Het is weer tijd voor een nieuwe editie van ‘Vegetarier van de maand’ en vandaag krijgt Anouk alle eer!
Anouk is 32 jaar oud, woont in Kortenhoef en werkt als begeleidster van mensen met een ernstige, meervoudige beperking. In haar vrije tijd houdt ze zich graag bezig met vintage/tweedehands mode, het drinken van Bubble Tea met vriendin Lot, haar twee ‘poezenkinderen’ en… ze eet vegetarisch!
Wij zijn bijzonder trots op deze editie van Vegetariër van de maand. Waarom? Omdat we de tienjarige Nia hiervoor mochten interviewen. Persoonlijk vinden wij dit lieve meisje een groot voorbeeld voor ons als volwassen flexi’s/vega’s/vegans. We hopen dat jullie Nia’s verhaal ook inspirerend vinden.
Daar staat ze hoor. Deze knappe meid, die gedeeltelijk in Amsterdam Noord en gedeeltelijk in Amsterdam West woont, houdt van kickboksen,turnen,piano spelen en koken. De Groene Meisjes vinden dat Nia heel trots op zichzelf zou mogen zijn. Nia eet namelijk al twee jaar vegetarisch en daar is ze helemaal uit zichzelf mee begonnen. We zullen haar eens aan de tand voelen!
Nia, laten we beginnen met de belangrijkste vraag. Wat is je lievelingsdier?
Dat is een dolfijn! Dolfijnen zijn lief en slim, daarom vind ik ze zo leuk!
Je houdt van dieren, is dat ook de reden waarom je gestopt bent met het eten van vlees?
Ja, ik vond het zielig voor de dieren. Samen met mijn vriendinnetje Leila ben ik gestopt met het eten van vlees, dat is nu zo’n twee jaar geleden en ik heb het nog steeds volgehouden!
Nia’s vader is ook aanwezig bij het gesprek en merkt tussendoor op: ‘Haar moeder en ik dachten eerst nog dat het wel een fase zou zijn, (lachend) maar nee hoor! Ze is er heel serieus mee!”
We vinden het echt heel knap van je Nia. Maar er zijn toch ook vast wel eens momenten dat het moeilijk is om anders te eten dan andere mensen?
Nou, ik vind het eigenlijk alleen lastig als mensen niet zo goed weten wat ze voor me moeten maken. Dan haal ik het vlees er maar uit. De vader van Nia merkt op: “We komen uit een Surinaamse familie. Daar is vlees eten behoorlijk belangrijk, dus wat dat betreft valt Nia wel op!”
Soms vind ik het lastig om iedere keer uit te moeten leggen waarom je geen vlees eet. Mensen begrijpen het niet altijd. Dan zeggen ze: ”Maar je hebt toch vlees nodig om te groeien?!” En dan zeg ik: “Ik groei prima.”
Goedzo Nia! Je ziet er niet bepaald klein of ongezond uit, volgens ons ben je hartstikke gezond!
Ja, ben ik ook! Gelukkig is het thuis nooit een probleem, mijn ouders koken gewoon vegetarisch voor mij. Dus dat is makkelijk!
Dat is heel fijn om te horen zeg! En denk je ook dat je ouders hierdoor minder vlees zijn gaan eten?
Ja, mijn ouders eten allebei weinig vlees. Ik denk wel dat dat door mij komt. (glundert)
Je houdt zelf van koken. Welke gerechten kook je graag?
Pizza, lasagne en sushi.
Zo! Dat maak je allemaal zelf?! Wow! En ga je ook wel eens uit eten?
Ja, we gaan wel eens sushi eten. Dan neem ik gewoon vegetarische sushi.
Lekker! En als je zou mogen kiezen: welk vegetarisch gerecht zou je dan het liefst in een (gewoon) restaurant willen eten?
Vegetarische lasagne, een echt lekkere. Eentje waar ik geen gehakt uit hoef te vissen.
Je neemt natuurlijk ook eten, je lunch, mee naar school. Zeggen je klasgenoten wel eens iets over jouw eetgewoonten?
Ja, bijvoorbeeld dat ze ‘echt niet zonder vlees kunnen.’ Maarja, ik ben het gewend. Ze vinden het vaak wel heel knap van mij dat ik vegetarisch eet, dat is wel leuk. Een meisje had gezegd dat ik op televisie moest vertellen over vegetarisch eten, omdat ik nog jong ben.
