Voor wie onze ‘minder afval avonturen’ volgt: wees niet bang, we zijn er nog steeds mee bezig. We hebben er alleen de afgelopen twee weken niet over geschreven, omdat we in beslag werden genomen door de Intense Kerstdrukte. Alle kerstrecepten staan online, alle duurzame cadeautips zijn gegeven, en nu is het tijd om op de bank te ploffen, met een stukje vegan kerstbrood op een bordje en een kopje thee erbij. Het is vooral ook tijd om na te denken over wat ik in 2016 allemaal graag zou willen doen en bereiken.
Nu komt er nog een blogpost online waarin we specifiek onze duurzame voornemens voor het nieuwe jaar met jullie delen, dus daar zal ik nu niet al te diep op ingaan. Wat ik al wel kan vertellen, is dat het hele minder-afval-verhaal heel hoog op het lijstje staat. Want zo makkelijk vind ik het allemaal nog niet, als ik heel eerlijk mag zijn. Er zijn nog zoveel momenten dat ik toch weer met een berg plastic in de keuken sta en ik me vertwijfeld afvraag waar het vandaan komt. Ook loop ik nog veel vaker dan me lief is met een zak afval naar de containers op de hoek van de straat. En toen we onlangs een weekendje in Berlijn zaten, bedacht ik opeens: ohja, natuurlijk, er zijn ook manieren om op vakantie (of op reis/onderweg) verpakkingsvrij te handelen. Daar had ik nog even niet aan gedacht.
Ik ben nog maar een groentje op dit gebied, dat is wel duidelijk. En dat is helemaal niet erg, want er is nog genoeg tijd om mijn leven te beteren en nog een heleboel te leren. Maar echt heel snel gaat het niet. Hoe dat precies komt? Ik vind het lastig om te zeggen. Het ligt niet aan mijn gebrek aan motivatie om met dit onderwerp bezig te zijn, want ik weet dat ik echt heel erg graag veranderingen wil maken op dit gebied. Het ligt ook niet aan de inspiratie en de informatie die ik nodig heb, want dat ligt allemaal voor het oprapen. Ik vrees dat ik gewoon een hardnekkig gewoontedier ben en dat het veranderen van je gedrag soms toch lastiger kan zijn dan je eigenlijk zou willen toegeven.
Gisteren bladerde ik door mijn agenda, die nu dus vol is omdat het jaar bijna om is, om een lijstje samen te stellen van alle films die ik in 2015 heb gekeken. Mijn agenda is een Heilig Boek voor me, ik gebruik hem iedere dag. Ook al heb ik ook een digitale agenda voor mijn zakelijke afspraken, mijn ‘ouderwetse’ papieren agenda neemt niemand me af. Ik vind het gewoon heel fijn om lijstjes te schrijven, aantekeningen te maken tijdens meetings, of gewoon wat van me af te schrijven wanneer ik in de trein zit en er opeens een briljant idee komt opborrelen. Voorin in mijn agenda staat een lijstje met voornemens die ik eind 2014 heb opgesteld. Op dat lijstje staan dingen als: een kerstmarkt in Duitsland bezoeken (check) en een Scandinavisch land bezoeken (nope, niet gelukt, helaas,) maar ook staan er op het lijstje enkele materiële zaken die ik graag wilde hebben. En dat terwijl ik begin 2015 zo heftig aan de slag ben gegaan met Marie Kondo-en, grootschalig opruimen en minimaliseren. Dat spreekt elkaar tegen, zou je denken.
Toch is dat niet het geval, want op het lijstje staan dingen als ‘investeren in een goede winterjas’ (check) en ‘een mooie vegan tas kopen’ (check, heb ik mezelf voor mijn verjaardag cadeau gegeven en heb er nog iedere dag plezier van.) Ik was dus al wel bezig met kiezen voor kwaliteit en niet meer zomaar iets kopen. Nu, een jaar later, zou ik kunnen zeggen dat ik alles heb wat ik nodig heb. Als je me nu zou vragen om een lijstje te maken van dingen die ik nog graag zou willen hebben, dan kan ik oprecht níks bedenken. Sterker nog: ik zou liever een lijstje maken van dingen waar ik nog graag vanaf wil.
Deze week keek ik op één van mijn favoriete blogs, Trash is For Tossers, waarop Lauren ons een roomtour door haar minimalistische appartement in Brooklyn geeft. Ik keek ernaar en hield weer een beetje minder van mijn eigen huis. Dat is natuurlijk absolute onzin, want ik ben hartstikke blij met een warm en veilig dak boven mijn hoofd en veel van de spullen die er staan koester ik – maar, veel spullen ook niet. Er staat gewoon nog steeds teveel. Ja, ik hou van gezelligheid en ik hou van mooie dingen. Maar ik heb nog steeds teveel spullen en ik ben er gewoon heel erg klaar mee. Sterker nog, ik ben er nóg meer klaar mee dan ik vorig jaar al was. En dat was nog vóór mijn Marie Kondo-fase.
