De laatste tijd is me iets opgevallen en ik wil er graag over schrijven. Het gaat over ‘groen zijn’ en over wat er soms gebeurt als je mensen vertelt dat je zo bewust mogelijk probeert te leven. Als je op een verjaardag meldt dat je veganistisch eet en je kleding zoveel mogelijk tweedehands koopt (omdat je dat leuk vindt, dat vooral.) Soms krijg je complimenten, zoals: “wow! dat zou ik echt nooit kunnen! knap dat jij dat doet.” Soms kom je mensen tegen die er precies zo over denken en zich kunnen vinden in jouw ideeën over dingen. Maar soms kom je ook mensen tegen die – blijkbaar – een heel plaatje voor je uitgetekend hebben. Die hebben bedacht dat als je vegan eet, je ook wel alles suikervrij zult eten. En dat als je probeert bewust te leven, je dus álles bij de biologische winkel moet kopen. Of dat als je graag tweedehands kleding draagt, je dus ook nooit (ik herhaal: nooit) iets bij een groot kledingwinkelketen mag kopen. Het lijkt dan net alsof deze mensen je in een hokje willen plaatsen, and to be honest, daar hou ik niet van. Lees verder Groen zijn