Foto’s: Aline Bouma
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blogpost met leestips met jullie deelde. Dat betekent dat ik weer een flink stapeltje boeken heb liggen, dus ik zou zeggen; zet een koffietje voor jezelf, of thee, dat mag natuurlijk ook, en ga er even lekker voor zitten. Veel leesplezier!
Lees verder Boeken die ik de afgelopen maanden las (met winactie!)
Honderd boeken in een jaar. Ik heb het gehaald hoor. Wat een stapel! De laatste keer dat ik bewust honderd boeken heb gelezen, was tijdens mijn lerarenopleiding Nederlands. In jaar 1 en 2 lazen we vijftig boeken. Je weet wel, de honderd ‘verplichte’ boeken die iedereen zogenaamd gelezen moest hebben. Dat was prima, maar ik vind het wel een beetje een intellectueel construct. Nu mag ik gelukkig lekker zelf kiezen wat ik lees.
Ik vroeg jullie welke vragen over deze challenge jullie graag beantwoord zouden willen zien en jullie kwamen echt met heel leuke suggesties. Dankjewel daarvoor! Ik heb een paar vragen gekozen die ik één voor één zal beantwoorden.
Eind november 2018 besloot ik alle titels van de boeken die ik las bij te gaan houden in mijn notitieboek. Ik bedacht daarvoor een eenvoudig systeem: een genummerde lijst, de titel van het boek, een V voor als het boek door een vrouw geschreven is en een hartje voor als ik het boek erg goed vond. Inmiddels zitten er negen maanden van lezen op en schreef ik zondag de 70e titel op. Zeventig boeken in negen maanden. Tijd voor een update.
Op 24 februari publiceerde ik een blogpost over LGBTIQ+ representatie in de media. Dank voor jullie interesse en reacties! Fijn om te lezen dat mijn verhaal stof tot nadenken gaf en dat mensen zich erin herkenden. In mijn vorige blogpost had ik het vooral over representatie op tv, in series en films. In deze post wil ik het hebben over het belang van representatie in de literatuur. Boeken kunnen een grote rol spelen – niet in de laatste plaats voor jongeren.
Afgelopen week las ik achtereenvolgend Jij zegt het, Logboek van een onbarmhartig jaar en I.M. Hierna is Geheel de uwe aan de beurt, ik kan het vanmiddag ophalen bij de bibliotheek. Je zou kunnen zeggen dat ik in een vacuüm zit met Connie Palmen. Het is er prettig en warm en ze leert me van alles. In Connie’s boeken gaan er alleen maar geliefden dood. Desalniettemin wil ik in een volgend leven Connie Palmen zijn. Ik wil haar lef om (opnieuw) innig en vol overgave lief te hebben, haar vermogen om trieste gebeurtenissen om te zetten in een prachtige taal en haar kapsel – dat wil ik ook als ik zestig ben.
Lees verder Over eindeloosheid, of juist over eindigheid, en over Connie