Toen ik (M) nog niet zoveel wist van eerlijke mode, dacht ik vooral één ding: het is duur. Heel erg duur. Ik dacht dat je heel veel kleding nodig had, vaak iets nieuws moest kunnen kopen en dat eerlijke merken totaal niet binnen mijn bereik zouden liggen. Immers, ik werk parttime als docent (geen vetpot kan ik je vertellen) en daarbij komt ook nog eens dat ik geen makkelijke maat heb. Ik had eigenlijk van tevoren de moed al een beetje opgegeven en keek niet eens naar eerlijke merken. Het ging toch niet passen, of het zou onbetaalbaar zijn. Heel lang – jaren – heb ik gedacht dat véél kleding mij gelukkig zou maken. Een overvloed om uit te kiezen, altijd iets anders kunnen dragen, een uitpuilende garderobe. Dat dacht ik vroeger ook van spullen en daarom kocht ik hele kringloopwinkels leeg. Inmiddels denk ik daar heel anders over. Sterker nog, al die spullen zijn me gaan tegenstaan. Ik moet er niet meer aan denken om zóveel spullen en kleding te hebben. En dus ging er een heleboel naar de kringloopwinkel, op Marktplaats, naar vrienden en bij het grofvuil als het echt van ellende uit elkaar viel. Wat voelt dat heerlijk: overzicht in je huis en in je kledingkast. Ik telde mijn kledingstukken en besloot dat er nog heel veel weg kon (inmiddels ben ik alweer 2 vuilniszakken met kleding lichter.) Ook besloot ik dat het tijd werd om eens een goed na te denken over wat ik nou écht nodig heb. Wat voor kledingstukken heb ik nodig om goede combinaties te maken?
Ik nam mezelf voor; voor ieder stuk dat erin komt, moet er ook een stuk uit. Nou, dat is in elk geval gelukt, met die twee vuilniszakken. Maar ik nam me ook voor: ik koop alleen nog maar eerlijke kleding. Dan volgt hier nu mijn definitie van eerlijke kleding. Eerlijke kleding moet voor mij aan de volgende eisen voldoen: het is fairtrade en het liefst ook organic. Ik wil geen kleding dragen die door kinderen of door onderbetaalde werksters wordt gemaakt. Ik wil me niet medeschuldig maken aan het leed dat er aan de kledingindustrie kleeft. Mij zal je dus niet meer bij textielsupers zien, want laten we eerlijk zijn; we weten allemaal waar en hoe deze kleding wordt gemaakt. In het verleden heb ik hier voor heel veel geld uitgegeven hoor, dus ik ben absoluut geen heilige. Maar nu wil ik het niet meer. Ik wil mooie duurzame stukken die lang meegaan en van goede kwaliteit zijn. Ik wil geen kleding meer weg hoeven te doen, dus ik koop alleen stukken waarvan ik zeker weet dat ik ze met plezier draag. Verder draag ik, zoals ik al deed, zoveel mogelijk tweedehands. Tweedehands koop ik doorgaans bij de kringloopwinkel of bij een vintagewinkel, maar het kan natuurlijk ook van Marktplaats komen of geruild zijn met vriendinnen.
