Sommige veranderingen kosten (meer) tijd

veranderingen

foto: Aline Bouma

Een paar jaar geleden hadden wij een samenwerking met een tassenmerk. Het merk maakt tassen van leer van koeien die een natuurlijke dood zijn gestorven. Op dat moment, zo’n jaar of drie geleden, vond ik (Merel) dat een heel mooie oplossing. Ik hield van producten van leer, want duurzaam en mooi, en dit leek me, naast vintage leer, de meest diervriendelijke manier om een tas van leer te gebruiken. Ik droeg de tas met veel plezier en als iemand opmerkte dat het toch een beetje apart was dat ik vegan at, maar wel leer droeg, dan snapte ik oprecht niet waar iemand een probleem van maakte. Immers: het is gemaakt van koeien die een natuurlijke dood gestorven waren. Inmiddels kan ik het me niet meer voorstellen dat ik zo’n tas zou kopen of een samenwerking zou aangaan met zo’n merk, maar in die tijd dacht ik daar dus gewoon anders over. (ik heb de tas overigens niet meer, mocht je het je afvragen)

Lees verder Sommige veranderingen kosten (meer) tijd

Taking a breath

taking_a_breath
bron afbeelding

Vorige week zat ik een aantal dagen van de week in andere delen van het land dan waar ik woon. Zo was ik in Twello, in Arnhem en in Assen en uiteindelijk belandde ik in Limburg. Ik vind Nederland een fantastisch land. Natuurlijk, er zijn een heleboel dingen die beter kunnen, maar dat houd je overal. Maar het feit dat je in een paar uurtjes aan de andere kant van het land kan zijn, waar mensen anders praten, waar de natuur er anders uit ziet, waar je andere streekproducten kan eten en waar de mentaliteit zo kan verschillen van die waar je dagelijks mee te maken krijgt. Tel daar bovenop dat we een paar prachtige waddeneilanden en natuurgebieden ‘hebben’ en dat we de wisselingen van de seizoenen heel bewust meemaken. Vier keer per jaar. Ik vind dat fantastisch. Ik zou voor geen goud overwegen om naar het buitenland te verhuizen, ook al lonkt Berlijn nog altijd. En ook ben ik erg graag in België, maar ja, dat is toch al heel dichtbij en daar kom ik sowieso heel geregeld. Ik zou mijn familie en vrienden te veel missen, maar dat niet alleen: ook Nederland als land zou ik niet achter me willen laten.

Zaterdagochtend pakte ik wat dingetjes in, omdat ik in de loop van de ochtend naar Belgisch Limburg zou vertrekken. Naar een heel fijn huisje in het bos waar honderden vogels keihard tegen elkaar op kwetterden, maar hierover later meer. Zoals dat vaak gaat voordat ik weg ga, checkte ik nog als een malle mijn mail, Facebook, Twitter, reacties op de blog, mijn prive Facebook, Instagram en Bloglovin. Je kan je afvragen waarom ik me nog voordat ik vertrek zo druk maak om alles gelezen te hebben. Het antwoord is: stel dat ik geen wifi heb in het bos. Ja, I know, er zijn nu mensen die denken: het is wat he? met die jeugd van tegenwoordig. Het is inderdaad nogal wat. Wat als je 24 uur geen wifi zou hebben? Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Goed, nu wil ik geen negatieve draai geven aan deze alinea, dus ik vertel maar gauw dat ik vlak voor vertrek nog een heel fijn artikel van Mariët (van wie ik een groot fan ben) las. Het artikel heette A Calm and Happy Life.

Lees verder Taking a breath