Zelfzorg in januari

Gelukkig nieuwjaar! Ik hoop dat je een fijne jaarwisseling hebt beleefd. Misschien lag je om 22:00 uur in bed, misschien had je een karaokefeestje met 30 vrienden via Zoom of misschien heb je om 00:00 vanaf je balkon met je overburen geproost. Laat het in ieder geval de start van een makkelijker en onbezorgder nieuw jaar zijn geweest.

Woord van het jaar 2020

Sinds ik niet meer aan goede voornemens doe, kies ik jaarlijks een woord dat ik centraal probeer te stellen. Zo’n woord geeft me toch een beetje richting, zonder mezelf aan van alles vast te leggen en een betere versie van mezelf te hoeven worden. Ik schrijf het woord voorin mijn agenda of planner, zodat ik mezelf er af en toe aan kan herinneren. Het woord van 2020 was ‘actie.’

En actie was er, dat kan ik je zeggen. Ik begon 2020 met een DIY grote poster met allemaal To Do’s die al maanden door mijn hoofd spookten, maar die ik maar niet gedaan kreeg. Ik hing de poster op mijn slaapkamerdeur, zodat ik er iedere dag naar kon kijken. In de eerste twee maanden van het jaar heb ik het grootste gedeelte van de To Do’s gedaan – zoals dat gaat, want je begint altijd enthousiast.

Uiteindelijk had ik tot de zevende maand nodig om mijn poster helemaal af te ronden en hem bij het oud papier te kunnen doen. Dat zorgde voor een opgeruimd hoofd en het voelde goed om dingen niet meer uit te stellen. Dat uitstellen deed ik voornamelijk vanuit angsten: wat als het niet lukt, wat als ik daar geen verstand van heb, enz. Het afronden van die poster werkte als een grote succeservaring voor mij.

In de tweede helft van het jaar ben ik allemaal dingen gaan oppakken waarvan ik had verwacht dat die pas op een To Do poster in 2025 zouden staan, – ik bedoel, ik ken mezelf en mijn eigen uitstelgedrag. Denk aan actiepunten als beginnen met pensioen sparen, mijn website hosting beter regelen (en daar 1400 euro mee uitsparen,) nieuwe duurzame verzekeringen afsluiten en eindelijk overstappen op écht groene stroom.

Ik ben nu niet meer zo bang om dingen aan te gaan. Immers: ik kan altijd hulp inschakelen. Er is altijd iemand te vinden die meer weet dan jij en mensen vinden het over het algemeen heel leuk om je te helpen of adviseren, zo is gebleken.

Woord van het jaar 2021

In 2021 kies ik twee woorden van het jaar. Eén voor mijn zakelijke leven, eentje voor mijn privéleven. Ik heb namelijk gemerkt dat die twee kanten van mij heel vaak met elkaar verstrengeld zijn, maar dat het ook lekker (en gezond) kan zijn om het los te koppelen.

Het woord dat ik kies voor mijn ondernemerschap is ‘groei.‘ Hoewel De Groene Meisjes al zo’n negen jaar ingeschreven staat bij de Kamer van Koophandel en ik dus al negen jaar mijn eigen bedrijf heb, voel ik pas sinds afgelopen jaar dat ik een ondernemer ben. Jaren was ik ‘dat meisje van die blog’, nu ben ik een ZZP’er met een eigen bedrijf en zie ik dat ik met De Groene Meisjes nog álle kanten op kan en dat je dus niet altiijd hoeft te blijven denken vanuit een idee dat je tien jaar geleden opdeed. Het duurde misschien even voordat ik daar achterkwam, maar ik heb hopelijk nog vele jaren te gaan als zelfstandige.

Ik heb dit jaar gemerkt dat ik iemand ben die altijd allerlei noodplannen klaar heeft liggen. Mijn hoofd werkt ongeveer zo: ‘ja, leuk, iets gaat goed, maar daarna zal het weer slechter gaan – en wát doe je dan?!’ En natuurlijk is het goed om voorbereid te zijn op tegenslagen en een plan B hebben kan nooit kwaad… maar wat als het wél goed blijft gaan? Heb je daar ook een plan voor?

Privé kies ik een heel ander woord voor dit jaar, namelijk: ‘verzachten.’ Ik merk geregeld aan mezelf dat ik de neiging (of noem het een zelfbeschermingsmechanisme) heb om te verharden wanneer ik pijn of verdriet heb. Het komt heel geregeld voor dat ik me boos en gefrustreerd voel, met iets zou willen gooien of tegen iemand zou willen (let op: zou willen, ik doe dat niet) schreeuwen, terwijl ik er eígenlijk doorheen zit, me heel klein voel en gewoon even getroost moet worden. Soms, of eigenlijk best wel vaak, lig ik krom van de pijn en dan voel ik me zó boos, zo verschrikkelijk boos. Op mijn lichaam dat niet meewerkt, om de afspraken die ik wéér moet afzeggen, om het werk dat ik niet gedaan krijg. En wanneer Marne dan een arm om dit hoopje woede heen legt, of een vriendin een lief berichtje stuurt, barst ik in huilen uit. Pas dan realiseer ik me: ‘ooooh, ik ben eigenlijk verdríetig.’

Klinkt dat herkenbaar?

Zelfzorg en zachtheid in januari

Maar dat verzachten dus, dat wil ik mezelf gunnen. Wat dat boze en dat harde, dat is helemaal niet leuk voor mij. En ook niet voor mijn omgeving. We verdienen allemaal wat (meer) zachtheid. Laat me je in januari aan de hand nemen om hier een begin mee te maken.

Ik vond het zó leuk dat er in december massaal gekeken werd naar mijn Advent Stories op Instagram. En misschien herinner je je ook nog dat ik vorig jaar in januari een ‘non-commerciële zelfzorg kalender’ op mijn blog deelde. Ook daar hebben destijds heel veel mensen aan meegedaan. Je raadt het al: ik ga dit jaar weer zoiets doen. Maar dan niet op mijn blog, maar op Instagram. Ik heb van alles voor je in petto: leestips, luistertips, opdrachtjes, kortingscodes, prijsjes, Insta-live sessies – zorg maar gewoon dat je erbij bent, dan zie je het vanzelf iedere dag van januari verschijnen. Je kunt me hier op Instagram vinden en volgen: @merelwildschut. 

Laten we het jaar samen en zo ontspannen en mild mogelijk beginnen. Ik kijk ernaar uit!