maar ik kan een boodschap voor u doorgeven, tot ziens. Deze man was kennelijk een van de vluchtelingen van mijn moeders vrijwilligerswerk. Hij vertelde haar later dat hij geraakt was doordat ik zo ‘respectvol’ tegen hem had gesproken. Als vluchteling, in zijn eentje, parkeerboetes uitdelend omdat je niets hebt aan een Irakees universitair diploma hier, werd hij kennelijk niet zo vaak met respect behandeld.
Het zijn zulke kleine dingen, dingen waar je niet eens bij stilstaat, maar het is soms zo belangrijk om even lief voor elkaar te zijn. Dit soort momentjes zetten me altijd aan het denken, over dat vriendelijk zijn tegen mensen in de supermarkt, op straat, op school/studie/werk zo veel effect kan hebben en dat het best goed is om me dat te realiseren als ik weer eens chagrijnig ben of doe. Een beetje lief zijn voor elkaar, dat maakt zo’n groot verschil.
Wat een prachtige verhalen! dankjewel <3
Mooi artikel. Een Nederlands spreekwoord zegt: ‘wat u niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet. Zelf probeer ik vanuit mijn levensovertuiging nog een stapje verder te gaan. ‘Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen.’ Het rare is dat dan vaak iets bijzonders gebeurt. Een jonge vrouw die net iets te enthousiast inkopen deed op de markt en de spullen zowat niet meegesjouwd kreeg helpen dragen. Het maakte haar dag goed, maar de mijne ook. Zomaar iets aardigs zeggen tegen degene die achter de kassa zit.
En wat geweldig dat jullie daar een heel blog over schrijven. Hopelijk is de wereld vanaf morgen nog een beetje ‘kind-fuller’.
Mooi :) Het spreekwoord (en jouw versie daarop) blijft een waarheid als een koe.
Hahah wat toevallig! Ik las dit artikel en wilde dat als reactie achter laten. Mijn moeder zei dat vroeger altijd!1 Laatst zat ik na te denken over wat ik mijn grootste les uit mijn opvoeding vond, een soort levensmotto & toen kwam dat bij mij op!!
Mooi artikel, Merel! En wat prachtig dat je broer je zoveel inzichten geeft.
Misschien een leuke tip ter inspiratie: Kindness Therapy (https://www.facebook.com/kindnesstherapy?fref=ts).
Deze meiden doen iedere dag iets liefs, iets aardigs; meestal voor een vreemde, of voor een collega, of juist totaal anders. Zolang het maar “kind” is. Echt heel inspirerend, lief en leuk om te zien.
Wat een leuke tip! dankjewel :)
Zo waar! Ik sta er stoms versteld van hoe onvriendelijk mensen zijn en hoe normaal ze dat vinden. Toen ik in de horeca werkte merkte ik dat enorm, en later in een winkel ook. Ik snap dat nooit, heb van huis uit altijd geleerd mensen met respect te behandelen, maar het lijkt net alsof we dat allemaal vergeten. Makes me sad. Ik kan echt een rotdag hebben als mensen op straat onwijs onvriendelijk doen, puur omdat ik het niet snáp en erover na ga denken. Stom he? Mensen zijn zo hard, ten koste van elkaar. Jammer.
Mooi artikel =] Ik probeer altijd het goede van ieder mens te zien en ga er ook vanuit dat ieder mens van oorsprong ‘goed’ is. Ik ben ook heel goed van vertrouwen en ook al waarschuwen mensen me daar wel eens voor, mij brengt het vaak heel veel moois. Ik merk wel dat mensen er soms van schrikken of niet helemaal lijken te geloven dat je ‘gewoon aardig’ doet haha. Ik had een keer een dagje gereisd met zo een dagkaart van de NS en ik kwam aan het begin van de avond terug in mijn stad en dacht van goh misschien kan iemand die kaart nu nog gebruiken? Dus ik sprak meerdere mensen aan maar niemand wilde echt luisteren of ze begrepen het niet, in ieder geval wilde niemand de dag kaart van me ? Terwijl ik hem gewoon weg wilde geven haha.. net alsof mensen niet leken te begrijpen dat ik ‘gewoon’ iets aardigs deed. Dit weekend nog, liep er een man op krukken heel moeilijk te stuntelen met een tas spullen dus hem heb ik ook even geholpen door de tas te tillen tot aan zijn scootmobiel waar hij naar op weg was. Ook helemaal verbaasd en zo.. dan denk ik jeetje, die paar meters? Dat is toch normaal… Nou ja zo kan ik nog wel even doortypen hihi.
Wat een supermooi artikel! Ik ken Derek niet, maar als ik het zo lees, is/was het een serie die de wereld in deze tijd wel kan gebruiken :-)
Ik ben zelf altijd juist verbaasd als mensen mij vertellen dat ze door iemand geholpen zijn of dat iemand ze op straat heeft gegroet. Laatst had ik afgesproken met een vriendin die oorspronkelijk uit Amsterdam komt, maar nu in Heerenveen woont en een beetje perplex stond van de houding van de mensen daar. “De mensen zijn zó aardig!” En een ander voorbeeld: Ik ben het gewend om de buschauffeur te groeten als je in- en uitstapt, dus toen ik een keer in Amsterdam was, deed ik dat ook. Die man keek echt heel verbaasd.