Nou, je maakt op De Groene Meisjes een aardig debuut, Nia!
Even een vraag voor je vader tussendoor. Wat vindt u ervan dat uw dochter vegetarisch eet?
Ik vind het heel knap van haar. Zelf heb ik in de tijd dat Nia geboren werd ook een hele tijd vegetarisch gegeten, dus het is me niet vreemd. Het is gezond en milieubewust. Ik ben er trots op dat Nia zo’n belangrijke keuze zelf gemaakt heeft. We pushen haar nergens in en haar moeder en ik ondersteunen haar in haar principes.
Mooi om te horen! Nia, we vragen ons af: ben je ook op ander gebieden nog bezig met dierenwelzijn of milieubewust leven?
Ja, ik zal nooit bont dragen. Daar ben ik echt tegen! En af en toe probeer ik veganistisch te eten. Dan laat ik kaas of zuivel staan.
Zo, knap hoor! Dat je vegetarisch eet vinden wij al heel erg goed van je. Kan je ons, en onze lezers, vertellen hoe je deze levensstijl zo goed volhoudt?
Soms ruik ik wel eens vlees dat heel lekker ruikt. Maar dan denk ik meteen aan die zielige dieren en dan hoef ik het al niet meer. “Het is echt mijn principe om geen vlees te eten en soms moet je daarvoor nou eenmaal zelfbeheersing hebben. Ik ben van plan om nooit meer vlees te gaan eten!”
Met deze wijze woorden sluiten we dit interview graag af. Nia, je bent een geweldig voorbeeld voor ons en we weten bijna zeker dat onze lezers daar ook zo over denken (laat vooral een reactie voor Nia achter!) We willen je heel erg bedanken voor je deelname en we zouden niet verbaasd zijn als we jou nog eens op televisie zien uitleggen waarom vegetarisch eten heel goed is ;)
Pling! Een aanmelding voor de ‘Vegetariër van de maand’ in onze emailbox! Marije, 23 jaar, studerend en werkend in de accountancy en woonachtig in Arnhem. We ontmoetten elkaar voor een lunch bij Bagels&Beans in Amsterdam en hadden een gezellig gesprek.
Marije, hoe lang ben je al vegetariër en waarom ben je vegetarisch gaan eten?
Ik eet nu zo’n acht jaar lang vegetarisch. In de tijd van de varkenspest en de vogelgriep ben ik begonnen met vegetarisch eten. Ik vond vlees eten gewoon geen fijn idee meer. Daarbij komt dat ik het niet eens ben met de manier waarop dieren worden gehouden.
Een dierenliefhebber dus. Wat is je lievelingsdier?
‘Een konijn!’ antwoordt Marije met een grote glimlach op haar gezicht. Ik wil al jaren een dwergkonijn, maar het is er nog niet van gekomen. De Groene Meisjes vragen zich af hoe het beestje zal gaan heten als het eenmaal zover is. Hier heeft Marije echter nog niet over nagedacht.
Hoe reageert je omgeving erop dat je vegetarisch eet?
Wisselend. Over het algemeen positief. Ik krijg complimentjes als; “dat je dat kan!” Maar, soms krijg ik ook wel eens negatieve reacties of kritische vragen. Een keer maakte ik tijdens een etentje in een restaurant, waar voor vega’s niet zoveel keuze was, een opmerking over het aanbod en kreeg ik te horen dat ik ‘toch wel gewoon voor een avondje vlees kon eten?’ Dat is kwetsend. Mensen nemen je principes dan niet serieus.
Wat vind je lastig aan vegetarisch eten?
Dat het aanbod toch enigszins beperkt blijft. Kijk naar kant-en-klaar maaltijden. Hoeveel vegetarische varianten vind je nou bij een gemiddelde supermarkt? Ik vind dat daar verandering in moet komen!
Over maaltijden gesproken – een van onze favoriete onderwerpen -, wat is je lievelingsgerecht?
‘Macaroni met veel groente, tomatensaus, tofu en een flinke laag kaas,’ aldus Marije.
Sowieso is de Italiaanse keuken mijn favoriet.
Waar in Arnhem ga je graag uit eten?