Ik wijd het hebben van teveel spullen voor een groot deel aan het hebben van een blog. Wij krijgen gewoon absurd veel spullen opgestuurd. Ik stuur vriendinnen wel eens foto’s van de ladingen dozen die hier staan, met perspakketten erin, en daar schrikken ze elke keer weer van. Het is volledig inherent aan het blogger-zijn, dat weet ik, maar ik word er echt niet vrolijk van. Het is voor een groot deel goed bedoeld en heel erg aardig, en een ander groot deel is gewoon puur het opsturen van pakketten naar zoveel mogelijk mensen, in de hoop dat íemand erover zal schrijven. Het grootste gedeelte zijn dus geen cadeautjes, het is puur commercieel bedoeld. Logisch, volkomen logisch zelfs, maar het staat wel allemaal in je huis. Soms krijgen we zelfs pakketjes met non-vegan spullen erin, met een briefje erbij: ‘we weten dat jullie dit niet kunnen gebruiken, maar je mag het ook weggeven aan iemand anders.’ Ehm…?
Dus ja, dat. Ladingen pakketjes, die we allemaal weer weg moeten geven. Wat prima is. Maar wat minder prima is, is dat het allemaal eerst nog een tijdje in ons huis staat. Ik ga geen foto maken van de enorme stapel dozen die hier nog staat te wachten om weggewerkt te worden, omdat het gewoon te beschamend is. Maar je hebt een beeld. Ik heb inmiddels een mail uitgestuurd naar een flink aantal bureaus en bedrijven, met het verzoek om niet meer ongevraagd pakketjes op te sturen. Ik heb daarbij uitgelegd dat het niet bij onze lifestyle past. De reacties zijn ontzettend respectvol en dat was echt een grote opluchting. Je wilt niet ondankbaar overkomen, maar soms moet je gewoon ergens een lijn trekken. Nu de rest van de pakketjes nog tegen zien te houden…
Maar natuurlijk ligt het niet alleen maar aan externe zaken, zoals bedrijven die pakketjes sturen. Ik heb er eens goed over nagedacht waarom ik het zo lastig vind om bezig te blíjven met zaken als minder afval produceren en minder spullen hebben, en de conclusie is: ik wil me met teveel onderwerpen bezighouden. Ik ben dus een groot fan van Lauren, van het blog Trash is For Tossers, maar ook van YouTubers Gitte-Mary en van Coco, en ik bewonder deze meiden ontzettend om wat ze doen. Ik kan zelfs bij vlagen heel erg jaloers zijn op hoe zij het allemaal voor elkaar hebben. Zero waste leven, een minimalistische lifestyle, een perfect opgeruimd huis… Ik zou het dolgraag ook willen.
Maar er is een verschil tussen deze meiden en mij, en dat is dat hun blogs alleen maar gaan over zero waste en minimalisme en De Groene Meisjes (en dus onze interesses/lifestyle,) draait om zoveel meer dan dat. Het gaat ook over veganisme en over eerlijke mode. En over reizen, sociaal-maatschappelijke zaken, boeken, films, noem maar op. Het gaat over zóveel dat het soms ook heel lastig is om een focus te hebben voor één onderwerp.
Het is moeilijk om met al deze onderwerpen áltijd maar bezig te zijn. Het is nóg moeilijker om van al deze onderwerpen van de hoed en de rand te weten, altijd up to date te zijn, altijd het laatste nieuws te volgen en altijd alles ook nog meteen toe te passen in het dagelijkse leven. Dat is niet alleen maar lastig, maar ook gewoon onmogelijk. Dit is geen verwijt tegenover iemand, noch tegenover mezelf, het is gewoon even een reality-check. Ik kan wel alles 100% willen doen, maar dat is gewoon heel moeilijk te realiseren. Nooit zou ik mijn plezier in de groene lifestyle willen kwijtraken en ik weet dat ik daar een beetje voor moet waken.
