Gisteren zat ik in Zwolle bij een evenement waar ik als spreker was gevraagd. Ik moest een presentatie van tien minuten geven en daarna twee keer dertig minuten aan tafel zitten met mensen die mijn ‘brain mochten picken.’ Nog nooit van die hele term gehoord, maar het betekende eigenlijk gewoon dat mensen mij vragen mochten stellen. Toen ik naar Zwolle reed heb ik nog even overwogen om te doen alsof ik in zo’n ernstige file was beland dat ik onmogelijk op tijd kon komen en dus maar beter gewoon de hele meeting kon overslaan. Ze redden het vast ook zonder mij.

En toen ik daar dan toch aankwam, en natuurlijk op tijd want ik ben altijd op tijd, dacht ik: ‘ja en straks komen ze erachter dat ze me hier geen geld voor hadden moeten bieden. Ze hadden beter iemand anders kunnen vragen.’ Om mij heen zaten alleen maar mensen die óf op gemeentelijk niveau of op commercieel niveau met duurzaamheid bezig zijn en ik? Ik ben maar een blogger die een verhaaltje komt vertellen. Ze komen er straks achter dat ik een fraudeur ben. Op een dag val ik door de mand.

Lees verder Over croutons en Meryl Streep →