Bij ‘Pssst Amigo’s’ in het centrum van Arnhem. Dit is geen vegetarisch restaurant, maar een Mexicaans restaurant met behoorlijk veel vega-opties. De prijs-kwaliteitsverhouding is hier erg goed!
Ben je in het dagelijks leven veel met duurzaamheid bezig?
Ik doe zeker mijn best om zo duurzaam mogelijk te leven. Zo kom ik vaker bij de biowinkel dan bij de ‘reguliere’ supermarkt en koop ik mijn cosmetica dierproefvrij. Als het mogelijk is, kies ik altijd voor de biovariant van producten.
Wat doe je verder in het dagelijks leven?
Ik dans (moderne dans) en op vrijdag doe ik aan yoga. Er is geen rustiger manier om het weekend te beginnen, heerlijk! Daarnaast ben ik vrijwilliger bij de website De Vegetariër.Voor deze site test ik recepten uit verschillende kookboeken (onder andere De dikke vegetariër en Puur Plantaardig) en daar schrijf ik dan over. Dit vind ik erg leuk om te doen. Verder zie ik mijn vriend, Bas, vaak in het weekend.
Hoe hebben jij en je vriend elkaar leren kennen?
Via Vegadates! Dit is een leuke datingsite waarop vegetariërs en veganisten met elkaar in contact kunnen komen, zowel voor vriendschappen als voor relaties. Toevoeging van Bas; ‘Het is prettig om uit te gaan met iemand die jouw idealen of principes deelt en je niet in een hokje stopt.’
Check Vegadates.com…misschien vind je tussen de 5486 aanmeldingen de liefde van je leven! ;)
Welke boodschap wil je onze lezers meegeven?
Je hoeft absoluut niet eenzijdig te eten als vegetariër zijnde. Ik zou willen zeggen; kijk eens op www.devegetarier.nl voor lekkere recepten en probeer gewoon eens iets uit!
Marije, dankjewel voor de inspiratie en de tips!
Ze is 25 jaar oud, woonachtig in het mooie Leiden, docente Engels en speelt in haar vrije tijd toneel. Haar lievelingsdieren zijn Faffie en Botje, haar twee lieve katten. We hebben het hier over Christa, onze vegetariër van de maand april!
Christa, sinds wanneer ben je vegetariër en waarom ben je gestopt met het eten van vlees?
Sinds een jaar of twee eet ik geen vlees meer en sinds kort ben ik ook gestopt met het eten van vis. Dat at ik eerst nog wel eens, maar nu dus ook niet meer. Ik ben aanvankelijk gestopt met het eten van vlees om gezondheidsredenen. Ik kreeg veel buikklachten door het eten van vlees en sinds ik daarmee ben gestopt, heb ik daar nooit meer last van. Ook ben ik sindsdien flink wat kilo’s afgevallen! Maar doordat ik me wat meer ben gaan verdiepen in het vegetarisme ben ik tot de conclusie gekomen dat het ook gewoon veel beter is zo; die vervuilde vleesindustrie met zijn oneerlijke producten, daar wil ik niet meer aan meedoen!
Dus naast dat het beter is voor jezelf, denk je ook dat het beter is voor de dieren en de wereld?
Ja, ik heb, net als jullie, het boek ‘Dieren eten’ van Jonathan Safran Foer gelezen. Dat was een grote eye-opener voor mij. Mijn ecologische afdruk op de wereld is vele malen kleiner als ik geen vlees eet, dat vind ik een prettig idee. Daarbij komt; hoe die vleesindustrie gepromoot wordt…ik vind het ronduit idioot! Kattenvoer is vaak nog duurder dan een stukje vlees voor menselijke consumptie. Waar gaat dat nou nog over?! Het is de massaproductie die mij tegen is gaan staan. Trouwens, veel mensen hebben ook geen idee meer van wat ze kopen. Vorig jaar kregen we te maken met de EHEC-bacterie. Heel de wereld in rep-en-roer om een paar komkommers en bakjes taugé. Bij onze plaatselijke supermarkt stonden bordjes in het groenteschap met ‘Deze komkommers zijn EHEC-vrij!’ Grappig. Wanneer komen er eens bordjes bij het vleesschap met; ‘In deze kipfilets zitten antibiotica?’ Want om al dat vervuilde vlees lijkt de wereld niet wakker te liggen.