Dat betekent dat ik me in 2016 absoluut meer wil bezighouden met het verminderen van afval en het hebben van minder spullen, maar dat ik ook mild voor mezelf zal zijn en niet mag verwachten dat ik van de ene op de andere dag minimalist word of zero waste ga. Misschien heb je dit verhaal gelezen en herken je jezelf in mij? In dat geval hoop ik dat je hier iets mee kunt en dat ook jij een beetje mild voor jezelf kunt zijn. Kijk vooral naar de dingen die je al hebt veranderd of aangepast, niet naar wat er allemaal nog beter zou kunnen. Wat dat betreft is het kijken naar voorbeelden op internet soms echt funest, kan ik je in alle eerlijkheid zeggen. En ook al weet ik dat er zelfs mensen tegen ons opkijken (hoe bizar dat ook is om over jezelf te zeggen,) vergeet niet dat ook wij weer onze idealen hebben – die we dus lang niet altijd behalen. Niet zo gemakkelijk, in ieder geval.
Hoe sta jij in deze kwestie? Ben jij bezig met deze onderwerpen en hoe gaat dat? We horen het graag als je iets kwijt wilt, of gewoon iets zou willen delen, bij de comments. Dankjewel voor het lezen!
Foto: Aline Bouma.
Wauw! Openhartig verteld. ‘Goed is goed genoeg’ schiet mij bij dit soort kwesties vaak door het hoofd. Het is natuurlijk gemakkelijk gezegd, want voelen dat het ‘goed genoeg’ is, is veel moeilijker. Maar, je bewust zijn van je eigen kunnen en capaciteiten, je passies en je eigen wil, is al een heel mooi en goed begin. Fijne feestdagen ☆
Dat is waar :) Voor jou ook heel fijne feestdagen!
Heel herkenbaar! Een jaar geleden at ik nog vlees en nu vegan, ik bestelde maandelijks bij h&m en koop nu al een aantal maanden niks of tweedehands, dus je zou zeggen, goed bezig! Maar achterin mn hoofd heb ik een lijst met 100 dingen die ik anders wil doen en soms vergeet ik dan inderdaad hoe ver ik al gekomen ben! Je kunt niet alles ineens veranderen, elke stap is er eentje! En iets is sowieso beter dan niets :)
Ja precies, moet je nagaan! Tegen jou zou ik zeggen : WOOOW moet je kijken wat je allemaal al hebt gedaan en bereikt! toch is het altijd iets lastiger om dat tegen jezelf te zeggen, op de een of andere manier. :)
Wat een heerlijk oprecht en open artikel. Ik denk dat het vooral gaat om inspiratie te halen uit de voorbeelden die je aanhaalt en daar proberen zo veel mogelijk in mee te gaan. Ik ben, geïnspireerd door de Plastic Free Tuesday beweging, al mijn on the go eetbakjes/ bekers gaan bekijken en ik heb echt geinvesteerd in goede, zo veel mogelijk plastic vrije items die ik elke dag met veel plezier gebruik. Ook neem ik mijn eigen canvastasjes mee naar de winkel en recycle ik tassen die ik wel krijg voor tripjes naar de Kringloop en de kledingbak. Mijn filosofie is: als iedereen een steentje bijdraagt, gaat het al meteen een stukje beter met deze wereld dan wanneer we allemaal maar zo door blijven gaan. Als het gaat om sommige minimalistische bloggers/ vloggers: groot respect, maar als ik zo’n klinisch wit huis zie denk ik eerder aan een ziekenhuis dan aan een ‘gezellig’ thuis. Dat is gewoon niet iets wat bij persoonlijk past. Doen wat voor jou werkt is veel belangrijker hierin, dan alle regels tot in de puntjes volgen. Je eigen weg vinden en kleine stapjes nemen, dan komen we er vanzelf. Fijne feestdagen!
Mooi gezegd! Helemaal waar. Voor jou ook heel fijne feestdagen :)
Wat goed dat jij dat allemaal zo helder bij jezelf kunt analyseren en daarna ook nog kunt opschrijven, Merel =) Ik denk dat ik me in 2016 eerst ga bezighouden met veganisme (ben nu vegetariër) en eerlijke mode (wat ik nu ook al wel een beetje doe) en daarna wel verder kijk naar afvalvermindering en andere groene dingen. Ik probeer iig al geen fruit en groente meer te kopen waar plastic omheen zit ;-)
Die foto van jou bovenaan het blog vind ik trouwens heel mooi! Super classy met die hoed ^^
Fijne feestdagen!
Super lief, dankjewel!
Mooi! Ik herken inderdaad veel van wat je zegt. Dan is zo’n reality check soms wel even goed om te doen inderdaad. P.S. love de foto met het hippe mandje <3
Tegenstrijdig kan het zijn he? Aan de ene kant wil je je laten inspireren, aan de andere kant kan een overload aan inspiratie ook juist demotiveren.. Dankjewel voor je complimentje :)
Iedereen heeft andere grenzen en dat is maar goed ook, want anders wordt iedereen maar een kopie van elkaar en dat is ook weer niet de bedoeling.
