VEGETARIËR VAN DE MAAND: FEBRUARI

Met gepaste trots stellen wij aan u voor: Merlin. Onze vegetarier van de maand februari!
Merlin is 25 jaar oud, al 20 jaar bevriend met groen meisje Merel, houdt van (vintage) mode,woont in Amsterdam en is journaliste. In haar vrije tijd hangt Merlin graag de Bourgondiër uit. Haar specialiteiten zijn dan ook; wijntjes drinken met vrienden en Good Food. Tijd voor een diepte-interview!

1

Merlin, vertel ons, sinds wanneer eet jij vegetarisch?

Ik ben sinds mijn dertiende fulltime vegetariër. Mijn moeder at altijd al vegetarisch en heeft het ons, mijn zusje en mij, meegegeven. Het vlees werd thuis altijd apart bereid (bijvoorbeeld gehakt los van de pastasaus,) zodat je kon kiezen: wel of geen vlees. Ik ben altijd een groot dierenliefhebber geweest. We hebben thuis een hond, een paard en we hadden konijnen. Ik kon het op een gegeven moment niet meer verdragen dat er een dood dier op mijn bord lag. Ik werd me er steeds meer van bewust: hier ligt een ding dat hiervoor nog een levend wezen was. Ik trok dat niet meer door het medelijden dat ik erdoor kreeg en heb sinds mijn dertiende geen vlees of vis meer aangeraakt. Mijn vader vertelt nog altijd graag de anekdote over mijn zusje die hoorde dat het velletje om een Friese worst van een koeiendarm gemaakt wordt. Hij heeft nog nooit iemand zó overtuigend ‘GADVERDAMME!’ horen roepen. Sinds mijn zusje, Ellis, weet hoe Friese worst precies in elkaar zit, is ook zij vegetariër geworden.

Wat is je lievelingsdier?

De hond van mijn ouders; Liv de bastaard. En hertjes. En uilen.
(goede smaak, – red.)

Waarom ben jij vegetarisch blijven eten?

Ik was al nooit de grootste vleesliefhebber. Ik heb misschien maar een paar dingen heel kort even gemist toen ik gestopt was met vlees eten. Het wordt op een gegeven moment natuurlijk een soort nieuwe levensstijl, het wordt weer gewoon voor je. Ik ben het nooit eens geweest met de manier waarop dieren gehouden werden. Dat ze gedood worden is al vreselijk, maar de weg ernaartoe is ronduit oneerlijk. Ik vind het daarom een prettige gedachte dat ik, hoe klein misschien ook, een bijdrage lever aan een beter leven voor de dieren.

Je bent nu praktisch de helft van je leven vegetariër, dat weet (bijna) iedereen in je omgeving. Wat zijn je ergernissen als het gaat om hoe mensen met jouw levensstijl omgaan?

Dat mensen altijd de discussie met je aangaan. Vragen als; “Maar dat is toch heel ongezond?” of “Denk je hier serieus iets mee te veranderen in de wereld?” Je wordt er niet goed van. Soms, als ik echt geen zin heb om weer uit te leggen waarom ik geen vlees eet, antwoord ik met een eenvoudig: “Ik lust geen vlees.” Ironisch genoeg vraagt dan niemand nog door.

Wat is je lievelingsgerecht?

Ik heb een geweldige lasagne om mijn gasten mee te imponeren. Het is een lasagne met veel groente, een vers gemaakte tomatensaus en blauwe kaas. Ook mijn vlees-etende vrienden vinden dit gerecht altijd heerlijk!Als ik voor makkelijk wil gaan, ik kook namelijk in mijn kleine Amsterdamse studiootje met twee pitjes en een mini-oventje, dan maak ik ‘Muchos Nachos.’ De naam zegt het al; veel nacho-chips op een berg, met groente en gesmolten kaas. Altijd scoren. En, als laatste toevoeging: ik werk op dit moment aan een veganistische Gado Gado. Ook heel geschikt voor De Groene Meisjes!

Je hebt natuurlijk met jouw drukke bestaan niet altijd zin om zelf te koken. Waar ga je dan het liefste buiten de deur eten?

Ergens waar je eens iets anders kan krijgen dan de eeuwige geitenkaas salade, en dat kan in Amsterdam onder andere bij De Pekelhaaring in de Pijp, De CousCous Club aan de Ceintuurbaan en De Struisvogel in de Negen Straatjes. Bij de Pekelhaaring hebben ze altijd weer iets anders. Zo had ik laatst een heerlijke pompoenpasta. En bij De Struisvogel proefde ik onlangs een bieten risotto. Ook erg lekker! Over de CousCous Club komt een artikeltje op degroenemeisjes.nl, dus daar zeg ik niet teveel over.

Heb je nog een boodschap die je aan ons en onze lezers wilt meegeven?

Jazeker en die luidt; jij bepaalt zelf waar je jouw geld aan uitgeeft. Dat betekent dat je best eens zou mogen nadenken over waar het eten in je koelkast en de spullen in je huis vandaan komen. Zelf koop ik mijn zuivel zoveel mogelijk biologisch, mijn groente en fruit zoveel mogelijk op de markt en ik ben me aan het verdiepen in Fairtrade producten. Ik hoop dat steeds meer mensen dat gaan doen; bewuster consumeren. Daar word je zelf echt gelukkiger van!

