Vorig jaar, ook in mei, reisde ik (M) in mijn eentje naar Barcelona. In mijn eentje op stedentrip gaan was iets wat ik al een lange tijd wilde doen. Een paar jaar geleden was ik in mijn eentje naar Suriname, voor een maand, en dat was niet zo’n groot succes. Misschien was het voor een eerste keer in mijn eentje op reis gewoon een te grote stap, of het duurde te lang, of was het gewoon het gevoel: ik ben alleen aan de andere kant van de wereld.
Toch heb ik ook mooie herinneringen aan die reis en hecht ik vooral veel waarde aan het feit dat ik juist op die reis wel veel over mezelf te weten ben gekomen. Ik wilde het solo-reizen dus zeker nog eens een kans geven, maar dan wat dichterbij huis. Dat werd Barcelona. (klik op de link voor een verslag over alleen op stedentrip gaan) Dat beviel, op een enkel eenzaam momentje na, behoorlijk goed. Twee weken geleden kregen we een uitnodiging voor een spontane persreis naar Gozo. Jamie kon helaas niet mee in verband met werk en een familieweekend, dus ik stond voor de keuze om alleen te gaan. Vijf dagen in mijn eentje op een eiland, oké, laten we het maar gewoon doen!