Hoe sta je tegenover biologisch vlees?
Mijn moeder vertelde me dat je vroeger bij onze plaatselijke supermarkt alleen maar kip en vleeswaren (broodbeleg) kon krijgen. Wilde je een biefstukje of een runderlap? Dan moest je naar de slager. Kortom; je moest moeite doen om aan een stukje vlees te komen. Het is dat ik zelf niet meer de behoefte heb om vlees te eten, maar ik kan het me best voorstellen dat sommige mensen dat wel hebben. Ik zou het dan nog prima vinden als iedereen daarvoor speciaal naar een biologische slager ging en meer geld betaalde voor een stukje vlees. Helaas gebeurt dat weinig; maar weinig mensen eten op een bewuste manier vlees. Erg jammer!
Je zegt dat je zelf geen behoefte meer hebt aan een stukje vlees. Heb je die behoefte ook niet meer gehad sinds je vegetarisch eet?
Nee, ik heb vlees nooit gemist. Ik was overigens al niet de grootste vleeseter, van huis uit was ik dat ook niet gewend. Een stukje vlees was best bijzonder, ik at dus al regelmatig vegetarisch. Maar toen ik helemaal gestopt was met vlees eten, was ik daar ook snel aan gewend. Je moet gewoon anders gaan koken, dat is volgens mij echt de truc. Ik houd van koken en experimenteer graag met (voor mij) nieuwe producten. Dan ga ik gerechten met linzen of bonen uitproberen, iets wat ik vroeger minder snel gemaakt zou hebben. Ik ben altijd op zoek naar producten die een maaltijd lekker voedend maken. Een vegetarische maaltijd moet wel vullen, anders vind ik het niks.
Nu we het toch over eten hebben; wat is je lievelingsgerecht?
Dat is een pasta met Quorn-stukjes (vleesvervanger, een soort zoete tofu,)mandarijntjes, venkel en crème fraiche. Een heerlijk, zomers gerecht!
Hoe reageren mensen in je omgeving op het feit dat je vegetarisch eet?
Over het algemeen positief! Wel vreemd dat ik regelmatig de opmerking ;’Wat knap van je!’ te horen krijg. Maar dat schijnt bij meer vegetariërs te gebeuren. En wat ik raar blijf vinden is het feit dat mensen er vaak van uit lijken te gaan dat als je vegetarisch eet, je ook wel een beetje ‘apart’ zult zijn. Ik eet vegetarisch en speel toneel, dus zal ik wel een alternatieveling zijn. Men gaat er een beetje vanuit dat het een complete lifestyle is. Dat is, in mijn geval, niet zo.
Welk restaurant in Leiden adviseer jij de vega’s onder ons?
Dat is eetcafé ‘FF’ in het centrum van Leiden. Het is een biologisch (en betaalbaar!) tentje met veel vega-food. Erg leuk en heel lekker! Ook ‘Puur’ is een aanrader, maar dat is wel een prijsklasse hoger.
Welke boodschap zou je onze lezers mee willen geven?
Leef bewust, maar wees niet te streng voor jezelf. Blijf vooral volop genieten van alles zonder al te idealistisch te willen zijn. Dit kan voor je omgeving best wel belerend overkomen namelijk, men vindt dat vaak storend. Ik ben helemaal vóór een duurzamer leven. Maar als ik een keer een goedkopere, niet ecologische douchegel koop, wil ik dat zonder een al te groot schuldgevoel kunnen doen. Je doet wat je kan en geniet er vooral van!
Lieve Chris, bedankt voor je openhartigheid en deelname. Je bent, in al je nuchterheid, met recht vegetariër van de maand!
Je leest het goed! Deze maand geen vegetariër van de maand, maar een veganist van de maand! We hebben het hier over niemand minder dan…Leon!
Leon is 31 jaar, woont in Amsterdam en werkt voor Greenpeace. Hij is begonnen als persvoorlichter en werkt hier inmiddels als redacteur. Leon schrijft onder andere voor de website. Verder heeft hij een eigen blog, leonisgroen.nl, waarop Leon zijn ‘groene overdenkingen’ schrijft. We voelden deze herbivoor eens aan de tand…
Leon, vertel ons; wat is je lievelingsdier?