Heerlijk en herkenbaar verhaal! Ook ik heb te veel spullen. Maar niet omdat ik zo veel koop of krijg, maar letterlijk een erfenis van enkele geliefde familieleden die kort achter elkaar kwamen te overlijden. Het heeft mij werkelijk met de neus op de feiten gedrukt. Wat een spullen je allemaal om je heen verzamelt zie je pas als de eigenaar er niet meer is. Ik koop dus ook nauwelijks nog nieuwe spullen voor mezelf. Als ik echt iets nodig heb kijk ik eerst bij kringloop of marktplaats. En alle spullen uit de erfenissen, die deel ik uit aan mensen die ik tegenkom en die het kunnen gebruiken. Het klinkt raar voor een webshop eigenaar, maar ik probeer mensen bewust te maken van de keuze die ze hebben bij het kopen van gebruiksgoederen. Waar komt het vandaan? Waar gaat het naar toe als jij het niet meer gebruikt? Want dingen maken kost energie en grondstoffen. Die moeten we niet verspillen. Ik kan me dan ook druk maken over dingen die gemaakt worden met het oogpunt ze weer weg te gooien. Verpakkingen. Wegwerpartikelen. Dingen die zo goedkoop zijn dat ze ook in de ogen van de minder bewuste consument makkelijker worden weggegooid dan gerepareerd. Ik vind dat de meeste dingen gewoon een mensenleven – of nog langer- mee moeten kunnen gaan.
Geniet van jullie blog! Fijne feestdagen!
Mooi dat je over dat soort dingen bewust nadenkt!
Mooie post en mooie reactie dit!
Ik vind vooral het afval en spullen minderen nog heeel langzaam gaan. Vooral het afval minderen bestaat uit zoveel kleine gewoontes die je moet af- of aanleren! Allemaal mini stapjes, want het zit heel erg in de alledaagse dingen. Ik ben nu met plezier alle kerst cadeautjes aan het inpakken met dingen die ik nog in huis heb (wordt je creatief van!) en hoop in 2016 wat meer stappen te gaan zetten.
Dit is nou precies wat ik zo tof vind aan jullie blog, de eerlijkheid. Soms bekijk ik een blog van iemand en die is dan te perfect, ongeloofwaardig perfect. Dan denk ik weleens: top, helemaal top, maar hoe zit het dan met de rest van je leven? Of is dit je leven? Ik heb er echt de tijd niet voor.
Persoonlijk ben ik flink afgekickt van teveel zooi in huis na onze reis door Australie. Lange tijd met niets anders dan een schaars ingerichte hippycamper rondreizen heeft mij doen beseffen dat wij echt ontzettend veel zooi hebben. Eigenlijk miste ik alleen mijn keukenspullen en lingeriela.
Misschien helpt het om te bedenken dat het ene doel ook een andere helpt. Afval hergebruiken (of upcyclen) scheelt in de afvalhoop, maar ook in je portemonee. ‘s Nachts en als je niet thuis bent de modem en router uitzetten, scheelt energie (en daarmee geld), maar je slaapt ook beter (dat viel mijn man ook al op).
Alle beetjes helpen, iets is beter dan niets.
Dat is heel leuk om te horen, dankjewel :) Het lijkt me zo’n verhelderende en leerzame situatie, zo’n reis, waarbij je niet zoveel bij je hebt. Vroeger ging ik met mijn ouders altijd 3 weken naar Terschelling en redde je je ook met het minimale. Dan kwam je thuis en dacht ik altijd eerst: WOW, ik wist niet dat ik zoveel spullen had! Dat gevoel slijt ook wel weer, als je er niks mee doet. Maar het kan wel een wake-up call zijn!
Het verminderen van mijn afval vind ik ook het moeilijkste onderdeel van ‘bewust leven’. Ik eet bijna volledig vegan, koop veel biologisch voedsel, heb zonnepanelen en probeer energiezuinig te leven. Maar die afvalcontainer zit iedere week veel voller dan ik wil…
Maar minder afval produceren lukt me gewoon niet. Ik lees wel blogs over dit onderwerp. Maar wat me iedere keer opvalt: minder afval produceren kost tijd. Tijd om zelf dingen te maken, tijd om naar de markt te gaan met je eigen zakjes, tijd om uit te zoeken waar je het beste bepaalde zaken kunt kopen. Ik werk volledig, ik zou niet weten waar ik die tijd vandaan moet halen. Als ik uit mijn werk kom, dan wil ik snel boodschappen kunnen doen. Als de wekelijkse markt hier in de stad is, dan ben ik aan het werk. En natuurlijk zijn er manieren om dat op te lossen. Maar die kosten tijd, veel tijd vaak.
