Eind januari reed ik op een vrijdag om 07.00 uur ‘s ochtends richting Sloten. Voor wie dat niet weet; dat ligt in Friesland. Back to the Heitelân dus. Geboortegrond blijft toch trekken. De reden van mijn weekendje weg? Ik ging de 11fountains bezoeken!
Dit was augustus (2022)
Augustus was een ultieme zomermaand én de aller verdrietigste maand van het jaar. Er was een heerlijke vakantie, ik was jarig en ik ging naar Lowlands. Maar er was ook het afscheid van onze lieve kat Beppie. Ik was er een week goed ziek van (niet kunnen eten, slecht slapen, veel buikpijn) en ben er (natuurlijk) nog heel verdrietig over. Dat zal voorlopig ook nog zo blijven, denk ik. Het voelt ook heel dubbel dat er deze maand dan juist ook zulke leuke dingen waren; dat is natuurlijk fijn, maar het contrast is groot. Daarom houd ik dit dagboek ook wat korter dan normaal, omdat ik nog niet zoveel zin heb om uitgebreid te praten over dingen. Ik vertrouw erop dat jullie dat begrijpen.
Dit was februari (2022)
Over januari schreef ik dat het een trage maand was en dat ik veel te veel tijd had om somber te zijn en boeken te lezen. Februari was anders. Op de meeste dagen klaarde mijn hoofd een beetje op en ik vond meer redenen om van de bank af te komen. Ik las, zoals gehoopt, minder boeken. De tijd vloog en de maand eindigde met een zonovergoten week Portugal. Tegelijkertijd, letterlijk, was er ook het wereldnieuws. Dat hakt er, zoals bij iedereen om mij heen, flink in. Ik hoop dat jullie een beetje oké zijn en dat het jullie lukt om verwarrende gevoelens van verdriet, boosheid, schuld en twijfel af en toe eventjes naast je neer te leggen. In dit fotodagboek laat ik je zien wat ik in februari zoal meemaakte.
Zomerdagboek 2019 – deel 2
Officieel Blij de zomer in
Sinds april werk ik bij Bibliotheek Rotterdam. ‘Mijn’ filiaal zit aan een middelbare school vast en is onderdeel van een pilot die we draaien tussen de bibliotheek, de gemeente en de school. Het is echt heel leuk om iedere dag omringd te zijn door de scholieren en al geef ik ze dan geen les, het maakt toch dat ik sinds een paar maanden weer een beetje in de ‘onderwijssferen’ verkeer.