Mijn favoriete films, series, podcasts en boeken van 2018

Zoals beloofd schrijf ik ook dit jaar weer een overzicht van mijn favoriete films, muziek, series, podcasts en boeken. Ik las, luisterde en keek nogal wat het afgelopen jaar, dus ik moet een beetje waken voor een ellenlange lijst. Daarom kies ik in elke categorie vijf favorieten, om het nog een beetje leuk te houden voor jullie. Goed, gaan we.

Films

Ik keek dit jaar minder films dan het jaar ervoor. Ik denk dat ik te druk was met boeken lezen. Als ik al aan goede voornemens wil doen (nee), dan zou dat zijn: mijn Cinevillepas vaker gebruiken. Naar de film gaan is zo fijn, dat vind ik nog steeds. Op Eerste Kerstdag zat ik in mijn eentje in de bioscoop (dat wil zeggen: ik ging alleen, er waren wel andere mensen, best veel ook,) en dat was echt de perfecte manier om die dag door te brengen. Dat zorgde er meteen voor dat ik twee dagen later weer  naar de bioscoop wilde, dus misschien moet ik deze gang vast zien te houden. Mijn lijstje:

1. Call me by your name. Die heb ik drie keer gezien, geen schaamte te bekennen. Ik kan niet eens beginnen met vertellen waarom dit mijn favoriete film van het jaar is. Ik vind alles aan deze film mooi en lief en sexy en grappig en die muziek en oh…ik ging bíjna die millennial move van het boeken van zo’n ‘Call me by your name reisje’ naar Italië maken, maar ik wist me in te houden.

2. Lady Bird. Heb ik twee keer gezien. Vond ik aandoenlijk, grappig en hier en daar confronterend. (iets met moeders en dochters) Heel fijne film.

3. Black Panther. Jep, ik ben één van die zielen die normaal nooit naar actiefilms wil (heb nog nooit een Marvel film gezien joh,) maar omdat iedereen Black Panther goed vond, ging ik toch. Daar heb ik geen spijt van gekregen, want ik vond het heel erg tof.

4. The Shape of Water. Deze film wilde ik niet zien omdat ik niet van fantasie en sprookjes hou. Maar goed, toen zat ik in een vliegtuig naar New York en werd die film alsmaar aan me opgedrongen op het schermpje dus toen moest ik wel. En ja oké, toen bleek ook ik het een heel mooie film te vinden – net als de rest van de wereld. Dus die koppigheid moet ik soms ook maar eens laten varen.

5. The Favourite. Dit is de film die ik op Eerste Kerstdag keek. Ik had van tevoren een podcast over de film geluisterd en in die podcast hadden ze het over hoe goed, grappig én queer-minded de film was en ik dacht: nou, dat zullen we nog wel eens zien. Ook dit was weer zo’n film die ik eerst niet wilde zien, want: kostuumdrama. Kan ik niks mee. Maar goed, toen ging ik toch en stond ik na twee uur buiten te stuiteren en een vriendin een voicememo te sturen over hoé grappig en hoé sexy (stop drie heel knappe vrouwen in een film, laat ze een affaire met elkaar krijgen en je hebt me) en hoe interessant deze film is. De hele sfeer in de film is zo prachtig: een beetje duister, maar ook heel romantisch. Veel kaarslicht, veel (goede!) paardrijdscènes, veel knappe mensen.

Toevoeging: ik ging vanmiddag naar Colette en ook dat is een fijne film met mooie vrouwen in pakken en een best wel interessante verhaallijn – dus ook dat is een aanrader.

Podcasts

Over podcasts heb ik dit jaar veel geschreven, en ik zal er ook nog meer over schrijven want het is mijn favoriete medium van dit moment. Om die reden zal ik dit kopje kort houden en gewoon meteen beginnen aan mijn lijstje:

1. Heavyweight. Persoonlijke, intieme verhalen over gewone mensen die iets uit het verleden op te lossen hebben. Iedere keer dat ik een aflevering van Heavyweight luister denk ik: er is altijd hoop. Dingen kunnen altijd goed komen.

2. Luisterruit. Toen ik hoorde dat de NS een podcast had was ik niet meteen enthousiast, maar toen ik zag welk team deze podcast produceert dacht ik: ‘ok ok, ik ga wel even wat afleveringen downloaden dan.’ (wat ben ik toch een makkelijk mens hè? altijd zo makkelijk over te halen) En na één aflevering was ik overtuigd en heb ik alles gedownload en dagen lang alleen maar Luisterruit geluisterd op ieder vrij moment.

3. The Horror of Dolores Roach. Over deze podcast moet ik nog schrijven, dus ik houd het kort: een heel spannend luisterverhaal over een zwarte dakloze vrouw in New York, net ontslagen uit de vrouwengevangenis, op zoek naar een manier om weer iets van haar leven te maken. Deze podcast luistert als een film, en dat is iets heel goeds.

4. De Grote Vriendelijke Podcast. Om mijn liefde voor jeugdliteratuur nog een beetje extra te voeden luister ik trouw iedere maand naar de nieuwe aflevering van deze podcast waarin twee recensenten en auteurs de nieuwste kinderboeken bespreken. Alles aan deze podcast maakt mij blij. En alles aan deze podcast maakt mijn bankrekening een beetje leger. Dat ook.

5. Pop Culture Happy Hour. Ook vorig jaar stond deze podcast in mijn favorietenlijstje en voorlopig gaat hij daar ook niet uit. Iedere aflevering is weer een feestje en ik haal er alle goede tips voor films en series uit. Ik ben inmiddels zo gehecht aan de mening van het panel dat ik voordat ik naar een film ga eerst check wat zij ervan vinden. Ik vind het dan ook heel lekker om achteraf op te scheppen over het feit dat ik ‘al een podcast over deze film heb geluisterd’ – alsof iemand het iets kan schelen, maar goed.

