Beeld: Aline Bouma
Deze dagen moet ik niet te veel op Twitter ronddwalen. Niet alleen niet omdat ik mezelf een beetje wil beschermen tegen een niet te stoppen nieuwsstroom over Het Virus, maar ook omdat ik van bepaalde berichten echt verdrietig word. Wat ik veel zie gebeuren is dat iemand eventjes zijn of haar hart lucht – wat volgens mij gewoon mag, – en dat er dan mensen (soms massaal) reageren met ‘weet je wát pas écht erg is?!’ Waarop je vervolgens een hele verhandeling krijgt over hoe zwaar en hoe moeilijk andere mensen het hebben en de boodschap is dan dus eigenlijk: hou op met verdrietig of teleurgsteld zijn, want jouw ellende is niks vergeleken bij die van een ander.