Een vriend van mij zegt wel eens tegen me: “Merel, als ik met jou gepraat heb weet ik altijd weer helemaal wat ik wil en welke kant ik op moet.” Dat klinkt voor mij nogal gek in mijn oren, aangezien ik zelf soms helemaal niet weet wat ik wil en welke kant ik op moet. Het punt is: ik heb altijd gedacht dat ik geen enkele moeite had met kiezen. Waar anderen lang kunnen twijfelen over welke koffie ze zullen bestellen, sta ik al met mijn latte in mijn hand. Ik kan me oprecht verbazen over hoe mensen twijfelen over het aanschaffen van apparaten; ik kies snel en op gevoel. Ik koop er gewoon één. Snel kiezen heeft voordelen. Ik ben namelijk nogal ongeduldig en ik kan ook gewoon slecht tegen wachten en twijfelen. Maar, snel kiezen heeft ook nadelen. Het komt namelijk meer dan eens voor dat ik achteraf toch ga twijfelen over of ik wel de goede keuze heb gemaakt. Klinkt dit bekend? Dan ben jij waarschijnlijk ook een vrij impulsief type, net als ik. Je hebt misschien de term ‘keuzestress’ wel eens voorbij horen komen. Keuzestress kan optreden op momenten dat je (belangrijke) beslissingen moet gaan maken, maar door de bomen het bos niet meer ziet. Dat wordt beinvloed door alles wat er in de media op ons afkomt, reclame, meningen van andere mensen en vaak ook een veel te groot aanbod, waardoor het veel te complex wordt om alle opties nog in overweging te nemen. Ik heb dus niet zo zeer last van keuzestress vooraf, bij mij komt de ‘stress’ vaak na het maken van een beslissing opzetten. En dan word ik onzeker. Hmm, dus toch wel een vorm van keuzestress. Lees verder Keuzestress