Lieve Merlin, dankjewel voor je mooie woorden. Jij als ‘doorgewinterde’ vegetariër inspireert ons en we hopen nog heel veel groene momenten met jou te beleven. Overigens, zeer spoedig zullen De Groene Meisjes jouw veganistische Gado Gado komen proeven! Blogmaterial, dat moge duidelijk zijn.

VEGETARIËR VAN DE MAAND: JANUARI

Goedemorgen en welkom bij de eerste editie van ‘Vegetariër van de maand’!

In het jaar 2012 zullen wij iedere maand iemand in het zonnetje zetten. Het gaat hier om mensen met een duidelijke boodschap. Ze inspireren ons en daarbij komt: we vinden het gewoon stuk voor stuk erg leuke personen. Misschien tackelen we hiermee direct een aantal vooroordelen. Zo vinden veel mensen dat vegetariërs en veganisten er ongezond uit zien (‘onze’ vegetariërs zijn stuk voor stuk simply goodlooking&healthy) en vegetariërs zouden vervelende wereldverbeteraars zijn (onze kandidaten zijn, naast knap, ook nog eens vriendelijk, hip en grappig. Nu jij weer!)

We trappen af met…

Susanne!

Susanne is 22 jaar oud en woont in Kreuzberg, Berlijn. Ze heeft ongeveer vijf maanden in Amsterdam gewoond om hier stage te lopen. Susanne studeert Cultuurwetenschappen en staat bekend om haar scherpe humor. Daarbij komt; ze is een bewuste consumente. Dit inspireert ons!
Sinds ongeveer vier maanden eet Susanne vegetarisch. Maar het is al sinds ongeveer twee jaar dat ze zelf geen vlees meer koopt. ”Toen ik alleen nog heel af en toe vlees at, dacht ik: waarom doe ik dit eigenlijk nog? Laat ik ermee stoppen.” Goed bezig, Sus!

Tijd voor een diepte-interview…

Op de vraag ‘Wat is je lievelingsdier?’ antwoordde Susanne resoluut: ‘apen.’
Toen ze achttien jaar oud was, bezocht Susanne met haar familie de Apenheul in Apeldoorn. Ze raakte gefascineerd door de Bonobo’s en Oerang Oetangs. Ze kan er niet over uit hoeveel mensen op apen lijken. Terwijl ze dit vertelt, neuriet ze een liedje uit JungleBook. Of ‘Das Dschungelbuch’ zoals het verhaal in goed Duits genoemd wordt. Ze kijkt er ietwat wazig bij en herhaalt nog maar eens dat apen echt heel ‘goed’ zijn.

De reden waarom Susanne vegetarisch is gaan eten is het feit dat de mensheid in het algemeen steeds onbewuster is gaan consumeren. Er worden kilo’s vlees weggegooid en vlees wordt totaal niet met respect gegeten. Sowieso vindt Susanne het niet eerlijk dat dieren moeten leven met uiteindelijk als enige doel om op ons bordje te belanden. Maar het ergste vindt ze de verspilling. Eten weggooien kan echt niet meer! (Groot gelijk, -red. )

Dan zijn we natuurlijk even benieuwd naar het Berlijnse vega-leven. Dit is volgens Susanne echt extreem goed. Er zijn veel vegetarische en veganistische restaurants, er is keuze in overvloed. Het liefst gaat Susanne naar ‘Cuno’ in Kreuzberg, dit is een Vietnamees restaurantje bij haar in de buurt. Het eten is er altijd vers, er wordt geen ‘shit’ geserveerd en de bediening is er vriendelijk. Echt een aanrader volgens Susanne! Ook kan je bij dit restaurant goed vegetarische sushi eten. Goedkoper en lekkerder dan in Amsterdam, aldus Susanne.

Thuis kookt Susanne ook graag vegetarisch en het liefst maakt ze dan een Thai Curry met tofu en groente, of een ‘gember-kokos-wortel-sinaasappel-wijn soep.’ Hier hebben de Groene Meisjes nog niet zo’n helder beeld bij, maar het recept komt nog een keer onze kant op.
Verder voegt Susanne toe dat ze in Amsterdam Surinaamse vegetarische roti heeft ontdekt en er echt gek op is! (leuk om toe te voegen: Susanne at haar eerste vegetarische roti in huize De Groene Meisjes. De lekkerste roti komt, volgens ons, van restaurant ‘Lala Rookh’, op de hoek bij de Dappermarkt in Amsterdam Oost.)

Op onze vraag welke ‘boodschap’ (al klinkt dat natuurlijk veel dramatischer dan het is) ze aan de lezers zou willen doorgeven, antwoordt Susanne: ‘Hoewel ik zelf ook niet tussen de dierenliefhebbers en vegetariers ben opgegroeid, heb ik mezelf toch aangeleerd om bewust te consumeren. Wil je vlees eten? Doe het, maar wees je dan wel bewust van wát je eet.Koop biologisch waar mogelijk. Eet geen rotzooi(doe het voor jezelf!) en vooral: gooi alsjeblieft geen eten weg. Dat is echt het ergste wat je kunt doen. Leef bewust!’

Met deze prachtige woorden sluiten wij graag dit artikel af. Susanne, dankjewel voor je inspirerende woorden! Je was met recht onze eerste vegetariër van de maand.

Ben jij, of ken jij iemand die ook in aanmerking komt om vegetariër van de maand te worden? Geef je dan nu op door een comment onder dit bericht achter te laten!