Ik weet het. De één leeft ervoor en de ander heeft er een hekel aan: jaaroverzichtjes en lijstjes. Zelf vind ik het heel fijn om aan het einde van het jaar de balans op te maken en alvast een beetje vooruit te kijken, en daar neem ik jullie graag in mee. Vandaag kijk ik naar hoe het mijn belangrijkste groene/goede voornemens, die ik voor 2016 had bedacht, is gegaan.
Lees verder Hoe is het gegaan met mijn goede voornemens voor 2016?
Op het artikel ‘Een lege inbox, een leeg hoofd‘ kreeg ik de volgende reactie:
‘Mij lijkt het interessant om te lezen hoe je omgaat met van die momenten dat je gewoon niet vooruit te branden bent.’
Ok, daar kan ik wel iets mee :) Hoewel ik van nature best wel een gedisciplineerd persoon ben, heb ik die momenten (van niet vooruit te branden zijn,) natuurlijk ook. Hoe ga ik daar mee om? En hoe trek ik mezelf daar weer uit?
Om maar meteen ironisch (je zult later merken waarom,) te beginnen: ik schrijf deze post vanuit mijn hotelkamer in Keulen. Ik ben hier om street-art te spotten en groene hotspots te bezoeken. Iets wat ik heel erg graag doe. Maar toch dacht ik vanmiddag, toen ik aan mijn iced matcha latte zat (nee hoor, geen probleem als je niet weet wat voor drankje dat nou weer is,) met een beetje weemoed terug aan Zwitserland. En toen besloot ik maar even wat gedachten op papier te zetten, als laatste deel van mijn Swiss Grand Tour verslagen.
