Het is donderdag en dus bijna vrijdag en dus bijna weekend en dus tijd om iets lekkers te maken. Ik weet niet wat het is jongens, misschien is het gewoon de herfst met haar druilerige en donkere dagen, maar ik heb echt heel veel zin om dingen te bakken. Sowieso zit ik full on in omamodus, hoor. Geen schaamte.
Foto: Aline Bouma
Wie mijn blog al wat langer leest weet dat ik nogal wat struggles heb met het hele concept ‘lichaam’. Dat is geen geheim. In het kort uitgelegd zou je kunnen zeggen dat ik een moeizame relatie met mijn eigen lichaam heb. Ik vind het niet mooi, ik hou er niet van en op de meeste dagen zou ik er met liefde afstand van doen, als ik het zou kunnen ruilen. Ik weet dat er nu heel veel mensen zijn die denken dat dat wel een beetje mee zal vallen, of dat het allemaal toch niet zo erg zal zijn, maar dat is het wel. Ik ben heel serieus als ik zeg dat ik al zo’n twintig jaar een afkeer voel tegenover ‘dit’ lichaam.
Sinds een tijdje weet ik dat dat best wel een probleem is, voor heel veel dingen in mijn leven. Het maakt bijvoorbeeld dat ik vaak geen zin heb om te zorgen voor mijn lichaam, omdat: waarom zou ik? Het maakt ook dat ik niet wil dat anderen mijn lichaam zien – laat staan aanraken. En zo zijn er nog meer dingen die best wel belemmerend kunnen zijn voor je dagelijkse leven. Gelukkig geloof ik sinds kort dat dat anders kan.
Waarschuwing: dit wordt een vrij lange editie van de Boekenclub. Naomi en ik hebben een hoop met je te delen. Eigenlijk hebben we een regel voor onszelf: drie boeken per persoon. En dan bedoel ik: om hier te delen, niet om te mogen lezen in een maand, want daar zou nooit een restrictie op mogen liggen. En als die er al was, dan hielden we ons er toch niet aan. The rules do not apply. Maar we hebben vandaag meer voor je, want er was gewoon meer. En daarrnaast hebben we dan ook nog een paar toffe literaire events voor je. Dus kort samengevat: ga er maar even goed voor zitten.
Foto’s: Aline Bouma / Deze blogpost werd mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van illy
Waarom ik niet eerder bij Meatless District (een 100% vegan restaurant in Amsterdam Oud West) ben geweest is me een raadsel. Ja, natuurlijk, ik woon niet meer in de stad, maar ik ben nog vaak genoeg in Amsterdam, dus dat is eigenlijk geen excuus. Ik krijg het restaurant geregeld getipt door lezers en toch was het er nog nooit van gekomen om er eens te gaan eten – hoe goed ik de menukaart er ook uit vond zien. Toen ik voor mijn samenwerking met illy op zoek ging naar een horecagelegenheid waar ze dit koffiemerk serveren, kwam ik toch weer bij Meatless District terecht en dat was toch wel een beetje mijn cue om eindelijk eens te gaan.
Lees verder Meatless District, heel veel koffie, lekker eten en leuke mensen
Deze maand mocht ik voor mijn werk naar twee plekken waar ik nooit eerder was geweest: Schotland en Vlieland. Het kan niet altijd feest zijn natuurlijk, maar deze oktobermaand voelde toch wel een beetje als het winnen van de loterij. Nu heb ik nog nooit een loterij gewonnen – ik win sowieso nooit iets, – maar je snapt me. Ik was erg blij met de uitnodiging om een paar dagen te komen uitwaaien op één van onze Waddeneilanden, want ik ben een eilandmeisje. Als kind groeide ik praktisch op Terschelling op en ook Texel bezocht ik wel eens, maar op Vlieland was ik nog nooit geweest, dus het werd ook wel eens tijd.