(het is niet echt gelukt he, om dit kopje korter te houden? sorry.)

Series

Ik heb wel eens meer series gekeken dan in 2018, geloof ik. Toch heb ik weer heel wat uurtjes op Netflix en Videoland (dank aan het gratis 3-maanden abonnement dat ik kreeg,) doorgebracht. Mijn favorieten:

1. Wanderlust. (Netflix) Wat een lieve en sexy serie is dit. Het gaat over een getrouwd stel, met drie (jong) volwassen kinderen, dat besluit om hun relatie ‘te openen.’ Dat betekent dat er gedate wordt met anderen, wat soms heel spannend, maar soms ook vooral dramatisch is. De mooiste verhaallijnen gaan over de kinderen, die ook op hun eigen manier uitzoeken wat ze willen met de liefde. En, *spoiler alert*,  ik zeg het maar gewoon: er is een heel hete lesbische dochter die een affaire aangaat met iemand van wie je het niet helemaal ziet aankomen. Ik heb trouwens alle muziek van deze serie integraal opgenomen in mijn playlist op Spotify, want man, wat was dat goed.

2.  Alias Grace. (Netflix) Ook weer zo’n kostuumdrama dat me werd opgedrongen door iemand. Maar goed, ik ben dankbaar hoor, want ik vond het heel erg mooi en boeiend. Alias Grace is een verfilming van het gelijknamige boek van Margaret Atwood. Ik ga gewoon heel eerlijk toegeven dat ik nog nooit van Margaret Atwood had gehoord – dat is best wel beschamend, want ze is een heel belangrijke feministische schrijver.

3. The Handmaid’s Tale. (Videoland) Ja, die zag je wel aankomen hè? Inderdaad, ook een verfilming van het gelijknamige boek van dezelfde Margaret Atwood. Ik geef je twee redenen om deze serie te gaan kijken, mocht je dat nog niet hebben gedaan: ik vind het een ontzettend zorgvuldige verfilming van een boek dat best wel ingewikkeld is, en: Samira Wiley.

4. Atypical seizoen 2. (Netflix) Deze serie stond vorig jaar ook in mijn favorietenlijstje. Ik merk dat ik er een ‘zoooooooo’ met heel veel oooo’s in wil gooien om uit te drukken hoe lief ik deze serie vind. Ik vind heel veel herkenning in deze serie, omdat het over een gezin met een autistische zoon gaat, en ik kan me heel goed identificeren met zijn zus. Het enige nadeel is dat ik heel weinig sympathie voor de moeder van het gezin voel, dus van mij mag zij eruit geschreven worden volgend seizoen. (OH! MEREL! GEMEEN!) (ik zeg niet dat ze dood moet hè? kalmeer.)

5. Killing Eve. (Videoland) Ja, dit is gewoon heel spannend en de cast is zó sterk. Dit is er echt eentje om te bingewatchen.

Boeken

Ook over boeken heb ik dit jaar al heel veel geschreven. Ik heb dan ook héél veel boeken gelezen. Helaas heb ik het niet heel goed bijgehouden, (dat ga ik in 2019 wel weer doen,) en weet ik niet precies hoeveel boeken het waren, maar het is een flinke stapel. Met veel pijn en moeite heb ik vijf titels gekozen die me zijn bij gebleven en die ik jullie ook zou aanraden.

1. Normal People, Sally Rooney. Wat een lekker boek was dit. Over relaties en over hoe relaties mensen veranderen. Rooney heeft een schrijfstijl die mij heel erg bevalt, ik kan je haar andere boek, Conversations with friends, ook absoluut aanraden.

2. Moederschap, Sheila Heti. Dit boek heeft me (nog meer) laten nadenken over moederschap en dochterschap, in elke denkbare vorm. Het is niet zo dat als je dit boek leest, je een pasklaar antwoord op al je vragen hebt (‘wil ik moeder worden?’ vind ik sowieso nogal een onmogelijk vraagstuk) maar het helpt je wel bij het nadenken erover.

3. Drift, Bregje Hofstede. Dit boek leende en las ik op de valreep, bijna had ik het in januari gelezen, maar nu kan ie toch nog mee in dit lijstje. Drift voelde ik echt in mijn lichaam, als een soort buikpijn die niet heel vervelend (of stiekem misschien zelfs een beetje prettig) is. Het gaat over liefdesverdriet en relatiebreuken en seks en het is héél erg in je face, maar ik vind dat fijn om te lezen.

4. Lampje, Annet Schaap. Dit is zonder enige twijfel het mooiste kinderboek dat ik in jaren heb gelezen. Niet meer dan terecht dat de auteur (die tegelijkertijd ook de illustratrice is) zo ongeveer álle prijzen en nominaties die je binnen de jeugdliteratuur kunt krijgen heeft binnengesleept.

5. Mijn wilde tuin, Meir Shalev. Dit is een prachtig en poëtisch geschreven boek over de natuur. Of eigenlijk zelfs over een tuin, in Israël, meer is het eigenlijk niet. Dit boek gaat over bomen en vogels en insecten en bloemen en het maakte me kalm en ik kreeg er heel veel zin van om de natuur in te gaan.

Ik hoop dat je uit deze enorm lijst misschien wat leuke suggesties pikt om te gaan lezen, luisteren of kijken. Laat het me vooral weten! Ik ben heel benieuwd naar wat ik in 2019 allemaal weer ga ontdekken. Jullie zullen het vast wel weer op de Groene Meisjes voorbij zien komen :)