Ik weet niet hoe dat bij anderen gaat. Of tijd ook een factor is die bij anderen de uitvoering van dit goede voornemen belemmert. Ik wijt mijn mislukte pogingen om minder afval te produceren dus voor een groot deel aan de manier waarop ik mijn dag indeel. Tijd gaat naar mijn werk en naar mijn gezin. Niet naar het boodschappen doen op de markt met mijn eigen zakjes. Ik ben zelf vooral heel benieuwd naar tips om minder afval te produceren die geen extra tijd kosten.
True, het kost zeker weten tijd. Daar ben ik inmiddels ook achter. Zoals ik al schreef in het artikel: mensen die 1000% zero waste leven, zijn misschien ook wel echt alleen maar daar mee bezig. En niet met nog 10 andere idealistische keuzes maken in het leven, snap je wat ik bedoel? Ik denk dat als je tijd hebt om te focussen op 1 onderwerp, het wel echt een stuk makkelijker wordt. Tel daar bovenop dat je niet weet hoe iemands gezinssituatie is, of werksituatie… misschien houden die mensen gewoon echt meer tijd over, ik weet het niet.
Hoi Anita,
Herkenbaar! De eerste 5 keer kostte het me erg veel tijd op de markt. Genoeg potten? durf ik dit te vragen, hoe ontwijk ik die plastic zakken, doe ik niet te moeilijk ? :-) Nu weet ik welke kramen ik moet hebben, zijn ze me gewend en race ik erover heen (10-15 min max!)! Ben zelfs sneller nu dan in de supermarkt!
Succes! ;-)
Marlies
Super herkenbaar verhaal Merel!! En leg de lat niet te hoog voor jezelf! Het duurt echt heel lang voordat je alle plastic ziet, laat staan weet te vermijden… Shoppen op de markt is echt de uitkomst voor mij trouwens. En kocht net bulk kerstkransjes bij de V&D. :-) Vast niet vegan echter… Ik vind Lauren van Trash is for Tossers ook heel inspirerend, ze heeft me in het begin van Plastic-Free Tuesday-en erg geholpen. Liet je eerder al weten dat mijn plastic afval van 2 mnd nu in één glazen pot past.. Had ik dat voor mogelijk gehouden 2jr geleden toen ik begon met plasticminderen? Nope!! Was het een doel destijds? Eigenlijk ook niet. Maar ben nu al wel zover, al duurde het dus 2 jaar… = lang!! :-) Je/jullie doen het echt super goed! En je kan het niet altijd redden ook… Deze kerst vul ik ondanks goede voorbereidingen en voornemens vast toch meer dan 1 pot met plastic in twee dagen :-) en ook iedereen heeft wel eens een ‘terugval’. In die zin vind ik kijken naar (de mooie instagrams van) anderen altijd beetje dubbel, want je ziet maar de helft, en sommige dingen misschien niet.. :-) Lauren van TIFT is bijv niet vegan, wat plastic-vrij mss wel makkelijker maakt, en ik hoewel ik zelf lekker ga op plastic, struggle ik enorm met vegan. Ik kocht uit impuls toch zojuist maar edelgistvlokken (en wilde een receptje checken op jullie blog), maar die krengen zitten…. juist… in plastic! ;-) It’s hard… but we try? :-)
Kijk uit naar je lijstje! Ben dit jaar opnieuw bezig met een (laatste?) lijstje ‘plastic’ voornemens.. (bijv. nog steeds geen bamboe tandenborstel, echt geen blikbonen meer, wat met kokosmelk?!) :-). En natuurlijk, (meer) vegan eten als helemaal nieuw doel!
Vroeg me overigens al wel af hoe dat samen ging bij jullie, blog en minder afval! Het meeste wat ik van anderen krijg heeft somehow wel afval.. :-( Tis erg lastig dat te controlen, maar t zou super zijn als bedrijven meer bewust worden door jullie!
Fijne feestdagen!
Marlies
Ja, ik denk dus inderdaad dat de combinatie minder afval en vegan eten, dat dat per definitie al iets lastiger is. Want zoals je bijvoorbeeld een voorbeeld aanhaalt: koekjes kopen… ik ken geen enkele winkel in Nederland waar ik vegan koekjes los kan kopen, in mijn eigen verpakking. En ik heb niet altijd tijd om alles zelf te maken. Daar ga je al.
Ben blij dat je aangeeft dat ook jij er 2 jaar over hebt gedaan, want ik begon al te denken dat het toch echt veel sneller zou moeten kunnen ;)
Oh Merel zoooooooooooooo herkenbaar!