‘Deze vraag had ik zien aankomen,’ lacht Leon. Ik kies voor het varken. Een paar jaar geleden heb ik voor Varkens in Nood gewerkt. Een goed doel dat strijdt voor een beter leven voor varkens. In die tijd ben ik het varken zo gaan waarderen! Ze zijn erg lief en intelligent. Het blijft vreemd dat we denken; een koe of een varken kan ik wel opeten, maar een huisdier? Dat nooit. Als je varkens leert kennen ga je daar echt anders over denken.
Sinds wanneer eet je veganistisch?
Ik was vijftien jaar toen ik vegetariër werd. Op dat moment had ik een tegenstrijdige bijbaan; ik werkte namelijk bij McDonalds en ik was daar de enige vegetariër. Ik was heel zeker van mijn zaak. Later begon ik te experimenteren met veganistisch en raw eten, dit heb ik een paar jaar gedaan. Ik kwam er toen achter dat het niet alleen maar het laten staan van vlees was, maar dat het een levensstijl was die ik moest omgooien. Een jaar geleden heb ik de knoop doorgehakt; ik wilde de hele vlees- en zuivelindustrie niet meer steunen. Ik wilde geen excuses meer voor mezelf zoeken en werd veganist. Sinds een jaar eet ik dus 100 procent veganistisch.
Hoe denkt je omgeving over jouw levensstijl?
De meeste mensen reageren heel positief, je merkt ook dat er steeds meer inzicht komt. Mijn vader, die Grieks is, vroeg me in het begin wel of ik ziek was, aangezien vlees eten er nou eenmaal bij hoort in Griekenland. Hij heeft er nu geen moeite meer mee en kookt lekkere groentegerechten voor me. Tijdens een vakantie in Spanje kreeg ik hier en daar wel scheve blikken als ik om een veganistisch gerecht vroeg, daar is men er nog niet zo bekend mee als dat we hier zijn. Ook mijn collega’s bij Greenpeace houden goed rekening met me, zo is er bij de lunch altijd een veganistische optie en kan ik me dus ook op mijn werk goed aan mijn voedingspatroon houden.
Waar kan je je aan ergeren?
Niet aan heel veel, maar vroeger wel eens aan het feit dat ik altijd maar weer aan collega’s moest uitleggen dat ik vegetarisch of veganistisch at. Het hoe en waarom. Of dat je soms, als je uit eten gaat naar een niet-vegaminded restaurant, maar weer genoegen moet nemen met een patatje met ketchup, omdat er geen veganistische gerechten op de kaart staan. En ook erger ik me aan veganisten die negatief (soms zelfs aanvallend) tegenover vegetariërs staan. We maken allemaal onze eigen keuzes!
Wat is je lievelingsgerecht?
Daar kan ik heel kort over zijn: alles met mijn zelfgemaakte satésaus. En dan ga ik in het bijzonder voor tempeh, gemarineerd in die overheerlijke saus, met rijst en gestoomde groente erbij. Verder eet ik graag lasagne of risotto’s. Sowieso ben ik een groot kookfan geworden sinds ik veganistisch eet. Bakken doe ik ook graag! (Laatst heeft Leon een ‘De Groene Meisjes- bakpakket’ cadeau gekregen van zijn collega’s. In dit pakket zaten alle ingredienten voor een vegan bosbessen taartje, met ons recept erbij. Goede keuze, collega’s! – red.) Er is zoveel mogelijk, ik moet gewoon uitkijken dat ik niet teveel lekkere dingen eet!
De Groene Meisjes zijn altijd op zoek naar leuk restaurantjes waar je goed veganistisch kan eten. Heb je nog een goede tip voor ons?
Dat is toch echt restaurant De Bolhoed aan de Prinsengracht in Amsterdam. Ik kom hier iedere keer weer terug omdat het eten heerlijk is en de bediening superaardig. Bovenstaande foto is trouwens ook gemaakt bij De Bolhoed!
Welke boodschap wil je nog meegeven aan onze lezers?
Dat veganistisch eten echt heel lekker en gemakkelijk is. Je zou het eigenlijk gewoon eens moeten proberen!
Leon, dankjewel voor je wijze woorden en openhartigheid. En…De Groene Meisjes komen graag je zelfgemaakte satésaus eens testen!