Door dat soort dingen (en door wat in dit artikel staat) begin ik bijna te denken dat er een heleboel chagerijnige bromberen in Amsterdam wonen xD…
Nou, ik ga gewoon door met wat ik denk dat goed is en als ik de reacties hier zo lees, ben ik daarin niet de enige :-)
hahhaa, is ook zo hoor ;) Nee hoor grapje, er wonen ook heel veel vrolijke, lieve, openminded en leuke mensen in Amsterdam. Maar ik snap je vriendin wel. Ik heb het precies andersom: ik kom uit Leeuwarden, oorspronkelijk – want ik heb ook nog 10 jaar in de Achterhoek gewoond. Het contrast is echt heel erg groot, kan ik oprecht zeggen. Dat groeten van de buschauffeur herken ik helemaal! Toen ik dat laatst weer eens deed, was er een meisje met haar ogen aan het rollen en geluiden aan het maken van ‘djeeeess, wat een aansteller/slijmbal!” Ik heb vriendelijk naar haar gelachen.
Valt mee hoor ;) Ik heb 6 jaar in Amsterdam gewoond en de mensen zijn daar ook heus heel vriendelijk! Ik zei zelf altijd mensen gedag in de buurt op straat en buschaffeur ook en vrijwel nooit verbaasde blikken gehad. Ik denk dat het ook een beetje een vooroordeel is dat enorm heerst over Amsterdam, waardoor dingen zo geinterpreteerd worden. Amsterdammers zijn behoorlijker direct en kunnen fel uit de hoek komen, zeker, maar kindness is overal te vinden als je er oog voor hebt ;)
Oh absoluut :) Ik zou ook nooit zeggen dat er geen aardige mensen in Amsterdam wonen, want dan zou ik het ook over mezelf en mijn buren hebben ;) Maar ik snap wel heel goed wat hierboven wordt bedoeld. Ik bedoel, toen ik hier net kwam wonen keek ik af en toe mijn ogen uit. Het gaat er gewoon heel anders aan toe dan in de Achterhoek en in Friesland. Maar nu ik hier een paar jaar woon waardeer ik de Amsterdamse mentaliteit steeds meer!
Weer een fijn artikel, goed punt. Ik ga proberen het ook mee toe te passen. Soms vind ik het wel lastig, maar de uitspraak ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ gaat toch wel vaak op.
Even iets anders: ik stem voor een Groene Meisjes podcast! Merel kwam al goed over op de radio en jullie doen het allebei leuk in de video’s… ik zou luisteren in ieder geval. (nav het artikel over leuke podcasts, waar ik even naar terug zocht voor inspiratie)
Ik zag het woord hier al even voorbij komen. Mild. Voor mij is kindness gelijk aan mild of milder zijn. Milder zijn in opvatting, minder veroordelend zijn naar een ander. Milder en liever voor jezelf en je omgeving zijn.
Wat een mooi stuk over kindness! Dank!
Dag meiden,
In het Nederlands wordt kind in meditaties vertaald naar : liefdevolle vriendelijkheid. Metta vihara.
En het is mooi als we dat allemaal wat meer kunnen voelen :-)
Liefs!
Wouw! mooi, ik ga vanavond starten met deze serie!
Jullie blog is super, volg jullie nog niet zo lang, maar ik word blij van jullie positiviteit en mooie posts! En ook van de lekkere recepten!
Wat leuk om te horen Sanne! welkom en veel leesplezier + kijkplezier met Derek! :)
Jaaa, weer zo’n mooi stuk. Ik ken Derek niet, maar word zo blij van de positieve toon die ik de laatste tijd bij de Groene meisjes tegenkom!
Jullie blog is inmiddels onderdeel aan het worden van mijn dag, een lichtpuntje van positieve energie in de negatieve internet sfeer. Ga zo door meisjes!
Wat tof om te horen! dankjewel.
Let’s start ‘Nationale Complimentendag’!! Waarom bestaat dat eigenlijk nog niet en hoe tof zou het zijn als Nationale Complimentendag wél bestaat??
Ik zeg dit vanwege jullie fijne artikel waar ik me volledig bij aansluit. Halleluja, jullie spreken uit waar ik al een tijdje over na denk. Dankjullie wel.
Bestaat wel hoor ;) Internationale Complimentendag zelfs, geloof ik ;)
[…] ter wereld) Het boekt leert je hoe je door hard te werken, een eigen stijl te creëren en bovenal ‘being kind,’ jezelf naar de top kunt werken – ofwel; een girlboss kunt worden! Het is ontzettend […]
I <3 Derek! Ik heb in december een letter slinger op mijn muur gehangen met Kindness is Magic en ook al dacht ik dat ik hem in het nieuwe jaar weg zou halen, hij hangt er nog steeds. Vind het namelijk helemaal geen slecht idee om daar elke dag aan herinnerd te worden en ook voor de mensen die bij me thuis komen vind ik het een mooie boodschap.
Wat een leuk idee! Ik voorzie ook mensen die deze tekst op hun lichaam gaan laten tatoeëren :)
Een week geleden las ik deze blog, alleen de eerste twee alinea’s. Dat was genoeg voor mij om meteen alle afleveringen van Derek te gaan kijken, ik heb zoveel gelachen en gehuild, bedankt hiervoor :) (dit meen ik oprecht). Ik heb zojuist de special gekeken en daarna de rest van de blogpost gelezen, ik ben het helemaal met je eens. Ik denk bij het woord ‘kindness’ altijd aan goedaardig, of goedaardigheid. Je bent goed van aard, dat is iets ander dan aardig zijn. Ik merk ook het schrikachtige in mensen als ik soms tegen vreemden praat in de supermarkt, bij het stoplicht of in de trein. Het is blijkbaar niet normaal meer om zomaar een ‘goedaardig’ praatje te maken, maar ik blijf doorgaan. :)
Ook ik merk vaak negativiteit in mezelf. Eens in de zoveel tijd is het goed en prettig om dat te beseffen, zodat je alles weer van een zonnigere kant kan gaan bekijken.