Wij hebben een druk gezins- en bedrijfsleven maar zijn ook heel erg bezig met verduurzamen en minder afval produceren. Daarom gaan we komend jaar in huis minimaal 1 ding in de maand ‘vergroenen’. Dan gaat om een voorjaarsschoonmaak/opruimsessie, een NEE-NEE sticker op de brievenbus, tot het bouwen van een composthoop in de tuin.
Succes met je goeie voornemens!
1 ding per maand klinkt heel do-able en goed! Succes ermee :)
Supermooie foto!!!!
Artikel geeft mij veel stof tot nadenken.Ga voor mezelf eens goed nadenken waar ik in 2016 kan “consuminderen” en mijn vuilniszak kleiner kan maken…
Prettige kerstdagen !!!!!
Succes! En ook voor jou heel fijne dagen :)
Hey,ik denk dst het een kwestie is van 80/20. Als je het zoveel mogelijk ‘goed’ probeert te doen, ben je al heel mooi bezig! -ik ben as l blij als ze bij de super mijn kstoenen zakken accepteren,of fijn reageren bij de bakker maar als ik iets echt dringend nodig heb,en er is geen alternatief, ga ik mezelf niet op de kop zitten, dat zou zonde zijn, maar maak liever een mental note,om voor de volgende x iets beters te verzinnen. Je hebt eigenlijk al half gewonnen : je bespaart en je inspireert anderen anders te gaan kijken. Ook die mensen/bedrijven die ons al hun moois aan bieden. Change is langzaam, kost tijd en geduld. Je hoeft echt niet roomser dan de paus te zijn! Fijne dagen!
Mooi gezegd!
Mooi artikel! Ik herken het wel, je wilt het liefst alles tegelijk en dan het liefst gisteren geregeld ;-). Ik heb de afgelopen tijd ook geleerd om trots te zijn op wat je tot nu toe bereikt hebt en niet te steng voor jezelf zijn!
Gezellige feestdagen gewenst!
Precies, als het zo zou kunnen… heel graag ;) Maar zo werkt het niet en eigenlijk maakt dat juist het hele proces ook leerzaam en interessant.
Fijn artikel om te lezen en heel herkenbaar! Wij zijn de laatste jaren bezig geweest om groener te leven, maar inmiddels hebben we 3 kleine kinderen en dan maak je soms ook andere keuzes, omdat je het gewoon druk hebt met het gezinsleven en met werk. Het moet natuurlijk wel leuk blijven en daarom ben ik blij met elke stap die wij nemen, elke stap is er 1 ook al gaat het nu een stuk minder dan eerst, straks hebben we weer meer tijd en dan kunnen we weer meer doen. We zouden ook niks kunnen doen, daar zou ik helemaal ongelukkig van worden.
Fijne feestdagen!
Ik kan me zo goed voorstellen dat het met kinderen erbij allemaal nog een stapje ingewikkelder wordt. Immers, je hoeft niet alleen met jezelf, en eventueel met je partner, rekening te houden. Het gaat om de keuzes voor een heel gezin. Veel respect voor alle ouders die toch pogingen doen!
Wat een inspirerend en zo herkenbaar geschreven artikel!! Ik ben in 2013 begonnen met natuurvoeding en nu twee jaar later raakt het nog zoveel andere vlakken zoals duurzaamheid en lief zijn voor dieren. Ik weet dat ik er lang nog niet ben. En elke dag leer ik er weer een stapje erbij. Ik probeer elke dag bewust te zijn van de afval die wij als gezin produceren. Ik vind dat nog knap lastig. Zeker als je niet is een grote stad woont is een bijvoorbeeld een bag&buy niet beschikbaar. Ik denk doordat je er zo open en eerlijk over vertelt, je juist andere mensen positief beïnvloedt. Ik vind het een ieder geval een “geruststelling” dat jij er ook mee worstelt…
Alvast hele fijne kerstdagen vol gezelligheid! Liefs!
Ja, er is nog heel veel te leren. Maar dat is ook wat het leven interessant maakt! Fijne kerst x
Wat klinkt deze blog (toch nog) streng! Jullie zitten natuurlijk in het groene-vegan-wereldje en zijn daarom denk ik sowieso al hyper gefocust op dit soort dingen (hier is natuurlijk niks mis mee). Maar voor iemand met een fulltime baan (in iets anders dan bloggen/voedsel/lifestyle), huishouden, sport, vrienden vind ik het echt niet te doen om 100% van de tijd met dit soort dingen bezig te zijn. Ik volg ook de fitgirlcode blog, en daar word ik regelmatig verdrietig van omdat ik alleen maar denk: dit is voor mij noooooit haalbaar. Mijn approach daarom: alle kleine beetjes helpen, elk niet gebruikte plastic zakje als winst zien, in plaats van de focus op dat het doel nog niet gehaald is. Zo ging ik laatst onverwachts shoppen, bij vijf winkels iets gekocht, bij de laatste twee winkels gezegd dat ze het tasje mochten houden en mijn spullen bij de andere tasjes gepropt. Vond ik al heel wat eigenlijk, maar als ik dan dit lees denk ik dat ik toch niet echt goed bezig ben.
Je hoeft het niet op jezelf te projecteren he ;) Dus je hoeft het niet streng op te vatten. Het was een verhaal van zelfreflectie, over mij. Hoeft absoluut geen betrekking op jou te hebben ;)
Echt precies waar ik nu mee bezig ben! Besloten op z’n minst geen nieuwe kleding te kopen (maar tweedehands, gewoon zo min mogelijk haha), heb een boel spullen weg gedaan en vervangen voor de juiste spullen. (heel veel tassen, nu een paar canvas tasjes voor boodschappen en een goeie rugzak bijvoorbeeld. en ik probeer mijn kamer ook steeds leger te krijgen want daar wordt ik gewoon ook rustig van. Nu nog afscheid nemen van een bank, tien miljoen leuke potjes en dingetjes en een heleboel kleding. Maar het voelt gewoon heel goed. Ik volg ook High Carb Hanna en haar vriend op hun vlog kanaal, Life inside a box, en hun proces hier in. Plus een boel lekker eten. Als het maar leuk is om te doen en nuttig denk ik maar gewoon.
Oeee, dat vlogkanaal ken ik nog niet! Ik ga straks meteen wat videos kijken, thanks!
Mmm hier ook maar eens een gron liJstje voor 2016, aandachtspunten minder vlees eten, minder afval en mild zijn voor mezelf?
Groen lijstje…
Wat goed! Succes ermee! :) Je weet ons te vinden voor advies/tips/inspiratie ;)
Wat heb je dat fijn geschreven! Soms lijkt het wel lastig om je plezier in de groene lifestyle niet kwijt te raken.. Vooral blijven kijken naar wat je al doet en even uit je ‘cocon’ stappen helpt echt. Ik ben af en toe echt verbaasd dat wat voor mij inmiddels normaal is geworden om te doen, voor anderen compleet nieuw is. Dan mag je echt wel trots zijn op jezelf en hoe je het doet! :)
Ja, dat heb ik ook. Soms is dat echt een realitycheck, dat je inziet dat je eigenlijk al heel ver bent. Heb je soms toch even nodig!
Ja, dit herken ik! Ook ik ben op allerlei terreinen steeds bezig (minder afval, van vegetarisch naar vegan, minder spullen, bewust kopen, 100% biologisch etc…) en dat naast 2 baantjes, een eigen bedrijf en alleenstaand moeder van 3 tieners zijn IS HET SOMS NIET TE DOEN!! Maarja: elke dag is weer een nieuwe en inderdaad; als je achterom kijkt, heb je al heel wat aangepast. Goed idee om voorin je agenda je doelen op dit gebied op te schrijven; zo hou je nog een beetje focus, voor jullie een topjaar gewenst!
PS mooie foto; je ziet er prachtig uit!
Dat klinkt inderdaad als een MEGA druk bestaan! Dan vind ik het eigenlijk al bewonderenswaardig dat je überhaupt dit soort dingen probeert!
Ik vind het vaak gek om te merken dat ik bepaalde dingen al zo geautomatiseerd heb dat het me niet meer opvalt, terwijl ik andere dingen maar niet geïmplementeerd krijg in mijn leven. Of dat ik mijn principes soms opzij moet zetten omdat het bv financieel niet haalbaar is. En dat vind ik dan zo spijtig. Maar tja, alle beetjes helpen, zeker.
Zo is het! Sommige dingen gaan ook gewoon echt makkelijker dan andere dingen en ik weet eigenlijk niet of daar een verklaring voor is ;)
jullie zijn een inspiratie voor mij. ik ben ook bezig gegaan met marie kondo en ook ik vind het nog steeds moeilijk.ik heb al vele boeken gelezen die jullie hebben besproken en ik heb er erg veel aan en ook ik eet steeds meer vega en vegan en vind het geweldig en ook ik koop steeds minder en meestal 2e hands en ook ik ben aan het afval verminderen door jullie .wat ik dus wil zeggen is dat jullie een grote invloed hebben op veel mensen die jullie blog lezen dus jullie doen niet alleen zelf veel aan deze onderwerpen maar er ontstaat door jullie een domino effect die fantastisch is. bedankt voor alle fijne berichten van jullie in 2015 en we zorgen met zn allen voor een nog mooier 2016. ps wat staat die hoed je fantastisch
Wat een goed artikel, heel herkenbaar. Ik heb me meer gefocust op minder kleding, fairtrade kleding, minder spullen en minder afval, en in mindere mate op vegan eten. Ik merk heel duidelijk dat ik door de inspiratie op de eerdere onderwerpen ook steeds meer geinteresseerd raak in vegan eten, dus bij mij werkt het een beetje andersom:-).
Ik ben heel benieuwd naar jullie lijstje met doelen voor 2016, maar eerst; nog een fijne tweede kerstdag!
Het is ook een soort kettingreactie bij mij geworden door de documentaire bag it.
Minder plastic, biologisch eten, meer natuurproducten etc etc. Ook nu we twee kleine kindjes hebben en ik hun niet teveel aan ‘gif’ in groente en verzorgingsproducten wil blootstellen . Heb zelf zakjes om mee te nemen etc.
Maar soms wel frustrerend…. Bijna alles zit in plastic. En denk vaak bij groenten of fruit die niet bio zijn, wel of niet kopen ivm het ‘gif’ dat lijstjevan de clean fifteen helpt al wel maar toch.Dus nog echt aan het zoeken maar alternatieven die ook betaalbaar zijn.
Al met al heb ik al veel veranderd, dus op mijn lijstje voor 2016 komt ook te staan milder zijn voor mijzelf…. 80% goed doen en als 20% dan niet lukt…tja het zij zo…
Vaak komt van het een het ander, en dat is goed, maar dat mag ook best wel een beetje tijd kosten. Zodat je ondertussen, in het proces, mild voor jezelf kunt zijn. :)
Pfoe, herkenbaar! Het blijft voor mij ook altijd de vraag waar ik me op ga richten elke nieuwe dag, ik heb zoveel interesses en vind zoveel dingen écht heel erg leuk.. Bij mij slaat dat vaak door naar dat ik helemaal niks doe.. De plastic zakken liggen weer vol te zijn in de keuken, evenals de prullenbak en de papierbak, en ik was nog wel zo goed bezig.. Maar na zo’n besefmomentje en eventjes rust heb ik altijd wel weer heel veel zin om het op te pakken, dus go go go!
Oh jaaa, dat herken ik ook. Alles leuk vinden, alles willen doen en dan uiteindelijk op de bank blijven zitten staren: waar moet ik beginnen? haha! Voor mij werkt het echt het beste om stuk voor stuk dingen aan te pakken, anders raak ik het overzicht kwijt en gebeurt er in feite niks meer.
Ik begrijp het heel goed en herken het ook, kan er ook zo van balen dat ik dan weer toch iets in plastic heb gekocht omdat ik even dan niet zo goed weet hoe het beter kan. Soms zijn eco vriendelijke manieren toch ook weer een plastic “oplossing”…Deze transformatie kost gewoon veel tijd, en ik vind het heel mooi, eerlijk en oprecht om jullie reis hierin te zien!
Je schrijft zo openhartig en eerlijk. Prachtig. Jullie inspireren mij en zoveel andere mensen, alleen daarmee zijn jullie al onwijze helden! Zelf probeer ik ook steeds groenere stappen te zetten maar ik merk ook dat die stappen niet altijd zo groot zijn of snel gaan zoals ik zou willen. Vaak zwicht ik voor gemak of mijn focus verschuift. Frustrerend maar ergens is het motiverend dat het bij jullie ook niet over één nacht ijs ging… Op nog meer groene stapjes !
Super herkenbaar!
Ik ben vorig jaar op de instagram van zerowaste terecht gekomen en heb vorige maand haar google talk bekeken. Erna beslist dat ik ook écht minder afval wil hebben thuis en samen met het boek van Marie Kondo (via jullie ontdekt!) te lezen een heel opruimmanoeuvre uitgehaald.
Maar het is inderdaad heel frustrerend hoeveel plastic er toch nog binnenkomt en hoeveel afval ik toch nog moet weggooien. Stap per stap inderdaad (en dat met een vriendje die mij vierkant uitlachte omdat ik mijn potjes meenam naar de markt om mijn vlees in te doen, aarggghh).
Jullie website inspireert in ieder geval al superveel mensen en dat alleen al is iets om geweldig trots op te zijn!
Ik moest weer aan dit stuk denken toen ik deze post zag: http://www.theguardian.com/commentisfree/2016/jan/01/how-to-be-moderately-successful-person-like-me#_=_
It’s okay to be messy! At leas you’re not a serial killer…
[…] recyclen Minder afval, minder spullen Minder afval, praktische tips en inspiratie Hoe werkt verpakkingsvrij […]